Bence yaşadıklarımı unutabilecek miyim diye kaygılanıyor. Halen lohusa olduğu için düşünceleri, duyguları birbirine girmiştir doğal olarak. Bir evliliğin bitmesi, ne büyük emekler verilmesi, kolay değil..hele de 6 aylık bebeği olan biri için. Adamın prens olmadığının o da farkındadır eminim
Ben seni anlıyorum da kendimi anlatamadım. Senin kovulmuş olmana bakmıyor mahkeme. Aldatılmış bile olsan evi terkeden sen olmayacaksın diyor. Neyse tamam sen daha iyi bilirsin ben senin iyiliğin için konuşuyorum
Benden büyük 8yas kadar . Ama haklı olabilir sin. İnşallah düzelecegiz
Bu yorumun içimi bir nebzede olsa ferahlatti sağolasın
Evet haklı olabilirsin . Bende bunları düşündük ve sizlerden bunları duydukça. Çıldırıyorum . Sanki uykudan uyanmış gibiyim. Canım yanıyor süreç zorlu geçecek belki ama aydınlığa çıkacağız inşallah
Çok haklısin
Ah benim yavrum ya. Kıyamam ona
çocuk bile babayı istemiyor. Çocukların için boşanmalısın. Hatta çok geç bile kalmışsın. Ama olsun neresinden dönersen kârdır. Ev kira değilse evden çıkma. Tabi tehlikeli biriyse ev için bişey yapacak olursa kalma. Ama hakkını da ara gerekirse ev satılır parası paylaşılır nafakalardan da vazgeçme gurur yapma bu konularda onlar senin ve çocuklarının hakkı
insan öğlu her şeye alışıyor. Ben çocuğumu kaybettiğinde devlet hastanesindeki psikoloğa gitmiştim hiç bir şey yetmiyordu o adam bana çok yardımcı oldu. İster özele gidin ister devlete ama muhakkak terapi alinİki çocuğum var biri okula gidiyor. Diğeri 6aylik. 10 yıllık bir evliliği m var.ama bu 10 yıl içinde beni sayısını unuttuğum kadar neredeyse her büyük kavgada evden kovuyor. Anne evime çocuklarım la beraber geliyor aileler bir araya getirince biraz devam ediyor. Sonra tekrar aynı şey oluyor.ve bu son olayda artık canıma tak etti . Son kovduğu olay da şöyle; bir uygulama üzerinden ki bunu bütün ailem görüyor kendisinin aileside dahil bana s....git hayatımdan benim hayatımı zehir etme gibi kelimeleri kullanarak bana gönderme yapmış. Bende bunu gördüm ve yeter artık gidiyoruz biz dedim. O günden beri hafta oldu ne aradı ne sordu. Çocuk larini geldi gördü ve benden daha birde evin anahtarını istedi eve girmeyeyim diye . Bende ipler koptu . Hem canım acıyor çok çok üzülüyorum ağlamak tan helak oluyorum geçer mi bunlar bilmiyorum inşallah geçer. Yarın boşanma davası açmaya gidiyoruz artık bitmeli sorun şu ben bu psikolojiyi atlatabilecek onu unutabilecekmiyim
Allah yardımcın olsun canım. Hepimize de bende atlatacagim inşallah
Bu adamın yanında iyi bir hayatınız olamazdı. Güzel bir aile olamazdınız. Çocukların da ayrıldığın için iyi bir hayat sürecek böyle düşün. Kabul etmen zor ama bu adam seni sevmemiş ya da artık sevmiyor. Şiddet var evden kovma var insan sevdiğine bunları layık görür mü? Maalesef geç bile kalmışsın ayrılmakta ama en azından bir adım atmışsın. Emin ol her şey daha iyi olacak
Yani yazmayayım diyorum ama. İki hamilelikte ve lohusalıkta şiddet ve bile istene yapılan ikinci çocuk. Ondan sonra çalışmamı istemedi vırt zırt. Hiç mi aklınız yok sizin?
