Evet kızlar cok sevdigim adamdan ayrıldım.
Terkettim,bitirdim onu. Belki cok büyük birsey yoktu ortada ama 1 yıl icinde olan ve biriken olayların sonucu buraya getirdi bizi.
Askımız sayesinden atlatırız sandım. Bazı seyleri sineye cektim. Ama insan bir kere süpheye düssün sonu gelmiyor.
Sevdim evet sevdim. Ama oturup bir düsündüm ben bu adamla bir ömür gidebilir miyim dedim.
Evlilikti niyetimiz cünkü. Cevabım bilmiyorum oldu. Kocaman "BİLMİYORUM"
Asık oldugu adamla evlenip evlenemeyecegi konusunda nasıl bilmiyorum cevabını verebilir ki insan.
Verdim iste. Canım yandı,yandı,yandı. Agladım gecelerce basarırız,atlatırız,unuturum bazı seyleri dedim.
Ama olmuyor. Acı cekmeyi hakediyor muyum? Hayır! Mutlu olmak hakkım degil mi? Evet!
Cok ilerde evlenince pisman olsam daha mı iyiydi. O zaman ben ben olarak kalacak mıydım?
Zor oldu ama oldu iste. Bitti... Bitmeli.
hmm.. iyi yapmışsın.. yanlış anlamadım deil mi ? Evlilik söz konusu olduğunda sana "bilmiyorum" dedi.. o halde evet iyi yapmışsın.. ben de bi benzerine maruz kaldım.. 4 senemi verdiğim adam karşima geçip "benden sana koca olmaz ben bir hiçim benle evlenirsen kendini de yakarsın ben talihsizim bahtsızım gelecekten bi beklentim yok" demişti, üzüldüm tabi. Sağolsunlar ailemin sayesinde güç alıp toparlandım, abim çok yardımcı oldu, onun yanına gittim, çok konuştuk dertleştik, benim bi ailem ve benliğim var bu aşk beni bitiriyorsa ben bu aşkı bitiririm diyip terk ettim onu.. hatta başka bi adamla görüştüm, kendisi bu süreçte çok acı çekti, çok perişan oldu.. 4 sene içinde yapmadiği atılımları yapti, velhasıl geçmişe bi sünger çekip 4 aylık bir ayrılıktan sonra yeniden başladık.. nişanlandık falan, şuan el üstünde tutuyor kıymetimi biliyor.. e acı çekmesi gerekiyormuş, paşamızı hiç üzmemişiz ona aşk acısı çektirmemişiz anlayamadi elindeki mücevherin kıymetini, 4 ay anasından emdiği süt burnundan gelince anladı tabi =)) yazık garibim her gece kapıma gelir ağlardi.. sen de muhtemelen benzer süreçleri yaşayacaksın, benden sana tavsiye hemen yumuşama, bırak biraz acı çeksin.. kafanda tamamen bitirirsen dönme tabi, ama baktın senin de canını acıtıyor bu ayrılık, ve de yeterince pişman olduğuna emin olursan son ama son ama sonnnnn bir şans ver.. en hayırlısı olsun hakkımızda.. bizi onlar bu hale getiriyor. ne edelim
Kızlar kusura bakmayın. O kadar olay oldu ki giremedim internete,yazamadım.
En son 1 hafta önce bitirmistim iliskimi biliyosunuz. Cok kararlıydım gercekten bitsin dedim.
Sürekli aradı,mesajlar attı derken olmayacak böyle dedim aradım herseyi bitirmekte kararlı oldugumu söyledim.
Neden dedi haliyle bende sen bir kere böyle bir hata yaptın ve ben artık süphe duyuyorum,güvenemiyorum dedim.
Acıkladım böyle yani. Kendisi hala cok pisman oldugunu söyledi. Yapmamam gerekirdi ama yaptım bir an dedi.
Neyse böyle kapattım ben telefonu. Ondan sonra yine sürekli mesajlar attı.
O benim icin coktan bitti. Güvenini kazanmak icin herseyi yaparım yeter ki yanımda ol vs.
Neyse aradan böyle bi iki gün gecti ben face adresimi actım. Arkadasıyla konustuk.
Arkadası beni suclar gibi davrandı. O senin icin neler yaptı,herkese ben evlenecegim kızı buldum dedi.
Sen bu adamın sevgisinden mi süphe ediyosun dedi. Odasına kapatmıs kendini aglıyomus sürekli.
Ben bu gecen günlerde hala düsünüp duruyordum. Bende özlüyordum onu ama mantıklı bir karar vermem gerektigini biliyordum.
Oturup düsündüm. Bizim mutlu günlerimiz mi daha coktu yoksa beni üzdügü günler mi?
Benim icin sogukta sabahladıgı günler,beni korumak icin kapımıza kadar dayanması,daha neler neler?
Bir yandan icimdeki süphe beni öldürüyordu. Ama insan hata yapamaz mıydı? Ben ona karsı hic hata yapmadım mı?
Yaptım yapmaz mıyım? Onu aglattım bile. Bunları görmezden geliyordum. Yanlıs mı yapıyordum?
Ve o gece. Herseyin bir anda gelistigi olaylarla dolu. Bana uzun uzun mesajlar attı.
Bırak onu bunu ben herseyden cok sevdim seni dedi. Ben aska seninle inandım. Sen de gittin ya aska nasıl inanırım ask yok demek ki dedi.
Bense ona seni istemiyorum diyordum. O ise benden kac ama yine benim kollarıma kac diyordu. Üzülüyordu biliyorum.
Bense burada cok üzülüyordum. Bana dedi ki bir adım atsam sondayım artık. İnanmadım.
Son sözüm seni cok ama cok seviyorum dedi. Bir daha ses yok soluk yok. İnanmıyordum ama icten ice korkuyordum.
Ve ben o gecenin sabahı kendimi onun yasadıgı sehirde buldum. O bir hastane odasında ben ise karsısında caresiz.
Ah dedim kendi kendime ah ben benden kacabilir miyim? Asktan kacabilir miyim? Yok sayabilir miyim?
Benden kac ama yine bana kac demisti. Öyle oldu. Kactım ondan ama yine kollarında buldum hayatı.
Ve en önemlisi o bende buldu. Simdi hayata daha sıkı sarıldıgımızın farkındayım.
Hayat cok kısa. Sevdiklerimize sarılmadan da hic bir anlamı yok...
tekrar barışacağınızı söylemiştim. bu sefer çok daha mutlu olun inşallah.
ben yine de çok güvenmemeni öneririm. belkide ben erkeklere karşı güvensiz olduğum için söylüyorumdur bunu. aldatılmak güvenmemek için süper sebep :)) intahar etmesi vs. hiçbiri sevgi göstergesinden değil emin ol.
eski erkek arkadaşımda 2 kere yaptı bunu ama sonra ne oldu aldattı.
sev ama dikkatli ol.
Kızlar kusura bakmayın. O kadar olay oldu ki giremedim internete,yazamadım.
En son 1 hafta önce bitirmistim iliskimi biliyosunuz. Cok kararlıydım gercekten bitsin dedim.
Sürekli aradı,mesajlar attı derken olmayacak böyle dedim aradım herseyi bitirmekte kararlı oldugumu söyledim.
Neden dedi haliyle bende sen bir kere böyle bir hata yaptın ve ben artık süphe duyuyorum,güvenemiyorum dedim.
Acıkladım böyle yani. Kendisi hala cok pisman oldugunu söyledi. Yapmamam gerekirdi ama yaptım bir an dedi.
Neyse böyle kapattım ben telefonu. Ondan sonra yine sürekli mesajlar attı.
O benim icin coktan bitti. Güvenini kazanmak icin herseyi yaparım yeter ki yanımda ol vs.
Neyse aradan böyle bi iki gün gecti ben face adresimi actım. Arkadasıyla konustuk.
Arkadası beni suclar gibi davrandı. O senin icin neler yaptı,herkese ben evlenecegim kızı buldum dedi.
Sen bu adamın sevgisinden mi süphe ediyosun dedi. Odasına kapatmıs kendini aglıyomus sürekli.
Ben bu gecen günlerde hala düsünüp duruyordum. Bende özlüyordum onu ama mantıklı bir karar vermem gerektigini biliyordum.
Oturup düsündüm. Bizim mutlu günlerimiz mi daha coktu yoksa beni üzdügü günler mi?
Benim icin sogukta sabahladıgı günler,beni korumak icin kapımıza kadar dayanması,daha neler neler?
Bir yandan icimdeki süphe beni öldürüyordu. Ama insan hata yapamaz mıydı? Ben ona karsı hic hata yapmadım mı?
Yaptım yapmaz mıyım? Onu aglattım bile. Bunları görmezden geliyordum. Yanlıs mı yapıyordum?
Ve o gece. Herseyin bir anda gelistigi olaylarla dolu. Bana uzun uzun mesajlar attı.
Bırak onu bunu ben herseyden cok sevdim seni dedi. Ben aska seninle inandım. Sen de gittin ya aska nasıl inanırım ask yok demek ki dedi.
Bense ona seni istemiyorum diyordum. O ise benden kac ama yine benim kollarıma kac diyordu. Üzülüyordu biliyorum.
Bense burada cok üzülüyordum. Bana dedi ki bir adım atsam sondayım artık. İnanmadım.
Son sözüm seni cok ama cok seviyorum dedi. Bir daha ses yok soluk yok. İnanmıyordum ama icten ice korkuyordum.
Ve ben o gecenin sabahı kendimi onun yasadıgı sehirde buldum. O bir hastane odasında ben ise karsısında caresiz.
Ah dedim kendi kendime ah ben benden kacabilir miyim? Asktan kacabilir miyim? Yok sayabilir miyim?
Benden kac ama yine bana kac demisti. Öyle oldu. Kactım ondan ama yine kollarında buldum hayatı.
Ve en önemlisi o bende buldu. Simdi hayata daha sıkı sarıldıgımızın farkındayım.
Hayat cok kısa. Sevdiklerimize sarılmadan da hic bir anlamı yok...
Canım ben barışcağınızı düşünüyordum zaten iki seven insanın ayrı kalması çok zor...
Biliyorum sevgi her şeye yetmiyor fakat sevdiğinden ayrı kalmakta zor bişey umarım çok daha mutlu olursunuz bu sefer...
Tesekkür ederim canım. Sizde cok mutlu olun insaALLAH.
Sevenler ayrılmasın.
Olacak zaten cok olacak cok...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?