İçimde zaten çok fazla olmayan güzel duygular bu güzel yaz aylarında 0 iniyo. Kimseyi sevmiyorum, kimseye KATLANAMIYORUM. İnsanlara göstermelik yaşıyorum sanki. Ama aynı zamanda da çook yalnızım. Hele ki okulun açılmasını hiiiç istemiyorum. Yeni sorunlu insanlar yeni sorunlu kalacak yer.. İnsanları küçümsediğimi düşünmeyin benden uzak olan herkesi severim. Ama artık insanlar ' aa nasıl bi kız bu' demesinler diye yaşıyormuş gibi yapmak istemiyorum. Hep çekingen bir insandım ama artık zirve yaptı sanki. Noluyo gerçekten anlamıyorum. Hiç mi mutlu olamayacağım ben, hep rol olarak mı kalıcak hayatım ?