Çok teşekkür ederim önerileriniz için. Oğlum evet her anlamda zor bir çocuk. Az evvel evde ne kadar yastık, yorgan, nevresim varsa hepsine kustu. Artık alıştım bu duruma da eşime "bak yarın çok zor bir gün olacak. Oğlan hasta, ailenle aram bozuk çocuğu bir saat idare edin demem. Her yer leş gibi yığınla çamaşır ve ütü var ve çocuk malum durmuyor. En azından iki saat çocuğu idare et bunları halledeyim" dedim. El cevap "görüyorsun bende duruyor mu sanki" aslında haklı bu konuda. Zira oğlum özellikle hasta olduğu zamanlarda dibimden ayrılmıyor. Asla babasıyla durmuyor. Şu an dağ gibi olmuş yorgan ve yastıktara bakıyorum :) oğlan hala öksürüyor. İki gündür neredeyse uyumuyorum.
Tükendim Dediğiniz gibi. Her anlamda tükendim. Eskiden bir iki saat nefes alayım yeter derdim şimdi o da yetmiyor. Günlerce kaçıp uzaklaşmak istiyorum insanlardan. Açıkçası artık tek duam oğlumun büyütene kadar yaşayabilmek. Başka da bir beklentim yok hayattan.