Bitti

Vasfiyeteyzeniz

Guru
Kayıtlı Üye
1 Ekim 2013
8.858
19.026
448
35
evet kızlar bitti. Bu sefer kötü zamanlar bitti. Çok şükür. Daha önce.b Uraya da dert olarak yazdığımdan Sevincimi de paylaşmak istiyorum. Konu muhtemelen kapanır ama dağlara taşlara bile bağırasım var :) 14 aydın tutukluydu babam. Kumpas dedik. Dostlarımız hiç yalnız bırakmadı zaten. Ve nihayet aylar aylar sonra hazırlanan bomboş bir iddianameyle 14 ayın sonunda mahkemeye çıktı ve tahliye edildi.
Bu süreçte hamilelik geçirdim Doğum yaptım hastalıklar atlattık ama hep Allah büyük dedik. Hamd ettik. Dua etmekten hiç vazgeçmedik. Geceler boyu ağladık. İyi günlerimizde aramızın açıldığı eşimle kötü günümde birbirinize sımsıkı bağlandık. Tüm akrabalar dostlar ne kadar sevildiğimizi gördük. Ve mutlu sonuç geldi.
Demem o ki Allah büyük hanımlar hiç bıkmadan dua edin. Gelen sıkıntıya isyan etmeyin. Duanızı da eksik etmeyin. Herseye gücü yetenden isteyin.
Şu an bu konuyu okuyan ve benim için mutlu olan herkesin gönlünden geçeni rabbim ömrüne versin :)
 
ne mutlu size her kranlıgın bir aydınlıgı vardır
da burası bir derdim var bölümü yalnız
 
Peki 14 ayın hesabını kim verecek bu kadar basitmi insanları bu konuda zan altında bırakmak bu süreçleri yaşatmak
Babanız ömür boyu unutamayacaktır bu süreci
Neyse geçmiş olsun
 
Gözünüz aydın çok sevindim sizin adınıza. Aynı sevinci yaşamayı bekleyen çok fazla kişi var. Darısı hepsinin başına. Yaşatılanların bedeli olacak elbet, Rabbim sorsun hepsinin hesabını.
 
Peki 14 ayın hesabını kim verecek bu kadar basitmi insanları bu konuda zan altında bırakmak bu süreçleri yaşatmak
Babanız ömür boyu unutamayacaktır bu süreci
Neyse geçmiş olsun
Sadece babam değil canım 14 ay bir gece yatağa ağlamadan girdiğimi görmemiştir eşim. Birde iftiraya uğramak insanlara suçsuz olduğunu anlatmaya çalışmak öyle zor ki. Hamileliğim boyunca ağladım Doğuma ağlaya ağlaya girdim. Öyle bi hasret olmuşum ki oğlum babamın aynısı doğdu görenler inanamadı oğluma baktıkça ağladım. Hamileler prenses gibi yaşarken ben her hafta 700 km yol gidip geldim babamı 1 saat görmek için.kızımın yıl sonu gösterilerinde gözlerim kapandı ağlamaktan. Ne günler geçirdik anlatılmaz ki. Hala tam sevinç bile yaşayamıyoruz hep bi korku içimizde ya mutluluğunuz bozulursa diye. Hala aklımda orda gördüğüm diğer insanlar var. Suçluyu suçsuzu ben bilmem ama camın arkasında ki babasına gitmek için ağlayan çocukları unutamam. Oksijen tüpüne bağlı gelmiş oğlunu 1 saat için görecek teyzeyi unutmam mümkün değil. Nelere şahit oldum anlatsam kimse inanmaz.
Öyle bi hale geldik ki suçsuz yattığımıza üzülmek yerine çıktığımıza seviniyoruz :))
 
Geçmiş olsun varmıdır bilmiyorum ama bu süreçte bir drama şahit olmayan ne hayatlar ne dramlar ne zorluklar yaşadı bazıları
İşini bilende kaymağını topladı her zamanki gibi
 
Darısı haksız yere yatan herkesin başına...
Gözünüz aydın bir daha yaşamayın insşallah.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…