Boşanmak icin aldatma ve dayak mi olmali

Dayak ve aldatma yok diye senelerce sürdürdüm. Boşandım. İlle de bunların olması gerekmiyor. Eşiniz değişim gösterdi ise bir süre gözlemleyin, duygu ve düşüncelerinizi de tartın. Duruma göre hareket edin derim.
 

Bu mesajı görünce farklı bir noktadan yorum yapmak istedim. Tam tersi de düşünebilir çocuklar.
Annemle babam benzer şekilde boşandı. Aldatma yok, şiddet yok, kavga yok. Evde sadece devamlı gergin bir hava vardı. Boşandıklarında lise sondaydım.
İkisinden de yazacağım sebeplerden dolayı nefret ettim.
*İkisi de karakter olarak sıkıntılı insanlar. Başkasını da bulamadılar. Geçinmeye biraz gönülleri olabilirdi. İkisi de ayrı ayrı sürünüyor şu an. Annemle görüşmüyorum bile.
*ikisinin de maddi durumu ayrı ayrı kötüye gitti. Beni de sürüklemiş oldular. Ben daha 17 yaşında vardiyalı çalışmak zorunda kaldım.
*boşanmak için ortada somut sebep yokken üniversite sınavına gireceğim seneyi mi buldular?
*rezilliklerinin hangi birini yazsam bilmiyorum ama tek çocuklarının biri nişanında diğeri düğününde yoktu. İnsan boşandığı insanla böyle olmamalı arada çocuk varsa.
*annemle her kavga ettiğimde elimde bavulum kendimi babamın kapısında buldum, babamla kavga ettiğimde de annemin kapısında buldum. Hiçbirinde de adımı atan ben değildim. Benim velayetimi isteyen de olmamıştı, çalışıp para getirdiğim müddetçe iki evde de kalabilirdim.

Büyüdüm seneler geçti. Biri nerde napıyor bilmiyorum. E devletten bakıyorum arada ölmüş mü diye, diğerinin cebine sigara parasına kadar koymak zorunda kalıyorum.

Hala da söylüyorum, en azından benimkiler boşanmayıp hayatı sadece birbirlerine zehir edebilirlerdi.
 
Anne-baba ilişkileri, yaklaşımları vs çok önemli tabii ki.

Bizde sizin tam tersiydi. Hatta ben 28 yaşımda istifa edip İstanbul'dan taşındığımda babam sonunda onunla yaşayacağımı düşünmüş, yaşamayınca kavga ettik 2 sene.

Kavgalı da olsalar lise mezuniyetimde, üniversite sınavımda ikisi de yanımdaydı. Üniversite tercihlerimi yaparken (o zaman babamda kalmam gereken dönemdi) annem geldi, babamın evinde kaldı 2-3 gün, tercihleri beraber yaptık falan.

Böyle bir boşanma kararı verirken farklı açılardan değerlendirmek gerekiyor dediğiniz gibi.
 
Sevgi olmadan evlilik yürür evet.
Ama ömür de tükeniyor,hiç uğruna.
 
Anlasmali bosanma olmasi bu yuzden cok onemli iste. Benimki bosanma konusu acilinca bana dusman oluyor. Cocuklari hic dusunmuyor. Onu sevmedigimi bildigi halde zorla yaninda tutuyor. Hic sormaz bile bana beni seviyor musun diye
 
Ben istiyorum ki onemli anlarinda cocuklarin yaninda olalim. Onlari destekleyelim. Ama bizim bir iliskimiz yok. Uzatmaya ne gerek var anlayamiyorum. Aramizdaki huzursuzlugu cocuklar hissetmiyor mu sanki. Cocuklarim buyudugunde bizimki gibi bir evlilik kurar diye korkuyorum.
 
Anlasmali bosanma olmasi bu yuzden cok onemli iste. Benimki bosanma konusu acilinca bana dusman oluyor. Cocuklari hic dusunmuyor. Onu sevmedigimi bildigi halde zorla yaninda tutuyor. Hic sormaz bile bana beni seviyor musun diye
Ay yok hiç anlaşmalı boşanmadı bizimkiler 4 yıl sürekli kavga gürültü, birbirlerine girdiler her Allah'ın günü. Özellikle babam tarafından çirkin çirkin şeyler.

Bana da çok baskı yaptı, "sen bana gelirsen annen seni bırakamaz, eve dönmek zorunda kalır, bizim ayrılmamızı mı istiyorsun" diye daha 7 yaşımdayken. Tek derdi annemin onu bırakmamasıydı. "Sevgi bitti diye boşanılır mı" diyordu kendisi.

Boşanmaları kesinleşip artık ortada dava kalmayınca yavaş yavaş kabullendi. Baktı ben annemden vazgeçmeyeceğim, mecbur pes etti. Sonra da olaylar durulunca medeniyet seviyesine gelindi. Ben bile bu medeniyeti beklemiyordum, öyle diyeyim.
 
Bence sorun anne ve babanızın sizi sevmemesi. Ebeveyn olmak ağır gelmiş te olabilir.
 
Kendini mutlu olmadığın bir hayata hapsediyorsun. el alem ne der hapishanesine tıkılıp kalmışsın. yazık. hepimizin sadece 1 adet hayatı var. bu hayatı istemediğin adamın evinde, yatağında heba etme derim. kimseyi ilgilendirmez senin hayatın. bunun farkına 70 yaşında varacaksın ama geç olacak.
 
Bunca yil ilgisiz davranip beni soguttu. Simdi cok iyi davraniyor. Kendimi kotu hissediyorum. Sanki bosanmak istedigim icin suclu benmisim gibi
Onarılacaksa onarın evliliği. Çocuklar için mutlu bir aile önemli. Ha olduramazsanız zorlamaya gerek yok ama çocuklar için terapi vs deneyin acabalarınız kalmasın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…