- 12 Ağustos 2018
- 978
- 2.019
- 113
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
-
- #261
Kusura bakmayın ama kaynananızın cahillikte atlayacağı level kalmamış...
Aman aman sakın alttan almayın.vicdan da yapmayın.laftan anlamayanlar vicdandan mı anlayacak? Fırsat bu mesafelı olun olabıldıgınce.aman diyim.Merhaba hatunlar
Bugüne kadar forumdaki tüm kaynana, elti, görümce konularına aynı yorumu yaptım. "konu açacak kadar önemsemeyin şu tipleri" dedim. Dört yıllık gelinlik maceramda hep bu düşünce ile hareket ettim. Hayatıma etki edecekleri kadar önemsemedim hiçbirini. Ancak bugün 31 yıllık ömrümde hiç kimse ile etmediğim şekilde bir kavga ettim kaynana insanı ile. Ben kavga etmeyi, bağırmayı sevmem. Eşim sesini yükseltince bile ses tonunu düzelt öyle konuşalım derim. Ancak bugün kendime bile şaşırdım çıkardığım ses yüzünden.
Bazılarınız bilir benim sıpa kreşe başladı. Başladığından beri de mütemadiyen hasta oluyor. Bir şekilde geçecek diye bekliyorum. Oğlum her hasta olduğunda kayınvalidem ve görümcem "ince giydiriyorsun, üşüyor bu çocuk. Doğru düzgün bak" ve benzeri yorumlar yapıp sürekli iyi bir anne olmadığım konusunda imada bulunuyorlar. Ben bugüne dek aman ağzımızın tadı bozulmasın ali rıza bey modunda geçiştirdim bu yorumları. En fazla "ben onun annesiyim onunla ilgili en çok ben endişe ederim zaten siz dert etmeyin" dedim.
Geçen ay görümcem oğlum için yaptığım bir şeye bakarken "bu boş işlerle uğraşacağına hamur işi yap çocuğa. Senin annelik vicdanını sorguluyorum bazen" dedi. Kan beynime sıçradı. Senin haddin değil benim anneliğimi sorgulamak dedim konu bir şekilde büyümeden kapandı.
Gelelim bugüne. Kayınvalidem oğluma bakarak "ben bu çocuğa çok acıyorum" dedi. Neden anne? Diye defalarca sakince sordum ve her seferinde "bilmiyorum çok acıyor ve üzülüyorum haline" dedi. Ben de "benim oğlumun acınacak bir hali yok. İlla birine acımak istiyorsan kızının oğluna acı. Zira iki aylıkken bakıcı bakmaya başladı. Üstelik maddi olarak ihtiyacı olmadığı halde işine döndü kızın."dedim. Burada alınganlık yapacak kişiler için parantez açayım. Annelerin çalışmasına karşı değilim oğlum bu kadar zor bir çocuk olmasa ben de çalışacaktım. Bakıcı ile büyümek kötü bir şey de değil. Burada kayınvalideme anlatmak istediğim, oğlumun annesi ile büyüdüğü. Acınacak bir durumu olmadığı. Her neyse ben öyle deyince "yooo ona hayatta acımam. Gayet güzel bakılıyor ona. Ben oğluna acıyorum" dedi. Benim bu noktada kan beynime sıçradı.
Neler söyledim net hatırlamıyorum bile. Sen ve kızın benim oğlumun ebeveynleri değilsiniz, haddinizi çok aştınız sustum bugüne dek ama yeter. Duracağınız yeri bilin bundan sonra vs saydırdım. "çocuğa iyi bak o zaman hasta olmasın biz de susalım" dedi. "bakmıyorum. Özellikle grip edeceğim çocuğu var mı itirazın? Kime şikayet edeceksin? Ne yapacaksın söyle bakalım" dedim. Daha bir sürü bağrış çağrış şu an hala sinirliyim yazamıyorum da ayrıntılarıyla.
Biz bu insanlarla aile apartmanında yaşıyoruz. Bugüne dek benim alttan almalarım ve sakinliğimle hiç kavga etmedik. Ancak mevzu oğlum olunca artık delirdim. Allah aşkına oturmuş vicdan yapıyorum şimdi yaşlı, cahil kadın keşke sakin kalsaydım. Böyle olmasaydı diye. Siz yorum yapın ben nasıl davranayım. Eşimin annesi boşver uzatma deyip orta yolu mu bulayım, yoksa bütün muhabbetimi keseyim mi.
Bir ekleme daha. Görüp görebileceğiniz en cahil, en sığ insanlar bunlar. Bugüne dek sorun yaşamadık çünkü ben hep bunu düşünerek tuttum dilimi. Asla laf anlatılmaz böyle insanlara diye.
Eşim, hiç muhatap olma konuşma boşver sen haklısın bu konuda diyor. Şimdiden yorumlar için teşekkürler.
Hepinize teşekkür ederim yorumlarınız için. Toptan gelişmeleri yazayım zira hastalıktan kırılıyorum :)
Dün kapıya geldi kayınvalidem. Eşim de evdeydi. Kapıyı eşim açtı. Elinde poşetler var validenin. Eve ve oğluma bir şeyler almış alışveriş yapmış. Bizim bu ay hesapta olmayan yüklü bir ödememiz olduğu için oldukça sıkışık olduğumuzu biliyordu. Eşime "paranız var mı? İdrak'e vereyim" dedi. Eşim de "idrak bundan sonra senden ne para alır ne herhangi bir yardım. İlla vereceğim diyorsan kendisine söyle" dedi. Kayınvalidem de "sen karışma vericem ben" diyerek içeriye geldi. Ben o sırada oğluma yemek yediriyordum. Geldi odaya "hehe barış ilan ediyorum" diyerek gevşekçe parayı uzattı. Ben de "ben oğlunla arandaki muhabbete asla karışmam. Parasal ihtiyacı olan o, ben değilim. İstersen ona ver ben almam, o isterse alsın" dedim. Parayı ortaya koydu giderken de "eve boya badana yaptırıcam hastayım malum destek olursunuz artık" dedi. Ben de "bize vereceğin para ile temizlikçi tutup bizden beklediğin desteği ondan görebilirsin" dedim. Bir şey demeden gitti. Dünden beri yine muhabbetimiz yok. Giderken için rahat etmedi yine kalktım ayağa güle güle dedim.
Son durum bu. İçim soğumuyor bu sefer. Zamana ihtiyaç var epey. İçimden bir ses "yaşlı kadın şimdi bir şey olur vicdan azabı çekersin idrak. Uzatma" dese de, içimden gelmiyor muhabbet etmek. Eşime de "sen sakın ailene tek kelam etme. Benimle onlar arasındaki bir problem bu. Sen dahil olma."dedim. Yorum yapmıyor, ne yapacağım konusunda da kararı bana bırakıyor. Durum bu arkadaşlar.
Hepinize teşekkür ederim yorumlarınız için. Toptan gelişmeleri yazayım zira hastalıktan kırılıyorum :)
Dün kapıya geldi kayınvalidem. Eşim de evdeydi. Kapıyı eşim açtı. Elinde poşetler var validenin. Eve ve oğluma bir şeyler almış alışveriş yapmış. Bizim bu ay hesapta olmayan yüklü bir ödememiz olduğu için oldukça sıkışık olduğumuzu biliyordu. Eşime "paranız var mı? İdrak'e vereyim" dedi. Eşim de "idrak bundan sonra senden ne para alır ne herhangi bir yardım. İlla vereceğim diyorsan kendisine söyle" dedi. Kayınvalidem de "sen karışma vericem ben" diyerek içeriye geldi. Ben o sırada oğluma yemek yediriyordum. Geldi odaya "hehe barış ilan ediyorum" diyerek gevşekçe parayı uzattı. Ben de "ben oğlunla arandaki muhabbete asla karışmam. Parasal ihtiyacı olan o, ben değilim. İstersen ona ver ben almam, o isterse alsın" dedim. Parayı ortaya koydu giderken de "eve boya badana yaptırıcam hastayım malum destek olursunuz artık" dedi. Ben de "bize vereceğin para ile temizlikçi tutup bizden beklediğin desteği ondan görebilirsin" dedim. Bir şey demeden gitti. Dünden beri yine muhabbetimiz yok. Giderken için rahat etmedi yine kalktım ayağa güle güle dedim.
Son durum bu. İçim soğumuyor bu sefer. Zamana ihtiyaç var epey. İçimden bir ses "yaşlı kadın şimdi bir şey olur vicdan azabı çekersin idrak. Uzatma" dese de, içimden gelmiyor muhabbet etmek. Eşime de "sen sakın ailene tek kelam etme. Benimle onlar arasındaki bir problem bu. Sen dahil olma."dedim. Yorum yapmıyor, ne yapacağım konusunda da kararı bana bırakıyor. Durum bu arkadaşlar.
ay ben yumusadim
bencede canim tam emin olmadan mesafeni koruman güzel olmuş. Zira ne zaman ne yapacakları belli olmuyor bu tür insanların.Hepinize teşekkür ederim yorumlarınız için. Toptan gelişmeleri yazayım zira hastalıktan kırılıyorum :)
Dün kapıya geldi kayınvalidem. Eşim de evdeydi. Kapıyı eşim açtı. Elinde poşetler var validenin. Eve ve oğluma bir şeyler almış alışveriş yapmış. Bizim bu ay hesapta olmayan yüklü bir ödememiz olduğu için oldukça sıkışık olduğumuzu biliyordu. Eşime "paranız var mı? İdrak'e vereyim" dedi. Eşim de "idrak bundan sonra senden ne para alır ne herhangi bir yardım. İlla vereceğim diyorsan kendisine söyle" dedi. Kayınvalidem de "sen karışma vericem ben" diyerek içeriye geldi. Ben o sırada oğluma yemek yediriyordum. Geldi odaya "hehe barış ilan ediyorum" diyerek gevşekçe parayı uzattı. Ben de "ben oğlunla arandaki muhabbete asla karışmam. Parasal ihtiyacı olan o, ben değilim. İstersen ona ver ben almam, o isterse alsın" dedim. Parayı ortaya koydu giderken de "eve boya badana yaptırıcam hastayım malum destek olursunuz artık" dedi. Ben de "bize vereceğin para ile temizlikçi tutup bizden beklediğin desteği ondan görebilirsin" dedim. Bir şey demeden gitti. Dünden beri yine muhabbetimiz yok. Giderken için rahat etmedi yine kalktım ayağa güle güle dedim.
Son durum bu. İçim soğumuyor bu sefer. Zamana ihtiyaç var epey. İçimden bir ses "yaşlı kadın şimdi bir şey olur vicdan azabı çekersin idrak. Uzatma" dese de, içimden gelmiyor muhabbet etmek. Eşime de "sen sakın ailene tek kelam etme. Benimle onlar arasındaki bir problem bu. Sen dahil olma."dedim. Yorum yapmıyor, ne yapacağım konusunda da kararı bana bırakıyor. Durum bu arkadaşlar.
Sorma yahu. Onun gibi bir kadın için "barış ilan ediyorum" deyip kapıma gelmesi bile büyük bir adım ama değişmeyecek müdahil olma buyu biliyorum. Uzatmak istemiyorum çünkü yaşlı, hasta. Ne bileyim ya. Kendim için dua ediyorum sabredecek gücüm olsun diye :))
Ağzına sağlık lafları çok güzel yerine yerleştirmişsin :)
Benim içim rahatladı
Soğuk ve uzak tavrına bunlar yola gelene kadar devam et bence
Bak şimdi buraya yazarken aradı beni. Yemek yaptım vereyim yersiniz diyerek. "oğlum okulda şu an yiyemez gelince verirsin istersen" dedim. Kaba ya da kırıcı değilim ama salak değilse anlamıştır tavrımı. He bir de "okula mı gitti hastaydı iyice üşümesin" diyor. Ahshsh kadın duramıyor abi karışmadan imkanı yok yani. Ben de "iyileştiğini düşünüyorum ki beş gün aradan sonra götürdüm okula annesi olarak" dedim. Yorum yapmadı.
canim soyle ki ben karsimdaki melek olsa ayni evde veya apartmanda yasayamam,
sen nasilsin bilmiyorum.
ama bazen iste ortamin yapisindan olusuyor problemler,
sanki bu kadinla uzak otursaniz gul gibi gecinip giderdiniz,
ama boyle surekli gormek ve karsidaki insanin da mudahaleci olmasi cok yipratir seni,
o yuzden gorusmemek sana iyi gelecekse kararinin arkasinda dur.
Hala aynı konuda ısrarcı
Bildiğim kadarıyla oğlun zaten idaresi birazcık zorlayıcı
Bence ver 2 gün babannede kalsın
Başa çıkabileceğini sanmıyorum (sakin çocukları bile idare etmek sorumluluk almak istemiyor aslında büyükanneler anca karışmayı biliyorlar)
Biraz zorlanırsa Geri getirip ömür boyu işine karışmaz :)
Yeni yazı yazmışsın sitede gezerken denk geldim. İdrakcım oğlun için o apartmandasın biliyorum ama anne ne kadar mutluysa çocuk da o kadar mutludur. Bence terket orayı. Oğlun kreşte sosyalleşiyor nasılsa. O ilde olmasan arkandan yapılan dedikoduları da duymazsın muhatap da olmazsınAstoria @GangstaWalk Milana22
Yetişin bacılar yangın var diye bağırıciim.
Benim bu kaynanam olacak canlı bugün öğrendiğime göre demiş ki "olur da boşanırsa idrak oğlumdan, torunum bizim hayatta vermeyiz" . Tabi benim yüzüme söylemediği ve bir varsayımdan bahsettiği için ruh hastası, gidip çemkiremedim. Ah keşke yüzüme söyleseydi la bunu. Bu son dediği ile birlikte içimde kalan tüm iyi niyet kırıntılarını yok etmekle birlikte, ne tür bir ruh hastası ile muhatap olduğumu da idrak etmiş bulundum.
Bunu bana ileten kişiye "canım benim eşimden boşandığım falan yok. He olur da boşanırsam, bu apartmanı içindekilerle birlikte yakar yine de oğlumu bırakmam" dedim. Dehşetle açılmış gözlerle bana bakıp "sen de az psikopat değilsin yenge he" dedi. Yok bu psikopatlık değil, tam olarak annelik dedim.
Ben hala muhabbet etmiyorum kendileri ile. Esasında şu anda sinirimi alt üst eden mevzu, bir varsayım üzerinden söylenilen hadsiz bir cümle. Dolayısıyla bu kadar sinirlenmem normal değil lakin yine de gidip saçını başını yolmak istiyorum ayol :)
Boşanırsam çocuğu alacakmış hele hele. Ulan gözün toprağa bakıyor, öteki dünyadan mı büyüteceksin çocuğu, hurilerden bakıcı mı ayarlayacaksın diyesim var mesela. Ya da ateş seni çağırıyor kaynana, sen hala torun kapma derdindesin demek istiyorum.
Astoria geçen elazığlılar ile ilgili soru sordun ya. Bak sana en çekilmez yanlarını söylüyorum. Olur da bir pipili doğurursan ona tapıyorlar ve kendilerine ait sanıyorlar. Sen sadece taşıyan ve büyüten bir aracı oluyorsun onların zihniyetine göre.
Ben sanırım bunların yaptıklarından ziyade zihniyetlerine tahammül edemiyorum. Biliyorum imkansız ama kafalarına vura vura eğitmek istiyorum.
Astoria @GangstaWalk Milana22
Yetişin bacılar yangın var diye bağırıciim.
Benim bu kaynanam olacak canlı bugün öğrendiğime göre demiş ki "olur da boşanırsa idrak oğlumdan, torunum bizim hayatta vermeyiz" . Tabi benim yüzüme söylemediği ve bir varsayımdan bahsettiği için ruh hastası, gidip çemkiremedim. Ah keşke yüzüme söyleseydi la bunu. Bu son dediği ile birlikte içimde kalan tüm iyi niyet kırıntılarını yok etmekle birlikte, ne tür bir ruh hastası ile muhatap olduğumu da idrak etmiş bulundum.
Bunu bana ileten kişiye "canım benim eşimden boşandığım falan yok. He olur da boşanırsam, bu apartmanı içindekilerle birlikte yakar yine de oğlumu bırakmam" dedim. Dehşetle açılmış gözlerle bana bakıp "sen de az psikopat değilsin yenge he" dedi. Yok bu psikopatlık değil, tam olarak annelik dedim.
Ben hala muhabbet etmiyorum kendileri ile. Esasında şu anda sinirimi alt üst eden mevzu, bir varsayım üzerinden söylenilen hadsiz bir cümle. Dolayısıyla bu kadar sinirlenmem normal değil lakin yine de gidip saçını başını yolmak istiyorum ayol :)
Boşanırsam çocuğu alacakmış hele hele. Ulan gözün toprağa bakıyor, öteki dünyadan mı büyüteceksin çocuğu, hurilerden bakıcı mı ayarlayacaksın diyesim var mesela. Ya da ateş seni çağırıyor kaynana, sen hala torun kapma derdindesin demek istiyorum.
Astoria geçen elazığlılar ile ilgili soru sordun ya. Bak sana en çekilmez yanlarını söylüyorum. Olur da bir pipili doğurursan ona tapıyorlar ve kendilerine ait sanıyorlar. Sen sadece taşıyan ve büyüten bir aracı oluyorsun onların zihniyetine göre.
Ben sanırım bunların yaptıklarından ziyade zihniyetlerine tahammül edemiyorum. Biliyorum imkansız ama kafalarına vura vura eğitmek istiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?