boşanma süreci


insallah dediğin gibi olur bebişim gelecek simdi 4 dak. kaldı o yanımda degilken daha da bi sacmalıyorum. neyse kusura bakmayın cok dengesiz bi görüntü çizdim. yarın toparlanırım inşallah...
hepimiz için çok güzel bi gün olur.
 
bende de oldu o özgüven eksikliği...
aslında evliliğim esnasında çoğu gitti...
ben de senin gibi o kadar hırslı biriydim ki..senin gibi..
daha önce bunu yazmıştım..
ben 1 yılda hayal kurmayı unutmuştum...

şimdi kuruyorum biliyor musun?
2-3 ay önce yaz tatilini düşünmek dahi istemiyordum..
problem olacaktı yine annesi babası yüzünden..
ve kesin gitmeyecektim bir yere..

şimdi oğlumla tatil hayali kuruyorum..
öğrenciyken yurtdışı yüksek lisans hayalim vardı..eşim için vazgeçmiştim..evleneceğiz diye burda yapmıştım..
şimdi 4-5 yıl sonrası için bu hayalimi yine düşünüyorum..

bunları evet tek başıma yapamıyorum...
Destek alıyorum..
psikolog olmasa bu acının altından kalkamazdım..
çok pahalı.. ama şu an tek ilacım psikolog ve zaman...

ağladın ya...
şimdi git yüzünü yıka..
bir kahve yap..
bir çikolata ye..
yapmak istediklerini düşün...

acımızı da yaşayacağız,
hayata da sarılacağız..
çocuk var
bizim şu adamlardan farkı asla ölürüm de vazgeçmem diyeceğimiz dünya tatlısı sorumluluklarımız var..


 

dediklerini yaptım gerçekten cok sey ertelemişim tüm hayatımı ertelemişim onun için yaz tatilinde marmarise gideceğim annemle babamı kardesimi de alacağım ve kızımla ilk defa tatil yapacağım. cok sağol silkindim biraz........
 
buradaki bir ortak tanıdıktan duyduklarımı anlatmak istedim kayınvalidem(!), kayınpederim(!) olacak insanlar biz gelinimizden cok memnunuz anlayamadık dertleri ne? diyorlarmıs öyle ya manyagız biz...
sizin oldugunuz sehre tasınmadan önce gülüm balım olan buraya gelince asırı rahat dokundu herhalde...
biliyorlar tabi dedim ya burası kücük yer herkes biliyor maalesef ne oldusa gerek velilerim gerekse ögrencilerim ögretmenimiz cok iyi diyorlar....
cocukları da ben kıskırtmıyorum ayrıca burda hiç kimseye tek kelime dahi etmedim herkes biliyo ve arkamdan konusuyor maalesef cünkü özel hayat zaten kalmadı sayelerinde...
ben bari yüz göz olmayayım alenen
anlayamıyorum hala nasıl konusabiliyorlar
ben subat tatiline gidince her seyi baskasının üzerine gecirmişler hep beraber herkes onların yakınları bile telefon acıyolar bana kızım hakkını yedirme diye...
bir de ben cok iyiymişim onlar hiç bir şey yapmamış
dogru melek hepsi
üf sinirlerim bosaldı yine...
buradan kurtulmak ve en azından esim olacak insanın gercek ailesinden hiç bi şey duymamak istiyorum...
hiç kimse iyilik olsun diye bile karısmasın istiyorum...
ögrencilerimin gözünde ne hale getirdiler beni ya...
dedim ya Allah ıslah etsin onları ve bana hiç muhtac etmesin...
cünkü bir zamanlar saygıda hiç bir kusur etmedigim insanlara bi yudum su bile vermeyecegim...
 
Son düzenleme:
....................................................
artık bitti hiçç bir sey yazmayacagım. o hep malların pesinde aslında bana sorsa ben ondan hiç bir sey istememiştim sadece sevgi...
ama yok maalesef. o bana hiç deger vermedi. bosanıoruz dava cekişmeli hala bana ne istiyorsun diye sormuyor aslında eltim görümcem hepsi huzursuzlar ama hiç düsünmüyorlar problem nerde diye yeni eşimin kardesleri de mutsuz. hep ailesi...
neyse bir gün bizimki de uyanacak ama iş işten gecmiş olacak.
 
acı cekiyorum suan ama gececek biliyorum. zaten büyük konusmayayım ama kızımın babası bile olmadıktan sonra hiç kimse olamaz. biliyorum o hemen evlenecek...
zaten bi kavgamızda da söylemişti bunu. onu hala maalesef cok seviyorum ama...
gecmeli...
 

arkadaşım seni çok iyi anlıyorum şu an belki de acıların dinmeyecekmiş gibi geliyor bir başkası asla hayatına giremez diye düşünüyorsun ama senin de dediğin gibi geçecek sebepler farklı da olsa seninle aynı durumdayım çalışmayan bir anneyim ve 4 aydır ayrı olmamıza rağmen 1 yaşındaki oğlumun bezi maması varmı umurunda değil kendine sevgili bulmuş her fırsatta bana anlatıp sabrımı deniyor sanki ama 1 aydır ona karşı herşeyi tükettim ve kıskanmadığımı hatta umurumda olmadığını farkettim inşallah en kısa zamanda boşanma gerçekleşir de evlenmeden önceki özgüvenime kısa zamanda kavuşurum çünkü bana muhtaç oğlan küçücük bir paşam var hakkımızda hayırlısı olsun
 

kavga sırasında söylenen hiçbir sözün hükmü yok canım bende tartışırken eğer ortada bırakırsan bizi evlenirim demiştim oda evlende bak sana çocuğu bırakyormuyum falan bi sürü tartışmıştık yine .. ama bunu o sinirle söylemiştim ben..

geçmeli deyince geçmeyeceğini sende biliyorsun sevmek kötü bişeymi? asıl sevmeyipte seviyor gözükmek kötü olan .. bence şunu yapmamalıyım bunu yapmalıyım diye geçirme Patafix her zaman dediği bana o an neyi yapman gerekiyosa onu yap düşünme diye ben bunu uyguladım inan çok rahat ediyorsun kafanda kurma
 
öncelikle üzüldüm ve büyük geçmiş olsun diyorum sana
böyle olayları yaşamış arkadaşlar zaten tecrübelerini anlatmışlar

hayatta o kadar çok şey yaşıyoruzki artık herşeyi normal karşılar oldum ben
her işte vardır bir hayır deyip teselli ediyoruz kendimizi
napalım tek başımıza da kalsak hayatımıza devam etmeliyiz
herşeyden önce anneysek
bu süreci kolay atlatmanı dilerim canım
kolay değil elbette biz küçücük sorunlarla uğraşırken
boşanma sürci elbette zordur
mutlaka destek al
ve hayattan kopma daha iyi tutun
kolaylıklar dilerim canım

böyle sorunları yaşayan arkadaşlar varsa küçük bir rica;
küçük bebek varken ayrılanlar
çocukları babasız nasıl avutuyorsunuz

beni en çok bu düşündürüyor
 

onlar bizi avutuyor sevgileriyle gülen gözleriyle .. sadece acını bellietmemek ve açık olmak onlara akrşı
 
onlar bizi avutuyor sevgileriyle gülen gözleriyle .. sadece acını bellietmemek ve açık olmak onlara akrşı

bizim evliliğimizde şükür büyük bir sorun yok ama son günlerde bir sorun yaşadık
o anda boşanma konusu aklıma geldiğinde ilk önce oğlumu düşündüm

ne bileyim babası işten gecikse;hemen evde dolanır durur oğlum baba baba diye
babasını arar hep,sabah kalkar kalmaz baba der
yani böyle bir durumda o çocuğuma;
nasıl babasının artık evde olmayacağını söylerim düşüncesi beni çok etkilemişti.
 

emin ol her annenin aklında aynı sorunlar oluyor, ama sorunlar senden cıkıp cocugunu bile etkileyecek raddeye gelince karar veriyorsun ayrılmaya ve bu karar seni mahvediyor için kazınıyor, canın cok yanıyor ama emisen dönmüyorsun dönemiyorsun.
benim esimin bana saygısı bitmişti, toplum içinde bile terslemeye baslamıstı beni, konusmaya calısınca ben böyleyim işine gelirse diyordu, aglayınca arkasını dönüp uyuyordu... ve daha neler neler...
evdeki bi hizmetciydim sadece... ayrıcada bir anne , bir kız annesi...
kızım böyle bir ortamda büyüyünce ne olacaktı annesine böyle davranıldığını görecekti, ben kızım huzursuz olmasın yuvam bozulmasın diye susacaktım. Kızımda kadınlara böyle davranılması normal diye düsünecekti, ileride karsısına cıkan %kac beyaz atlı prens olabilir ki ...
arastırmalar diyor ki kız evlatlar babalarına benzeyen insanları seciyorlarmıs evlenmek için alenen olmasa da bilinçaltı böyleymiş.
kızıma nasıl bi hayat sunacaktı bu...
yada ben o kadar yıl dayanabilirsem nasıl bir kişilik kalacaktı benden geriye...
simdi bile cok sey götürdü benden...
ne yazarsam yazayım sevmiyorum onu diyemiyorum kendime....
bu bile acı verici kazınmıs kalbime ama dedimya ellerimle kazımam gerekse bile
SÖKÜP ATACAĞIM ONU...........
 
o evlilik gerçekleşirse kötü sonlanacak...
çünkü sırf seni kızdırmak için evlenecek...
Sense yaralarını sarınca gerçek bir evlilik yaşayacaksın


 
o evlilik gerçekleşirse kötü sonlanacak...
çünkü sırf seni kızdırmak için evlenecek...
Sense yaralarını sarınca gerçek bir evlilik yaşayacaksın

bilmiyorum canım hayatta hiç büyük konuşmayı sevmem konusmam da, ama ben bu adamı da doğru sanmıstım. yani tekrar karsıma dogru biri cıksa bile, cesaret edemem...
neyse bunları konusmak bos simdi konusmayalım erkekleri...
kuzucuklarımıza bakalım biz
 
çok canım yanıyor beraberken arabayı degiştirecektik cok istedim su hafif ticari araclardan geniş cocuklu aile arabası diye...
ama sedan gayet lüks bir araba aldık.
ayrılınca mal kacırmak için o arabayı sattı ve su an benim aile arabası dediğim arabadan kullanıyor...
ailemiz dagılınca... aile arabası....
Allah kahretsin beni nasıl bir insanı sevmişim ben...
bu kadar mı bıkkınlık vermişim ona...
biliyorum sacma sapan bi konu diyeceksiniz ama kızımla ikisi binip giderlerken arkalarından bakmak cok acı...
birinin dediği gibi kim oldugunu hatırlamıyorum...
KİBRİT ÇÖPÜNDENMİŞ BİZİM YUVAMIZ....
isyan etmek istiyorum ama kime????
 
Konu sahibesinin talebi üzerine yorumlara kapatılmıştır...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…