Kendisini saldığını düşünüyorsa toplayıp toplamadigina bakarsınız o zaman bu süre zarfında. Kendisini toplayıp size sevgilisi gibi davranmaya başlıyor mu görürsünüz.
İşten erken geliyorsanız bile sadece yemeği yapın mesela. Sofrayı kurmayın o gelince beraber kurarsınız. Evde herhangi bir temizlik yapmayın, izin gününüzde beraber yaparsınız. İnşaatta çalışmıyorsa, sırtında taş taşımıyorsa akşamları bulaşık işini ona devredin mesela, yemeği siz yaptınız çünkü. Sizin durumunuz hakikaten eş olmaktan anne olmaya evrilmiş. O sizi umursamıyor yorgun mu, hasta mı diye. Siz ise işten geç geliyor, yorgundur, otursun dinlensin modundasiniz. Annesi yapar bunu. Eşi değil. Sürekli onun rahat etmesini sağlamaya çalışmaktan vaz geçin, bu düşünme sürecinde kendinizi ikna edip.
Eşinizin de verdiği/vereceği kararlar ve sözlerden emin olmadan da adım atmayın. Çabalıyor mu ona bakın. Ama annesi gibi bakmayın bu sizi yanıltır, ona üzülmeyin, kıyamama durumuna düşmeyin, bencilce bakın biraz. Beklentileriniz var, beklentisi olan bir insan gibi bakın. Olmasa da olur demeyin, olmasa olmaz. Şu yaşanan kavgadan sonra bu evliliğe devam etmek için her şeyi yoluna koyup her iki tarafın da gerçek rollerini kabullendiginden ve artık ona göre yaşayacağından/davranacağından emin olmanız lazım. Siz kendinizden bile emin olamasanız devam etmeyin derim. Çünkü yine siz sadece eşinizi düşünüp ona kıyamayınca o size kıymaya başlayacak
