başlıktanda anlaşılacağı üzere boşanma sürecindeyim. sanki bütün dünya başıma yıkılmış gibi. çünkü bir insanla boşanacağım diye evlenmiyorsunuz. onu bütün dünyanız yapıyorsunuz o olmayınca dünyanızda gitmiş oluyor hele bir de ondan dünyalar güzeli bir yavrunuz varsa daha da karışık...
bu günlerde kafam çok dağınık boşanmak için sebebim çok belirgin ve geri dönüşü yok bazen en iyisini yaptım diyorum ama çoğunlukla şöyle olmasaydı böyle olmasaydı. bi zaman makinesi olsa şöyle yapardım diye düsünürken yakalıyorum kendimi.. bazen onu cok sevdiğimi ve bunun asla bitmeyecegini düsünüyorum bazen de ne olursa olsun geri dönüş yok deyip kendime kızıyorum. kimseye de bir sey anlatamıorum sanki anlatmaya baslarsam etrafıma ördüğüm koza dağılacak ve paramparca olacagım gibi geliyor.. ve sürekli sunu soruyorum neden???
acaba herkes mi böyle
başlıktanda anlaşılacağı üzere boşanma sürecindeyim. sanki bütün dünya başıma yıkılmış gibi. çünkü bir insanla boşanacağım diye evlenmiyorsunuz. onu bütün dünyanız yapıyorsunuz o olmayınca dünyanızda gitmiş oluyor hele bir de ondan dünyalar güzeli bir yavrunuz varsa daha da karışık...
bu günlerde kafam çok dağınık boşanmak için sebebim çok belirgin ve geri dönüşü yok bazen en iyisini yaptım diyorum ama çoğunlukla şöyle olmasaydı böyle olmasaydı. bi zaman makinesi olsa şöyle yapardım diye düsünürken yakalıyorum kendimi.. bazen onu cok sevdiğimi ve bunun asla bitmeyecegini düsünüyorum bazen de ne olursa olsun geri dönüş yok deyip kendime kızıyorum. kimseye de bir sey anlatamıorum sanki anlatmaya baslarsam etrafıma ördüğüm koza dağılacak ve paramparca olacagım gibi geliyor.. ve sürekli sunu soruyorum neden???
acaba herkes mi böyle
maalesef siddet gördüm eşimden sadece üzmekle kalmadı tüm insanlara olan güvenimi aldı benden hamde ailesi sayesinde en cok canımı yakan da bu...
başlıktanda anlaşılacağı üzere boşanma sürecindeyim. sanki bütün dünya başıma yıkılmış gibi. çünkü bir insanla boşanacağım diye evlenmiyorsunuz. onu bütün dünyanız yapıyorsunuz o olmayınca dünyanızda gitmiş oluyor hele bir de ondan dünyalar güzeli bir yavrunuz varsa daha da karışık...
bu günlerde kafam çok dağınık boşanmak için sebebim çok belirgin ve geri dönüşü yok bazen en iyisini yaptım diyorum ama çoğunlukla şöyle olmasaydı böyle olmasaydı. bi zaman makinesi olsa şöyle yapardım diye düsünürken yakalıyorum kendimi.. bazen onu cok sevdiğimi ve bunun asla bitmeyecegini düsünüyorum bazen de ne olursa olsun geri dönüş yok deyip kendime kızıyorum. kimseye de bir sey anlatamıorum sanki anlatmaya baslarsam etrafıma ördüğüm koza dağılacak ve paramparca olacagım gibi geliyor.. ve sürekli sunu soruyorum neden???
acaba herkes mi böyle
ben bugün bambaşka bir beni yaşıyorum...
silkelendim kendime geldim...
zırnık talep etmiyorum..
zırnık gözyaşı dökersem namertim...
tek istediğim bu adamdan kurtulmak...
kendime bile ah ediyorum...
eğer bu adam için bir dakika üzülür, sahip olduğum güzellikleri unutur, bu değersiz insan için göz yaşı dökersem bir daha hiç gülmiyeyim!!!
Mutlaka psikolojik yardım alın...
Şu anda hissettikleriniz çok normal.
Boşanmak kolay bir olay değildir..
Hakkınızda hayırlı olsun inşallah!
Kendimize ah etmek yok!!!
Dayak mı yemek istiyorsun benden sen?
başlıktanda anlaşılacağı üzere boşanma sürecindeyim. sanki bütün dünya başıma yıkılmış gibi. çünkü bir insanla boşanacağım diye evlenmiyorsunuz. onu bütün dünyanız yapıyorsunuz o olmayınca dünyanızda gitmiş oluyor hele bir de ondan dünyalar güzeli bir yavrunuz varsa daha da karışık...
bu günlerde kafam çok dağınık boşanmak için sebebim çok belirgin ve geri dönüşü yok bazen en iyisini yaptım diyorum ama çoğunlukla şöyle olmasaydı böyle olmasaydı. bi zaman makinesi olsa şöyle yapardım diye düsünürken yakalıyorum kendimi.. bazen onu cok sevdiğimi ve bunun asla bitmeyecegini düsünüyorum bazen de ne olursa olsun geri dönüş yok deyip kendime kızıyorum. kimseye de bir sey anlatamıorum sanki anlatmaya baslarsam etrafıma ördüğüm koza dağılacak ve paramparca olacagım gibi geliyor.. ve sürekli sunu soruyorum neden???
acaba herkes mi böyle
Laalecim,
bu adam korkunç çocuğuna vereceği nafakadan bile kaçmaya çalışıyor...
beni tehditler ediyor..
gerçi ateş olsa cürmü kadar yer yakar...
ama istemiyorum artık yeter dedim...
avukatlara söyledim..
hem onunkine hem benimkine..
mal mülk eşya nafaka...
yeter...
evet amacı buydı beni yıldırmak...
ama umurumda bile değil...
o kazandı diye düşünüyor...
umurumda bile değil...
hatta nafaka vermezse vermesin oğluna...
umurumda bile değil...
tek istediğim ondan kurtulmak...
hayatıma başlamak...
yazık çocuğumun babası olduğu için hep hayatımda olacak...
ben onun soyadını taşımak istemiyorum artık..
başlıktanda anlaşılacağı üzere boşanma sürecindeyim. sanki bütün dünya başıma yıkılmış gibi. çünkü bir insanla boşanacağım diye evlenmiyorsunuz. onu bütün dünyanız yapıyorsunuz o olmayınca dünyanızda gitmiş oluyor hele bir de ondan dünyalar güzeli bir yavrunuz varsa daha da karışık...
bu günlerde kafam çok dağınık boşanmak için sebebim çok belirgin ve geri dönüşü yok bazen en iyisini yaptım diyorum ama çoğunlukla şöyle olmasaydı böyle olmasaydı. bi zaman makinesi olsa şöyle yapardım diye düsünürken yakalıyorum kendimi.. bazen onu cok sevdiğimi ve bunun asla bitmeyecegini düsünüyorum bazen de ne olursa olsun geri dönüş yok deyip kendime kızıyorum. kimseye de bir sey anlatamıorum sanki anlatmaya baslarsam etrafıma ördüğüm koza dağılacak ve paramparca olacagım gibi geliyor.. ve sürekli sunu soruyorum neden???
acaba herkes mi böyle
Tamam işte!
En yakın zamanda kurtulacaksın inşallah!
Ama bizim sorunumuz onlarla, seninle hiç alakası yok, o yüzden istemiyorum kendine zarar vermeni!
Karakate, senin konunu biliyorum yorum da yazıyordum. O kadar bıkmışsın ki herşeyden vazgeçiyorsun, halbuki senin ve oğlunun da hakkı var.ben bugün bambaşka bir beni yaşıyorum...
silkelendim kendime geldim...
zırnık talep etmiyorum..
zırnık gözyaşı dökersem namertim...
tek istediğim bu adamdan kurtulmak...
kendime bile ah ediyorum...
eğer bu adam için bir dakika üzülür, sahip olduğum güzellikleri unutur, bu değersiz insan için göz yaşı dökersem bir daha hiç gülmiyeyim!!!
Karakate, senin konunu biliyorum yorum da yazıyordum. O kadar bıkmışsın ki herşeyden vazgeçiyorsun, halbuki senin ve oğlunun da hakkı var.
Ama kendine gelmen, silkelenmen çok güzel. Bundan sonrası senin için daha kolay olucak. Kendine ah etme bence, senin suçun yok. Güzel şeyler düşün. Dua et.
Katekate sana katılıyorum.
Bende boşandığım gün pasta kesip kutlamıştım.Ben asıl şimdi doğdum diye.Dava bitsin diye bütün eşyalarımı karşı tarafta bıraktım istemedim ne para ne pul nede bişi.Aslında süründürmek lazım ama neyse.Allahdan bulsunlar
tek bir kıymetli dakikamı süründürmek için harcamak istemiyorum
katekate senin durumunu da biliyorum Allah sabır versin. hepimizi de kurtarsın bu durumdan...
sanki beni benden aldı kendimi ben bile tanıyamıyorum. bir an önce bitsin de kurtulayım su içimdeki acıdan...
bu gelgitler öldürecek beni.
artık onu düsünmek istemiyorum dediğin gibi soyadını tasımak bile acı veriyor.
etrafımda anne baba çocuk parktaki insanları görünce yüreğim sızlıyor hem benim hem kendinin hemde en önemlisi yavrumun bu sansını elinden aldı diye lanet ediyorum ona...
ama aynı zamanda gözlerimin dolmasını engelleyemiyorum...
bunun için de en cok kendime kızıyorum...:84:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?