Cevap yazmaman kesinlikle çok iyi bole dikkatini çekerek sana cevap yazdircak sonra seni geri kazancak güya ben de aynı sorundan muzdaribim yani ayrilali 2 3 ay falan olmuştur ama hala yazıyor en son geçen pazartesi yazdı inşallah birini bulmuştur da yazmaz diyom şimdiama sen yinede engelle heryerden çünkü bunlar sen cevap yazmayinca o kadar ileri iğrenç mesajlar atiyolarki en iyisi engelle ve gördüğünde selam bile verme
Benimki kendisi istemişti bitirmeyi 2 gün sonra sanki devam ediyomusuz gibi Naber diye mesaj atmisti hatta seni özledim dedikten 2 gün sonra küfür mesajı atıp başkasıyla ciktigida oldu daha neler neler bu erkekler bole işte seni elde edene kadar sever Özler bu kadar mesaj atmasida kaçan kovalanir olayı yüzünden sen yinede dedim gibi engelle selam bile verme yüz buldukça buluyor bunlarbazen öyle mesajlar atıyor ki sanki aslında hiç ayrılık konuşması yapılmamış biz hala sevgiliyiz gibi. bugün çok yoruldum ama akşam seninle konuşacağımı düşününce yorgunluğum geçti filan yazmış hatta.. artık öyle yapacağım iki gündür iyice saçmalamaya başladı zaten..
Benimki kendisi istemişti bitirmeyi 2 gün sonra sanki devam ediyomusuz gibi Naber diye mesaj atmisti hatta seni özledim dedikten 2 gün sonra küfür mesajı atıp başkasıyla ciktigida oldu daha neler neler bu erkekler bole işte seni elde edene kadar sever Özler bu kadar mesaj atmasida kaçan kovalanir olayı yüzünden sen yinede dedim gibi engelle selam bile verme yüz buldukça buluyor bunlar
Ay hepsi aynı mı bunların. Biri de intihar etmişti pislik keşke ozaman gebereydi tövbe Estağfurullah günaha giriyorum geçmiş günler için.ahahaha ay tam manyakmış yaaa çok korkunç
benimde öyle bir sevgili bozuntusu birşeyim olmuştu arkadaşını aratıp "ali öldü" dedirtmişti:d
korkutmayın yaDikkatli ol.Normal davranışlar değil bunlar.Belliki sıkıntılı biri.Iletişimini tamamen kes.Asla cevap verme.Selamını bile yanlış yorumlar bu senin.Sonra sıyıramazsın kendini.
Canim sen tavrını erkenden koyarsan hicbisi yapamaz korkmakorkutmayın ya
İki ay önce buraya konu açmıştım iş arkadaşımla ilgili. Aramızda bir muhabbet olmuştu, o da ısrar edince birbirimizi tanımaya karar vermiştik.
Bir ay kadar filan görüştük hatta belki o kadar bile değil, sonrasında ben bu çocukla olmayacağına karar verdim. Çünkü gerçekten farklı beklentilerimiz var hayattan. Bu çocuk hayatında ilk defa biriyle böyle ciddi görüşen biriydi ve bir anda sevgili moduna girdi. Sürekli telefonda ağlıyordu en ufak kavgamızda. Bunlar beni ondan acayip soğuttu haliyle.
En sonunda ben bu şekilde devam edemeyeceğimi , iyi biri olduğunu ama birlikte mutlu olmamızın zor olduğunu filan söyledim. Klasik ayrılma muhabbeti yani. Sonra aynı iş yerindeyiz nasıl olacak filan dedi. Ben de düşman olmak zorunda değiliz dedim. Onu bir kaç kez asansörden inerken filan gördüm selam verip geçtim sadece. Bu kadar yani.
Ama bu çocuk kabullenemedi bu işin bittiğini. Beni gördüğü günlerde mesaj atıyor. İşte seni uzaktan gördüm bakışlarından çok mutsuz olduğun belliydi ben seni özledim filan gibi.Bazen bugün çok güzeldin filan yazıyordu. Çoğu zaman okuyup cevap vermiyorum bile. Bir-birbuçuk hafta önce bu şeklide olamayacağını yoluna devam etmesini filan söyledim mesajla. Yüzyüze konuşmak istemiyorum çünkü bir tuhaf bakıyor delirmiş gibi.. Bazen de durduk yere bağıra bağıra ağlamaya başlıyor.
Son iki üç gündür iyi geceler filan yazıyor. Dün gece sabah beni 8'de uyandırır mısın yazmış. Sabah günaydın filan yazmış. Ya hiç bir mesajına cevap vermiyorum bu çocuğun.. Manyak mıdır nedir.. Ne yapacağım bilmiyorum.
Bende de vardi bi manyak. Ki bundan daha beter bi de zararliydi,bu yine masummus. Gunde 50 mesajdan asagi birakmazdi bir ay boyunca her gun her ne yazarsa yazsin cevap vermedim bir kere bile.en sonunda yildi birakti masallah. Simdi ölmüstur insallah
İki ay önce buraya konu açmıştım iş arkadaşımla ilgili. Aramızda bir muhabbet olmuştu, o da ısrar edince birbirimizi tanımaya karar vermiştik.
Bir ay kadar filan görüştük hatta belki o kadar bile değil, sonrasında ben bu çocukla olmayacağına karar verdim. Çünkü gerçekten farklı beklentilerimiz var hayattan. Bu çocuk hayatında ilk defa biriyle böyle ciddi görüşen biriydi ve bir anda sevgili moduna girdi. Sürekli telefonda ağlıyordu en ufak kavgamızda. Bunlar beni ondan acayip soğuttu haliyle.
En sonunda ben bu şekilde devam edemeyeceğimi , iyi biri olduğunu ama birlikte mutlu olmamızın zor olduğunu filan söyledim. Klasik ayrılma muhabbeti yani. Sonra aynı iş yerindeyiz nasıl olacak filan dedi. Ben de düşman olmak zorunda değiliz dedim. Onu bir kaç kez asansörden inerken filan gördüm selam verip geçtim sadece. Bu kadar yani.
Ama bu çocuk kabullenemedi bu işin bittiğini. Beni gördüğü günlerde mesaj atıyor. İşte seni uzaktan gördüm bakışlarından çok mutsuz olduğun belliydi ben seni özledim filan gibi.Bazen bugün çok güzeldin filan yazıyordu. Çoğu zaman okuyup cevap vermiyorum bile. Bir-birbuçuk hafta önce bu şeklide olamayacağını yoluna devam etmesini filan söyledim mesajla. Yüzyüze konuşmak istemiyorum çünkü bir tuhaf bakıyor delirmiş gibi.. Bazen de durduk yere bağıra bağıra ağlamaya başlıyor.
Son iki üç gündür iyi geceler filan yazıyor. Dün gece sabah beni 8'de uyandırır mısın yazmış. Sabah günaydın filan yazmış. Ya hiç bir mesajına cevap vermiyorum bu çocuğun.. Manyak mıdır nedir.. Ne yapacağım bilmiyorum.
Bu konuda benden tescillisi yoktur.Bi kere benim basima gelmisti boyle birsey. Ayrilmayi asla kabul etmiyordu. Zugurdun de tekiydi o zamanlar whatsap falan yok nokia 5110 dan surekli mesaj attigi icin kontoru bitmisti bi defa cagriya baslamisti. Inanir misin sabaha kadar 2 saniyede bir cagri yapiyordu. En sonunda teli kapattim, bu defa ne yapti dersiniz. Ev telefonunu caldirip kapatmaya basladi. Annemler de durumu bilmiyor o zamanlar numara gosteren telefonlar da yok. Mecburen telimi acmak zorunda kalirdim o da bunu zafer sanardi. Salak. Sonra tehdide basladi tabii. Sonra annesi eski is arkadasim oldugu icin teli vardi bende. Ben de onlari tehdit ettim benim de guvendigim adamlar var gibisindenBir daha da cikmadi karsima. Bilseydim bastan arardim.
Bu konuda benden tescillisi yoktur.
Tam 2 sene tehditlerle, şantajlarla yaşadım. Tek başıma savaştım, bir psikopatın eline düşmeden kimse anlamıyor. Yalnızca 16 yaşındaydım bir de...
Herkes neden birden değiştiğimi, durup dururken dalıp gittiğimi, gözlerimin neden hep şiş olduğunu sorup duruyordu. Ama ben kimseye anlatamıyordum. Tam 2 sene sakladım bu sırrı. Kan kusup, şerbet içtim demenin tanımını baştan yaptım.
Doğum günlerimden hala nefret ederim ben. Çünkü her doğum günümde bir şekilde ortaya çıkıp günün içine eder bırakırdı. 14 şubatları hiç söylemiyorum, dini bayramlar, aklına ne kadar özel gün geliyorsa, şeytan gibi azaptaydım o günlerde.
Ama yine de gurur duyuyorum, bir kez bile boyun eğmedim. Ben eğmedikçe o işkencenin dozunu artırdı gerçi, ama o bastırdıkça ben inadına dik durdum. İşte öyle... Ha bu yaşananlara da aşk ismini veren o oldu.
Eh evet ben de saftım canım. Ama karşımdaki o kadar da saf değildi işte. Bir keresinde kurtulmak için uzun süre telefonumu kapatmıştım, açtığımda saniyesine telefon çalmıştı, açıp kulağıma götürdüğümde "Seni seviyorum, lütfen nefes almayı bırakma, bundan çok korkuyorum. Senden haber alamayınca çıldırıyorum." demişti.Benimki ezikti anca konusurdu ama bisey yapacagimdan da tirsardi. Ben de 2 sene kadar ugrastim ama safligimdan ugrasmisim. Simdiki aklim olsa iki gunluk mesele yani.
Peki tamamen birakti mi pesini? Nasil kurtuldun? Allah tan fiziksel zarar vermemis. Bizimki yuzune asit dokucem kimse seni begenmesin, belini kirip felc birakicam bana mecbir kalacaksin falan diyordu da.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?