Canım, öncelikle kayınvalidenle birlikte oturacağını bilerek evlenmişsin... Öyleyse şikayet etmeye hakkın yok, yani şikayet edebilirsin tabii ama bu konuda ne onu nede eşini suçlayamazsın... Senin kendine ait bir evinin olamasının sorumlusu sensn...Aynı ev yerine alt kt yada üst katta yada yanyana apartmanlarda bir ev tutup kendi yuvanı kendi düzenni kurmak konsunda ısrarcı olabilirdin...
Hadi bunu yapamadın.. evlenirken kaynananın eşyalarının üzerine evlenmek yerine mobilyaları kendi zevkine göre yenilemek konusunda ısrarcı olabilirdin...
kayınvaliden kendi evinde kendi eşyalarıyla doğal olarak kendi düzenini devam ettiriyor... Senin o eve geln geldiğini gösteren hiçbir değişiklik olmamış ki....
Ha bu arada eşinin şakasına ben kızmadım, sen neden takıldın pek anlayamadım....Kyınvalidenn yanında sana bağırması falan mı kızdırdı seni??? Evet bak o konu doğru ama ne bileyim o da kendince şaka yapmak istemiş.... ikiniz tek olsanız sorun olmayacaktı b şaka ama evde 3. bir kişi olunca şakayı gerçek sanıp yanlış anlamalar oluşabilir ne gerek var dimi...
Ama bence eşinle ılımlı konuşmaya çalış...
Evin eşyalarını da yavaş yavaş kendi zevkine göre değiştir.... En başta yeni bir mutfak yaptır.. Herşeyiyle sen ilgilen ve sen yerleştir...Sonrasında o bişeyin yerini değiştirmeye kalkarsa da sen eski koyduğun yere geri kaldır....
Evlenirken eşin hiç masraf yapmamış hoop dayalı döşeli eve gelin getirmiş, şimdi açsın kesenin ağzını bakalım... sEN O EVEKAYINVALİDENİN DÜZENİ GEÇERLİ OLMAYA DEVAM EDECEKTİR.... KENDİ ZEVKİNE GÖRE KENDİ ALDIĞIN EŞYALARI SOKMADIKÇA O EVDE
eşim beş çocuktan en küçüğü..
1 yıl 3 aydır evliyiz... kayınvalidemizin isteği üzerine çocuk yapamıyoruz.. mazallah ayrılırsak o bakamazmış 65 yaşıan gelmişmiş.. ( sanki ben çocuğumu bırakacağımda) eşim son zamanlarda çocuk istesede.. ben yapmak istemiyorum çünkü korkuyorum allah korusun ayrılırsak bana göstermezler kadının düşüncesine bakınca insan korkuyor..çok konuştuk kayınvalidemle olmadı o beni anlamıyor.. ben örnek versem o örneğin açıklamasını yapıyor.. oğlu ile bile tartışıyor ama sürekli bildiğini okuyor kendi eviniz olunca istediğinizi yaparsınız diyor burası benim evim diyor.. yahu ya 2o yıl yaşarsan 20 yıl bizimle kalacaksın böyle bencllik olabilir mi..
benimle kalmasında hiç problem yok ama sadece verici ben olunca dayanamıyorum artık herkes bencillik yapıyormuş gibi geliyor.. kocam bazen anne bu evde bi şey de bizim istediğimz gibi olsun hep senin istediğin gibi mi olacak dese gülüyor bişey demiyor..
ben ne desem zaten yanlış olduğunu düşündüğü için konuşma esnasında bildiğim şeylere bile aa öylemi görmedim valla bilmiyorum deyip geçiştiriyorum..
ne desem müdahale ediyor ve yok sen yanlış biliyorsun diyor.. sanki 4 sene ünv. boş yere okudum ben ..
sürekli çalışmam ile ilgili gönderme yapıyor...
kursa kaydolacaktım.. bir sene kaybediver okadar önemli mi nasıl öderiz kurs parasnı dedi..
kocama söyledim böyle dedi.. sen gönderemeyeceksen anama söylerim o öder parasını dedim..
kim ne derse desin dedi ben göndericem dedi.. bişey diyen olursa bana bırak dedi... sana bırak ama bende artık bunaldım yani..
sorun şu canım... biz benim ailemin izni olmadan evlendiğimiz için eşyaya masraf yapmayalım sonra alırız dedik.. ama o sonra bi türlü gelmedii..
ben kayınvalidemn bende kalmasından şikayetçi değilim.. hiç kimseyede dönüşümlü kalsın diye teklif yapmam allah var 65 yaşında kadın annemi düşünürüm..
ama kimsede bna teklif yapmıyor yalan değil herkesin tuzu kuru.. ve herkes evimize annesinin evine geldiği için oh gel keyfim gel girip çıkıyor..
müsaitmiyiz diye arayan yok.. çünkü anne evine geliyorlar..torununa 2 gün bizde bakıyor... bununla lgilide tartıştım.. dedim yeğenini sevmediğimden değil ama bu doğru değil dedim.. ben yiğenime gitmi diycem diyor...
evi temizlyorum o 2 gün resmen içine ediliyor.. kimsenin umrunda değil sonuçta 2 buçuk yaşında çocuk oynayacak tabi ama neden benim evimde.. hiç kimse neden beni düşünmüyor.. nasılsa var bir enayi temizliyor evii...
üstelik o geldiği gün evde tv açılmıyor.. annesi izletmeyi yasakladığı için.. çocuklada çoğu zaman ben oynuyorum.. seviyorum onu yaan değil.. ama ben uzaktan seveyim istiyorum sonuçta benim çocuğum değilki yada kimse benden bakmamı istemiyor ki..
bunların aynısnı yaşadım ben odadan çıkmayıp bunalıma girdim.. sonuç annemin yanına döndüm..Gerçekten çok zor bir durum...Kayınvalideyle yaşama düşüncesi bile bana göre kabus gibi..çünkü hiçbir kayınvalide gelinini kızı yerine koymuyo...sen benim kızımsın deselerde palavra...oturman ,giyinmen ,yemek yapman,gezmen hep kusurlu....o yüzden eğer imkan varsa kesinlikle kaynana ile beraber oturmayacaksın...ne senin eksiğini o görsün nede onun eksiğini sen gör...
Senin yerinde olsam ne yapardım arkadaşım o evde misafir gibi davranırdım...nasılmı...ne yemeğe ne bulaşığa nede temizliğe karışmazdım..senin evin senin düzenin ben yapamıyorum derdim...sorunmu çıkıyor üstünkörü yapar bırakırdım....kendi evim diyceksin ...odanı kafana göre temizleyip düzenle gersine karışma...çok zor biliyorum ama belki böyle davraırsan kaynanan biraz yola gelip hatasını anlayabilir...geç odana dergini oku,kitabını oku, kendinle ilgilen...misafir gibi davran işte...eşine şikayet edersede ne yapayım evim gibi hissedemiyorum annen hiçbirşeye izin vermiyor madem o bana misafir muamelesi yapıyor bende elimi birşeye sürmem de...eşine yumuşak yumuşak anlat ama...ona kızgın olsanda kaynananı yola getirmek için önce onun desteğine ihtiyacın var...baktın olmuyor ye iç süslen gez...boşver evi neyi nereye koyarsa koysun...sen odana çekil gerisine karışma...elbet eşinde zamanla bunalıcaktır bu durumdan...sen herşeyden elini eteğini çekersen kayanananda bir süre sonra pes edicektir buna emin ol...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?