- 30 Temmuz 2017
- 873
- 846
- 103
O saygıdan değil. Tükenmişlikten.
Gün geliyor birbirinize kavga etmeyecek kadar yabancilasiyorsunuz.
O saygıdan değil. Tükenmişlikten.Çok üzüldüm.. Madem saygı hala var, seviyorsunuz sebep ne? Azcık uzak kalıp gelseniz kurtulmaz mı?
Alt etmişsiniz işte, hayatınızdan def ederek hemde.. Peşine düşmemişsiniz o yüzden rahatsız adam..:)Amaç size suçluluk duygusunu hissettirmek . ki istediği gibi de olmuş zaten . Umursamayın yok sayın muhatap olmayın. siz onu yok saydıkça değersiz olduğunu hissedecek emin olun..Mantık bu..
Hepsini okuyorum. Küfretti, dövdü, dolandırdı, çabalamadı, her günümü zehir etti, yalan söyledi.
Evet alt edememe sanırım.
Yemin ederim elimde değil hissetmemek.
Yine yemin ederim yüzünden tiksiniyorum.
Utanıyorum da kötü duygu barındırmaktan ama nasıl mutlu olur? Adalet de mi yok?
Anlatmak bile istememenizden belli. Umarım en mutlu olacağınız yola gider.O saygıdan değil. Tükenmişlikten.
Gün geliyor birbirinize kavga etmeyecek kadar yabancilasiyorsunuz.
Onun huyu suçu hep birine atıp sıyrılmak, çocukluk tramvası.Alt etmişsiniz işte, hayatınızdan def ederek hemde.. Peşine düşmemişsiniz o yüzden rahatsız adam..:)Amaç size suçluluk duygusunu hissettirmek . ki istediği gibi de olmuş zaten . Umursamayın yok sayın muhatap olmayın. siz onu yok saydıkça değersiz olduğunu hissedecek emin olun..
Ayrıca mutlu olmadığı bariz belli. Mutlu olsaydı muhatap olmazdı sizi manuple etmezdi :))
Allah yolunuzu bahtınızı açık etsin.
Siz niye boşanıyorsunuz?Eski konularım burada mevcut. Anlaşmalı boşanma gününü bekliyoruz sürecin uzamamsı için.
Evler ayrıldı, aileler bilgilendirildi, kavgalar edildi.
Terapi de alıyorum. Bazen insanlarla konuşuyorum.
Bir konuda kendimi çok kötü hissediyorum.
Niyetim asla barışmak değil baştan belirteyim.
Şiddeti, küfürü, kandırılmayı, mutsuzluğu affedemem.
Konu şu: Pişman olmaması, ne kaybettim dememesi, hala mecbur muhattap olduğumuz konularda boşanalım bir an önce, keşke evlenmeseydim, pisliksin, kötüsün dediği anda sanki ben bi şey kaybetmişim gibi hissediyorum.
Onla konuşmanın etkisi 2 gün sürüyor. Onla konuşmadığımda pislik, iğrenç olduğunu düşünüp acayip nefret ediyorum. Yaşattıkları aşırı öfkelendiriyor beni.
Hayatta sahip olduğu her şeyi sağladığım, ailesinden görmediği sevgiyi verdiğim, her haltına katlandığım adam sürüneceğine bana bunları söylüyor.
Bana egoist demeyin ama bu şimdi pişman olup sürünecek yapışıp ağlarsa nasıl savuştururum derken aksine bu davranışı görmek kafamı alt üst ediyor.
Yaşattıklarının bedelini ne kendisi ne ailesi pişmanlıkla ödemiyor diye.
Hep biliyorum mesul olan eş ama onca yalanını, küfrünü, ilgisizliğini, ayrımını bildiği annesi ile hala görüşüp bu insanlar nasıl mutlu olabiliyor?
Eleştirmeyin ama derdim hazımsızlık, intikam alamamak. İnsanım mani olamıyorum bu hislere.
Bir şey yapıp hırsımı almak istiyorum sonra korkuyorum başıma döner diye.
Bana beni soğutacak bir şeyler söyler misiniz?
Aylar geçti ama arada bu ataklar basıyor. Hiç bu kadar olmamıştı.
En son dava işin bugün konuştuk.
İyi ki noktayı koyduk, sen kötü kalpli pis biriymişsin nasıl göremedim de yıllarım gitti.
Ailemi karşıma almasaydım keşke ama senle evlenmeme rağmen beni sevdikleri için yanımda oldular ve nicelerini söyledi.
Cevap verdim tabii ama kesmedi.
Elbette kendim için. Sadece bir bedel ödememesi ağrıma gidiyor. O kadar değil ama en azından pişman olmalıydı.Siz niye boşanıyorsunuz?
Karşınızdakiler perperişan olsun kapınızda hasretinizden sizi kaybetmenin üzüntüsünden verem olsunlar diye mi kendi huzurunuz mutluluğunuz için mi?
Niye? Niye pişman olmalıydı? Pişman olacak insan pişman olacağı davranışlar sergilemez, hele bunları sürekli olarak yaşam şekli haline hiç getirmez. Siz üzülürken ağlarken pişman olmayan boşanırken mi olacak?Elbette kendim için. Sadece bir bedel ödememesi ağrıma gidiyor. O kadar değil ama en azından pişman olmalıydı.
Çok doğru.. Beklentimi sıfırlamam lazım..Niye? Niye pişman olmalıydı? Pişman olacak insan pişman olacağı davranışlar sergilemez, hele bunları sürekli olarak yaşam şekli haline hiç getirmez. Siz üzülürken ağlarken pişman olmayan boşanırken mi olacak?
Öyle yapmaya çalışıyorum. Sadece bazen öfkeleniyorum.Pasif olmayın karşısında belli etmeyin hissettiklerinizi.. silkelenin kendinize gelin önünüze bakın.. Salın İpini ne halt ederse etsin. Kendinizi düşünün..
Amacına ulaşmasına engel olun. Narsist biri olmalı... sizde pisliksin demeden o öyle biri olduğu için öyle davranın. Tepeden bakın. Mutluluğunuzu gözüne sokun. Haklısınızdir ama varsayın ki suçlusunuz şunun farkina varin olan oldu burdan sonrasi tokezlememek. Nelere katlandiniz bunun gücüyle doğruluk ve bite deve muamelesi yapmayın.Eski konularım burada mevcut. Anlaşmalı boşanma gününü bekliyoruz sürecin uzamamsı için.
Evler ayrıldı, aileler bilgilendirildi, kavgalar edildi.
Terapi de alıyorum. Bazen insanlarla konuşuyorum.
Bir konuda kendimi çok kötü hissediyorum.
Niyetim asla barışmak değil baştan belirteyim.
Şiddeti, küfürü, kandırılmayı, mutsuzluğu affedemem.
Konu şu: Pişman olmaması, ne kaybettim dememesi, hala mecbur muhattap olduğumuz konularda boşanalım bir an önce, keşke evlenmeseydim, pisliksin, kötüsün dediği anda sanki ben bi şey kaybetmişim gibi hissediyorum.
Onla konuşmanın etkisi 2 gün sürüyor. Onla konuşmadığımda pislik, iğrenç olduğunu düşünüp acayip nefret ediyorum. Yaşattıkları aşırı öfkelendiriyor beni.
Hayatta sahip olduğu her şeyi sağladığım, ailesinden görmediği sevgiyi verdiğim, her haltına katlandığım adam sürüneceğine bana bunları söylüyor.
Bana egoist demeyin ama bu şimdi pişman olup sürünecek yapışıp ağlarsa nasıl savuştururum derken aksine bu davranışı görmek kafamı alt üst ediyor.
Yaşattıklarının bedelini ne kendisi ne ailesi pişmanlıkla ödemiyor diye.
Hep biliyorum mesul olan eş ama onca yalanını, küfrünü, ilgisizliğini, ayrımını bildiği annesi ile hala görüşüp bu insanlar nasıl mutlu olabiliyor?
Eleştirmeyin ama derdim hazımsızlık, intikam alamamak. İnsanım mani olamıyorum bu hislere.
Bir şey yapıp hırsımı almak istiyorum sonra korkuyorum başıma döner diye.
Bana beni soğutacak bir şeyler söyler misiniz?
Aylar geçti ama arada bu ataklar basıyor. Hiç bu kadar olmamıştı.
En son dava işin bugün konuştuk.
İyi ki noktayı koyduk, sen kötü kalpli pis biriymişsin nasıl göremedim de yıllarım gitti.
Ailemi karşıma almasaydım keşke ama senle evlenmeme rağmen beni sevdikleri için yanımda oldular ve nicelerini söyledi.
Cevap verdim tabii ama kesmedi.
Sizi öfkelendirecek kadar neden konuşturuyorsunuz? Böyle devam ederseniz bundan beslenmeye başlarsınız. Mevzu neyse konuşun sorun laf bitti diyin kapatın telefonu. Vır vır onu dinleyip sinir olacaksanız üzülecekseniz ne diye boşanıyorsunuzÖyle yapmaya çalışıyorum. Sadece bazen öfkeleniyorum.
Aslında deli gibi pişman ama sana göstermeyecek kadar zeki. Bu pişmanlık da elimden nasıl kaçırdım pişmanlığı, eşimi nasıl aptallıklarımla kaybettim pişmanlığı değil. Hani şimdi eline geçsen o yaptıklarının üstüne 2 koyacak. Sana demiştim zamanında, bu adam aynı anası diye. Annesi için kendi kocası neyse , sen de bu adam için oydun.Eski konularım burada mevcut. Anlaşmalı boşanma gününü bekliyoruz sürecin uzamamsı için.
Evler ayrıldı, aileler bilgilendirildi, kavgalar edildi.
Terapi de alıyorum. Bazen insanlarla konuşuyorum.
Bir konuda kendimi çok kötü hissediyorum.
Niyetim asla barışmak değil baştan belirteyim.
Şiddeti, küfürü, kandırılmayı, mutsuzluğu affedemem.
Konu şu: Pişman olmaması, ne kaybettim dememesi, hala mecbur muhattap olduğumuz konularda boşanalım bir an önce, keşke evlenmeseydim, pisliksin, kötüsün dediği anda sanki ben bi şey kaybetmişim gibi hissediyorum.
Onla konuşmanın etkisi 2 gün sürüyor. Onla konuşmadığımda pislik, iğrenç olduğunu düşünüp acayip nefret ediyorum. Yaşattıkları aşırı öfkelendiriyor beni.
Hayatta sahip olduğu her şeyi sağladığım, ailesinden görmediği sevgiyi verdiğim, her haltına katlandığım adam sürüneceğine bana bunları söylüyor.
Bana egoist demeyin ama bu şimdi pişman olup sürünecek yapışıp ağlarsa nasıl savuştururum derken aksine bu davranışı görmek kafamı alt üst ediyor.
Yaşattıklarının bedelini ne kendisi ne ailesi pişmanlıkla ödemiyor diye.
Hep biliyorum mesul olan eş ama onca yalanını, küfrünü, ilgisizliğini, ayrımını bildiği annesi ile hala görüşüp bu insanlar nasıl mutlu olabiliyor?
Eleştirmeyin ama derdim hazımsızlık, intikam alamamak. İnsanım mani olamıyorum bu hislere.
Bir şey yapıp hırsımı almak istiyorum sonra korkuyorum başıma döner diye.
Bana beni soğutacak bir şeyler söyler misiniz?
Aylar geçti ama arada bu ataklar basıyor. Hiç bu kadar olmamıştı.
En son dava işin bugün konuştuk.
İyi ki noktayı koyduk, sen kötü kalpli pis biriymişsin nasıl göremedim de yıllarım gitti.
Ailemi karşıma almasaydım keşke ama senle evlenmeme rağmen beni sevdikleri için yanımda oldular ve nicelerini söyledi.
Cevap verdim tabii ama kesmedi.
Ona o psikopat anasından , yiyici abisi ve yengesinden daha büyük bir ceza yok. Bedelini onlara yaranmaya çalışırken herşeyini verip en sonunda yaranamamakla ödeyecek. Ama akıllanmayacak. Kendini ne kadar kandırdıysa herkesi o kadar kandırabileceğini düşünecek. Düşünsene. Hiç akıllanmayacak. Ne kötü.Elbette kendim için. Sadece bir bedel ödememesi ağrıma gidiyor. O kadar değil ama en azından pişman olmalıydı.
Adam hatasının farkına varacak meziyette olsa neden ayrılasiniz? Tabi ki böyle söyleyecek.Eski konularım burada mevcut. Anlaşmalı boşanma gününü bekliyoruz sürecin uzamamsı için.
Evler ayrıldı, aileler bilgilendirildi, kavgalar edildi.
Terapi de alıyorum. Bazen insanlarla konuşuyorum.
Bir konuda kendimi çok kötü hissediyorum.
Niyetim asla barışmak değil baştan belirteyim.
Şiddeti, küfürü, kandırılmayı, mutsuzluğu affedemem.
Konu şu: Pişman olmaması, ne kaybettim dememesi, hala mecbur muhattap olduğumuz konularda boşanalım bir an önce, keşke evlenmeseydim, pisliksin, kötüsün dediği anda sanki ben bi şey kaybetmişim gibi hissediyorum.
Onla konuşmanın etkisi 2 gün sürüyor. Onla konuşmadığımda pislik, iğrenç olduğunu düşünüp acayip nefret ediyorum. Yaşattıkları aşırı öfkelendiriyor beni.
Hayatta sahip olduğu her şeyi sağladığım, ailesinden görmediği sevgiyi verdiğim, her haltına katlandığım adam sürüneceğine bana bunları söylüyor.
Bana egoist demeyin ama bu şimdi pişman olup sürünecek yapışıp ağlarsa nasıl savuştururum derken aksine bu davranışı görmek kafamı alt üst ediyor.
Yaşattıklarının bedelini ne kendisi ne ailesi pişmanlıkla ödemiyor diye.
Hep biliyorum mesul olan eş ama onca yalanını, küfrünü, ilgisizliğini, ayrımını bildiği annesi ile hala görüşüp bu insanlar nasıl mutlu olabiliyor?
Eleştirmeyin ama derdim hazımsızlık, intikam alamamak. İnsanım mani olamıyorum bu hislere.
Bir şey yapıp hırsımı almak istiyorum sonra korkuyorum başıma döner diye.
Bana beni soğutacak bir şeyler söyler misiniz?
Aylar geçti ama arada bu ataklar basıyor. Hiç bu kadar olmamıştı.
En son dava işin bugün konuştuk.
İyi ki noktayı koyduk, sen kötü kalpli pis biriymişsin nasıl göremedim de yıllarım gitti.
Ailemi karşıma almasaydım keşke ama senle evlenmeme rağmen beni sevdikleri için yanımda oldular ve nicelerini söyledi.
Cevap verdim tabii ama kesmedi.
Doğru. Ama bi laf ettiğinde o konuşmaya çekiliyorum. Sinirimi ona belli etmemek için sakince öf uzatma kendinden bahsediyorsun hala seni dinlemek istesem terketmezdim diyorum. Sonra uzuyor çünkü hakim olamıyorum kendime.Sizi öfkelendirecek kadar neden konuşturuyorsunuz? Böyle devam ederseniz bundan beslenmeye başlarsınız. Mevzu neyse konuşun sorun laf bitti diyin kapatın telefonu. Vır vır onu dinleyip sinir olacaksanız üzülecekseniz ne diye boşanıyorsunuz
KatipAslında deli gibi pişman ama sana göstermeyecek kadar zeki. Bu pişmanlık da elimden nasıl kaçırdım pişmanlığı, eşimi nasıl aptallıklarımla kaybettim pişmanlığı değil. Hani şimdi eline geçsen o yaptıklarının üstüne 2 koyacak. Sana demiştim zamanında, bu adam aynı anası diye. Annesi için kendi kocası neyse , sen de bu adam için oydun.
Ailem dediği kim, deli anası ve onun güdümünde birkaç koyun . Sen o insanların içinden çıktın, neyin ne olduğunu biliyorsun. Keşke "Tatava yapma , annen seni abine kurban diye keser. O fingirdek yengen bile senden kıymetli, bilmeyen inanır ne kadar harika bir ailen olduğuna. " deseydin. Hayatta becerebildigi tek şey belki de kendini kandırmak. Çok yazık.
Kestim aslında sadece bazen mecburiyet. Bir satış davası da var ortak dahil olduğumuz.Sen çok acelecisin yolun çok başındasin dur bakalııııım sabret seyret ilahi adalette zaman aşımı yoktur .çocukta yoksa her yerden iletişimi kes rezilligini izle
Bunu da düşünüyorum akıllanması ona iyilik zaten, akıllanmasın bu saatten sonra.Ona o psikopat anasından , yiyici abisi ve yengesinden daha büyük bir ceza yok. Bedelini onlara yaranmaya çalışırken herşeyini verip en sonunda yaranamamakla ödeyecek. Ama akıllanmayacak. Kendini ne kadar kandırdıysa herkesi o kadar kandırabileceğini düşünecek. Düşünsene. Hiç akıllanmayacak. Ne kötü.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?