Boşanıyorum

Önceki konunuzu okudum. Çocuk sahibi olmadığım için sizi anlamak istesem de tam olarak anlayamam. Ama yazılarınızda bana hissettirdiğiniz şu oldu. Siz sadece “anne” rolünüzle yaşıyor ve karar veriyorsunuz gibime geldi. Bir anne olarak oğlunuzun mutluluğu ön planda olması gayet normal. Ama bir kadın olarak anne rolünü seçip kendinizden ve ilişkinizde değer verdiğiniz eşinizden vazgeçiyorsunuz. Bilemiyorum bu ne kadar doğru. Eşinizin bir evladı var. Belli ki o da evladı ve sizin için uğraştı. Kendi evladı ondan ayrı yaşarken sizin oğlunuzla ilgilenmeye çalışmıştır ama içinden eminim bu zor gelmiştir. Kaldı ki kadınların daha duygusal ve anaç yapısından dolayı başkasının evladını kolay kabullenirlen erkeklerin bunu kolay kabullenmesini beklenmeli mi bilmiyorum…
Yanlış anlamayın. Siz kendi doğrularınızı seçiyorsunuz elbette. Ama içimden bir ses, severken ayrıldığınız için ileride pişman olup üzülecekmişsiniz diyor. İlk konunuzu okuduğumda eşinizin de sizin de emek verdiğinizi düşündüm. Nedense bu ilişki biterse yazık olacakmış gibi hissettim. Sizin çocuklar olmadan karı koca olarak zaman geçirmeye ihtiyacınız varmış gibi geldi.
Umarım haddimi aşmamışımdır. Sonuç ne olursa olsun, önce bir kadın olarak kendi mutluluğunuz olsun. Siz mutlu olursanız çevreniz de mutlu olur.
 
Konunuzu hatirliyorum. Sizin icin uzuldum. Ikinci yuvaniz. Bu kez mutlu olmak ilkinden de kiymetliydi belkide.. Ancak lutfen sunu hic unutmayin, oglunuzu bir kenara koyun, sizi seven insan her seyinizi sever elinde olmadan. Sizinle bunun tartismasina bile girmez, senin oglun benim oglum, hala neden bunu tartisiyoruz der.. Onlar yokmus ya da gormezden geliniyormus gibi bir teklif sunmaz. Oglunuz sizin en kiymetliniz. Su an cok uzgun de olsaniz, cocugunuzu sectiginiz zaman her zaman dogru secimi yapmis olursunuz. Asla pisman olmazsiniz. Sizin olmadiginiz ortamda cocugunuza kizdigini hatirliyorum. Bu adam Siz mutfaga cay tazelemeye giderken oglunuza kas goz de yapabilir, ne bileyim kotu hissettirebilir cocuga kendini. Gercekten bu davranis size duydugu sevgi miktariyla dogru orantili. Yine de size kendinizi iyi hissettirecekse her seyi Tekrar konusmayi teklif edin. Sevdiginizi, yuvanizin bozulmasini istemediginizi ancak bu durumun kirmizi cizginiz oldugunu soyleyin. Istediginiz olmasi gereken sey sonucta. Zor geliyorsa bastan evlenmeseydi. Uzulmeyin arkadasim.
 
Ay burası da bi değişik üyenin ilk konusuna sen nasıl anasın önceliğin çocuğun olmalı, çocuğunu düşünmeliydin, onu kabul etmeyecek onun psikolojisini kötü etkileyecek adamla niye evlendin minvalinde yorumlar geldi ki ben de böyle düşünüyorum. Şimdi de anne olduğun kadar kadınsın da. Kendini de düşünmelisin evladın ömür boyu seninle kalmayacak yazıyorlar. İyi hoş da bu çocuk dünyaya gelmeyi seçmedi. Anne olduysa tabiki önceliği çocuğu olmalı ona göre hayatını planlamalı. Bu demek değil ki kendi hayatını tamamen bir kenara bıraksın ama onu kabul etmeyecek onu bir sorun katlanılması gereken bir varlık olarak görecek adamla da yola çıkmamalı.
 
Önceki konunuzu okuyup yorumda yapmıştım.Bence doğru olanı yaptınız.Çabalamayan bir eşe karşılık gösterilen fedakarlık çöp.Ona harcayacağınız enerjiyi oğlunuza ve kendinize harcayın.Onun gözlerindeki mutluluğu gördükçe boşanmanın olumsuzluklarını unutacaksınız.Yeni hayatınız çok güzel olsun
 
Bir erkek de merhamet olacak!

Adam çocukları saksı gibi görüyordu. Sevgisiz, ilgisiz, empatidsn uzak çocuk büyütmek..

Sonuç olarak Siz merhametinizle ona insanlık öğretmeye. çalıştıkça size tepkisi işte bu..

Bu adam için neyin çabasını vereceksiniz?

Oğlunuz için çok sevindim.

Dilerim, iyi insanlara denk gelin.
 
Selamlar kızlar diğer konumda konuyu açarken yazdığımı kısmı sildiğimden cezalıydım.. güncelleme yapmaya geldim

Bu konuyu açtığım günden sonra ben anneme geçtim annemde kalıyorum şu an. Ev tutma vs acele etmek istemedim sakin kalmak istedim. Bu süreçte eşimle 2-3 kez mesajlaştık ama maalesef aynı konular aynı laflar aynı kafalar. Ben ısrarla çift terapisi arkasından eğer devam etme kararı alınırsa aile danışmanlığı alalım o süreçte de ayrı yaşayalım demiştim. Bu da ısrarla benim için bitti ben deli değilim psikolojim yerinde bilmem ne falan diyordu. Ama bu sabah mesaj attı işte terapi alalım yazdı. Ben de daha dün gece saydırıyordun senin oğlun şöyle sen böylesin bilmem ne falan diye noldu 7-8 saat içinde anlamadım dedim ben böyle deyince gerildi sana mesaj atan da kabahat bi şey olduğu falan yok işte terapi dedin sonradan o tamam demedi terapi alsak şöyle olurdu deme diye benim de içimde kalmasın diye tamam diyorum yoksa terapiden bi nane çıkmayacak biliyorum dedi. Yarın akşam terapiye gideceğiz. Ama ümidim yok hatta terapisti bile manipüle edebilir benimki öyle bi manipülatördür altından girer üstünden çıkar :))

Ben daha iyiyim konuyu açarken kötüydüm şimdi bi tık iyiyim boşanma kararı doğru gibi geliyor şu an sadece sevdiğim için kafam karışık hafiften
 
Ay buna ben de anlam veremedim banlıyken konumu uzaktan okurken :)) teşekkür ediyorum. Oğlum şu an biz ayrı yaşarken gayet huzurlu rahat annemdeyim şu an. Ve onunla konuştuğumda oğlum boşanmamı istiyor ama benim yüzümden değil anne dimi yoksa üzülürüm sonuçta seviyorsun ya dedi, hayır annecim senden bağımsız alakası bile yok dedim.
 
Mesela bu adamın nesini sevdiniz?

Burdan bile çok itici duruyor.
 
Mesela bu adamın nesini sevdiniz?

Burdan bile çok itici duruyor.
Evet etrafımdaki herkes ama herkes öyle diyor. Son günlerde eski mesajlarına ilk Zamanlardaki mektuplarına baktım hep, bana sunduğu büyüleyici tabloyu sevmiştim beni sevişini sevmiştim ki o zamanlar oğlumun da çok üstüne düşüyordu işte göremedim keşke hiiiç tanımasaydım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…