boşanıp da hiç üzülmemiş olan tek ben mi varım acaba :) boşanma kararını verdiğimde içimde zerre kadar sevgi kalmamıştı yaptığı mantıksızca hareketler ve insanlığa sığmayan şiddeti yüzünden ona karşı saygım da kalmamıştı bu yüzden boşanmak ilaç gibi geldi bana. Boşandığım günün akşamı tek başına gidip güzel bi yerde yemek ısmarlamıştım kendimekutlama olsun diye
sizin nasıl geçti neler talep ettiniz
çok teşekkür ederim.kv ile altlı üstlüyüz ve eşim annesinin sözün den çıkmıyor.aileme götürmediler.hamileliğim süresince hep sorunlar yaşadım.şöyleki doğum gününnü bile alt katta ailesiyle kutlayıp bana 1 parça pasta getirdi.çocuğumuza takılan yakıları aldı annesine verdi.arabamızı benden habersiz sattı.kızımı kucaklayıp alt kata indirip oturup ailesiyle benim dedikodumu yaptı.yani bana hiç sahip çıkmadı.kızıma bir oyuncak aldım.kv eşim hepsi konuşuyolar oyuncakları alsın .... soksun dedi kv ben yukardan duyuyorum ve eşim hiç bişey demiyor.nitekim 29 aralıktan bu yana annemlerdeyim şükür huzurum yerinde.bu süre içinde beni tehdit etti çocuğu getirceksin akşama kadar süren var geleceksiniz falan die.gitmedim tab.başka bi konuşmamızda bir çocuğumuz var yıkmayalım yuvamızı dedim ayrı ev tutalım gene 3 günde bir gideriz annenlere dedim ,annemi bırakıp senlemi yaşicam dedi..benim takılarımda kv de.şimdi bunları alabilirmiyim aca ne olacak nasıl işleyecek bilmiorum.27 şubatta açıldı dava .ama hala ilerleyen bişey yok
