Boşanma kararsızlığı

Mihail Zoscenko .!.:

Kızlar merhaba,

Daha önce bir konu da açmıştım, 1.5 yıllık evliyim fakat evliliğimizin başından beri iş dolayısıyla ayrı şehirlerdeyiz. Çok sancılı bir evlilik geçiriyorum. Yani nasıl desem mantıklı düşününce mutsuz anlarım mutlu anlarımdan daha fazla ama ben çok gel-gitler yaşıyorum bitirme konusunda.

Sorunlarımızı ilk konumda anlatmıştım ve ilk zamanlar çok kırılgan, duygusal, eşine fazla odaklı, kendini savunamayan ve pasif bir kişilik sergilediğimi ve bu yönlerimi törpüleyip evliliği daha dik durarak devam ettirmek istediğimi, bu da işe yaramazsa bitireceğimi falan söylemiştim. Bu kötü evlilik bana rahatsız olduğum yönlerimi yok etme fırsatı verdi, bu durumdan memnunum aslında :) artık ne eşim ne çevremdeki insanlara karşı gereğinden fazla verici değilim ve umursamıyorum, hayattaki her şeye üzülüp ağlamıyorum, gereksiz insanları hayatımdan çıkarttım vs. rahatladım yani.

Gel gelelim eşimin çok egoist, kendine dönük, elini taşın altına sokmayan, tripler atan halleri ve ayrılmaktan bahsedip ertesi günü aşırı ilgili sevgi dolu davranması ve asla benden boşanmayacağını söylemesi beni çok yoruyor. Ben de muallakta kalıyorum, ne bitirebiliyorum ne devam edebiliyorum, çok ağır bir duygusal yük.

Yaşadıklarım çok zoruma gidiyor ve eşim maalesef bunları tamir edecek kişilikte değil. İletişim sorunumuz var bir de anlaşamıyoruz konuşurken. En güzel yıllarım bunlar, böyle derin mutsuzlukla mı geçecek hep diye hayıflanıyorum, 40 yaşında hastalık sahibi olmak, geriye baktığımda keşke bitirseydim zamanında demek istemiyorum ben Ama bir taraftan da seviyorum onu, iyi yönleri aklıma geliyor biraz da merhamet ediyorum ona ilginç bir şekilde.

Daha bir sürü şey yazasım var ama sizi de sıkmayım. Özellikle boşanmış arkadaşlar, nasıl karar verdiniz buna tam olarak? Yani insanın bir eşiği var da ondan sonra kopuyor mu? Ben öyle eşim gibi oyuncak haline getirmek istemiyorum, bir kere yapacaksam aklım geride kalmasın istiyorum. Ama o eşikte değilim şu an, şimdi terk etsem biraz çabalasa dönerim biliyorum. Daha ne olmasını bekliyorum ki ben öff

Genişletmek için tıkla...

Jessey .!.:

neden ayrı yaşıyorsunuz
ne kadar süre bu devam edecek

Genişletmek için tıkla...

BenIpek .!.:

Bu uzaklık ne kadar daha sürecek böyle?
Siz evli gibi değil de sevgili gibisiniz sanki.
Bir gün boşanalım, bir gün devam edelim ki normal bir evlilikte boşanma lafı ağza alınmaz, alınmamalı. Aradaki mesafe bittikten sonra evlenseydiniz olmaz mıydı?

Genişletmek için tıkla...

Mihail Zoscenko .!.:

Evliliğimizin başından beri ayrıyız iş nedeniyle. Eşimle aynı memleketteniz ben farklı şehirdeydim. Daha sonra ben memleketim olan şehirde iş buldum fakat oryantasyon süreci çok uzun. 4 ay kadar daha ayrı kalacağız, yani evliliğimizin ilk 2 senesi ayrı geçmiş olacak.

Ben zaten birleştikten sonra evlenme fikrindeydim ama eşim çok ısrar etti, beni de ikna etti. Şimdi de ben bunları öngörmemiştim diye ikide bir ayrılıktan bahsediyor, sonra da ayrılmam diyor. Sıkıntıyı çeken ben halbuki, dengemi bozdu iyice.

Genişletmek için tıkla...

Mihail Zoscenko .!.:

Evliliğimizin başından beri ayrıyız iş nedeniyle. Eşimle aynı memleketteniz ben farklı şehirdeydim. Daha sonra ben memleketim olan şehirde iş buldum fakat oryantasyon süreci çok uzun ve farklı şehirde. 4 ay kadar daha ayrı kalacağız, yani evliliğimizin ilk 2 senesi ayrı geçmiş olacak.

Ben zaten birleştikten sonra evlenme fikrindeydim ama eşim çok ısrar etti, beni de ikna etti. Şimdi de ben bunları öngörmemiştim diye ikide bir ayrılıktan bahsediyor, sonra da ayrılmam diyor. Sıkıntıyı çeken ben halbuki, dengemi bozdu iyice.

Genişletmek için tıkla...

obiviyante .!.:

Ben boşanmaya karşı değilim. Gerekiyorsa olabilir canım ama bu yazdıklarının boşanma sebebi olduğuna emin misin?

Yani birde şöyle düşün diyelim ki boşandın ve yeni bir evlilik yaptın bu yaşadıklarını yaşamayacağının garantisi var mı?

Erkeklerin geneli inattır mesela. Ben bugüne kadar çevremde benim eşim hatasını kabul eder alttan alır diyen birisine denk gelmedim. Çoğu anlayışsız dır ve kaba sabadır. Buda bir gerçek. Kadın ruhundan anlamazlar.

Boşanma konusunu ilk kim gündeme getirdi? Bir evlilikte ciddi ciddi boşanma düşünülmüyorsa bu konunun gündeme gelmesine karşıyım. İlişkiyi laçkalaştırır ki bu evlilikte kesinlikle olmaması gereken bir şey.

Yani eşin seni aldatmıyor, kazandığını saçıp savurmuyor, sana hakaret etmiyor ve bir erkek olarak bir takım ihtiyaçlarını karşılıyorsa sence de bu durumda boşanmak bencillik olmaz mı?

Sevgiler...

Genişletmek için tıkla...

CeYz .!.:

Önceki konuna baktım hatta ona ilk yorumu ben yazmışım. Güvensizlik var,eski sevgilisiyse konuşmalarını yakalamışsın. Sonra maaşını ona göndermen,daha çok senin özveride bulunmaların...Yani sevse böyle olmazdı diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

fildisisahili .!.:

Önceki konunu okudum canım,
*Güvensizlik var
*sindirme girişimi
*bencillik
Kaldıki ailen boşan demiş. Bence onların sözünü dinle. Çünkü insana boşan diyecek en son kişi ailesi.
Paranı da kredi öder gibi kocana yatırmayı bırak bence....

Genişletmek için tıkla...

Mihail Zoscenko .!.:

Evet işte o kadar basit değil yani aslında benim sebeplerim. Şımarık bir insan asla değilim hoop ayrılıyoruz diyecek. Maaş işlerinde falan hatamın farkına vardım zaten yapmıyorum gereksiz fedakarlıklar. Ben de sevilmediğimi düşünüyorum, yani beni çok sevdiğini çok özlediğini falan söylüyor ama bu hareketleri ne o zaman Gel git yaşıyorum bu yüzden

Genişletmek için tıkla...

BenIpek .!.:

bu çok kötü bir itham "ben bunları tecrübe etmeden karar verdim." noktasına getirmek. İyi de bu deneme tahtası değil ki. Evlilik gibi ciddi bir durum. Hafta sonları falan görüşmüyor musunuz peki?

Genişletmek için tıkla...

Mihail Zoscenko .!.:

Evet hafta sonları görüşüyoruz. İşte böyle demesi büyük yara açıyor bende. Ne demek ya öngörememişim

Genişletmek için tıkla...

Mihail Zoscenko .!.:

Kızlar merhaba,

Daha önce bir konu da açmıştım, 1.5 yıllık evliyim fakat evliliğimizin başından beri iş dolayısıyla ayrı şehirlerdeyiz. Çok sancılı bir evlilik geçiriyorum. Yani nasıl desem mantıklı düşününce mutsuz anlarım mutlu anlarımdan daha fazla ama ben çok gel-gitler yaşıyorum bitirme konusunda.

Sorunlarımızı ilk konumda anlatmıştım ve ilk zamanlar çok kırılgan, duygusal, eşine fazla odaklı, kendini savunamayan ve pasif bir kişilik sergilediğimi ve bu yönlerimi törpüleyip evliliği daha dik durarak devam ettirmek istediğimi, bu da işe yaramazsa bitireceğimi falan söylemiştim. Bu kötü evlilik bana rahatsız olduğum yönlerimi yok etme fırsatı verdi, bu durumdan memnunum aslında :) artık ne eşim ne çevremdeki insanlara karşı gereğinden fazla verici değilim ve umursamıyorum, hayattaki her şeye üzülüp ağlamıyorum, gereksiz insanları hayatımdan çıkarttım vs. rahatladım yani.

Gel gelelim eşimin çok egoist, kendine dönük, elini taşın altına sokmayan, tripler atan halleri ve ayrılmaktan bahsedip ertesi günü aşırı ilgili sevgi dolu davranması ve asla benden boşanmayacağını söylemesi beni çok yoruyor. Ben de muallakta kalıyorum, ne bitirebiliyorum ne devam edebiliyorum, çok ağır bir duygusal yük.

Yaşadıklarım çok zoruma gidiyor ve eşim maalesef bunları tamir edecek kişilikte değil. İletişim sorunumuz var bir de anlaşamıyoruz konuşurken. En güzel yıllarım bunlar, böyle derin mutsuzlukla mı geçecek hep diye hayıflanıyorum, 40 yaşında hastalık sahibi olmak, geriye baktığımda keşke bitirseydim zamanında demek istemiyorum ben Ama bir taraftan da seviyorum onu, iyi yönleri aklıma geliyor biraz da merhamet ediyorum ona ilginç bir şekilde.

Daha bir sürü şey yazasım var ama sizi de sıkmayım. Özellikle boşanmış arkadaşlar, nasıl karar verdiniz buna tam olarak? Yani insanın bir eşiği var da ondan sonra kopuyor mu? Ben öyle eşim gibi oyuncak haline getirmek istemiyorum, bir kere yapacaksam aklım geride kalmasın istiyorum. Ama o eşikte değilim şu an, şimdi terk etsem biraz çabalasa dönerim biliyorum. Daha ne olmasını bekliyorum ki ben öff

Genişletmek için tıkla...