Merhaba herkese..
Yillardir uyeyim buraya ama eski kimligimle yazamam malesef. Esim rumuzumu ogrenmisti, o nedenle yeniden uyelik aldim.
Ben 2003 yilinda 7 aylik bir sure icinde tanisma, flort nisan derken evlendim esimle. Yazsam kitap olur, kimseyi bunaltmak istemiyorum zamanin kiymetli oldugu bu donemde, o nedenle kisaca yazip fikir danisacagim.
Esim iyi bir yerde yonetici, cok yogun, surekli is icin yurtdisinda. Gozu hic disarda degil, onu belirtmek isterim, isten cikar cikmaz evde olur, en ufak aldatilma hissi yasamadim, yine de Allah bilir tabii. Ben universite mezunu ama calismayan iki cocuk annesi, herkesin begendigi, becerikli, kendine cok iyi bakan sosyal, canli cilveli bir kadinim. Esim tanisir tanismaz agzimdan girdi burnumdan cikti ama evlendigimden beri kavgamiz hic bitmedi, klasik, anlayissiz-ilgisiz-suratsiz-surekli kusen bir esim var. Cocuklara karsi dengesiz, bir cok iyi ve verici, bir cok cezalandirici ve soguk. Ozelestiri cok yaptim, her yolu denedim, cilve yaptim olmadi, soguk yaptim olmadi, kustum olmadi. Evlilik danismani(kendi gelmedi, sorun bendeymis), kuantum vs.. Hic bir sey ise yaramadi.
Esimle konusamiyoruz, sorun sende diyor, sorunum ne diye ustelersem basindan saviyor. Karsilikli oturup konusmayi hic sevmiyor, hic bir elestiriyi kabul etmiyor.
Cinsel hayatimiz berbat, cani isterse 10 gunde ayda bir. Ben istersem bahaneler... Ne sarilir ne oper, yuz yilda bir iltifat anca.. Maddi kisitlamasi hic yok, yedirir icirir gezdirir, aldigima karismaz gezdigime karismaz. En buyuk sorunumuz 'biz' olamamak. Sanki uzayli gibi bos donuk bir adam.
Cocuklarimin maddi imkanlari cok iyi. Ogluma mutsuz oldugumu soyledim, bosanmamam icin yalvardi, benim icin katlan anne dedi. Bir daha boyle bir evde yasar miyiz, bu okula gider miyim diye uzdu beni. Ailemin maddi imkani yok, ise girsem kirami odeyecek miktari kazanabilirim anca.
Esimden dayak kufur yok, hakaret yok. Ben cok mutsuzum arkadaslar. Surekli hice sayilmak, fikirlerimin deger gormemesi, kusup 1 hafta 10 gun konusmamalar... Bu adamdan bosanmali miyim?
Yillardir uyeyim buraya ama eski kimligimle yazamam malesef. Esim rumuzumu ogrenmisti, o nedenle yeniden uyelik aldim.
Ben 2003 yilinda 7 aylik bir sure icinde tanisma, flort nisan derken evlendim esimle. Yazsam kitap olur, kimseyi bunaltmak istemiyorum zamanin kiymetli oldugu bu donemde, o nedenle kisaca yazip fikir danisacagim.
Esim iyi bir yerde yonetici, cok yogun, surekli is icin yurtdisinda. Gozu hic disarda degil, onu belirtmek isterim, isten cikar cikmaz evde olur, en ufak aldatilma hissi yasamadim, yine de Allah bilir tabii. Ben universite mezunu ama calismayan iki cocuk annesi, herkesin begendigi, becerikli, kendine cok iyi bakan sosyal, canli cilveli bir kadinim. Esim tanisir tanismaz agzimdan girdi burnumdan cikti ama evlendigimden beri kavgamiz hic bitmedi, klasik, anlayissiz-ilgisiz-suratsiz-surekli kusen bir esim var. Cocuklara karsi dengesiz, bir cok iyi ve verici, bir cok cezalandirici ve soguk. Ozelestiri cok yaptim, her yolu denedim, cilve yaptim olmadi, soguk yaptim olmadi, kustum olmadi. Evlilik danismani(kendi gelmedi, sorun bendeymis), kuantum vs.. Hic bir sey ise yaramadi.
Esimle konusamiyoruz, sorun sende diyor, sorunum ne diye ustelersem basindan saviyor. Karsilikli oturup konusmayi hic sevmiyor, hic bir elestiriyi kabul etmiyor.
Cinsel hayatimiz berbat, cani isterse 10 gunde ayda bir. Ben istersem bahaneler... Ne sarilir ne oper, yuz yilda bir iltifat anca.. Maddi kisitlamasi hic yok, yedirir icirir gezdirir, aldigima karismaz gezdigime karismaz. En buyuk sorunumuz 'biz' olamamak. Sanki uzayli gibi bos donuk bir adam.
Cocuklarimin maddi imkanlari cok iyi. Ogluma mutsuz oldugumu soyledim, bosanmamam icin yalvardi, benim icin katlan anne dedi. Bir daha boyle bir evde yasar miyiz, bu okula gider miyim diye uzdu beni. Ailemin maddi imkani yok, ise girsem kirami odeyecek miktari kazanabilirim anca.
Esimden dayak kufur yok, hakaret yok. Ben cok mutsuzum arkadaslar. Surekli hice sayilmak, fikirlerimin deger gormemesi, kusup 1 hafta 10 gun konusmamalar... Bu adamdan bosanmali miyim?