bende eşimle boşanma safhasına kadar geldim mahkeme günümüz dahi belli olmuştu. ailem kesin tavırlıydı ayrılın siz tekrar yapamazsınız diyorlardı. araya amcamlar girdi eşim sürekli peşimdeydi. herkesi araya sokmuştu. hergün saatlerce telefonda yalvarıyordu. neticede amcamların araya girmesiyle tekrar bir aradayız. mutlumusun dersen evet canım çok mutluyum. eşimin siniri yüzünden ayrılmaya karar vermiştim. ama tedaviye başladı o da bende. artık daha sakin insanlarız ve sanırım artık olgunlaşmaya başladık. çok mutluyuz iyiki de dönmüşümsizin de sorununuz çok da büyük bir sorun değil. kapanman konusunda baskı da yapmıcakmış. bence dön tekrar dene. çocuğun var. benimde kızım var 5 yaşında. tekrar evlenmeyi düşünmüyordum boşandıktan sonra kızım için. ben şanslıydım döndüğümde eşim bambaşka insan olmuştu. umarım senın içinde böyle olur. dön derim canım ben.
değişirmi? demişsiniz hayır değişmeyebilir ama daha dikkatli olur sizi kaybetme korkusu içine girmiş sonuçta terkedilme korkusu daima içinde olucak.
ama asıl boşanma sebebinize gelmek istiyorum şayet burda ağlayan sızlayan yuvası yıkıldığı için perişan olan bir kadın görseydim bu yorumu üzülmemeniz açısından yapmazdım ama siz güçlüsünüz ve buraya konu açarak eleştiriyede açık olduğunuzu göstermenize dayanarak eleştiride bulunmak istiyorum.
boşanma sebebiniz bana göre çok ama çok küçük ama olabilir size göre büyüktür katlanılmazdır hayat sizin hayatınız der geçerim amaaaaa
ortada bir tane çocuk varsa kusura bakma arkadaşım ama bencilce davranmışsın derim. sen artık annesin artık sadece kendi hayatın, egoların,hobilerin yok sana verilen bir emanet var senin çocuğun onun geleceği için makyajındna kıyafetinden ödün veremeyip onu babasız bırakmaya ne hakkın var? eşinle bunun tartışmasını yapıp savaş vermeye devam etseydin belki yenerdin belkide yenmezdin ama yenemesen bile bir çocuk bir hayat bir gelecek ya ve bir anne kendi hayatı için ki hayati tehlike demiyosun makyaj, kıyafet, yaşam tarzından kısıtlanma diyosun bunun içinmi bir çocuk babasız büyüyor? bunun içinmi çocuğun hayatı boyunca gerek özel hayatı gerekse okul hayatında bunlar karşısına çıkıcak çocuk üzülücek. ve en önemlisi erkekçocuk babadan güç alır kuvvet alır senin çocuğuna bunları bir anne olarak yapmaya ne hakkın var?
eğer dayak yeseydin, aç bırakılsaydın,karı kız aldatılma olayların olsaydı asla sana çocuk için otur çek demezdim asla. kendi hayatında tabiki önemli ama yapma be arkdaşım bu mevzu içinde çocuklu bir yuva dağılması çok yazık olmuş yani elini vicdanına koy o çocuğa çok yazık...
ne evlilikler var çocuk için yürütüyor anneler her sıkıntıyı çekiyorlar ama çocuğum var deyip kendilerini 2. plana atıyorlar..herşeyin bir sınırı var buda bir sınıra kadardır tabi ama seninki sınırın sonu asla değil yarısı bile değil...
senin yerinde olsaydım boşanmadan önce bunları düşünür ve adamla savaş verirdim benimde haklarım var beni zorlama ama dini öğretebilirsin yani bana öğrendiklerini anlat ben içimden gelince yaparım derdim. adam genemi zorluyor savaşırdım kendi fikirlerimi huzursuz olurdum belki ama anneyiz biz ve büyük sorumluluğumuz var çocuğumuza karşı...
şimdi senin yerinde olsam ne yapardım eşine göz dağı verirdim seni denicem çocuğumuz için en başta eskileri yaşamak istemiyorum der giderdim. çocuğun için değmezmi son bir şans vermeye? sen bile acaba diyorsun ileride neden gene acaban kalsın sen elinden geleni yapmış ol bari bu saatten sonra vicdanın rahat olsun. en önemliside ne biliyormusun hani tekrar denedim olmuyor diyenler var ya neden olmuyor biliyormusun ayrılık kafadan tamamen çıkmazda hep bir yerlerde tetikte kalırsa hepimiz insanız sinirleniyoruz kızıyoruz evlilikte kavgada olur ama 2. denemede o tetikte olan ayrılık düşüncesi var ya hemen devreye giriyor beyinde ve ilkinden çok daha kolay oluyor tekrar boşanması.
sen giderken ayrılık fikrini annenlerde bırak o eve götürme ömürlük gidiyorum asla bir daha olmıcak böyle birşey diye düşün öyle git. ve asla ay bak gene aynı bu adam değişmemiş gibi her ufak nedende bahane bulma çünkü nefsin ve beynin sana devamlı hatırlatıcaklardır ayrılığı ama sen bu sefer daha güçlü olup savaşmalısın. eşine gelince ona ayrılık korkusunu giderken ver sert, net kararlı bir konuşma yap sonrada birdaha açma ayrılık konusunu. bir evlilikte ayrılık ağıza sakız oldumu hiç hoş olmuyor paylaşımlar hep sahte kalıyor...
tamam anladım çalışıyorsun, kendi paranı kazanıyorsun, kendine güveniyorsun, ailende arkanda boşanmak sana az zarar verir madden değil manen zarar görmüşsündür sadece. ama unutma çocuğun ileride babasız büyümesinin nedenini sorduğunda senin vericeğin cvplar onu tatmin etmicek çünkü sen içinde yaşıyorsun normaldir olayı büyütmen yaşamak ayrı bişeydir ama birde karşı bakış açısıyla birilerine anlatıp eleştiri istersen ne kadar basit olduğunu o zaman görürsün...
umarım kırmamışımdır seni ama eleştiri kendine getiriyor insanı bazen görmediklerimizi görmemizi sağlıyor bu kendi adımada böyle eleştirinin gerçekten samimi olduğuna inanırsam mutlu olurum teşekkür ederim bende.
allah yardımcın olsun
Yorumunuzun özünde oğlumu görebildiğim için samimiyetinize yürekten inandım ve gerçekten teşekkür ediyorum vakit ayırmanızdan dolayı. Ama beni eleştirirken acıttığınız "bencillik" konusunda özellikle bir şeyler yazmak istedim. Binbir hayal kurarak evlendiğim adam, yalvar yakar çocuk istediği için planladığım zamandan önce hamile kaldım ama aldatıldım. Öyle bir hançerdir ki aldatılmak, saplandığı andan itibaren bambaşka bir insanla tanışırsınız içinizde ve asla memnun kaldığınız bir tanışma değildir bu, yaşayan bilir ancak. Oğlum için asla sineye çekemediğim bu durumu yutkundum durdum. Bencil miyim ben sizce? Eşimin defalarca kez söylediği ve hayatta en sevmediğim şeylerin en başında gelen "yalanlar" sevgimi azalttıkça azalttı, "oğlum için" dedim mücadele ettim bu adamı düzeltmek için. Düzeldi evet gördüğüm kadarıyla, ya da iyice profesyonelleşti bilemem. Güvenmemek nasıl paranoyak eder bilir misiniz? Huzurumdan vazgeçtim. Sizce yine bencil miyim? Giyinmeye kuşanmaya, lüks içinde yaşamaya, en kaliteli mekanlara alışkın biri olarak, yine oğlum için, ısınamadığım, doymadığım, tek odalı, banyosu evin dışında ve mutfaksız bir evde, çeyizim bir tavan arasında çürürken, dışardaki yaşamdan soyutlanıp, kazandığım parayı borçlar için eşimin avucuna koyarken de bencillik mi ettim dersiniz? Bu standartlarda yaşadığım için belki huysuzluk edip biraz fazla şefkat ve ilgi beklediğim adam bana "hiç birşeyden mutlu olmuyorsun sen, artık hiç birşey senin istediğin gibi olmayacak" diye çemkirdiğinde paramparça olan kalbimi, keşke bencil olsaydım da "bencilliğimle" onarabilseydim. "Ben bu adama ne verdim ki, hangi özveri biçimini gösterdim ki, haklı böyle konuşmakla" diyebilseydim keşke. Asabi, dengesi çabuk bozulan ve sinirlendiğinde bambaşka birine dönüşen bir "eş", sonrasında binlerce kez özür dilediğinde, "sensiz olamam ben" diye ağladığında, çocuk gibi yalvardığında, ayaklarınıza kapandığında evet yumuşuyorsunuz insanlığınız duruyorsa hala. Ama inanın kendinizi bir sonraki kırgınlık için yeterince onaramıyorsunuz. "Ben bu filmi defalarca gördüm" diyorsunuz. Ve kendinize yakıştırdığınız en son kelime bile olamıyor "bencillik". Aksi gibi özlediğiniz, özünüze katmak istediğiniz bir sıfat oluyor. Diyorsunuz ki "keşke bencil olabilsem"!
canım durumunu,hayatını bilemem ama ben kısaca örnek veriyim. Ailesiyle yaşıyorduk 3 yıldır artık bu yüzden kaç kere ayrılmaya kalktığımı hatırlamıyorum bile. Her seferinde değiştim tamam ev tutucam al kaldı diyordu bide bende 4 görümce 1 kayınvalide bitmek bilmeyen yatılı gelen arkadaşları vardı. En son nokta artık tamam bitti dedim ve mahkemeye verdik. Mahkeme günü ben hala boşanmak da çok ısrarcıydım.Hakim bana sordu boşanalım dedim, ona sordu o ben karımı çok seviyorum boşanma istemiyorum dedi dava ertelendi. Beynimden kaynar sular boşaldı bi anda, gerçekten bıkmıştım çünkü önce kızdım ama ertesi gün bi baktım benim aileme yakın ev tutmuş içine bütün eşyalarımızı sıfırdan aldı hazırladı ve istediğin hayat böyleyse gel dedi. Barıştık ve hemen hamile kaldım.6 haftalıkken bebişimi düşürdüm ve bu benim ikinci düşüğüm oldu. Üzerinden 1,5 hafta geçti hala üzgünüm. ve beni sakinleştiren anlayışla karşılayan yine o oldu. Normalinde her hafta kavga ederdik 2 aydır beraberiz mutluyuz daha sesimiz bile yükselmedi.
Kısacası ona gerçekten kararlı olduğunu hissettirerek barışırsan eğer düzelmiş olucaktır ama çocuğum var ben onun için seninleyim dersen kendini hep ona bağımlı kalmak zorunda gibi hissedersin ve o da gelişme göstermez nede olsa benim çocuğum için burda kalmak zorunda der. Çok mantıklı düşün canım. Birde ailen gerçekten doğruyu görüyordur.Onları dinle hayatım. Allah bu zor durumdan en iyi haliyle kurtarsın seni bebğim.
karar sizin tabiki biz burda ne yazsak boşş ama bir kaç msj önce yazdığınız msj daÇok üzüldüm inanın! Allah en kısa zamanda sağlıkla, huzurla kavuştursun sizi bebeğinize. Umudunuzu hiç kaybetmeyin. Eşimin kardeşi 7 yıl ve 3 düşükten sonra bu yılın başında meleğine kavuştu. Böyle çok fazla tecrübe var etrafımda. Beraber yaşlanmanızı diliyorum yürekten.
Benim konuma gelince....
Dün 3 saat boyunca konuştuk. Seviyor beni bunu çok iyi biliyorum ama hayatındayken hoyrat davranıyor. Geçim sıkıntısı ve borçlar da buna etken evet ama ben o kadar kararsızım ki. Güvenmek çok zor geliyor. Ailem arada çocuğumuz olduğu için bana "gitme" demez ama güvenmedikleri için onlara tekrar "ben yine denemek istiyorum" demeye o kadar utanıyorum ki. Arkadaşlarım "sen bu kadar karaktersiz olamazsın" diyorlar. Ne yapacağımı şaşırdım. Adam "senin kulun kölen olmaya hazırım, son defa dene ve gör" diyor. İnanmak öyle güç ki. Ya yine yüzümü eğerse insanlara karşı? Bilemiyorum. Bir çözüm bulamıyorum...
karar sizin tabiki biz burda ne yazsak boşş ama bir kaç msj önce yazdığınız msj da
aldatılmışsınızda yani boşanma nedeniz çokmuş zaten sizin benim asla kabul edemeyeceğim
bir durum evlilkite aldatılmak ve şiddet çocuğum için bile asla katlanamam ben bu duruma iyi düşünün tekrar o sıkıntılara maddiyatsızlığa borçlara bunlara hazırmısınız bana sorarsanız ben yene söylüyorum çocuğunuzda bu düzene adapte olmuş ailenizde arkanızda hiç bulaşmayın derim ben tabi bu benim fikrim inş hakkınızda hayırlısı olur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?