Boşanmak ya da boşanmamak

yenigelinolmus

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Ekim 2017
127
43
33
Boşanma kararı almak çok mu zor? Evliliğin hangi noktasında boşanılmalı? Sorunsuz evlilik yok mu?
Kafamda bu sorular var. Yaklaşık 6 yıllık sevgililikten sonra evlendik. 3.5 yıldır evliyiz. Çocuk yok. 1 yıl daha düşünmüyoruz. Sonra istiyoruz. Ben 31 eşim 36 yaşında. Sevgili olduğumu zamanlar büyük tartışmalarımız olurdu. Bile bile lades dedim çünkü aşktan gözüm kördü. Yaşım bana göre küçüktü. Onsuz nefes alamıyordum. Evlendim kaynana sorunları başladı. Terapistle zar zor oturttuk birşeyleri. Şimdi herşey benim istediğim gibi. Kaynana ağzını açamıyor eşim istediklerimi büyük ölçüde yapıyor. Dışarıdan harika. Ama hala bazen çok büyük kavgalarımız oluyor aşırı şiddetli. Bu noktada ikimiz de sinirlerimize hakim olamıyoruz. Evdeki herşey yere iniyor vs.. ama diğer zamanlarda büyük ölçüde güzel. Beraber eğleniyoruz. Ama tabi ben çabalarsam. Yeni yeni anlıyorum sorumluluk alabilen biri olmadığını. Plan yapmaz. Bi evin sorumluluğunu alamaz. Para hesabı yapamaz . Elinden hiç bir iş gelmez. Yavaş yavaş hep ben öğrettim ona. Özgüveninin yerine gelmesini ufak tefek ev ya da tamir işlerini yapmasını. Onu cesaretlendirdim takdir ettim vs ama anca 0 dı yüzde 10 oldu. Yani hala çok eksik. Ben de dört dörtlük değilim tabi... bana sürpriz yapmaz plan yapmaz. Hadi gel film izleyelim bile demez. Ama herşeyi ben yaparsam planı programı büyük ölçüde uyum sağlar. Ailesini artık karıştırmaz onlar da susuyor gerçi. Parasını getirir direk bana verir ben ayarlarım herşeyi. Artısı eksisi ile herşey böyle. Ama ben de aşk tükendi sanki. Bazen sevdiğimi hissediyorum o da bazen. Bazen o kadar bıkmış yorulmuş hissediyorum ki. Aşk zaten kalmadı. Hiç bişey hissetmiyorum. Cinsellik uzun zamandır 2 haftada bir olacak şekildeydi işi yoğundu. Şimdi işleri hafifledi. 3 güne bir felan olmaya başladı. İstediği zaman kırmıyorum ki sorun ben de olmasın. Ama çoğu zaman içimden gelmiyor. Sadece kırmamak için. Ya da kapatıp gözümü kendi aldığım zevke bakıyorum. Şevk şehvet yok. Bu noktada da suç bende olabilir. Hiç zaman çok istekli biri olmadım. Ona çaktırmıyorum rol yapıyorum. Ama içimden hemen bitse keşke diyorum. Hayatım boyunca orgazm olmamış olabilirim. Ben kendim isteksiz olabilirim yani. Durum böyle...
Bunlar için boşanılır mı bilmiyorum. Boşanamıyorum. Bunlar için boşanılmaz gbi geliyor. Arkadaşlarım her evlilikte bu sorunlar olur diyor. Sen onu seviyorsun boşanırsan pişman olursun diyor. Doğru söylüyorlar. Pişman olabilirim. Başka bir erkekle olsam sonra, onda da başka sorunlar çıkacak. Ve belki o daha beter çıkacak.
siz me düşünüyorsunuz bana bir Akıl verin lütfen
 
belki de daha iyi olacak.. bilemiyoruz, gelecegi goremiyoruz. uzun yillar flort etmissiniz.. evlilik de az degil. siz bilirsiniz bu insanla ömür gecer mi gecmez mi.. mutlu degilsen bosanirsin. bunlar icin bosanilir bosanilmaz diye dusunmuyorum ben. aslinda cok ilginc 6 yil sevgiliymissiniz ama biliyorum ayni evin icine girmeyince anlasilmiyor.
 
Çok zor değilmi bitsin artık derken ilişki yaşamak 🙄 Karşındaki anlar ister istemez. Dr falan gittiniz mi hiç bunun için.
 
Bunlar için boşanılır. Ama çözülmicek problemler de değil. Öncelikle cinsel sorunlarınızı çözmekle başlayın. Ve sorunlarınızı çözmeden çocuk yapmayın. Çocuk olunca düzelir demeyin. Çocuk kötü giden bir ilişkiyi iyi etmez, aksine daha da kötüleştirir.
 
mutsuzsan boşanılır.
İlla aldatma şiddet olmasına gerek yok
1 sene sonra çocuk düşünüyoruz demişsin.
Boşanılır mı diye tereddüt ettiğiniz biriyle Nasıl çocuk düşünüyorsunuz ben ona şaşırdım.
 
Siz esinizi degil,evlilik fiktini seviyorsunuz ,evlilik ev arkadasligi degil ki cogunlugu cinsellik ,icinden gelerek beraber olmayisinizin sebebide bu sanirim,insan esi icin sehvet tutku duymuyorsa azap olur ,en ufak sorun buyur ,
 
Sanırım oldukça kırıcı şeyler yaşamışsınız evliliğinizde ve bu durum sizi çok fazla yıpratmış. Ancak anlattıklarınıza baktığımda eşinizin cinsellik hakkında düşündüklerinizden dahi haberi yok gibi geldi bana. Bence eşiniz için her şey yolunda ve sizin mutsuz olduğunuzun farkında bile değil. Farkında olmadığı için de çabalamıyor hiçbir şey için. Çünkü adama göre zaten ilişki normal bir şekilde ilerliyor. Açıkçası bu durum eşinizi de oldukça kötü bir pozisyona sokuyor. Eşim benimle birlikte olurken bunu sadece beni kırmamak için yapıyor olsa ve her şey normal gibi davransa ben kendimde asla bir sorun olduğundan haberdar olamam doğal olarak. Ne kadar kırıcı bir durum aslında. Eşinizle konuştunuz mu? Eğer konuşmadıysanız öncelikle rahatsız olduğunuz durumları sakin bir dille tartışma yaratmadan anlatabilirsiniz. Onun sizi net bir şekilde anlamasını sağlayın. Zaten birçok şey yaşamışsınız evliliğinizde ve bazı sorunların üstesinden gelmişsiniz. Tekrar bunu başaramaz mısınız? Ya da size başaramayacağınızı düşündüren şey ne? Aşkı tekrar canlandırmak neden mümkün olmasın?
 
Siz bir çocuk büyütüyorsunuz. Anladığım kadarıyla evin, eşinizin ve hatta eşinizin ailesinin bile tüm sorumluluğunu siz üstlenmişsiniz. Herşeye karar vermek, herşeyi yöneten olmak dışardan bakılınca güzel gibi görünebilir ama çok yorucudur. Ben bazen eşime derdim ki, bir anda ölsem sen boş boş duvarlara bakar, ne yapacağını bilemezsin. Bana sormadan, benim yönlendirmem olmadan hiçbir sorumluluğun altına girmezdi.
Bir süre sonra karşınızdakini aşık olduğunuz o erkekten çok aciz bir çocuk olarak görmeye başlıyorsunuz. Bu yüzden boşanılır mı, evet boşanılır ama bence hala umut var. Eşinize aşık olmak zorunda değilsiniz, ona olan sevginiz devam ediyorsa, çaba harcamaya değer. Cinsellik için terapi görebilirsiniz, ya da eşinizle durumunuzu konuşabilirsiniz, size bu konuda yardım etmesini isteyebilirsiniz, rol yapmaya devam etmek onun için de sizin için de çıkmaz sokakta ilerlemeye çalışmak gibi. Mutlu muyum diye düşünürken kendinize şunu hatırlatın; Sürekli mutluluk ya da sürekli mutsuzluk diye birşey yoktur evlilikte. Mutlu olduğunuz anlar vardır, mutsuz olduğunuz anlar vardır. Önemli olan soru mutlu olduğunuz anların sayısı mücadeleye devam etmek için yeterli mi?
 
Ben bardağın dolu tarafından bakacağım. Bence ilişkinizde 9,5 yılın verdiği yorgunluk var. E normaldir. Yüzde 10 'luk da olsa bi aşama kaydetmişsiniz. Kaynana meselesi vs. bunları çözmek az buz işler değil. İnanın değişime açık bir erkek de çok nadir bizim coğrafyamızda. Belki az bir çaba ile daha öteye taşıyacaksınız ilişkinizi. Oldukça objektif olarak değerlendirmişsiniz ilişkinizi ama eşiniz kaynaklı sorunlara odaklanmak yerine biraz kendinize mi dönseniz? Mesela yıllar önce aşık olan o kadın neden aşıktı, nasıl hissediyordu? Şimdi ne eksik? Bilemedim bana kurtarılabilir bi ilişki gibi geldi. O yüzden boşanma dışı olumlu seçeneklere odaklanmak istedim.
 
Boşanma kararı almak çok mu zor? Evliliğin hangi noktasında boşanılmalı? Sorunsuz evlilik yok mu?
Kafamda bu sorular var. Yaklaşık 6 yıllık sevgililikten sonra evlendik. 3.5 yıldır evliyiz. Çocuk yok. 1 yıl daha düşünmüyoruz. Sonra istiyoruz. Ben 31 eşim 36 yaşında. Sevgili olduğumu zamanlar büyük tartışmalarımız olurdu. Bile bile lades dedim çünkü aşktan gözüm kördü. Yaşım bana göre küçüktü. Onsuz nefes alamıyordum. Evlendim kaynana sorunları başladı. Terapistle zar zor oturttuk birşeyleri. Şimdi herşey benim istediğim gibi. Kaynana ağzını açamıyor eşim istediklerimi büyük ölçüde yapıyor. Dışarıdan harika. Ama hala bazen çok büyük kavgalarımız oluyor aşırı şiddetli. Bu noktada ikimiz de sinirlerimize hakim olamıyoruz. Evdeki herşey yere iniyor vs.. ama diğer zamanlarda büyük ölçüde güzel. Beraber eğleniyoruz. Ama tabi ben çabalarsam. Yeni yeni anlıyorum sorumluluk alabilen biri olmadığını. Plan yapmaz. Bi evin sorumluluğunu alamaz. Para hesabı yapamaz . Elinden hiç bir iş gelmez. Yavaş yavaş hep ben öğrettim ona. Özgüveninin yerine gelmesini ufak tefek ev ya da tamir işlerini yapmasını. Onu cesaretlendirdim takdir ettim vs ama anca 0 dı yüzde 10 oldu. Yani hala çok eksik. Ben de dört dörtlük değilim tabi... bana sürpriz yapmaz plan yapmaz. Hadi gel film izleyelim bile demez. Ama herşeyi ben yaparsam planı programı büyük ölçüde uyum sağlar. Ailesini artık karıştırmaz onlar da susuyor gerçi. Parasını getirir direk bana verir ben ayarlarım herşeyi. Artısı eksisi ile herşey böyle. Ama ben de aşk tükendi sanki. Bazen sevdiğimi hissediyorum o da bazen. Bazen o kadar bıkmış yorulmuş hissediyorum ki. Aşk zaten kalmadı. Hiç bişey hissetmiyorum. Cinsellik uzun zamandır 2 haftada bir olacak şekildeydi işi yoğundu. Şimdi işleri hafifledi. 3 güne bir felan olmaya başladı. İstediği zaman kırmıyorum ki sorun ben de olmasın. Ama çoğu zaman içimden gelmiyor. Sadece kırmamak için. Ya da kapatıp gözümü kendi aldığım zevke bakıyorum. Şevk şehvet yok. Bu noktada da suç bende olabilir. Hiç zaman çok istekli biri olmadım. Ona çaktırmıyorum rol yapıyorum. Ama içimden hemen bitse keşke diyorum. Hayatım boyunca orgazm olmamış olabilirim. Ben kendim isteksiz olabilirim yani. Durum böyle...
Bunlar için boşanılır mı bilmiyorum. Boşanamıyorum. Bunlar için boşanılmaz gbi geliyor. Arkadaşlarım her evlilikte bu sorunlar olur diyor. Sen onu seviyorsun boşanırsan pişman olursun diyor. Doğru söylüyorlar. Pişman olabilirim. Başka bir erkekle olsam sonra, onda da başka sorunlar çıkacak. Ve belki o daha beter çıkacak.
siz me düşünüyorsunuz bana bir Akıl verin lütfen
Totalinde eşinizi ele alınca varlığı mı yokluğu mu?

Tahammül edemiyorum olmasın derseniz baska
Yani kötü günlerimiz olsa da yokluğunu istemem Baska.
Bence cocuk yokken gözlemle yin. Bu esnada cocuk düşünmeyin.


Ben boşanılacak bir durum görmedim
 
Sizi anlıyorum. Karşınızdaki erkeğin güçlü olmasını istiyorsunuz her manada. Bir kaç işte sizden üstün olmasını en azından. Güçlü bir erkek olmadığı için belki onu erkek, eş olarak göremiyorsunuz bilinçaltınızda. Öyle olunca da cinsel anlamda etkilenmemeniz normal tabiii
 
Saydıklarınız hem dayanılabilir hem boşanılabilir şeyler. Tamamen kişinin hayattan beklentileri, erkekte aradığı önceliklere göre değişebilecek bir karar. Ben boşanırdım
 
Yaklaşık 4.5 yıllık evliyim , aşağı yukarı aynı durumları yaşıyorum sizinle , bir kac farkla

Tam olarak kayınvalide sorunu demeyeyimde yasadiklarimiza ama yakin durumlardı. Onu atlattik derken çocuk konusu gündeme geldi , yaşadığım kayiptan sonra ben toparlanamadim , esimi sucladim yavurumuzu kaybettigimiz zaman , hala daha suçlarım o da ayrı bir konu ya..
(1.5 sene önce 5 aylık hamileyken bebeğimizi kaybettik )

Komutla calisan bir esim var , annesi yonetmis esim yönetilmiş
Ben de yönetirim ve eşim yönetilir, maaşını kendisi bile cekmez bankadan , kartı bendedir, ben cekerim , benim maas hesabina atar tüm ödemeleri ben yaparım, hatta annesinin ev fatualari sistemimde kayıtlı onlari dahil ben takip ederim , hatta Allah nasip etti bir ev aldik , evi ben buldum , evini alacağımız kişiyle bile pazarlığı ben yaptım , tapuya annemle ben gittik (esime sorduğumda , ya siz halledersiniz demisti:) sanki pazardan elma almaya gidiyorum) düşünün artık.
E devlet sifresini bile bilmez hatta bugün e devletten bir seye bakmasi gerekmis beni aradi bakabilir misin diye sordu :) hes kodu bile bendedir bilmez çünkü
Zaten der esim de , olsen , ben sudan cıkmış balik olurum, bu hayatta herşeyim sende, derim ki akilli ol ;D

Ev sorumluluğuna gelince , 40 senede alismamis bir adamdan da 1 gecede kul kedisi modu beklenemez. Her hafta süpürme silme esimde , yemek (çalıştığım için 1 haftalık yemek yaparim) , lavabo temizligi , toz , utu bendedir. Tabi bu asamaya getirene kadar da ayrıca ugrastim , gecen seneye kadar ben yapardım her seyi , esim cumartesi de dahil çalıştigi icin , sonrasinda baktim isler hep bana kaldi , deger de bilinilmedi , en basta kendim bilmedim degerimi , dedim ki secim senin , ya her hafta birlikte yapariz ya da her hafta yardımcı gelir eve , ilk hafta esimle birlikte yaptik , sonraki hafta yardımcı gelsin dedi , hay hay dedim:) pandemi den sonra ara verince, esim de cumartesileri evde olunca birlikte yapmaya basladik , geçen bir baktım süpürge bakiyor :) hayırdır dedim , ya su robotlar için iyi diyorlar alsak mi ne dersin dedi ;D , yok yok spor oluyor bize de , onu alınca tembellesecegiz zaten hareketimiz yok dedim:)

Cinsellik konusunda ise , yasadigimiz o kayıptan ve gelinen boşanma raddesinden sonra bana dokunmasa hiç yanasmam modundaydim , %10 kendi hissettiklerim % 90 eşimin bana hissettirdikleri ile ilgiydi bu durum. Ama asla rol yapmadım, benim duygularımı anlamasını istedim, anlamadan bana yanasamayacagi konusunda nettim çünkü. Kendinizi anlatin lütfen ve esinizi anlayin , suclamak ya da yargılammak için konusmayin bence. Ve tabi ki esinizde.

Gecen sene ramazanda ikimizde kendi soframizi kendimiz hazirladik , kendi yemeklerimizi kendimiz yaptik , ayni evi paylaştik sadece, evde 2 kisiydik ve tamamen yabancı.

Bayramda ise 2 tam gün oturup sorunlarimizi konuştuk, çözüm bulmak istiyorum dedim , seni ya da kendimi yargialamadan yapmak istiyorum bunu dedim. Bir cok seye çözüm bulduk , yönetilme ve yönetme dışında.(cok yorucu fakat ben yonetmekten memnunum , esim de yonetilmekten :)

Sürpriz konusunda ise , epey önce bir seyi unutmaması için kapiya not yazmistim , o notun arkasini sevgi sozleri yazmis ve kalplar çizmişti, 4.5 yilda bu kadar oldu :))

Boşanma arkadaşım, keyfini çıkar, saltanatını kurmussun yaşa bence.
 
Bence bosanmak yerine terapi almayi ve/veya iliskiden beklendiklerinizi acik acik birbirinizle paylasmayi deneyebilirsiniz. Her evlilikte zaman zaman bu tarz sorunlar olabiliyor cunku. Bu sorunlari halletmeden cocuk yapmamanizi oneririm. Cunku hamile kaldiginizdan itibaren, cocuk olduktan sonra da uzun sure cinsel hayatiniz simdikinden cok daha kotu bir hale gelecek. Esiniz cok sorumluluk alan bir insan olmadigi icin hem cocukla, hem esinizle ,hem de evle ilgilenen siz olacaksiniz.
 
Çocuk mu büyütüyorsun diyenlerin çoğunun eşi aynıdır 😂 bu toplumumuzun gerçeği ne yazık ki, kız çocukları daha çocukken herşeyi yapmaya alışır, erkek çocukları ise herşey hazır gelir. Ben ilkokul 1. Sınıfı gidiyordum Pazar’a gidip alışveriş yapıp yemek yapmıştım, erkek kardeşim var halen annem bebek gibi bakıyor ona 1 gün bende kalsa aman çocuk ne yapacak diyor evde geldi 30 yaşına sakallı bebek. Şimdi bu evlenince ne olacak? Bu örneklerden çok var çevremizde

Benim eşimin annesi 3 erkek çocuk sahibi ve hiç birini öyle yetiştirmemiş hepsi ev temizler, yemek yapar, sorumluluk sahibi ama eşim evde yetişmediği için eğitimden dolayı hep ev dışında kalmış o farklı bi tek o da bana denk geldi 😂 7. Senemiz yeni öğrendi yardım etmeyi kalkar yapar, bazen dürterim öyle yapar. Ama zamanımı aldı, bi fatura ödememiştir şimdiye Kadar, aidat ne kadar bilmez, e devlet şifresini bilmez, mobil bankacılık şifrelerini bilmez nasılsa yapan var :) bunlardan rahatsız değilim ben çünkü erkeğe para yönetimi verilince yapamıyor biri istese veriyor yani bu nedenle bence sen fe oturtursun düzenini. Bizim cinsellik sorunlarımız olmadı o konu da bi şey diyemem, aile uyum sorunları oldu onlarda çözüldü dünü dünde bırakırım ben bugüne taşımam o nedenle kafam daha rahat tavsiye ederim

Dip not: benim eşimde hiç plan yapmaz ama uyar zaten yapmasın beceremez 😂 ben keyifçi insanım ve kaliteli olanı tercih ederim yani her zaman yapılan değil arada olup kaliteli olan. O da onu beceremez ama uyum sağlar hayır demez bana o nedenle yetiyor
 
Boşanma kararı almak çok mu zor? Evliliğin hangi noktasında boşanılmalı? Sorunsuz evlilik yok mu?
Kafamda bu sorular var. Yaklaşık 6 yıllık sevgililikten sonra evlendik. 3.5 yıldır evliyiz. Çocuk yok. 1 yıl daha düşünmüyoruz. Sonra istiyoruz. Ben 31 eşim 36 yaşında. Sevgili olduğumu zamanlar büyük tartışmalarımız olurdu. Bile bile lades dedim çünkü aşktan gözüm kördü. Yaşım bana göre küçüktü. Onsuz nefes alamıyordum. Evlendim kaynana sorunları başladı. Terapistle zar zor oturttuk birşeyleri. Şimdi herşey benim istediğim gibi. Kaynana ağzını açamıyor eşim istediklerimi büyük ölçüde yapıyor. Dışarıdan harika. Ama hala bazen çok büyük kavgalarımız oluyor aşırı şiddetli. Bu noktada ikimiz de sinirlerimize hakim olamıyoruz. Evdeki herşey yere iniyor vs.. ama diğer zamanlarda büyük ölçüde güzel. Beraber eğleniyoruz. Ama tabi ben çabalarsam. Yeni yeni anlıyorum sorumluluk alabilen biri olmadığını. Plan yapmaz. Bi evin sorumluluğunu alamaz. Para hesabı yapamaz . Elinden hiç bir iş gelmez. Yavaş yavaş hep ben öğrettim ona. Özgüveninin yerine gelmesini ufak tefek ev ya da tamir işlerini yapmasını. Onu cesaretlendirdim takdir ettim vs ama anca 0 dı yüzde 10 oldu. Yani hala çok eksik. Ben de dört dörtlük değilim tabi... bana sürpriz yapmaz plan yapmaz. Hadi gel film izleyelim bile demez. Ama herşeyi ben yaparsam planı programı büyük ölçüde uyum sağlar. Ailesini artık karıştırmaz onlar da susuyor gerçi. Parasını getirir direk bana verir ben ayarlarım herşeyi. Artısı eksisi ile herşey böyle. Ama ben de aşk tükendi sanki. Bazen sevdiğimi hissediyorum o da bazen. Bazen o kadar bıkmış yorulmuş hissediyorum ki. Aşk zaten kalmadı. Hiç bişey hissetmiyorum. Cinsellik uzun zamandır 2 haftada bir olacak şekildeydi işi yoğundu. Şimdi işleri hafifledi. 3 güne bir felan olmaya başladı. İstediği zaman kırmıyorum ki sorun ben de olmasın. Ama çoğu zaman içimden gelmiyor. Sadece kırmamak için. Ya da kapatıp gözümü kendi aldığım zevke bakıyorum. Şevk şehvet yok. Bu noktada da suç bende olabilir. Hiç zaman çok istekli biri olmadım. Ona çaktırmıyorum rol yapıyorum. Ama içimden hemen bitse keşke diyorum. Hayatım boyunca orgazm olmamış olabilirim. Ben kendim isteksiz olabilirim yani. Durum böyle...
Bunlar için boşanılır mı bilmiyorum. Boşanamıyorum. Bunlar için boşanılmaz gbi geliyor. Arkadaşlarım her evlilikte bu sorunlar olur diyor. Sen onu seviyorsun boşanırsan pişman olursun diyor. Doğru söylüyorlar. Pişman olabilirim. Başka bir erkekle olsam sonra, onda da başka sorunlar çıkacak. Ve belki o daha beter çıkacak.
siz me düşünüyorsunuz bana bir Akıl verin lütfen
Öncelikle ikinci evliliğini yapan biri olarak tek söyleyeceğim .Gelen gideni aratabiliyor .İnanki aradığını bulamıyor insan .Çünkü ruh eşimiş vs bu tür şeyler hava civa geliyor bana artık .Sevgililik evlilik derken uzun bir ilişki ister istemez sağlıklı iletişim kurulamadığı için yıpranmışsınız .Anlattıklarınıza bakılınca şiddet aldatma yok .Sorumsuzluk dışında eşinizin çok aşırı kusurları yok gibi geldi bana .Buda İnanın çoğu erkekte var .Boşanmak sonrası travma ve yeni bir kişiyi tanı güven sev o kadar zor şeyler ki .Bence cinsellikte rol yapmak yerine eşinizle paylaşın bazı şeyleri .Gerekirse destek alın .Bazı kadınlar çok istekli olamıyor maalesef.Bunlardan biride benim önemli olan ilerlememesi .İlişkiler evrilir .En baştaki o aşk o heyecan zamanla azalabilir bu gayet normal .Şöyle düşünün sevgililikte kavuşmanın verdiği heyecan bile ilişkiyi diri tutabiliyor .Eee sonra aynı evin içine giriyorsun .Kusursuz sandığın adamın birde bakmışsın kusurları gün yüzüne çıkıyor .Zamanla batmaya başlıyor .Bir takım şeyleri aşmışsınız bence diğer konularıda aşabilirsiniz .Fakat bazı şeyleri içinizde yaşamadan eşinizle paylaşın .Sorunları halının altına süpürüp örtmeye çalışmak yerine ,çözmeye odaklanın .Bence bu uzun ilişkiyi yıllarca devam ettirip evlenmek bile başlı başına bir başarı .İkiniz sağlıklı bir iletişimle evliliğinizi kurtarabilirsiniz .
 
X