Bu sabahti evet bosandik, sonra kahvaltıya gittik vs. Normaliz. Kötü hissetmedim şimdilik kendimi, ama hiç bir hissim olmadığı için muhtemelen.. sadece gelecek planım fln yok Bi de ailem üzülüyor annem çok hassas. E gidince göz önünde olcam daha çok üzülecek sıkıntı şimdilik bu kdr duruyor. Yani aslında eşimden değil de sağladığı imkan rahatlık kendi düzenimden kopuyor oluyorum . Zamanla anlarım muhtemelen
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Boşanma konusunda destek
- Konu Sahibi 9184
- Başlangıç Tarihi
- 1 Aralık 2020
- 612
- 246
- 53
Ins canım benimEvet zamanla geçer sanırım benimkide yarın öğlen bakalım neolcak anlasmalıya imza attım fakat bende suanki oturdugumuz evden cıkmicağımı talep edicem mahkeme nedicek bakalm seninde benmde hakkımızda hayırlısı olsun insallah cok daha güzel günler belkide bizi bekliyor
- 26 Kasım 2019
- 4.695
- 11.325
- 208
- 37
Bazen biter nefrete,kavgaya,cekişmeye gerek kalmadan sessizce biter.Sebebi ise zamanında yüksek sesle bağıra cağıra anlatmaya çalıştıklarinizdir.O ağlamalar, kavga çıkarır gibi görünmeler,bir yol aramalar sonucsuz kalınca ümitsizlik bitişe sürüklüyor.Erkek o çırpınışlara kulak kapatırsa sonuç bu oluyor işteMerhabalar.. 32 yaşındayım. 8 yıllık evliydim ama evli hissedemedigim yalnizlastirildigim bir süreçti.
Önceden de konu açmıştım soğuduktan sonra isinilabilir mi diye.
Çok uzatmamaya çalışayım. Cocugum yok. Kötü bir insan değil ama evli hissettiren biri de olmadı. 1.5 yıldır biraz değişirse belki devam edebilirim.sandim öyle bir şey olmadı. Bosanma davamız var, şimdi her şey düzeldi sen gidiyorsun diyor. Ama davadan öncesi 8 yıl dediği gibi söyle olcak böyle olcakla geçse de çok kaybetme korkusu var gibi davranmadı. Evet en büyük sorun ilk yıllarda onu cinsellige karşı hevessiz görmemdi. Sonra da ben soğudum her konudan.
Çok düşünen biriyim her şeyi düşününce gelecegi vs boşanmaya cesaret edememiştim
Çok büyük sıkıntıları yok diye, evde fazla fazla destek diye. İşte bazı şeyler düzelirse(ozbakım, iş, vakit, nakit, heyecan) devam etmek daha kolayıma gelir sandim. Ama daha çok bitti her şey, çok güzel olcak olsa dahi onu artık esim olarak kabullenemeyecegimi anladım. Çok ısrar ediyor.. huzursuz hissediyorum. Bosanarak yanlış yapıyormuşum gibi hissediyorum ama 8 yılda burda her şey tükendi bir yandan. O da surekli yanlış yaptığımı hata yaptığımı söylüyor. Perişan olacağımı söylüyor..
Kararımı verdim ama dediğim gibi huzursuzum. Onu sevebileceğimi hiç sanmıyorum. Artk Bi karşı cins olarak görüp esim olarak benimseyecegimi.
Destek almak istedim sizlerden
Ona karşı kin nefret beslemiyorum bosanirken böyle olması gerekmez miydi
- 13 Ağustos 2022
- 8.826
- 4.471
- 123
- 32
Zaten siz uzun zamandır karar vermişsiniz ayrılmaya.Yillarinizi vermissiniz.Hangi türlü mutlu olacaksanız o hayatı yaşayın.Merhabalar.. 32 yaşındayım. 8 yıllık evliydim ama evli hissedemedigim yalnizlastirildigim bir süreçti.
Önceden de konu açmıştım soğuduktan sonra isinilabilir mi diye.
Çok uzatmamaya çalışayım. Cocugum yok. Kötü bir insan değil ama evli hissettiren biri de olmadı. 1.5 yıldır biraz değişirse belki devam edebilirim.sandim öyle bir şey olmadı. Bosanma davamız var, şimdi her şey düzeldi sen gidiyorsun diyor. Ama davadan öncesi 8 yıl dediği gibi söyle olcak böyle olcakla geçse de çok kaybetme korkusu var gibi davranmadı. Evet en büyük sorun ilk yıllarda onu cinsellige karşı hevessiz görmemdi. Sonra da ben soğudum her konudan.
Çok düşünen biriyim her şeyi düşününce gelecegi vs boşanmaya cesaret edememiştim
Çok büyük sıkıntıları yok diye, evde fazla fazla destek diye. İşte bazı şeyler düzelirse(ozbakım, iş, vakit, nakit, heyecan) devam etmek daha kolayıma gelir sandim. Ama daha çok bitti her şey, çok güzel olcak olsa dahi onu artık esim olarak kabullenemeyecegimi anladım. Çok ısrar ediyor.. huzursuz hissediyorum. Bosanarak yanlış yapıyormuşum gibi hissediyorum ama 8 yılda burda her şey tükendi bir yandan. O da surekli yanlış yaptığımı hata yaptığımı söylüyor. Perişan olacağımı söylüyor..
Kararımı verdim ama dediğim gibi huzursuzum. Onu sevebileceğimi hiç sanmıyorum. Artk Bi karşı cins olarak görüp esim olarak benimseyecegimi.
Destek almak istedim sizlerden
Ona karşı kin nefret beslemiyorum bosanirken böyle olması gerekmez miydi
İlk yillarda olmadı, bir de düzenli cinsel hayat pek yoktu. Sonraki yıllarda da istemedim denemedim
Benzer Konular
