- 24 Şubat 2013
- 928
- 84
- 73
- Konu Sahibi ToprakAnA2014
-
- #1
Her evlilikten olduğu gibi sorunlar olmasına rağmen güzeldi .. Ta ki hamile kalana kadar o gözlerimin içine bakan adam gitti yerine gamsiz vurdum duymaz bir adam geldi..benim için geldiği bu şehir sanki onu buyulemis gibi oldu..
Bilmiyorum neyle basladi ne için basadi bu bitmek bilmeyen kavgalar..
Hamile iken ailemle aramin onun ve ablamin tartismasi sonucu aramizin acik olmasına rağmen günlerce sabahlara kadar beni evde tek bıraktı üstelik o tartismada onun yaninda olmuştum bedelini boyle odetti bana.dedim ki belki de yıprandı alttan alan birazda ben olmalıyım. Ben alttan aldikca daha fazlasi daha fazla sini yapti ..ilgi yok sohbet yok beraber birşeyler yapabilmek yok.
. Dedimki hamileyim doğurunca daha iyi olur herşey o da streslidir bekledim bekledim yapayalnız.. Doğurduktan sonra tek ortak mekanimiz ayni yatakti o da gitti .. Sen rahat edemezsin diye gitti bastan ameliyatliydim sonradanda bebeğinin gaz sancilari nedeniyle uykusuzluk şikayetiyle ..artik arzulanan bir kadim bile değildim..
kendimi kotu hissediyordum defalarca dile getirdim ama nankorlukle suclandim zira beyimiz tüm maddi ihtiyaclarimizi karsiliyordu ya manevi ihtiyaclarimiz ?
Oğlumu günde bir yada iki günde bir kucagina alip sadece 10 dk sevip birakiyordu..bir bady ya da bir oyuncak bile kendi akil edip almadi..ne zaman dediysem ben ddiysem aldi..o da ilk dememde olmadi hic bir zaman..
ha bir de caalistigi ortama oradaki arkadaslarina cok kaptirdi kendini..onlarin günlerc şoförlüğünü yaptida sırf beraber vakit geçirebilmek adina alisverise gidelim dediğimde bile bize yoktu vakti ..paramiz vardi herşeyi ben tek basima alabilirdim yada ona sipariş edebilirdim ne gerek vardi ona göre..
Kafam çok daginik karisik yazmis olabilirim özür dilerim hepinizden.. Demem o ki biz hic aile olamadik cabaladikca battim bir bataklikta gibi.kendime olan guvenimi saygimi yitirdim..eve geldiğinde sadece oyun oynayip uyurdu. A tabi calistigi renkli ortamin cazibesine kapilmasi da cabasi..hic aldatilmayi kondurmadim ama orada bir suru bayan arkadasi olduğunu biliyordum benim agrima giden onalara o kadar kibar davranan adam karisinin yüzüne bile bakmiyordu..en çok canimi acitan olaylardan biri ise bizim aramiz kotu iken ( ilgi istiyordum sadece) bir bayan arkadasina doğum gunu hediyesi alması canimi yakmisti zira dogumumda bir kuru karanfil bile almamisti bana..
Demem o ki bosaniyorum ...
Sali gunu dava acacagim o bilmiyor..
Kararliyim blöf yaptigimi düşünmesindiye o gungün ssöyleyeceğim verdikten sonra..
Kendimi yalniz birakilmis tek basima doğurmuş, ozguvensiz ve çirkin hissediyorum..oysa ben herkese gore çok güzelim..
Ama kocam bana bunu hissettiriyor k i1,5 ssenedir naz yapamiyorum ..gulumseyemiyorum iletişim kuramiyorum..
Bilmiyorum neyle basladi ne için basadi bu bitmek bilmeyen kavgalar..
Hamile iken ailemle aramin onun ve ablamin tartismasi sonucu aramizin acik olmasına rağmen günlerce sabahlara kadar beni evde tek bıraktı üstelik o tartismada onun yaninda olmuştum bedelini boyle odetti bana.dedim ki belki de yıprandı alttan alan birazda ben olmalıyım. Ben alttan aldikca daha fazlasi daha fazla sini yapti ..ilgi yok sohbet yok beraber birşeyler yapabilmek yok.
. Dedimki hamileyim doğurunca daha iyi olur herşey o da streslidir bekledim bekledim yapayalnız.. Doğurduktan sonra tek ortak mekanimiz ayni yatakti o da gitti .. Sen rahat edemezsin diye gitti bastan ameliyatliydim sonradanda bebeğinin gaz sancilari nedeniyle uykusuzluk şikayetiyle ..artik arzulanan bir kadim bile değildim..
kendimi kotu hissediyordum defalarca dile getirdim ama nankorlukle suclandim zira beyimiz tüm maddi ihtiyaclarimizi karsiliyordu ya manevi ihtiyaclarimiz ?
Oğlumu günde bir yada iki günde bir kucagina alip sadece 10 dk sevip birakiyordu..bir bady ya da bir oyuncak bile kendi akil edip almadi..ne zaman dediysem ben ddiysem aldi..o da ilk dememde olmadi hic bir zaman..
ha bir de caalistigi ortama oradaki arkadaslarina cok kaptirdi kendini..onlarin günlerc şoförlüğünü yaptida sırf beraber vakit geçirebilmek adina alisverise gidelim dediğimde bile bize yoktu vakti ..paramiz vardi herşeyi ben tek basima alabilirdim yada ona sipariş edebilirdim ne gerek vardi ona göre..
Kafam çok daginik karisik yazmis olabilirim özür dilerim hepinizden.. Demem o ki biz hic aile olamadik cabaladikca battim bir bataklikta gibi.kendime olan guvenimi saygimi yitirdim..eve geldiğinde sadece oyun oynayip uyurdu. A tabi calistigi renkli ortamin cazibesine kapilmasi da cabasi..hic aldatilmayi kondurmadim ama orada bir suru bayan arkadasi olduğunu biliyordum benim agrima giden onalara o kadar kibar davranan adam karisinin yüzüne bile bakmiyordu..en çok canimi acitan olaylardan biri ise bizim aramiz kotu iken ( ilgi istiyordum sadece) bir bayan arkadasina doğum gunu hediyesi alması canimi yakmisti zira dogumumda bir kuru karanfil bile almamisti bana..
Demem o ki bosaniyorum ...
Sali gunu dava acacagim o bilmiyor..
Kararliyim blöf yaptigimi düşünmesindiye o gungün ssöyleyeceğim verdikten sonra..
Kendimi yalniz birakilmis tek basima doğurmuş, ozguvensiz ve çirkin hissediyorum..oysa ben herkese gore çok güzelim..
Ama kocam bana bunu hissettiriyor k i1,5 ssenedir naz yapamiyorum ..gulumseyemiyorum iletişim kuramiyorum..