Boşanmak istiyorum

cilek.yagmuru .!.:

Ayrılmak için aldatma ya da şiddet olması gerekmez. Mutsuz olduğunuz bir evliliği sürdürmek sizin için de çocuğunuz için de kötü.
Ama her yolun denendiğinden emin olun.
Kastettiğim şey tek başına çabalamak değil tabii ki. Karşıdaki insanın tutumu da önemli.
Bu geçici bir durum olabilir mi, gerçekten aşılamayacak şeyler mi yaşandı, hislerinizi eşinizle paylaştınız mı, beraber terapiste gitmek bir şeyleri kurtarır mı vs bu soruların cevapları önemli.

Genişletmek için tıkla...

Fifimm .!.:

D
Ne yaşadığını en iyi sen bilirsin tabiki ama benim fikrimce zulum siddet aldatma yoksa biraz cabalayin. Esinize acikca duzelmezsen bosanmaya gider deyin. Ha baktiniz hic duzelmez o zaman hareket edersiniz. Ama yarin cocugunuz annesiz babasiz beya duzensiz bir hayat yasadigi zaman ben cabaladim onun hatirina ama olmadi diyebilin. Burda farkli dusunenler olabilir ama bence annelik fedakarliktir. Ben demiyorum ki siddete de aldatmayada susun. Ama biraz oluru varsa cabalayin. Yarin bu adam baskasiyla evlenirse ne hissederim deyin kendinize. Butun sorulari sorun arti eksisini siz gorun vicdaniniz size ne diyecek dinleyin sonra karar verin

Genişletmek için tıkla...

CmreKck .!.:

Ayni durumdayim ...
Esinizle aranizda yas farki varmi ? Ailesiyle ne gibi sorunlar yasadiniz ?

Genişletmek için tıkla...

simonskitty .!.:

Eşimle yasitiz. Ailesiyle bir sürü sorun oldu. Hepsi de kültür ve anlayış farkından kaynaklı şeyler. Şimdi bi sorunumuz yok. Mesafeleyiz ama onlar bana iyi davranıyorlar fikirlerime saygı duyuyorlar falan. Yani ettigimiz kavgalar bir iş yaradı ailesiyle. Eşimle ise aramiz gunden güne acildi. Çünkü eşim bir sorun olunca konuşmak istemez. Üstünden atlar unutulsun diye bekler. Belki de bu yüzden bu hale geldim bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

CmreKck .!.:

Tam olarak ayniyiz ... ben bosanmak yerine ikinciye hamile kaldim olumlu dusunmeye calisiyorum, kizimin bosansamda bi kardesi olur diyorum. Zaten bosanirsamda tekrar evlenmeyi dusunmuyorum.

Genişletmek için tıkla...

simonskitty .!.:

Önceki konularimdan hatırlayanlar olur belki. Evlendigimizden beri ani 5 yildir esimin ailesi yüzünden sıkıntılarımız oldu. Ama ne zaman tartissak ya da bir sikinti olsa hep cozme girisiminde bulunan ben oldum. Şimdi 1 kızımız var 3 yaşında. Ama ben bir süredir esime karşı hiç bir şey hissetmiyorum. Ne sevgi ne ofke. Tamamen bir yabancı gibi. Yoklugu nun dusuncesi bile önceden beni üzerken simdi o olmasa da hiç bir şey eksilmez hayatimdan diye düşünüyorum. Her şeyi kendim yapıyorum. Kızımla birlikte de gayet onsuz idare ederiz. Her söylediği batıyor. Onun için hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden. Bugüne kadarki tavırları umursamazliklari birikti birikti hissizlestirdi beni. Böyle bir evlilik devam eder mi? Boşanma gerekçesi bu olabilir mi? Kızım için mi kendim için mi bitmeli ya da devam etmeli bu evlilik? Esime bakınca sürekli benim böyle bir insanla ne isim olabilir diye düşünüyorum. Tamamen ayrı dünyaların insanlariyiz ...

Genişletmek için tıkla...

Albunualalalal .!.:

Inanın susunca erkek milleti anlamıyor, tartışınca da. Evet belki yıllardır anlatıyorsunuz ama aynı düzen devam ediyor belki ama bir kez daha konuşmayı deneyin. Böyle devam ederse artık ayrılığın aklınızın bir köşesinde olduğunu bilsin. Buna rağmen çaba sarf etmiyorsa uzatmaya gerek yok. Sizin dusuncelerinizdeydim. Tekrar konustuk, dikkat edecegini soyledi. 2 hafta dikkat edip yine eski duzene donecek. O zaman yine konusacagim. Boyle boyle devam edecek sanirim.

Genişletmek için tıkla...