Ben bebeğim 7 aylıkken boşandım.
Zor sancılı bir süreçti.
Bebeğim de zor süreçlerden geçti.
Davranışları değişti, emmeyi reddetti, geceleri 5 dk. ara ile uyandı 2 yaşına kadar.
2-2,5 yıl kendimi unuttum.
3,5 yıl oldu şimdi ise yeni yeni yolumu çizmeye çalışıyorum.
Ama bu benimle alakalı..
Daha ilk gün hayata sımsıkı tutunabilir bir kadın.
Kendine olan inancını, varolan gücünü siper edip pek çok şeyin üstesinden gelebilir hemde kolayca..
Ben ailemle yaşıyorum çenebaz aile ile yaşamak avantaj
Her anlamda.
Ayrı yaşasan çocuk evde seni bekler ilgini, sevgini üst düzeyde
Ama teyzeler, dayılar, anane, dede sevgi yumağı yapıp çocuğa mükemmel bir halka çizebilir.
Çocuk zamanla kendinisini böylesine çok seven insanların arasından olmaktan mutluluk huzur duyar.
Benim ki babaya gidince anane dede özler.
Arada tlf. açtırır, sorar, konuşur zaman zaman..
Her çocuk bunu yaşar değil elbet ama içinde yaşar emin ol!
Burada önemli nokta elma ile armudu karıştırmamak
Anne - baba olmak ile karı - koca olmak arasında derin uçurumu görmek
Karşılıklı karı koca olamadık ama iyi birer anne baba olmak için iyi niyet ve çaba gösterelim demek!
Derken de her şeyin bir anda olmayacağını bilmek, olgulukla verilen kararların yeni düzenin oturmasını beklemek.
Ben böyle yaptım.
Şu ana kadar yaşadığım sıkıntıları kararlarımda ısrarcı davrandığım için sorunlar büyümeden aştım.
Evlilik yürüyebiliyorsa yürümeli
Ama bazen yürümemesi de büyük hayır
Eğriyi doğruyu objektif düşünmeli
10 kere düşünüp 1 kere karar vermeli.
Her şey gönlünüzce olsuna.s.