Boguluyorum

adventurerpassenger

Popüler Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
21 Temmuz 2016
1.219
1.594
133
40
Hayatimda hersey sanki bombok gidiyo ve ben mudahale edemiyorum...esimle ve kendi ailemle sorunlarim var...cozemiyorum...cok saglam gidesim var ama 3 aylik bebegim yuzunden hic bisey yapamiyorum..kendimi o kadar bitmis ve tukenmis hissediyorum ki etrafimda insanlar var fakat guvenip de hayatimdaki olumsuzluklari anlatacak kadar degil...benimle ayni hisleri paylasan biri var mi acaba şu an burda ...çıkıp hic tanimadigim bi insana icinden cikamadigim sorunlarimi anlatacak kadar bogulmus hissediyorum kendimi...
 
inanın mutlaka vardır, anlatın en azından paylaşmış olursunuz.
 
Mutlaka anlayan çıkar. Üstelik mesele eş, ailesi ve kendi ailenizse mutlaka çıkar..
Ayrıca hala lohusa sayılırsınız. Bunalımda da olabilrsiniz
 
inanın mutlaka vardır, anlatın en azından paylaşmış olursunuz.

Ayrintisina ozelden girerim kendinehas...ama hamileligimin zaten son aylari hastaliklarla bogusarak gecti...zor bi dogum yasadim...o safhada eve gelenler gidenler her halta maydonoz olanlar hassasiyetimin farkinda olmayip surekli o konularda beni bogmaya calisanlar..cok bunaldim..en basitinden annem bile esimle herhangi bi sorunumda ne yaparsaniz yapin cocuk onemli diyo...benim psikolojimi uzulebilecegimi dusunen kimsem yok...gebersem annem cocuk mutlu olsun da sen ne bok yersen ne modunda...umursanmamaktan o kadar yoruldum ki...odada sabahlara kadar aglasam biri gelip de sen benim icin cok degerlisin uzulme haklisin ama arkandayiz demiyo...cok uzgunum ve yorgunum...cocugumu dusundugu icin mutlu mu olmaliyim yoksa beni bok yerine bile koymadigi icin kizmalimiyim...
 
canım kötü zamandan geçiyorsun anlıyorumda anlatabileceğin birşeyse anlat anca öyle yardımcı olabiliriz..

Onemsenmiyorum...konusurken bile mimik ve hareketlerinden bir an once susssa da defolup gitsem diye dusundugunu anlayabiliyorum.. Bunu yapan annem ...esimin de umrunda degilim zaten...annem agzima ettikce eşimde beraberinde ediyo...haksiz oldugu konularda hakkimi savunmaya kalktigimda ben haksiz cikiyorum...esim de sirf misafirler diye onlar hakli ben haksizmisim gibi davraniuo...sonuc olarak beni anlayan bi kisi bile yok...
 
Etrafınızdaki herkes normal asıl problem sizde
İlişkilerinizi normalleştirin bebeğiniz için kendinize gelin
Gerekirse yardım alın
 
Eski konularını hatırlıyorum hep eşinle mutsuzdun
Çocuk yapmışsın saglıkla büyüsün benimde bebegım 3,5 aylık çok karamsarım hep üzgün.
Doğum sonrası daha zormuş gerçekten psikolojı hep yerlerde
 
Sanırım lohusa depresyonundan çıkamamışsınız daha. Acaba bir psikolojik tedavi mi görseniz?

Gercekten ne yapacagimi bilmiyorum...en azindan derdimi anlatmak icin psikologa gitmekte fayda var galiba...istedigim tek sey birazcik onemsenmek...uzulme hallederiz onemli olan senin ve bebegin mutlulugu ...biz senin arkandayiz diyen bi aile...
 
Gercekten ne yapacagimi bilmiyorum...en azindan derdimi anlatmak icin psikologa gitmekte fayda var galiba...istedigim tek sey birazcik onemsenmek...uzulme hallederiz onemli olan senin ve bebegin mutlulugu ...biz senin arkandayiz diyen bi aile...
Ne konuda önemsemiyorlar? Ne diyorlar mesela?
 

İlk torun mu annenlerin Adventure?
Benziyor doğum sonrası hallerimiz. İlk kez yaşadılarsa sevinçten saçmalıyor, anneanne, babaanne olduk diye bi sapıtıyor olabilirler.
Beni de bi delirttilerdi öyle de ben gitmeyi düşünmek yerine hepsini evden kovdumdu.
 
Diyelim ki esimle bisey oldu tartistik..misal ornek veriyorum...odada aglasam uzulsem kimse gelip de uzulme seni seviyoruz arkandayiz...cozucez beraber diyen biri yok...surekli kendi kendime bogusuyorum...
Ya bazı aileler öyledir ama bu demek değil ki sizi düşünmüyorlar? Muhakkak çok değerlisiniz onlar için ama belli edemiyorlardır bence. Üzülmeyin ya sütünüz kesilir yazık.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…