Iyi günler öncelikle herkese daha önce de aynı sorunları yazdım. Sizden de güzel mesajlar aldım. Ama benden bir halt olmuyor. 10 yıllık evliyim. Esimle ortaokulda tanıştım yanı 17 yıllık bir birlikteliğimiz var. 8 yaşında da bir çocuğum var. Bu 10 yıllık evlilik sürecinde eşim 1 yıl çalıştı. Onun dışında hep evde. Hiç is arama olayı bile olmadı. Ben çalışıyorum tek kişilik maaşla evi gecindiriyorum. Ev isleri bende yemek bende. Cogu zaman alışveriş bile bende. Çocukla ilgilenen yine benim. Hep ben oldum. Gerçi onun ailesi burada yaşıyor bebeklik dönemlerinde hep yardım ettiler. Allah razı olsun. Eşimin bu durumuyla başlayan soğukluk bendeki tüm sevgi aşkı bitirdi. Arada sırada tokat atmisligi beni hirpalamisligi da oldu. Bağırır çağırır agresif bir insan. Aramızda neredeyse cinsel bir hayat yok. Ben soğuğum ve istemiyorum aklıma bile gelmiyor. O bana iyi ve sevgi dolu davranıyor genellikle ama bu konular açılınca hırçınlaşır. Ben hep hem çocuğum için hemde o ortada kalır işi yok gücü yok diye dayandım. Ama benim içim bekar olarak yaşamak istiyor. Vefa duygumsa beni engelliyor. Sizce ben ne yapayım yaşımda artık 34 yanı çok genç sayılmam. Ailem desen benimle ilgilenmez kopuk bir aile. Üvey kardeşlerle daha ilgili. Hayatta bana yardım edecek kimsem yok. Keşke bir destegim olsaydı. Sizce ben ne yapmalıyım?