Boşanıyorum, korkularım ve endişelerim var..

starsea

Üye
Kayıtlı Üye
25 Mayıs 2017
60
40
Merhaba arkadaşlar
Bundan 3 ay önce buraya 'eşimle ilerimi göremiyorum korkuyorum' adlı bir konu açmıştım ve size özetle bazı sorunlarımızdan, sıkıntılarımdan bahsetmiştim. O sıralar artık evli kalmak benim için bir hayli dayanılmaz hâl almaya başlamıştı. Neyse ki zaman bir şekilde geçti 2 ay daha sabrettim eşime zaten aramız iyice soğumuştu. Öğretmenim demiştim tayinim çıkacaktı ve çıktı. Taşındık. Daha sonra eşim bana karşı aynı hataları yapmaya ve defalarca uyarmama ragmen beni ağlatmaya devam etti. Hem seviyo hem sövüyo derler ya o hesap.. bende onunla tatil yapmak yerine 9 ay boyunca uzaklıktan dolayı yapamadığım şeyi eşyalarımı toplayıp ailemin yanına gitmeye karar verdim. Son kez evliligimi kurtarmak adına.. Ne tatili ki huzurlu ve mutlumuyuz da tatil yapcaz? O istemedi gitmemi ama gitmem gerekiyordu. Burnunun sürtülmesi aklının bası a gelmesi gerekiyordu. Artik bunu yapmalıydım biraz geç olsa da..(Ilk açtığım konuda bana karşı olan tavır ve davranışlarından bahsetmiştim) Daha sonra ayrıldık o ailesine ben aileme.. sonra ne olduysa ondan sonra gelisti hersey. Onun ailesi bosanmamizi istedi (zaten daha oncelerden istiyorlardi ne hakla isteyebiliyorlarsa??) benim annem ne kadar cok yapici olsada cok sinirliydi esime dolmustu artik telefonda cok sert konustu kizimi tek basina buraya otobusle nasil yollarsin yolda basima bisey gelseydi diye cunku ben fenalasarak gelmistim evime. Ayrica arabamizda vardi. Annem bana ne kadar kiyamasa da daha fazla uzulup aglamama göz yummak istemiyordu. Bitmesindem yanaydi. Ama bu sefer ben cok kararliydim cunku cok yipratti ve üzdü. 1 ay daha gecti ustunden esimi affedemedim birturlu. Cunku yapmasi gerekeni yapmadi. Beni aramadi merak etmedi beni almaya bile gelmeyi kabul etmedi ben gidecekmisim ayagina! anneme rest cekti 'evime annen giremez gibi'.. en son telefonlarda hala kendini hakli gormeler bagırmalar emri vaki konusmalar (tadindigimiz evimize doncekmisim de orda konuscakmisim da )vs... yok artik gecsin o isleri cok fedakarlik yaptim ben zamaninda hersey onun istedigi gibi oldu 1 bucuk yil boyuca gorev yaptigimiz surece aileme bile yollamadi beni sirf masraf olmasin ucak biletinden dolayi. Cok pintiydi kendisi gezmeyi tozmayi sevmez. Surekli hesap kitap yapan, beni de evde oturtmak isteyen, beni bastirmak isteyen bir tipti. Birde cok ofkeliydi hakaretler yagdirip evde kirip dokmedigi esya kalmazdi vs.. Neyse bugünlere gelirsek kısaca simdi 2 haftafir konusmuyoruz aileler de ayni sekilde her iki tarafta bosanmak istiyoruz. Bayramdan sonra avukat gorüsmelerim olacak. Birsekilde anlasmali bosanmayi teklif edicem. Altinlarim ve arabamiz onlarda. Umarim anlasmayi kabul eder de tek celsede biter. Iskence de biter. Psikolojim allak bullak. Icimde bir sıkıntı huzursuzluk bir heyecan. Anlayamiyorum kendimi. Aglamak istiyorum aglayamiyorum bir garibim. Ailem sükürler olsun ki yanimda onlar bana bu kararimdan sonra desteklediler. Cunku uzuldugumu gorduler. Mutsuz oldugumu gorduler. Ama belki gereksiz bir psikoloji içindeyimdir üzüntümu bir yana biraktim cevremi ve bundan sonra olacak dedikoduları dusunmeye basladim. Ögretmenim ve yeni atandigim okul muduru tasinma zamaninda esimi gormustu ve konusmuslardi. Hatta es durumu yapmayi dusunuyordu esim. Tabi esdurumu yalan oldu. Simdi eylulde gittigimde mudurle konusmam gerekecek. Gerekirse yeni tanisacagim is arkadaslarima bu konu hakkinda birsey soylememesini isteyecegim. Evraklarda soyismim birden değişecek eski soyismimin yazılmasını isteyeceğim vs.. Cunku ben ilk olarak okulumda basarilarimla ve yaptigim işlerimle karakterimle taninmak istiyorum. Hemen bu yüku sirtima almak istemiyorum. Cunku kimseyi tanimadigim bir ortam bilmedigim bir sehir yeni yeni insanlar.. hayatla cok savastim biraz savasmaya ara vermek dinlenmek istiyorum. Yeni ev sahibim zaten biliyor. Kendi kisisel esyalarini almaya gittiklerinde söylemis esim ve annesi. 'Bu kız burada yalniz kalcak cekinir zorluk cekmesin daha söylemiyim zamanla anlasilir zaten alisilir duruma' diye bir dusunur adam olsa. Gercekten bana deger verseydi gene biraz da olsa korurdu. Bu erkekler neyi düşünürler ki sabit fikirli düşüncesiz kaba bencil insanlar! Biraz rahatlamaya ihtiyacim var sanirim. Derdimi sizlerle paylasmak istedim. Burası iyi ki var...
 
Son düzenleme:
X