Senin durumlarin çok hassas gorusmek istememekle haklisin..ama ne yazikki bende kaynana yönünden sanssiz insanlardanım..bende anlatayim biraz kaynanami:farkli şehirlerde yasiyoruz evime her geldiginde ki en az 15 gun kalir sabah erken kalkarim aksam gec yatarım her gun icin kahfaltiya ayri biseyler hazirliyorum gunluk tatli yapiyorum yemek zaten en az 3 cesit oluyor. Ve bu kaynananam evine gidince butun ailesinin hepsine benim evime gelip ac kaldigini söylemiş ben hiç yemek yapmiyor muşum evimde..temizlik yapmıyor muşum kocam işe ütüsüz kirli kiyafetlerle gidiyormus(esimin iş arkadaslari hep üstünün basinin temiz ve ütülü olmasiyla ilgili konusuyorlar herkes disarda kahfalti yapiyorken benim esim ya evde yapiyor yada dondurucuda pogacam boregim muhakkak vardir arkadaslari hep bunlari söylerler)cocuklarima bakmiyor muşum..ve bunlari bana kayinlarim anlatti her biri evime gidip geldikten sonra öyle birisi olmadigimi anladi tabi ve esimede soylediler..inan bunlari duyunca direk esimle kavgaya girisseydim en fazla bizde guzel bir kavga edip en sonunda esim haklisin diyecekti ama gerilecektik..kaynanam gecen gun geldi esimin her gun yedigi yemekler esim beni öve öve bitiremedi benim karim caliskan diyor..inan normal bir insan olsa oglum ve gelinimin arasi iyi der sevinir ama kaynanam surat asti bi dünya yemek yapmistim iki lokma bile yemedi sinirinden..
Bak bu anlattiklarim en basiti ben cocuguma zorla 2 ayda emzik tutturdum 5 aylıkken geldi ve emzigin ucunu deldi hic haberim yoktu ve kizim emzigi birakti.o kadar huysuz bir cocukki emzik hayat kurtariyordu resmen.ve ben epilepsi(sara) hastasiyim doktor 10 saat kesintisiz uyuyacaksin dedi daha dogumdan once o yuzden emzik tutturduk yani emzik emmesi bizim icin hayat meselesi gibiydi cunku esim o donemde 3 gune bir geceye gidiyordu oda bakamazdi..doktorlar 3 saatte bir emzir dedigi halde kaynanam 1 saate bir geceleri bile uyandirdi ve kizim su anda 2,5 yasinda halada gece huysuz..ama 2. Kizimda asla uyandirmadim kendisi ne zaman kalkarsa o zaman emdirdim cok şükür uyku konusunda hic sıkıntı cekmiyorum buyugu o yasta. Geceleri uyanıp uyumuyor kucugu 6 aylik uyuyor..ve benim kaynanam 2.ye hamile kaldigimda diyorki senin annenin cocuk bakma seklini begenmiyorum o yuzden dogumda gelmeyecek..kaynanamin cocuk yetistirme tarzida şu cocuk dogunca kendine bi yer yatagi yapiyorsun orda cocugunla yatıyorsun.yeni dogan bebegi meme emzirip oyle uyuyun hic uyanmaz diyor..ya o cocuk daha yutkunmayi bilemezken ben nasil onu emzirirken yatayim bunu yapmadigim icin sucluyum..
Doguma on gun kalmis esime diyorki amca hala teyze hepsinin ceyrek almasi lazim almazlarsa sakin bir daha gorusme diyor esim de dediki kim senin hic bir seyine muhtac degiliz getirende sevdiginden getiriyor kimse getirmek zorunda degil ve bunu soyleyen kaynanam 1 cop bile almadi..
Annem o kadar cok elbise aldiki kizima ilk dogum yaptigimda su yasina geldi hala bir corap bile almadik.. kizima kupe ve banada bilezik aldilar sagolsunlar..kaynanam Allah razı olsun diyecegi yerde bide bana diyorki annen neden genc odasi almadi 2+1 bir evde ben nereye koycam diyorum alsaydi koyulacak yer okurdu diyor..
Esimle kavga ettik bir gun yaninda resmen gülüyor gozlerimin icine bakip..diyorki kurban ol ogluma..
seninle evlendi yoksa evde kalirdin diyor ben evlendigimde 18 yasindaydim ve benden 3 yas buyuk ablam vardi o okudugu icin evlenmek gibi niyeti yoktu.ondan once evlendim ben..annem dugune götürmüyordu götürse bile alyans takıyordu parmagima cunku hep begenenler oluyordu..bunlara ragmen sanki 50 yasinda oglu benimle evlenip lütfetmiş gibi konusuyor ki esim neler yapti ailemi ikna etmek icin..
Işte kaynanam boyle bir insan eger ona bakip onun gibi davranirsam olan sadece bana ve yuvama olacak..ben olaylara hic karismiyorum ne konussa ne yapsa esimin kulağına gidiyor ve kaynanam bu kadar kötü seyler yaptigi halde benim olumlu yönde yaklasimlarimi goren eşim kesinlikle beni basina taç yapiyor..benim kaynanam soylemedigim herseyi kocam soyluyor benide araya hic katmadan..
sonrasında aileme kendi oğlunu kötüledi sürekli, hep geçmişte yaşadıkları olumsuzlukları anlattı,karı koca olarak yaşadığımız bazı tartışmaları anneme anlattı. ee haliyle alim de düşün dü biz kızımızı kime verdik diye ama çok şükür ki eşim aileme saygıda kusur etmedi. ama ben dayanamadım patladım. niye böyle yapıyor diye, tartıştık,oğlunu ondan koparmaya çalışıyormuşum gibi ifadeler kullandı. araya mesafe koydum, eşim de uyarmıştı zaten her şeyini anlatma çünkü başkasından duyabilirsin diye. böyle bir huyu var malesef her şeyi herkese anlatır. ve kafasında ne kuruyırsa ona inanır insanlara da öyle anlatır. tartışma esnasında kızmıştım bi anne çocuğunu nasıl kötüler hep olumsuzluklarını anlatır diye, anne değilim ama çocuğum olsa ben yapamam demiştim. şimdi hamileyim allah nasip ederse bir bebeğim olacak ve umarım onu en doğru sevgi dolu şeklde yetiştirmeye çalışırız. sağlıklı olsun mutlu huzurlu olsun beni ayda 1 kez görsün yeter diye düşünüp hissediyorum
