Boşanmak istemiyorum

Daha iyilerini bulacağınıza inanıyorum, ne kadar iyi davranan erkekler var bu forumda defalarca gördük. Şimdilik kafanızı toparlayın, kızınız ile kaliteli yaşam geçirin.

Oturup ikinci evliliği şimdi konuşmayın, hele biraz toparlanın zaman verin. Ailenizin şu anda evlenme demesi normal bazen insanlar ayrılıklardan sonra hemen birkaç ayda başkası ile evlenmeye falan çalışabiliyor o durumdan korktular sanırım.
Yok ömür boyu evlenemem vb bir düşünceleri kafanızdan bir çıkarın.

Zaman merheminiz olacaktır, tekrar tebrikler 🥰
 
Düzelmez bizzat yaşayan biri olarak söylüyorum düzelmez asla inanma. Hazır ailende arkanda destekken sana kıymetini bil asla dönme. Hayat kavgayla gürültüyle geçerim?
Sevgi karın doyurmuyor belki klişe bir söz ama çok doğru. Seni dövdüğü zaman ondan nefret etmiyormusun? Bence o an ondan nefret ediyorsun. Sonra bir özür güzel söz seni yumuşatıyor. Şuan çocuğun küçük anlamıyor yaşananları yarın büyüdüğünde bu kavgalara aklı erdiğinde ona duyduğun bu nefretin bir tatlı sözle geçmeyecek. Nefret duygusunu öyle kolay silip aramayacaksın içinden seni dövdüğünde. Ozaman diceksin ki keşke ailem arkamdayken bana yeni bir hayat kurmuşken kalsaydım diye. Bence ailem affetsin barışayım diye dua etme. Ondan kurtulduğun için şükür duası et Allah'a ve ailene sarıl.
 
Ben de ona inanmak istiyorum. Asla ailemi bir daha karşıma almam. Benim için bu kadar uğraşıyorlar. Eğer kaderde varsa ve gerçekten iyi olacaksa zamanla ailem de bunu görür çocuğun babasından ayrı kalmasın deneyin derler diye umut ediyorum. Ama yine de bu süreci sancısız atlataniyorum. Pazartesi günü bosanacagiz
Bence dönersen çok pişman olacaksın bu adam düzelmez ama illa gidecem yaşayacak kötü günler beni bekliyor diyorsan eşine beni değil ailemi ikna et de bakalım ne yapacak anlaşılan eşin de gayet iyi farkindaki sen çabuk kaniyorsun ikna oluyorsun aileni ikna etsin çabalasın söz versin onlara.
Ailenin senin için yaptıklarına çabalarına çok üzüldüm gerçekten 1 kez onları dinlemeyip evlenmişsin bir kez daha yıkma yazık.
 
Evet beynim öyle söylüyor. Bak ne kadar sanlsisin diyorum ailen arkanda yeni hayat kuruyorsun insan değişmez diyorum. Ama bana o yalvarış o yuva için cabalamasi çocuk gibi mutlu oluşu gözümden gitmiyor.

O yalvarışı değil size vurduğu anı, küfür ettiği anı, o anda yüzünün aldığı şekli hatırlayın.
Çocuğunu dünyaya getirmiş lohusa kadına böyle davranan adamda vicdan, merhamet yoktur.
Kendi kafanda canlandırdığın romantizmi bir kenara bırak.
 
Düzelmez. Zihniyeti o çünkü. Şiddet var, hakaret var, aşağılama var, belden aşağı laf söyleme var, öfke nöbeti var. Sevgi böyle bir şey değil. Şükür ki aileniz bilinçliymiş ve arkanızdaymış. Affetmeyin. Size saygısı yok, güveni hiç yok. Vuracak kadar da öfkeli birisi. Normal değil. O evde yetiştireceğiniz çocuk da sağlıklı psikolojide birisi olmaz.
 
Siz ona acıyorsunuz ama o size acıyacak mıydı bi 10 yıl sonra kahırdan hastalık sahibi olduğunuzda? Sanmıyorum, '' Ben hayvanlık ettim, aklımı başıma almadım. '' diyecek yerde '' Sen düzeltseydin beni, kolumdan tutup hastaneye götürseydin. '' diye üste çıkan pişkinin size acıyacağını.
 
Merhaba öncelikle. Tanımadığım kişilere derdimi anlatmak kolay olacak galiba. Lütfen yargılamadan yorum yapın.
Biz eşimle 1 buçuk sene önce tanıştık ve çok sevdik birbirimizi. Evlenme kararı aldık ama benim ailem onaylamadi yine de evlendim. Onun ailesi ise çok sevdi beni. Sevgiliyken sürekli gezdik eglendik ve aramızda hiçbir sorun yoktu. Tanıştığımız ilk gün önceki beraberliklerimi vs anlatmıştım ona. O da hiç konusunu bile açmadı ve evlenirken ömür boyu aramızda hiç sorun olmayacak dedi. Ne zaman ki evlendik çok büyük sorun oldu. Her kavgada ben almasam seni kimse almazdı ağıza alinmayacak küfürler etti ve şiddet uyguladı. İlk 6 ay böyle geçti. Aileme bir şey yansitmadim. En son aileme anlattım. Eşimden nefret ettiler. Sürekli boşan dediler. Yaşadığımız şehirde mutlu olamadığımız için başka şehire taşındık. 5 aylık hamile idim. Eşim artık beni karşısına alıp sürekli senin suçun yok ben sana çok cektirdim hakkını helal et o zaman sevgili idik karım olunca hazmedemedim artık kendimi duzeltecegim diyordu. Eskiye göre coook mutluyduk. Ara ara yine oluyordu ama çok azalmıştı. Bir gece otururken geldi ağladı . Ben aile hayatı görmedim benim annemde babam da evladımda sensin ne olur beni bırakma bak çok duzeldim her şeyi yoluna koyacağım sadece seni mutlu etmek için cabalayacagim dedi . Yalvardı resmen. Saplantılı bir şekilde çok seviyordu beni. Doğum yaptım. Annem geldi yirmi gün yanımızda kaldi. Bu hiç senin anlattigin adam değil dört dörtlük aile babası dedi. Geri dondu. Döndüğü akşam bir konudan kavga çıktı. İki üç dakika sürdü sadece. Ama yine iğrenç küfürler etti. Annem de beni tembihlemisti. En ufak tartışmada polisi arayacaksın nasıl sana vurmuş önceden bundan bosanacaksin dedi. Ben de öyle yaptım. Olanlar oldu. Ailem beni aldı başka şehre getirdi. Ev tuttu. Ve iki aylık kızım var. Çok masraf yaptılar. Ve 3 gün sonra anlaşmalı olarak bosaniyoruz.
Sorum şu sizlere. Eşim kendini çok çok düzeltti ama ailem ilk 6 ayı bildiği için ondan nefret ediyor. Bir daha barışırsan onunla bizi öldü say diyorlar. Onların bu fedakarlıklarini hiçe sayamam. Çünkü onların gözünde kızlarını döven kötü davranan bir adam var ve şu an kızımıza yeni hayat kuruyoruz o deli adamdan kurtulduk diye seviniyorlar. Ama benim gönlüm hala onda ve çok seviyorum. Bu kadar şey yapılıyor şu an bana ama hiç biri mutlu etmiyor. Dua ediyorum bir mucize olsun ailem bir kez daha desin diye. Eşim ve ailem dengesini kuramadım. Sorunlarimi çok yansittim. Kendiligimden bu adam düzelmez diyip de bosansaydim evet şu an mutlu olurdum. Ama içimde hep acaba kalacak. Ve bana yalvarmisken beni bırakma diye tam da o an bıraktım. Ben ne yapmalıyım
Keşke biraz bekleseydin baksaydın bi haline ha baktın düzelmiyor o zaman aradın polisi. Ama inan insanın mayası bozuk olunca hiçbir şey tutmuyor. Adam sni dövmüş sövmüş seven adam bunu yapar mı
 
Back
X