boşanma ve psikoloji

justitia · 18 Haziran 2013

merhaba arkadaşlar,
önceki konularımdan belki hatırlıyorsunuzdur. Dava açtım, süreç ilerliyor. Ayrı eve çıktım ama aynı işyerindeyim ; koşullarda pek bir değişiklik yok yani.
ama bende inanılmaz tükenmişlik hissi var. eski eşe karşı hiç bir duygusal hissim yok, sadece çocuk için görüşmemiz gereken zamanlarda sinirlerimi bozduğu oluyor ama o kadar yani... onun dışında sürekli halsizim, karamsarım, yorgunum...
Yaşayan arkadaşlar, söyleyin bana bu normal mi, geçer mi, kendimi 60 yaşında gibi hissediyorum

fadime_32 · 18 Haziran 2013

justitia .!.:
merhaba arkadaşlar,
önceki konularımdan belki hatırlıyorsunuzdur. Dava açtım, süreç ilerliyor. Ayrı eve çıktım ama aynı işyerindeyim ; koşullarda pek bir değişiklik yok yani.
ama bende inanılmaz tükenmişlik hissi var. eski eşe karşı hiç bir duygusal hissim yok, sadece çocuk için görüşmemiz gereken zamanlarda sinirlerimi bozduğu oluyor ama o kadar yani... onun dışında sürekli halsizim, karamsarım, yorgunum...
Yaşayan arkadaşlar, söyleyin bana bu normal mi, geçer mi, kendimi 60 yaşında gibi hissediyorum

sakın ama sakın kendini bırakma.sen deerlisin.ben 1,5 sene oldu tamam kolay değil ama onunla olabildiğince az görüş..evladına ve kendine odaklan.makyajını yap hayata küsme.çık gez toz...o hayatından çıktı sen ve evladın değerlisin ....bu psikoloji geçecek...hiç bir acı ebedi değil ve kimse acıdan ölmüyo..

justitia · 18 Haziran 2013

fadime_32 .!.:
sakın ama sakın kendini bırakma.sen deerlisin.ben 1,5 sene oldu tamam kolay değil ama onunla olabildiğince az görüş..evladına ve kendine odaklan.makyajını yap hayata küsme.çık gez toz...o hayatından çıktı sen ve evladın değerlisin ....bu psikoloji geçecek...hiç bir acı ebedi değil ve kimse acıdan ölmüyo..

çok teşekkür ederim. geçecektir elbet ama yaşayan birinden bunları duymak istiyor insan. zaten dışardan belli olmuyormuş içimdekiler, görenler öyle diyor... belli etmeyecek kadar da olsa gücüm var demek ki diyip kendime gaz veriyorum... hayata dönmek istiyorum...

Qscar · 18 Haziran 2013

Allah sabır ve kuvvet versin sana Böyle bi tecrübe yaşamadım ama her kadın gibi ne kadar zor olabileceğini tahmin ediyrm Çocuğuna ve kendine odaklan Geçicektir emin ol

MissCherryBlossom · 18 Haziran 2013

Valla ben de kendi annemi hatirladim, o da ilk baslarda tukenmislik sendromuna kapilmisti. lakin simdi keyfi yerinde, tatilden tatile geziyor

Bu durumun kalici olacagini ya da bitmeyecegini dusunmeyin sakin. Aile, akraba , varsa arkadaslariniza tutunun. Havalar guzel, cocugunuzun elinden tutup parka gidin ve en onemlisi sinirinizi bozmayin. Tabi ki uzun surec yipratmistir ama bitti gitti, kurtuldunuz artik rahatlama hissedebilirsiniz.

sonanda · 18 Haziran 2013

Bir psikologdan ya da bir psikiyatristen yardım almayı düşündün mü? Zor günler biliyorum. Çocuğu görmeye geldiğinde başkası gösteremez mi? Yani sen onu gördükçe daha kötü oluyorsan eğer mümkün olduğunca onu görmemeye çalışmalısın. Ne yazık ki aynı iş yerindeymişsiniz. İşini değiştirme şansın var mı?

justitia · 18 Haziran 2013

MissCherryBlossom .!.:
Valla ben de kendi annemi hatirladim, o da ilk baslarda tukenmislik sendromuna kapilmisti. lakin simdi keyfi yerinde, tatilden tatile geziyor

Bu durumun kalici olacagini ya da bitmeyecegini dusunmeyin sakin. Aile, akraba , varsa arkadaslariniza tutunun. Havalar guzel, cocugunuzun elinden tutup parka gidin ve en onemlisi sinirinizi bozmayin. Tabi ki uzun surec yipratmistir ama bitti gitti, kurtuldunuz artik rahatlama hissedebilirsiniz.

çok teşekkür ederim. Nasrettin hoca demiş ya "bana damdan düşen birini bulun, derdimden ancak o anlar" diye. o hesap benimki de. ben de umutluyum ama "hep böyle mi gidecek" diye düşünmeden edemiyor insan, karamsarlaşıyor. Allah bu yoldaki herkesin yardımcısı olsun

justitia · 18 Haziran 2013

sonanda .!.:
Bir psikologdan ya da bir psikiyatristen yardım almayı düşündün mü? Zor günler biliyorum. Çocuğu görmeye geldiğinde başkası gösteremez mi? Yani sen onu gördükçe daha kötü oluyorsan eğer mümkün olduğunca onu görmemeye çalışmalısın. Ne yazık ki aynı iş yerindeymişsiniz. İşini değiştirme şansın var mı?

psikologla düzenli olarak görüşüyorum zaten, çok da yararı oldu inanın. ama tabi yaşanacaksa yaşanıyor bazı duygular, önüne geçilmiyor. çocuğu başkasının göstermesi mümkün değil maalesef. iş değiştirmek konusunda da çok köklü bir planım var ama adım atacak gücü toplamaya çalışıyorum, tabi bir de dava sürecimin biraz ilerlemesini bekliyorum.

bayansoa · 18 Haziran 2013

justitia .!.:
çok teşekkür ederim. Nasrettin hoca demiş ya "bana damdan düşen birini bulun, derdimden ancak o anlar" diye. o hesap benimki de. ben de umutluyum ama "hep böyle mi gidecek" diye düşünmeden edemiyor insan, karamsarlaşıyor. Allah bu yoldaki herkesin yardımcısı olsun

"damdan düşen" benim:)) zooor ama çok zor geçen bir senenin ardından ve boşanmanın üzerinden geçen altı ayın ardından nihayet "evet şimdi rahatladım" ı ancak diyorum. ama gerçekten rahatladım sevgili arkadaşım. herkesin kendine göre çareleri çözümleri farklıdır. işten eve koşa koşa gelip ışıkları açmadan ağlaya ağlaya uyuduğum günler daha dün gibi. yaşlı,paspal ve çirkinim diye dudağımı titrete titrete sokaklarda gezindiğim günler de çok yakın gibi:)
boşanma işleri bitince biraz daha sürecek sıkıntılı depresif haller sonra hoop geçip gidecek inan.

mesela ben eski eşimle 13 seneye ait herşeyi (sinema biletleri, gittiğimiz restoranların peçeteleri, beraber tatile gittiğimiz otlellerin sabunları,onun bana yazdığı minik notlar, aşk şiirleri, üniversitede onu aramak için kullandığım telefon kartları vs vs) sakladığım ve gözüm gibi baktığım kutuyu çöpe dökeli bir ay olmadı:)) ona ait, eşyalarımın arasına karışmış gömleği görmemezlikten gelmeye son verip dolabımdan belediye çöp konteynırına yollayalı da çok olmadı:))

görüş günlerinde insanın sinirleri tepesine çıkıyor. biliyorum ben de çok yaşadım. ama sonra çocuk da büyüyor sen de daha dengeli oluyorsun. olay çıkmadan bakkaldan ekmek almak gibi geliyor.

yavaş yavaş. sakin sakin. sonrası gerçekten rahat.

justitia · 18 Haziran 2013

bayansoa .!.:
"damdan düşen" benim:)) zooor ama çok zor geçen bir senenin ardından ve boşanmanın üzerinden geçen altı ayın ardından nihayet "evet şimdi rahatladım" ı ancak diyorum. ama gerçekten rahatladım sevgili arkadaşım. herkesin kendine göre çareleri çözümleri farklıdır. işten eve koşa koşa gelip ışıkları açmadan ağlaya ağlaya uyuduğum günler daha dün gibi. yaşlı,paspal ve çirkinim diye dudağımı titrete titrete sokaklarda gezindiğim günler de çok yakın gibi:)
boşanma işleri bitince biraz daha sürecek sıkıntılı depresif haller sonra hoop geçip gidecek inan.

mesela ben eski eşimle 13 seneye ait herşeyi (sinema biletleri, gittiğimiz restoranların peçeteleri, beraber tatile gittiğimiz otlellerin sabunları,onun bana yazdığı minik notlar, aşk şiirleri, üniversitede onu aramak için kullandığım telefon kartları vs vs) sakladığım ve gözüm gibi baktığım kutuyu çöpe dökeli bir ay olmadı:)) ona ait, eşyalarımın arasına karışmış gömleği görmemezlikten gelmeye son verip dolabımdan belediye çöp konteynırına yollayalı da çok olmadı:))

görüş günlerinde insanın sinirleri tepesine çıkıyor. biliyorum ben de çok yaşadım. ama sonra çocuk da büyüyor sen de daha dengeli oluyorsun. olay çıkmadan bakkaldan ekmek almak gibi geliyor.

yavaş yavaş. sakin sakin. sonrası gerçekten rahat.

Ne güzel anlatmışsınız, umut aşılıyor yazınız. Ben de "Bu dünyadan benim de alacağım var, mutlu olmak benim de hakkım" diyorum ama gözlerim kapkaranlık ışıksız bakarken olmuyor, mutlu olmak istiyorum ama bakışlarım bile yorgun. umarım ben de "nihayet ben de rahatladım" derim en kısa sürede. teşekkürler

cemre3434 · 18 Haziran 2013

bır damdan dusende benım malesef allah gercekten kımseye yasatmasın cok zor ben de suan 2 ay olddu dılekcemızı verelı ve benım esımde aldattı aglamamk ıcın kendıme soz vermıstım ama artık dun tuttamadım kendımı allahından bulsunn .......

uhde · 18 Haziran 2013

bende boşanalı 1,5 ay oldu, kolay değil elbette boşanmak bu süreci yaşamak çok zor, şöyle geriye baktığımda evliliğim için şunu da yapsaydım diyebileceğim hiç bir şey yoktu ve ben ona fazlaydım kaldıramadı beni..
boşandıktan sonra hiç pişmanlık yaşamadım ikizlerim olmasına rağmen omuzlarımdan bir yük gitti o kadar rahatladım ki eskiden evime gitmek istemezken şimdi koşarak gidiyorum çok yorucu oluyor benim için doğru ama kafam rahat huzurum var ve ben bebeklerimle yalnız başıma çok mutluyum..
umarım bir gün sizde bu süreci atlatıp huzuru bulur rahatlarsınız.. inanın sizi kaldıramayan bir adam için hiç ama hiç üzülmeye değmiyor...

Laale · 18 Haziran 2013

"Geçer,geçecek!!!" dediler bana da hep.
Hepsine öfke saçardım!
Şu anki öfke nöbetlerim o zamanlardan miras bana...
Ama inanmayacaksınız arkadaşlarım ama geçiyor inanın.
Yara izleriyle,bağlamış kabuklarla yeniden gülümseyebiliyorsunuz bir sabah yeniden hayata...

cemre3434 · 18 Haziran 2013

uhde .!.:
bende boşanalı 1,5 ay oldu, kolay değil elbette boşanmak bu süreci yaşamak çok zor, şöyle geriye baktığımda evliliğim için şunu da yapsaydım diyebileceğim hiç bir şey yoktu ve ben ona fazlaydım kaldıramadı beni..
boşandıktan sonra hiç pişmanlık yaşamadım ikizlerim olmasına rağmen omuzlarımdan bir yük gitti o kadar rahatladım ki eskiden evime gitmek istemezken şimdi koşarak gidiyorum çok yorucu oluyor benim için doğru ama kafam rahat huzurum var ve ben bebeklerimle yalnız başıma çok mutluyum..
umarım bir gün sizde bu süreci atlatıp huzuru bulur rahatlarsınız.. inanın sizi kaldıramayan bir adam için hiç ama hiç üzülmeye değmiyor...

bencede sen cok guclusun yanı sen en buyuk zorlukları cekıyosun cunku sen bır anneesın benım cocugum yok rabbım cok buyuk dıyorum 3 kez tup bebek denemsı yasadım ve en sonuncuda tuttu ama dustu demekkı boyle hayırlısıymıs cocuk olsa dahada farklı olacaktı evet hersey gececek sadece bu sureyı en hafıf sekılde atlatmak bende aynı sekılde elımden gelenın fazlasını yaptıgımı dusunuyorum donupte arkama keske sunuda yapsaydım dedıgım hıc bırsey yok ...

cemre3434 · 18 Haziran 2013

hadı burda hep beraber sohbet edelımm ve bu surecı en hafıf sekılde atlatlatalım ve tecrubelı arkadaslarımızdan bılgı alalımm ....

justitia · 18 Haziran 2013

cemre3434 .!.:
bır damdan dusende benım malesef allah gercekten kımseye yasatmasın cok zor ben de suan 2 ay olddu dılekcemızı verelı ve benım esımde aldattı aglamamk ıcın kendıme soz vermıstım ama artık dun tuttamadım kendımı allahından bulsunn .......

aynı zamanlarda atılmış adımlarımız. ama neden ağlamayasınız ki. tamam onun yanında ağlamayın ama kendi kendinize iken ağlayın. doktorum "acını yaşa, hem de en derinine kadar" demişti. içimizdeki irini kendimizden kaçarak atamayız. size de kolaylıklar diliyorum

cedish · 18 Haziran 2013

justitia .!.:
merhaba arkadaşlar,
önceki konularımdan belki hatırlıyorsunuzdur. Dava açtım, süreç ilerliyor. Ayrı eve çıktım ama aynı işyerindeyim ; koşullarda pek bir değişiklik yok yani.
ama bende inanılmaz tükenmişlik hissi var. eski eşe karşı hiç bir duygusal hissim yok, sadece çocuk için görüşmemiz gereken zamanlarda sinirlerimi bozduğu oluyor ama o kadar yani... onun dışında sürekli halsizim, karamsarım, yorgunum...
Yaşayan arkadaşlar, söyleyin bana bu normal mi, geçer mi, kendimi 60 yaşında gibi hissediyorum

Bu normal mi evet, geçer mi evet...ben de bosanali 8 ay falan oluyor (sayarken parmaklarimi kullanacak kadar cok olmuş vay be).

Ilk uc dort ay kötü gecer kalbin midende dolasirsin, sürekli düşünce düşünce...pismanliklar, suçlamalar, öfke...vs bir suru sey...evde unuttugu degerli saati ona vermek yerine dolmusta dusurmus gibi yaparsın kim alirsa alsin o hak etmemistir...bazen ozlersin deli gibi sonra oyle deli bir huzun iner o ozlem tuhaflasir insan kendine sasar kalir. Kitap okuyamazsin cunku aklin hep baska yerdedir. Buna sana nasil yapar halbuki sen söylesindir boylesindir...

Sonra ustunden bahar geçer, bahcesinde hergün agladigin caminin ihlamur ağacı çiçek açar. Sendeki acilar yok olur hayat ne guzeldir yaşamak yeniden dogmak gibi seyler hissedersin...aslinda acaba iyi ki bosanmis misindir...

İşin en guzel tarafi şudur: SEn bu surecten oyle guclenirsin ki yine kendine sasarsin. Yahu dersin demek ki geçmeyecek aci yok yeter ki sabir gostersin insan ve kendinin degerli oldugunu bilsin...

Cok guzel geçiyor. ..sizin aciniz da geçecek. ..herkese sorardim geçer mi diye...geçer dediler...geçti.

justitia · 18 Haziran 2013

uhde .!.:
bende boşanalı 1,5 ay oldu, kolay değil elbette boşanmak bu süreci yaşamak çok zor, şöyle geriye baktığımda evliliğim için şunu da yapsaydım diyebileceğim hiç bir şey yoktu ve ben ona fazlaydım kaldıramadı beni..
boşandıktan sonra hiç pişmanlık yaşamadım ikizlerim olmasına rağmen omuzlarımdan bir yük gitti o kadar rahatladım ki eskiden evime gitmek istemezken şimdi koşarak gidiyorum çok yorucu oluyor benim için doğru ama kafam rahat huzurum var ve ben bebeklerimle yalnız başıma çok mutluyum..
umarım bir gün sizde bu süreci atlatıp huzuru bulur rahatlarsınız.. inanın sizi kaldıramayan bir adam için hiç ama hiç üzülmeye değmiyor...

evet üzülmeye değecek bir adam değil. o benim için "bana kötülük yapmış bir yabancı". böyle düşünüp hissetmeme rağmen neyin tükenmişliği bendeki , işte onu anlayamadım.

justitia · 18 Haziran 2013

cedish .!.:
Bu normal mi evet, geçer mi evet...ben de bosanali 8 ay falan oluyor (sayarken parmaklarimi kullanacak kadar cok olmuş vay be).

Ilk uc dort ay kötü gecer kalbin midende dolasirsin, sürekli düşünce düşünce...pismanliklar, suçlamalar, öfke...vs bir suru sey...evde unuttugu degerli saati ona vermek yerine dolmusta dusurmus gibi yaparsın kim alirsa alsin o hak etmemistir...bazen ozlersin deli gibi sonra oyle deli bir huzun iner o ozlem tuhaflasir insan kendine sasar kalir. Kitap okuyamazsin cunku aklin hep baska yerdedir. Buna sana nasil yapar halbuki sen söylesindir boylesindir...

Sonra ustunden bahar geçer, bahcesinde hergün agladigin caminin ihlamur ağacı çiçek açar. Sendeki acilar yok olur hayat ne guzeldir yaşamak yeniden dogmak gibi seyler hissedersin...aslinda acaba iyi ki bosanmis misindir...

İşin en guzel tarafi şudur: SEn bu surecten oyle guclenirsin ki yine kendine sasarsin. Yahu dersin demek ki geçmeyecek aci yok yeter ki sabir gostersin insan ve kendinin degerli oldugunu bilsin...

Cok guzel geçiyor. ..sizin aciniz da geçecek. ..herkese sorardim geçer mi diye...geçer dediler...geçti.

zaman bize güzel şeyler getirecekse, ona boyun eğmekte ne var. yeter ki o günlere kavuştursun, değil mi? bunun normal olduğunu duymak o kadar mutlu etti ki beni, teşekkürler

Laale · 18 Haziran 2013

justitia .!.:
evet üzülmeye değecek bir adam değil. o benim için "bana kötülük yapmış bir yabancı". böyle düşünüp hissetmeme rağmen neyin tükenmişliği bendeki , işte onu anlayamadım.

Neyin tükenmişliği hemen söyleyebilir miyim?
Hayatındaki bir dönemin tükenmesi bu.
Ama zaten hayat hep böyle değil mi?
Geriye baktığımızda kazandıklarımız kadar kaybettiklerimiz de var di mi?
Canımız sağ olsun,sağlığımız yerinde olsun,inancımız tam olsun inan ki başaramayacağımız zorluk yok!

boşanma ve psikoloji

Üye

Aktif Üye

Üye

GüçBendeArtık

Nirvana

Nirvana

Üye

Üye

Guru

Üye

Aktif Üye

Guru

Aşikârdır Zat-ı Hak

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Aktif Üye

Üye

Üye

Aşikârdır Zat-ı Hak

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency