Bosandim, 2 yasinda oglumla 10 yil once ayrildigim erkek arkadasima donmeli miyim?

Neden olmasin? Benim bir akrabam bosandi, daha sonra bosanmis bir adamla evlendi. Kadinin 1 adamin 3 cocugu vardi. Bir tane de ortak yaptilar :emir_bebek: :9: Gayet guzel bir evlilikleri var :nazar: Bence sen de kendini sartlandirmadan adamla gorusebilirsin, bir sure sonra da zaten evlilik mi olur sonucu yoksa ayrilik mi belli olur.

Bir tane yorum var, bosanmis bir adam kimse bosanmaz durup dururken bosver diye, ne kadar onyargili bir yorum :47: Iki kisi anlaamiyorsa bosanir, bosananlar kimse ile anlasamaz diye bir durum yok. Bunlara kulak asma canim, yok kadin ciddi birsey olmasa bosanmazmis da bu nedenle bosanmis erkekten koca olmazmis da falan filan. Bir kere sirf simarikliktan her seyi kendine yontmaktan bosanan kadin da cok. Yok kaynanamla anlasamiorm, yok gorumcek orumcek. Burada da okuyoruz, daha evlenmeden sevgilisinin ailesine yardim etmesine tepki gosteren kadin da cok. Kadin yerini bilememistir bosanmislardir bu da olabilir.

kötü bir mazimiz olduğu için çekiniyorum canım, 10 yıl önce ayrıldığımızda ben farkına varamamıştım ama çok çaba sarfetmiş tekrar bir araya gelebilmek için. şimdi geçmişe sünger çekebilecek mi acaba?
 
kötü bir mazimiz olduğu için çekiniyorum canım, 10 yıl önce ayrıldığımızda ben farkına varamamıştım ama çok çaba sarfetmiş tekrar bir araya gelebilmek için. şimdi geçmişe sünger çekebilecek mi acaba?


bunu soylemem dogrumu/yanlis mi inanin bilemiyorum, umarim hata yapmiyorumdur. yazdiginiz seyin aynisini baska bir sitede okudum, ama tam tersi versiyonu. sanirim bahsettiginiz kisi yazmis, cunku bu tarz bir olayin birden fazla kisinin basina gelmis olmasi imkansiz sanirim. tum tarihler, anlatilan hersey ayni, ama yinede bilemem tabi, belki hersey tesaduftur, o yzuden yazmaya cok cekindim, kac gundur bu siteye girdikce yazip yazmamakta kararsizim.
ama o yazan kisininde kafasi cok karisikti. ne yazdigini soylemek istemiyorum, bu uzerime vazife degil, karsiniza alin herseyi acik acik konusun bence, belliki iki tarafta cok hirpalanmis ve sadece huzura ihtiyaci var. size durust olucam onun yazdikalrindna benim cikardigim, sizi cok seven , ama sizin tarafinizdan cok aci cekmis bir adam gordum. ona yorum yazmamistim, ama icimden umarim kadina donmez demistim, cok uzmussunuz, cok belliydi ama bir o kadarda seviyordu hemde herseye ragmen. ama tabi onun gordugu seyler, hikayenin sizin tarafida var, ve sanirim yanlis anlasilmalarda var. Konusun, oturun icinizdeki herseyi dokun egrisi ile dogrusu ile, cekinmeden, utanmadan konusun herseyi, onada sizinle ilgili cekincelerini dile getirmesine zorlayin. sanirim sizin durumunuz icin en mantiklisi bu... hakkinizda hayirlisi olsun...
 
bence öncelik çocuğunuz olmalı eğer oğlunuza baba demiyorum cnku babası var zaten ayrılsanızda iyi bi abi diyelim olabilecekse ve mutlu olacağınıza inanıyorsanız onunla yolunuza dewam edin derim ben...yaşamadan hiç birseyi bilemez insan ne iyiyi ne kötüyü...hakkınzda hayrlısı olur inş
 
Üniversite öğrencisiyken tanışmıştım onunla, rüya gibi geçen bi yıllık ilişkimiz oldu. okulun bitmesine yakın ayrı şehirlere gideceğimiz ve bunun ilişkimizi çok yıpratacağını düşündüğüm için ona bikaç kez evlenme konusunu açtım. O da maddi durumunun kötülüğünü, askerlik yapmamış olmasını, daha işi bile olmadığını bahane ederek evlilikten uzak durdu. Okul bittikten sonra ben İstanbula, o İzmir'e döndü ve kıskançlıklar tartışmalar başladı. 1-2 ay sonra da ayrıldık. Benimle tekrar bir araya gelebilmek için bi kaç kez İstanbul'a geldi gitti ama bi türlü toparlayamadı kendisini.
Aradan yıllar geçti... Geçen ay facebooktan bulup ekledim. Biz ayrıldıktan sonra tekrar bir araya gelebilmek için çok çaba sarfetmiş, hatta babaannemi arayıp "ben artık evlenebilecek yeterliliğe sahibim, işim var artık, askerliğimi de yaptım, torununuza ulaşamıyorum, lütfen ona bunları iletin" demiş, ama benim haberim olmadı bundan. Ben hep karşıma dikilip kolumdan tutmasını, ciddi adımlar atmasını bekledim, ama o da benim gibi gurur yapıp, onun tabiriyle "kabadayı gibi yolunu mu kesseydim, ben sana ulaşmaya çalıştım ama sen bunu istemedin, engelledin beni, numaranı değiştirdin, ne yapabilirdim sen istemedikten sonra?" deyip acısını içinde yaşamış. Şimdi 1 aydır görüşüyoruz. 2 yıl önce kısa süren bir evliliği olmuş ve ayrılmış, çocuğu yok. Benimse yine 2 sene önce evleri ayırdığım, 2 ay önce de resmiyette biten bir evliliğim ve bu evlilikten 2 yaşında bir oğlum var.
Yıllar sonra tekrar bir araya geldiğim bu kişiyle sizce mutlu bir birliktelik sürdürmem mümkün mü? Ne gibi olumsuzluklar, problemler karşımıza çıkabilir? Yorumlarınıza çok ihtiyacım var. Çevresinde buna benzer olaylara tanık olmuş, ya da bizzat kendisi yaşamış kişilerin tecrübeleri çok faydalı olacak benim için. Değerli yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.


Zor bir karar.. Karşınızdaki kişinin yaklaşımı önemli.. çocuğunuz var,onun bu konudaki yaklaşımı nedir?yani çocuğunun olması konusunda... Zaman geçmiş, değişmişsinizdir.. bilemedim.

bence iyi birer arkadaş olarak kalmak en iyisi... Sonrası hayırlısı :)
 
Son düzenleme:
Üniversite öğrencisiyken tanışmıştım onunla, rüya gibi geçen bi yıllık ilişkimiz oldu. okulun bitmesine yakın ayrı şehirlere gideceğimiz ve bunun ilişkimizi çok yıpratacağını düşündüğüm için ona bikaç kez evlenme konusunu açtım. O da maddi durumunun kötülüğünü, askerlik yapmamış olmasını, daha işi bile olmadığını bahane ederek evlilikten uzak durdu. Okul bittikten sonra ben İstanbula, o İzmir'e döndü ve kıskançlıklar tartışmalar başladı. 1-2 ay sonra da ayrıldık. Benimle tekrar bir araya gelebilmek için bi kaç kez İstanbul'a geldi gitti ama bi türlü toparlayamadı kendisini.
Aradan yıllar geçti... Geçen ay facebooktan bulup ekledim. Biz ayrıldıktan sonra tekrar bir araya gelebilmek için çok çaba sarfetmiş, hatta babaannemi arayıp "ben artık evlenebilecek yeterliliğe sahibim, işim var artık, askerliğimi de yaptım, torununuza ulaşamıyorum, lütfen ona bunları iletin" demiş, ama benim haberim olmadı bundan. Ben hep karşıma dikilip kolumdan tutmasını, ciddi adımlar atmasını bekledim, ama o da benim gibi gurur yapıp, onun tabiriyle "kabadayı gibi yolunu mu kesseydim, ben sana ulaşmaya çalıştım ama sen bunu istemedin, engelledin beni, numaranı değiştirdin, ne yapabilirdim sen istemedikten sonra?" deyip acısını içinde yaşamış. Şimdi 1 aydır görüşüyoruz. 2 yıl önce kısa süren bir evliliği olmuş ve ayrılmış, çocuğu yok. Benimse yine 2 sene önce evleri ayırdığım, 2 ay önce de resmiyette biten bir evliliğim ve bu evlilikten 2 yaşında bir oğlum var.
Yıllar sonra tekrar bir araya geldiğim bu kişiyle sizce mutlu bir birliktelik sürdürmem mümkün mü? Ne gibi olumsuzluklar, problemler karşımıza çıkabilir? Yorumlarınıza çok ihtiyacım var. Çevresinde buna benzer olaylara tanık olmuş, ya da bizzat kendisi yaşamış kişilerin tecrübeleri çok faydalı olacak benim için. Değerli yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.




bence o kişiyle birlikte olmalısın yıllar sonra seni bulması bile bir mucize ama tabi bunu bide oğlunun babasına yani eski eşine sor tabi senin yıllar önce birlikte olduğun çocuk ise seni çocuğunla kabul etmeli işte gerçek aşk diye buna derim ben ........
 
Bu sitede biri yazmıştı, ilk aşkıyla sevgiliyken bir şekilde ayrılmışlar yıllar önce. Sonra ikisi de başkasıyla evlenip boşanmış. Yıllar sonra bir şekilde karşılaşmış bunlar ve evlenmişler, şimdi yurtdışında ve çok mutlularmış.
 
Son düzenleme:
Bu sitede biri yazmıştı, ilk aşkıyla sevgiliyken bir şekilde ayrılmışlar yıllar önce. Sonra ikisi de başkasıyla evlenip boşanmış. Yıllar sonra bir şekilde karşılaşmış bunlar ve evlenmişler, şimdi yurtdışında ve çok mutlularmış.

kısmetinde varsa bir şekilde oluyor. güzel tesadüfler.
 
Back
X