Neyin tükenmişliği hemen söyleyebilir miyim?
Hayatındaki bir dönemin tükenmesi bu.
Ama zaten hayat hep böyle değil mi?
Geriye baktığımızda kazandıklarımız kadar kaybettiklerimiz de var di mi?
Canımız sağ olsun,sağlığımız yerinde olsun,inancımız tam olsun inan ki başaramayacağımız zorluk yok!
aynı zamanlarda atılmış adımlarımız. ama neden ağlamayasınız ki. tamam onun yanında ağlamayın ama kendi kendinize iken ağlayın. doktorum "acını yaşa, hem de en derinine kadar" demişti. içimizdeki irini kendimizden kaçarak atamayız. size de kolaylıklar diliyorum
Bu normal mi evet, geçer mi evet...ben de bosanali 8 ay falan oluyor (sayarken parmaklarimi kullanacak kadar cok olmuş vay be).
Ilk uc dort ay kötü gecer kalbin midende dolasirsin, sürekli düşünce düşünce...pismanliklar, suçlamalar, öfke...vs bir suru sey...evde unuttugu degerli saati ona vermek yerine dolmusta dusurmus gibi yaparsın kim alirsa alsin o hak etmemistir...bazen ozlersin deli gibi sonra oyle deli bir huzun iner o ozlem tuhaflasir insan kendine sasar kalir. Kitap okuyamazsin cunku aklin hep baska yerdedir. Buna sana nasil yapar halbuki sen söylesindir boylesindir...
Sonra ustunden bahar geçer, bahcesinde hergün agladigin caminin ihlamur ağacı çiçek açar. Sendeki acilar yok olur hayat ne guzeldir yaşamak yeniden dogmak gibi seyler hissedersin...aslinda acaba iyi ki bosanmis misindir...
İşin en guzel tarafi şudur: SEn bu surecten oyle guclenirsin ki yine kendine sasarsin. Yahu dersin demek ki geçmeyecek aci yok yeter ki sabir gostersin insan ve kendinin degerli oldugunu bilsin...
Cok guzel geçiyor. ..sizin aciniz da geçecek. ..herkese sorardim geçer mi diye...geçer dediler...geçti.
çok teşekkür ederim. Nasrettin hoca demiş ya "bana damdan düşen birini bulun, derdimden ancak o anlar" diye. o hesap benimki de. ben de umutluyum ama "hep böyle mi gidecek" diye düşünmeden edemiyor insan, karamsarlaşıyor. Allah bu yoldaki herkesin yardımcısı olsun
onun yanında zaten hayatta aglamam ama aglamak gercekten cok ıse yarıyor ınsan bırazda olsa kendını toparlıyo bır anlık soyle bagıra bagıra agladıktan sonra hopp tekrar toparlanıyosun ee pekı sımdı neler yapıyosun bız daha resmı olarak bosanmadık eylul 24 mahkemeız var
Tabi ki sekerim, hayatta her durum gecicidir, hicbir durum sonsuza kadar suremez. Bir insan hep mutlu, hep mutsuz, hep karamsar, hep iyimser olamaz.
Senin bu donemin de bir sure devam edecek ve sona erecek, hayatin ve evrenin kurali boyle.
Herkes kotu donemlerden geciyor, kimsenin hayati puruzsuz degil. Eski kocaniz olan iti saymazsak bence hos bir hayatiniz varIt beyle de cokca gorusmezsiniz, olur biter.
Benim bebeklerimde tüp bebekle oldular 8 yıl sonra kavuştum ben; benim boşanmaya karar vermemde en büyük etken bebeklerimdi çektiğim acıları hüzünleri vs. onlarında yaşamasını istemediğim için bitirdim...bencede sen cok guclusun yanı sen en buyuk zorlukları cekıyosun cunku sen bır anneesın benım cocugum yok rabbım cok buyuk dıyorum 3 kez tup bebek denemsı yasadım ve en sonuncuda tuttu ama dustu demekkı boyle hayırlısıymıs cocuk olsa dahada farklı olacaktı evet hersey gececek sadece bu sureyı en hafıf sekılde atlatmak bende aynı sekılde elımden gelenın fazlasını yaptıgımı dusunuyorum donupte arkama keske sunuda yapsaydım dedıgım hıc bırsey yok ...
neyin tükenmişliği;evet üzülmeye değecek bir adam değil. o benim için "bana kötülük yapmış bir yabancı". böyle düşünüp hissetmeme rağmen neyin tükenmişliği bendeki , işte onu anlayamadım.
Justitia sen boşanma ile ilk adımı atmışsın. Ben onu da yapamadım. 5 ay oldu terkedeli. Sadece kendimi toparlamaya çalışıyorum. Doktor düzelmeden yanlış karar verme dediği için bekliyorum ama zaten sonuç belli değil mi? Sanırırım ben senin kadar güçlü değilim. Üzülme. Sen güçlüsün ki ilk adımı atıp boşanmaya karar vermişsin. Bundan sonra da herşeyin üstesinden geleceğine eminim ben. Allah yardımcımız olsun...
Sağol. Benim mantığım bitirmemi söylüyor ama tam karar veriyorum bir şeyler engelliyor. O gün oğlumun karne alma günü okula gittim. Babası da geldi. Müsamere salonunda sene sonu gösterileri vardı. oğlum bir babaya gidiyor, bir bana geliyor. Kahroldum. Gösteriden sonra karne alınırken oğlum sanki karne umrunda değilmiş de bizim bir araya gelmemizi istiyormuş gibi gelin diye bizi çağıdı. Bütün gün ağladım, hastalandım.
Ben bu adamı çok sevmiştim. Canımdan çok ama herkes bir kurbağayı öper prense dönüşür ya, bende ise ben bir prensi öptüm kurbağaya dönüştü sanırım. Herkes siz birbirinizi çok seviyordunuz, mükemmel bir aileydiniz, nasıl oldu diyor. Ben sanırım onu çok sevdiğim için terkedilmeyi hazmedemedim. Kafam çok karışık. Bana yaptıkları aklıma geldikçe onunla bir daha olmaz diyorum ama sonra onu görünce bir de oğlumun babasına düşkünlüğü düşüncelerimi allak bullak ediyor.
Bekarken şöyle olursa boşarım falan demesi kolaydı ama evlenince öyle değilmiş. Ben zamana bıraktım. Allah yardımcın olsun. Senin için de dua edeceğim.
Benim bebeklerimde tüp bebekle oldular 8 yıl sonra kavuştum ben; benim boşanmaya karar vermemde en büyük etken bebeklerimdi çektiğim acıları hüzünleri vs. onlarında yaşamasını istemediğim için bitirdim...
Umarım Allahım sanada nasip etsin yeni hayatında yavrunu, sana mükafatı olsun Rabbimin..
geçiyor inan ki biraz sabır gerekiyor zaten evliliğimiz boyunca hep sabretmedik mi? boşandıktan sonra biraz daha sabır bakmışınki kalbinde başka biri var kelebekler uçuşuyor içinde bu güzel duyguları yeniden yaşamak sana değer veren biriyle inan daha güzel olur...
neyin tükenmişliği;
yıllarca ona verdiğin emeğin sabrın tükenmişliği, ona olan sevginin tükenmişliği şuan bunu yaşıyosan ilerki günlerde silkelenecek ve sende tükenmişlikten eser kalmayacak emin ol...
Düşünsene sorunsuz bir güne uykunu almış bir şekilde uyanıp pencereni açıp derin bir nefes almak kadar güzel ne var ki..
artık sana acı çektiren kötülük yapan biri yok hayatında yeniden doğmuş gibi başla her güne ne yapmak istiyosan onu yap..
bizler hayatımızın en güzel günlerini acı çekerek yaşayamadık ki ıskaladık...
şimdi hayatını ıskalama anı yaşa huzuru yaşa mutluluğu yaşa..
bırak tükenmişliği bir kenara mutluluğu yakalamaya bak sen...
giden gitti acılar geride kaldı, şimdi mutluluğu huzuru bulma yaşama zamanı..
Sağol. Benim mantığım bitirmemi söylüyor ama tam karar veriyorum bir şeyler engelliyor. O gün oğlumun karne alma günü okula gittim. Babası da geldi. Müsamere salonunda sene sonu gösterileri vardı. oğlum bir babaya gidiyor, bir bana geliyor. Kahroldum. Gösteriden sonra karne alınırken oğlum sanki karne umrunda değilmiş de bizim bir araya gelmemizi istiyormuş gibi gelin diye bizi çağıdı. Bütün gün ağladım, hastalandım.
Ben bu adamı çok sevmiştim. Canımdan çok ama herkes bir kurbağayı öper prense dönüşür ya, bende ise ben bir prensi öptüm kurbağaya dönüştü sanırım. Herkes siz birbirinizi çok seviyordunuz, mükemmel bir aileydiniz, nasıl oldu diyor. Ben sanırım onu çok sevdiğim için terkedilmeyi hazmedemedim. Kafam çok karışık. Bana yaptıkları aklıma geldikçe onunla bir daha olmaz diyorum ama sonra onu görünce bir de oğlumun babasına düşkünlüğü düşüncelerimi allak bullak ediyor.
Bekarken şöyle olursa boşarım falan demesi kolaydı ama evlenince öyle değilmiş. Ben zamana bıraktım. Allah yardımcın olsun. Senin için de dua edeceğim.
Boşanmak sevgili sertap erener'in dediği gibi" yatakta özgürce çapraz yatmak" değildir.
Boşanmak güne "huzurla" uyanmaktır. Sakince günlük rutinler arasında koşturmaktır.
Eve koşa koşa, mutlulukla gitmektir.
Çocuk ile tatil planlarını gönlüne göre yapmaktır.
Evden el ayak çekilince" bir bardak çay içeyim, bir de şu kitabımı okuyayım" demektir.
Psikolojik tacize uğramadan, kuşku ve şüphe içinde yaşamadan, hırpalanmadan, üzülmeden, verdikçe alan, ruhunu emen insanlardan uzakta "insan" gibi yaşamaktır boşanmak.
İç huzurdur.
bende düşünüyorum ikizlerimle şöyle gönlüme göre bir yere gidip doyasıya eğlenmek artık bebeklerim ve ben hakettik bunu sonuna kadar ama nereye gideceğime karar veremedim :26:
kaç yaşındalar?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?