• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanma Davamı da Açtım...

Ben de ama diye basladiginizda guzel bir gelisme diye dusunmustum uzgunum bana ailesi baslamislar yakinmaya gibi geldi bugun evde size uzgun gorunup bi davet bekliyorlardi diyen kocaniz yakindir ailem evime gelemiyorlara baslayacagim diye sinyal vermis size malum kurbaga hikayesindeki gibi suyu yavas yavas isitiyorlar :işsiz: hakkinizda hayirlisi tabi dilerim her sey gonlunuzce olur

Yazdığınızın aynısını düşündüm acaba bir süre sonra öyle söyleyip sorun çıkarır mı diye ama bunu zaten baştan kabul ettiği için hem kendisinin hem de ailesinin şikayet etmeye, sorun çıkarmaya asla hakkı olmayacak çünkü alacağı cevabı adı gibi biliyor. Açıkçası suyun yavaş ya da hızlı ısınması da benim için hiç önemli değil çünkü başlangıç noktasına döndüğümüz an yapacağım şey belli. Boşanmayı zaten göze almıştım, davamı açmıştım, dönüşüm sadece verilmiş bir şans ve olmaması halinde kaybedecek hiçbir şeyim olmayacak. Bunu onlar da biliyorlar, unuturlarsa şayet hatırlatmaktan hiç çekinmem.

Ben yine de bunu olumlu bir gelişme olarak görüyorum. Bu yaptığı eşimin eski haline kıyasla çok çok büyük bir şeydi. :) benim için değiştiğinin bir göstergesi. Böyle böyle hepsinin mevcut duruma alışacağını düşünüyorum. Yanılmamayı diliyorum.

Şu an sizin söylediğiniz de, benim umduğum da birer ihtimal ve yüzde ellilik bir ihtimal. Dediğiniz gibi zaman gösterecek ama benim alışmam ve eskiye dönmem söz konusu olamaz. Onlar da alışıp kabullenmezlerse eğer, kendileri bilir.

Çok teşekkür ederim. Dediğiniz gibi hayırlısı olsun bundan sonra.
 
Ben olayı kaçırdım galiba... neler oldu en son eşinden ayriydin çocuğu arayip sormuyordu, tekrar baristinizmi ?

Evet, belli şartlarda anlaşıp eve geri döndüm. Ha her şey istediğin gibi mi dersen, değil. Olması için uğraşıyorum. Olanları anlatıp arkadaşlardan fikir alıyorum. Ben şimdilik olumlu şeylerin olacağına ve zamanla düzeleceğine inanmak istesem de sanırım durumum dışarıdan pek ümitli görünmüyor. :)

Deniyorum işte. Hayırlısı.
 
Evet, belli şartlarda anlaşıp eve geri döndüm. Ha her şey istediğin gibi mi dersen, değil. Olması için uğraşıyorum. Olanları anlatıp arkadaşlardan fikir alıyorum. Ben şimdilik olumlu şeylerin olacağına ve zamanla düzeleceğine inanmak istesem de sanırım durumum dışarıdan pek ümitli görünmüyor. :)

Deniyorum işte. Hayırlısı.
eşinle çocuğunu neden arayıp sormadığını hiç konuştun mu peki?
ben de aranızın düzelmesini mutlu olmanızı temenni ederim bu arada.
ama sende açılan yaralar derindi.
özellikle de bu yazdığım mevzu.
eşinin bunu tamir etmesi zaman alacaktır
 
Ben de ama diye basladiginizda guzel bir gelisme diye dusunmustum uzgunum bana ailesi baslamislar yakinmaya gibi geldi bugun evde size uzgun gorunup bi davet bekliyorlardi diyen kocaniz yakindir ailem evime gelemiyorlara baslayacagim diye sinyal vermis size malum kurbaga hikayesindeki gibi suyu yavas yavas isitiyorlar :işsiz: hakkinizda hayirlisi tabi dilerim her sey gonlunuzce olur

anu anu size sormak istiyorum, dışarıdan bakan kişiler olarak muhtemelen sizler daha objektif olabilirsiniz.
Şu durumda yapmam gereken bir şey var mı ?
 
eşinle çocuğunu neden arayıp sormadığını hiç konuştun mu peki?
ben de aranızın düzelmesini mutlu olmanızı temenni ederim bu arada.
ama sende açılan yaralar derindi.
özellikle de bu yazdığım mevzu.
eşinin bunu tamir etmesi zaman alacaktır

Pek çok şeyi hiç konuşmadık. Zaman Zaman konuyu açıp soruyorum. Açıkçası konuşmak da istemiyorum çünkü hiçbir açıklama beni bazı konularda ikna edemez. Çocuğa olan ilgisizliği, ailesiyle birlikte arkamdan söyledikleri, atıp tutması, yüzüme karşı yaptığım şeyleri inkar etmesi. Bunlara yapılacak hangi açıklama beni ikna edebilir ki?

Affetmiş olmam unutmuş ya da güveniyor olduğum anlamına da gelmiyor. Yaşadığım hiçbir şeyi unutmadım, eşime de zerre kadar güvenmiyorum. Buraya dönerken de güvenmedim. Tek bir cümle yattı aklıma "kaybedecek bir şey yok, çocuğun için bir kez daha deneyeceksin, her şey düzelirse ne ala, zamanla unutulur gider, düzelmezse de zaten boşamayı göze aldın, yine boşanır çıkarsın."

Durumumun özeti bu.
 
anu anu size sormak istiyorum, dışarıdan bakan kişiler olarak muhtemelen sizler daha objektif olabilirsiniz.
Şu durumda yapmam gereken bir şey var mı ?

onunde iki yol var ya sessizce gelismeleri izleyecek ve yapip yapamayacagina karar vereceksin cok degil 1-2 ay icinde renkleri ortaya cikar, ya da seni rahatsiz eden yone giden her adimda uyararak kocani yonlendirecek ve sekillendirmeyi deneyeceksin baskin olacaksin Ben kendi adima 1. Yolu tercih ederdim zorlamayla olan seyler beni tatmin etmez cunku ama sen guclu ve kararli bir kisilige sahipsen kayinvalidenle (kocan demiyorum cunku asil olay kayinvalidenle senin aranda bence) bu carpismaya girersin kazanma ihtimalini de yuksek goruyorum acikcasi tabi biraz yipranman kacinilmaz olacaktir
 
Pek çok şeyi hiç konuşmadık. Zaman Zaman konuyu açıp soruyorum. Açıkçası konuşmak da istemiyorum çünkü hiçbir açıklama beni bazı konularda ikna edemez. Çocuğa olan ilgisizliği, ailesiyle birlikte arkamdan söyledikleri, atıp tutması, yüzüme karşı yaptığım şeyleri inkar etmesi. Bunlara yapılacak hangi açıklama beni ikna edebilir ki?

Affetmiş olmam unutmuş ya da güveniyor olduğum anlamına da gelmiyor. Yaşadığım hiçbir şeyi unutmadım, eşime de zerre kadar güvenmiyorum. Buraya dönerken de güvenmedim. Tek bir cümle yattı aklıma "kaybedecek bir şey yok, çocuğun için bir kez daha deneyeceksin, her şey düzelirse ne ala, zamanla unutulur gider, düzelmezse de zaten boşamayı göze aldın, yine boşanır çıkarsın."

Durumumun özeti bu.
konuşmamanız kötü işte.
sadece üzerine toprak attınız.
belli olmaz tabi eşin ve ailesi hatalarının farkındaysa zaman içinde küllenir gider açılan yaralar.
niyetler önemli
 
onunde iki yol var ya sessizce gelismeleri izleyecek ve yapip yapamayacagina karar vereceksin cok degil 1-2 ay icinde renkleri ortaya cikar, ya da seni rahatsiz eden yone giden her adimda uyararak kocani yonlendirecek ve sekillendirmeyi deneyeceksin baskin olacaksin Ben kendi adima 1. Yolu tercih ederdim zorlamayla olan seyler beni tatmin etmez cunku ama sen guclu ve kararli bir kisilige sahipsen kayinvalidenle (kocan demiyorum cunku asil olay kayinvalidenle senin aranda bence) bu carpismaya girersin kazanma ihtimalini de yuksek goruyorum acikcasi tabi biraz yipranman kacinilmaz olacaktir

Ben de ilk yolu tercih ediyorum. Ayrıca olayı senin yazdığın gibi KV ile aramda görmüyorum, çünkü benim yapmadığım ya da yaptığım şeylerden eşim rahatsızlık duyup şikayet etmezse, ailesiyle aramdaki durumdan dolayı bana tavır almazsa sorunlar çözülecek. Yani "aileme şöyle yap, böyle yap, bize gelsinler, sen git" durumları yaşanmadıkça sorun yok. Daha yolun başındayız ama şimdiye dek eşimden yana böyle bir şey yaşanmadı ama KVnin görüşme isteği, çocuğu getirin, bize gelin, biz gelelim isteği ne yazık ki henüz son bulmadı, bunları da geçiştirebilirsem sanırım bir nebze daha rahat edeceğim.

Bilmiyorum, beklemekten başka da yapsak bir şey göremiyorum.
 
konuşmamanız kötü işte.
sadece üzerine toprak attınız.
belli olmaz tabi eşin ve ailesi hatalarının farkındaysa zaman içinde küllenir gider açılan yaralar.
niyetler önemli

Esas sorunlar konuşuldu, kimse gelmeyecek, sen istemediğin hiçbir şeyde Israrla karşılaşmayacaksan, kimse kimseye hiçbir konuda karışmayacak herkes kendi evinde ve hayatında olacak vs.vs.. Esas sorunlar birlikte oturmak ve bunlardı. Ha herkes halen kendini haklı görüyor tabi ama bu benim için pek de önemli değil şimdilik. Benden uzak olsunlar da haklı olsunlar.

Diğer konuları da dediğim gibi hiçbir konuşma çözemez de düzeltemez de. Boşuna birbirimize girip, başladığımız noktaya döneriz. Her şey şu an çok taze, önceliğim, özgürlüğüm :) bunu hallettikten sonra diğerlerine de değinirim diye düşünüyorum.
 
Affetmiş olmam unutmuş ya da güveniyor olduğum anlamına da gelmiyor. Yaşadığım hiçbir şeyi unutmadım, eşime de zerre kadar güvenmiyorum. Buraya dönerken de güvenmedim.

Eşin ve ailesi bunların farkında mı? En azından eşin. Dönerken hiç konuştunuz mu? Ne şartlarda döndüğünden, ona tamamen inanmadığından habeir var mı? İnan tavırlarından bunları bildiğini sonucuna varamıyorum.
 
Günaydınlar,
Yorumlarınız için teşekkür ederim, ben de zaman zaman sizler gibi düşünüyorum ama dün yaşadığımız olayı da anlatmak isterim.

Dün dışarı çıkmıştık, eve dönüşte KV-KP aradı biz de filan yerdeyiz bizi de alın diye. Gidip onları aldık, siteye girdiğimizde eşim direkt onların bloğun önüne gelerek "biz artık eve geçelim, yukarı çıkmayalım" dedi. KV "ha biz inelim, tamam tamam" dedi. Eşim daha sonra "hadi bize gelin isterseniz çay içelim" dedi tabi ama iyi akşamlar bile demeden gittiler. Eşim eve geldiğimizde üzgündü, onlar davet bekliyormuş, keşke bir çay ikram etseydik, filan dedi ama çok geçmeden güllük gülistanlık.

Böyle işte. Ailesinin beklentilerine halen daha hayret ediyorum. Muhtemelen çok geçmeden başlayacaklardır şikayete, oğlumuzun evine bile gidemiyoruz diye.

Şimdilik huzurum yerinde. :)

Evet yakında gelin bizi istemiyor,oğlumuzun evine gidemiyoruz falan filan da derler. Hayır suratına karşı evet istemiyorum da denmiyor ki :KK34: Sanmıyorum ki çok laf söz etsinler, boylarının ölçüsünü almasalardı geri adım atmazlardı. Sizin keyfiniz,aile düzeniniz yerindeyse hiiiiiç ilgilenmeyin,duymayın,görmeyin :KK71::KK71:
 
Eşin ve ailesi bunların farkında mı? En azından eşin. Dönerken hiç konuştunuz mu? Ne şartlarda döndüğünden, ona tamamen inanmadığından habeir var mı? İnan tavırlarından bunları bildiğini sonucuna varamıyorum.

Evet hepsini söyledim, hatta eşim tüm şartları kabul ediyorum dediğinde, git annenle de konuş, senin kabul etmen de yetmez demiştim, dönmemek için günlerce direttim, KP geldiğinde ona söyledim, KV ile konuştuğumda kendisine de söyledim, hepsi sen dön, kimse senden bir şey beklemiyor, istemiyor, ben de hiç karışmam, sen evine dön, kocanla iyi olun yeter demişti.
 
Evet yakında gelin bizi istemiyor,oğlumuzun evine gidemiyoruz falan filan da derler. Hayır suratına karşı evet istemiyorum da denmiyor ki :KK34: Sanmıyorum ki çok laf söz etsinler, boylarının ölçüsünü almasalardı geri adım atmazlardı. Sizin keyfiniz,aile düzeniniz yerindeyse hiiiiiç ilgilenmeyin,duymayın,görmeyin :KK71::KK71:

E ben eşime dedim, eşim de gidip ailesine söylemiş, yazdığım tüm mesajları sizi istemiyor, diye söylemişti. Buraya dönmeden önce KV ile yaptığım telefon konuşmamızda da ben söyledim kv'ye tüm tartışmalarımızın sebebi sendin, biz bir aile olamadık, diye. KV tamam sen gel biz karışmıyoruz filan dedi.

Yani herkes her şeyi biliyor. Bence bu kadar olacağını düşünmediler, yine iki üç günde bir gider geliriz diye düşünüyorlardı, bir de benden neyse de, eşimden öyle bir tavır hiç beklemiyorlardı.

Laf sö etmezler de, surat yaparlar, küserler. Eşim de ne oldu diye üstlerine gider, o Zaman söylerler. Klasik durum.

Bakalım artık, neler olacak. :)
 
Ya daa, bir süre sonra herşeyin yola gireceğini eskisi gibi olmasa da şuankinden daha iyi olacağını düşünecekler. Baktılar olmuyor hemen eşinize söyleyecekler. Bizim aile olsa ay hastayım oram ağrıyor buram ağrıyor dikkatleri üzerine çekerlerdi mecbur gel git yapılırdı. Aman dikkat:KK48:
Hayırlısı olsun da :) Konuyu takipteyim
 
Günaydınlar,
Yorumlarınız için teşekkür ederim, ben de zaman zaman sizler gibi düşünüyorum ama dün yaşadığımız olayı da anlatmak isterim.

Dün dışarı çıkmıştık, eve dönüşte KV-KP aradı biz de filan yerdeyiz bizi de alın diye. Gidip onları aldık, siteye girdiğimizde eşim direkt onların bloğun önüne gelerek "biz artık eve geçelim, yukarı çıkmayalım" dedi. KV "ha biz inelim, tamam tamam" dedi. Eşim daha sonra "hadi bize gelin isterseniz çay içelim" dedi tabi ama iyi akşamlar bile demeden gittiler. Eşim eve geldiğimizde üzgündü, onlar davet bekliyormuş, keşke bir çay ikram etseydik, filan dedi ama çok geçmeden güllük gülistanlık.

Böyle işte. Ailesinin beklentilerine halen daha hayret ediyorum. Muhtemelen çok geçmeden başlayacaklardır şikayete, oğlumuzun evine bile gidemiyoruz diye.

Şimdilik huzurum yerinde. :)
Aslında suçun çoğu eşinin ailesinde olaylar oldu evden aylarca uzak kaldın ama halen israrcilar eşin de arada kalıyor.inşallah zamanla daha da düzelir herşey bu gibi durumlarla bende çok uğraştım halen de mücadele ediyorum.kendini bırakma aynen devam et
 
Ya daa, bir süre sonra herşeyin yola gireceğini eskisi gibi olmasa da şuankinden daha iyi olacağını düşünecekler. Baktılar olmuyor hemen eşinize söyleyecekler. Bizim aile olsa ay hastayım oram ağrıyor buram ağrıyor dikkatleri üzerine çekerlerdi mecbur gel git yapılırdı. Aman dikkat:KK48:
Hayırlısı olsun da :) Konuyu takipteyim

Bence eşim de bu beklentilerinin farkında, onlar küsmesin şikayet etmesin diye, arada kalmamak hem beni hem ailesini memnun etmek için de kendisi gidiyor sürekli.

Ona da acımaya başladım artık, insanın böyle anne-babasının olması da kötü. Evlada küsmek nedir ya? Annemi arayamadıysam, gidemesiysem "annecim yoğunum yorgunum, yalnız kalmak istiyorum" derim annem de "tamam kızım, siz iyi olun da" der. Bu yani. Annem de kalkıp bana aramadın, çağırmadın, şunu yaptın diye küsse ben de kötü hissederim herhalde. Vallahi bilemedim. Ben de takipteyim :)
 
Aslında suçun çoğu eşinin ailesinde olaylar oldu evden aylarca uzak kaldın ama halen israrcilar eşin de arada kalıyor.inşallah zamanla daha da düzelir herşey bu gibi durumlarla bende çok uğraştım halen de mücadele ediyorum.kendini bırakma aynen devam et

Aynı düşünmüşüz, ben de aynı yorumu yazmışım seninle aynı anda.

Siz ne alemdesiniz? Senin KV gelip gidiyor mu? Eşinle onlar nasıl ve sen nasılsın?
 
Aynı düşünmüşüz, ben de aynı yorumu yazmışım seninle aynı anda.

Siz ne alemdesiniz? Senin KV gelip gidiyor mu? Eşinle onlar nasıl ve sen nasılsın?
aynı şeyleri yaşadığımız için aynı şeyleri yaziyoruz☺.
Geçen senelerde gündüz vakitleri çok geliyordu o konuyu çözdüm.baya bi azaldı gelmesi . ama kayinvalidenin kendini bisylere dahil etme çabası devam ediyor doğum günleri v.s arada bizimle dışarı çıkmak istiyor.ama genel olarak herşeyi aza indirgedim .bizi sizden farklı yapan durum eşimin babasıyla çalışması ve öğlen zaman zaman annesini de görmesi gelip gitme trafiğini azaltıyor . ama şu var çocuğumuz yok allah ne nasip eder bilmiyorum ama çocuk olursa hayatımızın ortasına girerler bunu başından beri hissediyorum .ne k.v ne de k.pevden çıkmazlar herşeye de karisirlar şu an tek istedikleri çocuk sahibi olmamız. olaylar da duzelmeler gelişmeler olsa da tam manasıyla kendimi rahat hissediyorum ne eşime ne de annesine güvenmiyorum.keşke senin aynı şehirde olsaydık dertlesmek isterdim seninle
 
aynı şeyleri yaşadığımız için aynı şeyleri yaziyoruz☺.
Geçen senelerde gündüz vakitleri çok geliyordu o konuyu çözdüm.baya bi azaldı gelmesi . ama kayinvalidenin kendini bisylere dahil etme çabası devam ediyor doğum günleri v.s arada bizimle dışarı çıkmak istiyor.ama genel olarak herşeyi aza indirgedim .bizi sizden farklı yapan durum eşimin babasıyla çalışması ve öğlen zaman zaman annesini de görmesi gelip gitme trafiğini azaltıyor . ama şu var çocuğumuz yok allah ne nasip eder bilmiyorum ama çocuk olursa hayatımızın ortasına girerler bunu başından beri hissediyorum .ne k.v ne de k.pevden çıkmazlar herşeye de karisirlar şu an tek istedikleri çocuk sahibi olmamız. olaylar da duzelmeler gelişmeler olsa da tam manasıyla kendimi rahat hissediyorum ne eşime ne de annesine güvenmiyorum.keşke senin aynı şehirde olsaydık dertlesmek isterdim seninle

Sen Ankara'dasın değil mi? Bakmıştım senin profiline, aynı dilekle. Daha önce de takip ediyordum seni, hatta hatırlar mısın bilmem ama sana özelden yazmıştım. Keşke aynı şehirde olabilseydik.

Çocuk olunca gerçekten daha kötü oluyor. Tabi laftan anlayan insanlar olsa, çocuk uyuyor, müsait değilim, bunalımdayım vs.dersin. Anlar rahat bırakırlar ama anlamıyorlar ki.

Benim doğumdan sonraki ilk iki ayım hayatımın en kötü zamanıydı. Sabah 11-12 gibi gelir gece ikiye dek otururlardı. Her gün hem de. En erken on ikide kalkıp giderlerdi. Çocuğu da emzirdiğim için odadan çıkamazdım, buna bile küsmüştü, KP senin baban yanında emzir demişti. Düşününce tekrar evi terk edesim geliyor. Ne kavgalar oluyordu o zaman eşimle aramızda.

İnşallah sen öyle günler hiç yaşamazsın. Bazı arkadaşlar tavır koy, duruş göster filan diyor ama aaah denk gelmeyen bilemez :) kimsenin de başına vermesin Allah.

Ne diyeyim, iş eşlerimizde bitiyor. Benim bir tanıdığım var, doğumdan 2-3 gün sonra bunalıp evi terk ediyor. Sonra eşiyle anlaşıyorlar, artık ailesiyle haftada bir randevu sistemiyle görüşüyorlar :) böyle mi olmak gerek bilmiyorum ki.

Bizde de saflık var sanırım. Hakkımızda hayırlısı.
 
Back
X