Boşanan kadınlar ya da boşanma aşamasındakiler güç istiyorum lütfen...

Papatyakb

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Ekim 2018
1.641
1.279
83
40
Merhaba hanımlar,

Pat diye konuya girmek istiyorum. Eşimle evlendiğimizden beri kavga tartışma halindeyiz. İlk zamanlar şiddet de vardı sonra bıraktı. Son kavgamızda bir kere vurmasını saymazsak. İyi zamanlar da oldu elbette ama kötüler çoğunlukta. Anlayışsız başından beri senin ailen benim ailem yapan biri. Son 1 yıldır ailemle görüşmüyor saygısızlıklarından ailem de usandı. Ben de onun ailesiyle görüşmüyorum ama ailesinin arkamdan söylediklerinden dolayı. Velhasıl Mayıs’ta 3 yıl dolacaktı ama boşanmam gerektiğini düşünüyorum. Sadece kızımı düşünüyorum da düzelir mi diye çok denedim.Hç ders almadı. Kızım 1,5 yaşında. Eşimin en büyük problemi anneme gitmem akraba ziyareti vs vs. O ise her gece içiyor artık. En son etil alkolü karıştırıyor ucuz olsun diye. Kaç kez uyardım dinlemedi. Önceki konularımı da bilenler var. Çok şey yaşadım. Ama boşanmaktan korkuyorum yine de. Neden bilmiyorum. Eskisi gibi sevgisi de yok ama yine de seviyor gibiyim. Artık iyice karıştı duygularım. Bana yardım edin. Boşanan çocuğu olanlar özellikle. Eşimle aynı kurumdayız ben şu an ücretsiz izindeyim bebekten dolayı. Ailem de arkamda. Ne yapacağımı şaşırdım. Çok kez bu aşamaya geldik ama kopamadık. Birkaç gün önce ayrılalım demiştim bana çare bu değil diye yapmamız gerekenleri saymıştı. Az önce bir akraba ziyareti yaptım diye saydırdı kızımı benden koparamazsınız falan diye. Mahkeme bilir işini falan dedi. Anlamıyorum gerçekten. Kesin içmiş ama sözleri ağır... Yardım edin.... Çok doldum...
 
Sana geçen konularında bu adamdan sana koca, kızına baba olmaz denmişti...
 
İşin var ailen arkanda sevgi saygı görmediğin bi adamla bi hayat sürmene ne gerek var arkadaşım yazık değil mi sana kızın büyüyünce bu adamın sarhoş hallerini görerek büyüyecek kendini düşünmüyosan kızını düşün.
 
Bırakacağını söylediği için ve önceden hiç içmediği için bekleyeyim dedim. Yazık gerçekten... Geldiğimiz noktaya içim yanıyor...
 
Bırakacağını söylediği için ve önceden hiç içmediği için bekleyeyim dedim. Yazık gerçekten... Geldiğimiz noktaya içim yanıyor...

Geçmiş konularını bilmiyorum eğer kendine ben yapabileceğim her şeyi yaptım daha yapacak bir şey kalamadı diyebiliyosan arkana bile bakma adam olacak insan eşini bu kadar zor durumda bırakmaz.
 
Etil alkol falan alkolik mi bu adam? Eğer alkol sorunu varsa hiç vakit kaybetmeyin. Şiddet de uyguluyormuş. Adam resmen şiddete ara vermiş. Cevabı biliyorsunuz.
 
Etil alkol falan alkolik mi bu adam? Eğer alkol sorunu varsa hiç vakit kaybetmeyin. Şiddet de uyguluyormuş. Adam resmen şiddete ara vermiş. Cevabı biliyorsunuz.
Önceden hiç içmiyordu. Son birkaç aydır her gece içmeye başladı. En son etil alkol almış ucuz olsun diye.
 
Geldim eve sızmış yatıyor. Gözleri kıpkırmızıydı. Yoruldum... Ama hala yapmam gerekeni yapamıyorum gücümü cesaretimi toplayıp. Kararsız bir şekilde gidip dava açılır mı ne kadar doğru olur bilmiyorum.
 
Ben boşan yorumu pek yapamıyorum özellikle çocuk olunca ama sizin konuları okuyunca tüm kalbimle boşanmanızı istiyorum. Korkmayın bence hayatınız bundan kötü olmaz
 
Önceki konularınızı biliyorum epey çaba sarf ettiniz ve hep kızınız için eşinize bir şans daha verip evliliğinizi kurtarmaya çalıştınız. Ama hala sizin çabanızı görmeyip üstüne bir de alkolik olmaya başlamış eşiniz.
Bence nasıl ki kızınız için tekrar şans verip denediniz artık yine kızınız için o adamdan boşanmanız gerekiyor. Çocuğunuzun güzel bir aile ortamına ve mutlu bir anneye ihtiyacı var. Bu şekilde kızınıza da verimli olamazsınız.
 
Ah bir de ben kalbime söz geçirebilsem. Sıkışıp kaldım. Gelecekten korkuyorum. Mutlu anlarımız aklıma geliyor acaba diyorum sonra yaşadıklarımı düşününce yap artık bunu diyorum. Öyle zor bir durumdayım ki... Eşime sorsanız aile olmayı ben beceremedim. Anneme gidip durdum vs. Sürekli sorun ettiği bunlar. Evimi ihmal etmedim. Evden uzaklaştığımda onun yaptıklarından dolayı uzaklaştım ama ben yaptım demiyor. Ben neden oldum demiyor. Hep beni suçluyor. Son zamanlarda hep bağırıyor. Artık gücüm kalmadı. Enerjim yok hiçbir şeye.
 
Kendinizi dinleyinbir süre daha. Ben bu şekilde yaşamayı kaldırabilir miyim? Cocugum bu evlilikten nasıl etkileniyor? Olumlu mu olumsuz mu? diye sorun. Bende temmuzda ayrıldım, evi ayırmak vs çok yorucu bir süreç oldu. Bu ay mahkemem var. İlk zamanlar yorucu olacak ama yoluna giriyor, alışıyor insan her şeye zamanla. Biz bazen bu ayrılma stresine girmektense , "Çocuğum için, düzelir mi " gibi kendimize umut vererek , işkence suremizi uzatıyoruz. Öfkeyle değil de sakin bir şekilde düşünün. Allah kolaylık versin.
 
Doğrusu sorun edilecek birçok şeyi ben sorun etmezken onun böyle davranmasını kaldıramıyorum. Kaldırıyor gibi görünsem de sinirlerim yıpranıyor. Evlilik deseniz zaten yıprandı. Bu şekilde nereye kadar gider bilmiyorum da. Geleceğe dair kaygı stres taşıyorum sadece. Huzurlu hissetmiyorum. Sizin hakkınızda da hayırlısı olsun. Neden boşanıyorsunuz? Çocuk var mı?

Konularınıza baktım şimdi, anlıyorum nedenini. Doğru karar vermişsiniz. İnşallah bundan sonra her şey güzel olur. Çekişmeli mi davanız peki?
 
Son düzenleme:
Sürekli gizli saklı işler yapan, temizligi yemeği beğenmeyen, şiddet uygulayan, canı nasıl isterse öyle davranan bir insandı. Beni hayatına sokmak istemedi daha doğrusu maddi manevi. Bir an olur aşkım canım cicim, iki dakika sonra aptal, gerizekalı derdi. Ayrılınca da ağlamalar, sızlamalar, ozurler. Bu ayrıldığımda hiç özür dilemedi. Çünkü beni delirtip hakaret mesajlarim oldu son dönem. Bal kaymak oldu bu onun için. Ağlayıp barışalım demesinin de amacı varmış. 4.5 yaşında dünya tatlısı bir oğlum var benimde. Mis gibi evimde yaşıyorum. Ara ara "neden ben ?" diye düşünüp kendimi uzsemde , mesgalelerimi artırıp düşünme fırsatı bırakmıyorum kendime. Gelecek adına da bana bile bile eziyet eden birinin yanında olmaktansa, yalnızlık derdiyle uğraşmak daha cazip diye düşünüyorum.
 
3 yaşındaki ikizlerime rağmen boşandım.. 8aydır ayrıydık. İstanbulu terkedip ailemin yanına döndüm. Çalışıyorum da.. çocukları da kreşe verdim.
Karar aşaması zor ama "iyi ki" diyeceksin sonrasında.. ki bizim evliliğimizde kavga gürültü tartışma hakaret de yoktu.. eşim açtı davayı dişi karakter değilsin diye..
4 4lük insan yok. Ailesi barışmamız için dua ediyor. Ama ben aynı filmi iki kez izlemem,gurursuz da değilim.. seviyorum belki ama ondan bana eş cocuklara baba olmazmış..
Pişman mıyım? Asla.. bilseydim hiç çekmezdim, bunca yıl çekmez ben davayı açardım
Neyse ki ilk terkeden ben olmadım,içim vicdanım da rahat.. böylesi daha iyi..
Saplanıp kalma.. seni istemeyeni sen hiç isteme! Ne mutlu ki tek çocuğun var..ben ikiz çocuğa rağmen ayrıldım.. çocuklar da büyüyor bir şekilde..
Ha buarada medenice ayrıldık biz.. küs değiliz. Oturup konuşadabiliriz.. ama eş olarak aynı evde olmuyordu,böylesi herkes için daha iyi oldu..
Gücünü topla,fevri karar verme,iyi düşün.. olmuyorsa da zorlama fazla!!! Sevgi bitince saygı da kalmıyor tartışmalar başlıyor...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…