Boşanmak konusunda kararsızlık ve sonrasındaki belirsizlik korkusu

oyleveyaboyle .!.:

Boşandıktan sonrası süreçten korkuyorum nasıl ayağa kalkabilirim diye.

Genişletmek için tıkla...

oyleveyaboyle .!.:

Merhaba kızlar özetle hikayemi anlatmak istiyorum. Eşimle 15 yıldır beraberiz ve 8 yıldır da evliyiz fakat son 2 yıldır pekte iyi sayılmayan bir iletişimimiz var. İkimizde çalışıyoruz. Ben 6 gün o 4 veya 5 gün çalışıyor ve eve hep erken geçiyor fakat evin içindeki bütün sorumluluk tamamen benim üzerimde ben söylemeden bardak bile kaldırmaz. Biz erkeklere o program yüklenmemiş söylersen yaparım diyordu sürekli ama ben yoruldum bunu düşünmek bile yorucu.Değersizlik hissini o kadar net hissediyorum ki. İnsan bir makarna haşlar en basiti onu bile yapmıyor benim işten gelmemi bekler. Geleyimde ben yapayım. Ne bileyim benden daha az çalışıyor ama asla ben demeden çamaşırı toplamaz evi silip süpürmez vs vs.Bildiğiniz oyun bağımlısı biri akşamları herkes kendi odasına geçer. Saatlerce oyun oynar kendi ayrı yatak odamız var mesela. Ailem şehir dışında yaşıyor bu arada . Geçen ay ben bunu alıp karşıma yorulduğumu evliliğimizde sorun olduğunu ev arkadaşlığından bir farkımız olmadığını söyledim. Ertesi gün ailemin yanına izne gittim bu da 2 gün sonra gelip ben ayrılmak istiyorum zaten 3 yıldır bunu düşünüyordum ama sana söylemeye kıyamadım dedi sen gelip bana söyleyince cesaretimi topladım ve geldim söyledim diyerek beni arkadaşıma öylece bırakıp döndü evimize. Bende onu o gün aradım sağ salim geçtin mi eve diye işyerinden bir kızarkadaşı vardı onunla dışarıda oturuyorlarmış. Beni o şekilde arkadaşıma bırakıp nasıl olduğumu merak bile etmedi. O gece hayatımın en uzun gecesiydi. —Sabah aradım ben geliyorum dedim
neden dedi.
-Ne demek neden sence konuşmamız bitti mi
-Tamam gel dedi
Gittim neyse bu geldi eve buz gibi kesilmiş buraya ya bana yalvarmaya geldin ya da nedenini sormaya geldin dedi
-sen kimsin ki sana yalvaracağım dedim. Eşyalarımı topladım ve ertesi gün annemlere bıraktırdım kendimi.
Bu esnada karşı taraftan ne görümcelerim aradı ne kv dem aradı. O yanlızlığı öyle derinden hissettim ve hatta ablası boşanma protokolünü bile hazırlatmış iş imzaya kalmıştı. 1 hafta falan geçti üzerinden bu dedi ben yapamıyorum tekrardan deneyelim. Yeniden inşaa edelim. Bende o travmayla tamam dedim. Geldi beni aldı. Ve hayatımda hiç telefonunu kurcalamamıştım. Ama arkadaşım aklıma girdi o kızla konuşmalarına bak mutlaka falan. Bende o uyuduktan sonra telefonunu kurcaladım. Kanka gibi konuşuyorlar ama evlilik hayatımızı falan anlatmış kıza belli ve defalarca 2 saat 3 saatten fazla telefonda görüntülü konuşmuşlar. İşte güya annesine anlatmış o da hemen boşan demiş beni annemlere bırakırken bile kıza haber vermiş vs vs.Ben çalışmaya devam ediyorum falan. Kayınvalidemlere götürdü. Hiçbirşey olmamış gibi davrandım. Ve bana dün akşam annesine bunun suçlusunun ben olduğumu herşey benim yüzümden olduğunu söylemiş. Mağduru oynuyor yani. Birde benim kişisel ailemin bir sorununu söylemiştim kimseye de söyleme lütfen demiştim. O da ailesi ablaları herkese anlatmış itiraf etti. Bende çekip gittim odama geldi özür diledi. Sen naptığının farkındamısın ne demek ya bunu nasıl söylersin ben yapsam naparsın diye kızdım söylendim buna. Sen zaten hep böylesin hastasın tedavi görmen lazım vs kelimeleri söyledi. Bu evliliği sen bu hale getirdin vs vs. Diyorum ki sana ulaşamıyorum geçmiyor sana hislerim neden böyle olduğumla ilgilenmiyorsun diyorum bende birşey yok diyor. Neyse ertesi gün oldu. Öğlen işyerime geldi yemek yiyelim vs. Ben konuşmuyorum onunla sende hemen demorolize oluyorsun abartma dedi. Nasıl ya dedim normal mi bu yaşadıklarımız falan dedim. Özür diledim işte daha ne istiyorsun dedi . Ama ben inanılmaz değersiz hissediyorum . Ve hatta kendime kızıyorum çalışıyorsun neden bu adama katlanıyorsun . Ne hissettiğimden emin değilim. Boşandıktan sonrası süreçten korkuyorum nasıl ayağa kalkabilirim diye. Buna benzer olaylar yaşayanlar nasıl bir yol izlediniz ?

Genişletmek için tıkla...

Sevdaya gazel .!.:

Ben kız arkadaşımla görüntülü iki saat konuşamam konu sahibi sizin iki saat görüntülü konuştuğunuz bir hemcinsiniz var mı durumun tuhaflığını öyle anlayın

Genişletmek için tıkla...

oyleveyaboyle .!.:

Merhaba kızlar özetle hikayemi anlatmak istiyorum. Eşimle 15 yıldır beraberiz ve 8 yıldır da evliyiz fakat son 2 yıldır pekte iyi sayılmayan bir iletişimimiz var. İkimizde çalışıyoruz. Ben 6 gün o 4 veya 5 gün çalışıyor ve eve hep erken geçiyor fakat evin içindeki bütün sorumluluk tamamen benim üzerimde ben söylemeden bardak bile kaldırmaz. Biz erkeklere o program yüklenmemiş söylersen yaparım diyordu sürekli ama ben yoruldum bunu düşünmek bile yorucu.Değersizlik hissini o kadar net hissediyorum ki. İnsan bir makarna haşlar en basiti onu bile yapmıyor benim işten gelmemi bekler. Geleyimde ben yapayım. Ne bileyim benden daha az çalışıyor ama asla ben demeden çamaşırı toplamaz evi silip süpürmez vs vs.Bildiğiniz oyun bağımlısı biri akşamları herkes kendi odasına geçer. Saatlerce oyun oynar kendi ayrı yatak odamız var mesela. Ailem şehir dışında yaşıyor bu arada . Geçen ay ben bunu alıp karşıma yorulduğumu evliliğimizde sorun olduğunu ev arkadaşlığından bir farkımız olmadığını söyledim. Ertesi gün ailemin yanına izne gittim bu da 2 gün sonra gelip ben ayrılmak istiyorum zaten 3 yıldır bunu düşünüyordum ama sana söylemeye kıyamadım dedi sen gelip bana söyleyince cesaretimi topladım ve geldim söyledim diyerek beni arkadaşıma öylece bırakıp döndü evimize. Bende onu o gün aradım sağ salim geçtin mi eve diye işyerinden bir kızarkadaşı vardı onunla dışarıda oturuyorlarmış. Beni o şekilde arkadaşıma bırakıp nasıl olduğumu merak bile etmedi. O gece hayatımın en uzun gecesiydi. —Sabah aradım ben geliyorum dedim
neden dedi.
-Ne demek neden sence konuşmamız bitti mi
-Tamam gel dedi
Gittim neyse bu geldi eve buz gibi kesilmiş buraya ya bana yalvarmaya geldin ya da nedenini sormaya geldin dedi
-sen kimsin ki sana yalvaracağım dedim. Eşyalarımı topladım ve ertesi gün annemlere bıraktırdım kendimi.
Bu esnada karşı taraftan ne görümcelerim aradı ne kv dem aradı. O yanlızlığı öyle derinden hissettim ve hatta ablası boşanma protokolünü bile hazırlatmış iş imzaya kalmıştı. 1 hafta falan geçti üzerinden bu dedi ben yapamıyorum tekrardan deneyelim. Yeniden inşaa edelim. Bende o travmayla tamam dedim. Geldi beni aldı. Ve hayatımda hiç telefonunu kurcalamamıştım. Ama arkadaşım aklıma girdi o kızla konuşmalarına bak mutlaka falan. Bende o uyuduktan sonra telefonunu kurcaladım. Kanka gibi konuşuyorlar ama evlilik hayatımızı falan anlatmış kıza belli ve defalarca 2 saat 3 saatten fazla telefonda görüntülü konuşmuşlar. İşte güya annesine anlatmış o da hemen boşan demiş beni annemlere bırakırken bile kıza haber vermiş vs vs.Ben çalışmaya devam ediyorum falan. Kayınvalidemlere götürdü. Hiçbirşey olmamış gibi davrandım. Ve bana dün akşam annesine bunun suçlusunun ben olduğumu herşey benim yüzümden olduğunu söylemiş. Mağduru oynuyor yani. Birde benim kişisel ailemin bir sorununu söylemiştim kimseye de söyleme lütfen demiştim. O da ailesi ablaları herkese anlatmış itiraf etti. Bende çekip gittim odama geldi özür diledi. Sen naptığının farkındamısın ne demek ya bunu nasıl söylersin ben yapsam naparsın diye kızdım söylendim buna. Sen zaten hep böylesin hastasın tedavi görmen lazım vs kelimeleri söyledi. Bu evliliği sen bu hale getirdin vs vs. Diyorum ki sana ulaşamıyorum geçmiyor sana hislerim neden böyle olduğumla ilgilenmiyorsun diyorum bende birşey yok diyor. Neyse ertesi gün oldu. Öğlen işyerime geldi yemek yiyelim vs. Ben konuşmuyorum onunla sende hemen demorolize oluyorsun abartma dedi. Nasıl ya dedim normal mi bu yaşadıklarımız falan dedim. Özür diledim işte daha ne istiyorsun dedi . Ama ben inanılmaz değersiz hissediyorum . Ve hatta kendime kızıyorum çalışıyorsun neden bu adama katlanıyorsun . Ne hissettiğimden emin değilim. Boşandıktan sonrası süreçten korkuyorum nasıl ayağa kalkabilirim diye. Buna benzer olaylar yaşayanlar nasıl bir yol izlediniz ?

Genişletmek için tıkla...

oyleveyaboyle .!.:

Ayrıca söylemeyi unuttum. Yaptığım yemekleri beğenmediğini hep aç kalktığını söyledi. Benim gelenekleri sevmediğimi kimseye hayır diyemem sosyalleşmek istemem spora gidiyor olmam hepsini tek tek liste yapmış .

Kv dem bundan 3 yıl önce çocuk yapmadığımız için beni aldı karşısına işte benim oğlum istiyordu sen istemediğin için öyle diyor dedi. O yumurtalıklarını aldır sen bir işe yaradığı yok . Bilseydim istemediğini evlenmenize müsaade etmezdim dedi ve ben bunları yutup üstünü örttüm. Bir özür bile dilenmedi. Bu arada görümcem eşim biliyor bu olayı eşim Allah için o zaman seninle nasıl böyle konuşur vs diye beni desteklemişti

Geçen yaz oğlunu arayıp ben birşey mi yaptım beni arayıp sormuyor demiş bana geldi söyledi şakamısınız siz dedim aklına geldiysem arasın annen 8 yıl olmuş yani telefonu mu açmamışım saygısızlık mı etmişim yoğun çalışıyorum aklıma gelmedi gerçekten de sonra kızdım ve bu sefer gerçekten aramadım ve mesafe koydum araya olacak gibi değil. Öyle işte kızlar aklıma geldikçe yazıyorum

Genişletmek için tıkla...