Bosanmak ya da bosanmamak...

bos
bosan diyemem cunku cocuklariniz var ve maddiyat malesef ki kahretsin ki cok onemli hayatta. siz annesiniz ve kendinizi ikinci planda tutmak zorundasiniz malesef ki...madem maddiyeta karismiyor 2003 den 2015 e kadar yani 12 yildir birikim yaptiniz mi? yada esiniz bosandiginiz zaman size nafaka ve ev vermeyecek biri mi?
bunlari saglasa zaten dusunmezdiniz belki de. yasiniz kac bilmiyorum ama cocuklariniz univ gidene kadar bosanma ihtimaliniz cok zayif. mutsuz ama huzurlu bisekilde yasayip gideceksiniz cogumuz gibi...
 
Baslarda cok konusmaya calistim ama nafile. Konusmaktan hoslanmiyor, oldu bitti boyle.

Esin narsist mi?
Narsist degil, kucuk daglari o yaratmis :) Hem ne narsist, en iyi o yapar en iyisini o bilir. asla yanlis karar almaz kendine gore. ozur diledigini de gormedim hic. Fiziki narsistligi cok yok genelde kendini begenir sadece.

Fizigimde sorunum yok. Ne goguslerim sarkti ne gobek yaptim. Hala 34 bedenim. Kendimi ovmek istemem ama bir bakan bir daha bakiyor esimin derdi ne anlamiyorum. Baska birisi olsa anlamaz miydim diyorum kendime. Ne telefonunu saklar ne olmadik bahanelerle gec gelir. Gittigi yer bellidir hep, en ufak acigini yakalamis degilim. Evliligimin basindan beri kusuyor. Simdilerde daha az kusuyor aslinda. Daha once bir arkadasa yazmistim, cocuktan sonra daha az kusuyor ama sorun hep duruyor az da olsa cok da olsa.

Malesef hic birikimim yok. erkeklerin bosanma durumunda nasil bir terbbiyesiz canavara donustugunu duyuyorum ve esimin de potansiyeli var diye dusunuyorum. 37 yasindayim. Bu arada hep sizin yazdiginiz aklimda. Universiteye gidene dek dursam dedigim cok oldu.
 
Belki yazacaklarım size yardımcı olmayacak ama param olsa boşanırım katlanmam gibi düşünceler ne kadar kötü.Allah ne kadına ne erkeğe,hiç kimseye yaşatmasın. Eşiniz farkındaysa belki de bu yüzden kopuksunuzdur.
Bir de Allah korusun eşinizi kaybetseniz ya da aldatılsanız ne yapacaksınız? Yine çocuklarla beraber kalacaksınız,o zaman nasıl geçineceksiniz? Biraz dik durmalısınız bence,mutsuzsanız ayrılın.
 
İşe girseniz? Ya da kurslar? Siz biraz baska ortamlara karışın bence, dediginiz gibi hos bir hanımsanız eşiniz de belki rahatsız olur baska birileri musallat olacak diye.
Esiniz rahatsız olmasa bile kendinizi oyalamanız, esinizi düşünmemeniz için iyi bir yol çalışmak ya da kursa gitmek.
 
Anlattığınız gibiyse bi erkek daha ne ister ki ozaman eşiniz şımarmış biraz demekki yada üzülerek söylüyorum başka biride olabilir:-(
 
en azindan simdiden baslayarak biraz birikim yapin. bu sinsilik yada hirsizlik degil. eger esiniz degisirse bir mucize olup da yine birikimi beraber kullanirsiniz. sayet degismezse de sizin bir guvenceniz olur. en azindan bireysel emeklilik falan yapin. bu kotu birsey degil :)
 
Siz eşinizi maddi dayanak olarak görüyorsunuz.Çocuklarınıza da öyle yansımış ki ayrılacağınızı söylediğinizde ilk akıllarına gelen yaşam standartlarını kaybetmek olmuş. Düşündüğünüz buysa bir şekilde halledilir.Zaten reşit olana kadar eğitim masraflarını babaları öder herhalde.
Belki eşiniz de sizi başka bir yönünüz için mesela anneliğiniz veya eş imajınız için boşamıyordur.Açıkça konuşup mutsuz olduğunuzu söyleseniz belki bir sonuca ulaşırsınız.Suçlayıcı olmadan,ben diliyle konuşmayı deneyebilirsiniz.Geçmişi/şimdiyi bırakıp geleceğe yönelik bir değerlendirme yapabilirsiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…