Boşanmakla da bitmiyor dertler

Çocuğu bırakıp gitmen ileride aleyhine çok güzel kullanılacak haberin olsun.3 yaş ya daha ana kuzusu Allah size biraz vicdan merhamet versin.tamam imkanın yok babaya bıraktın halası bakıyor ama gidip adamla ne yüzgöz oluyorsun?konuşmayacaksın ya gerekmedikçe sana laf atsada he de geç oğlunu al git.ne demek çocuğu almayacağım ya?paşa paşa işine git her akşamda git çocuğunu al durumu toparlar toparlamazda bir yere çıkarsın gerekirse git belediyenin kapısında yat sana yardımcı olsunlar yönlendirsinler.çocuğun velayeti sende mi babada mı?ne yapmaya çalışıyorsunuz?çocuğun psikolojisi bozulmasın diye birarada kutlayalıp deyip sonra çocuğu görmeyeceğim artık demek neyin kafası?adamı sal önce medeni olmadığınız ortada belliki düzgün ilişki yürütemeyeceksiniz çocuk için bile o yüzden minimum iletişim en iyisidir.
 
Merhabalar.. Öncelikle düzgün şekilde boşanıp sağlıklı bir birey olarak yoluna devam eden tüm kadınları tebrik ediyorum çünkü ben bu süreci çok zor atlattım ki hala daha da ara ara sorunlar yaşıyorum.3 yıl oldu ayrıyız 1.5 yıldır da resmiyette bitti. Haklarım yendi çok acılar çektim. 3 yaşında oğlum var çok zorluklarla büyüttüm yapayalnız bırakıldım. Çok kez oğlumu ona bırakıp çalışmayı düşündüm ama yapamadım.

Şu anda 2 aya yakın bir zaman olacak oğlumu ona bıraktım işe girdim baya kendime geldim açıkçası. Teyzemde kalıyorum kış bitince Allah nasip ederse kendi evime çıkmayı düşünüyorum. Bu süreçte o kendime eş, çocuğuma baba ettiğim şahıs defalarca psikolojik şiddetlerle beni delirtti. Ama ben yine de onu her defasında muhatap aldım çocuğum için. Oğlumun bu ay doğum günüydü istedim ki oğlum bizimle olsun sevinsin .ona teklif ettiğimde ,ablalarım pasta yaptırıyor kutlayacağız dedi ,iyi sen ailenle kutla dedim bende. Bana yaşattığı her şeye rağmen oğlum ilerde mutsuz bir çocuk olmasın diye çaba gösterdim her seferinde ama karşımdaki insan her şeyi bir çocuk gibi şahsi algılıyor. Kendisi çocuk hastalandığında beni çağırıyor ben gidiyordum ve her seferinde bana yaklaşmaya çalışıyor ,senden tiksiniyorum dokunma bana dediğimde ,bende senden tiksiniyorum diyor ama dokunup öpmeye çalışıyor utanmadan.

Zaten bu doğum günü durumundan sonra ne olursa olsun onunla bir araya gelmeme kararı aldım. Hatta öyle anlar oluyor ki oğlumu bile artık almak görmek istemiyorum. Adam beni her şeyden soğuttu belki yadırgayan olacaktır ama Allah kimsenin başına böylesini vermesin. Çocuğu akşam saatinde iş çıkısı gidip alıyorum zoruma gidiyor yani sonuç olarak bir erkeksin o saate beni düşünme tamam ama oğlun için bindirir bir taksiye gönderirsin.En son oğlumu almaya gittiğimde dayanamayıp ,sen ne çeşit bir namussuzsun dedim bu saatte insan yabancı bir kadını bile gönlü razı olmaz bu şekilde göndersin dedim. Sen değer verilecek biri değilsin bana o kadar hakaret ettin dedi. Oğlumun annesi diyosan oğlunu düşünüp değer verirsin zaten ama bana yazıklar olsun ki senin gibi biriyle evlenip ayrılmışım kendimden tiksindim senin yüzünden dedim. Tabi ne desem boş adam m.l gibi biri olduğu için. Çocuğu 2 hafta göremedim işlerden dolayı hemen bir anneliğime laf etmeler falan, ki kendisi oğlumu 5 aya kadar görmeyen bir baba.. gidip alsam çocuk hastalansa ,burda iyiydi demeler..çocuğu arayıp annen sana bunu bunu pişirsin diyip sipariş vermeler ,ben sonuç olarak teyzemde kalıyorum çocugumu bu yüzden de götürmek istemiyorum zaten oraya ,benim mutfağım değil istediğim gibi pişiremiyorum her şeyi dediğimde,ağız taklidimi yaparak aman başla yine drama yapmaya demeler..Oğlumun huyu suyu değişmiş küfürler öğrenmiş içim gidiyor ama çaresizim öyle birinin yanında bırakıyorum çocuğumu. Bu arada ablaları bakıyor çoğunlukla zaten. Hatta bir gün ablasını gördüm yolda oğlumda yanındaydı. Allah senden razı olsun dedim gayet güzel konuştuk ettik. Eski eş olacak kişiye de bunu söyledim ,oğlum sendeyken bile rahat değilim Allah o kadından razı olsun dedim, sen ne şeytansın dedi bana çıldırdım o an. Her şeyimde bir kötülük görüp arıyor.

İnanın yoruldum tiksindim ,oğlumu götürdüm pazar günü ve onu her yerden engelledim oğlumu da almayacağım sadece kendime odaklı olup hayatımı kurtarmak istiyoırum .Çünkü bu adam resmen zevk alıyor benim ağlamalarımdan ,benim her halime sebep kendisi ama buna rağmen, bak Allah seni bu hallere düşürdü ,bak baban bile kovdu seni( ben kendim çıktım babaevinden bu arada ,sırf teyzemde kalıyorum diye kovuldu diyor herkese) ,seni kim ne yapsın ben aldım seni de değer verdim coştun daha neler neler ..

Bu saatten sonra uzun bir süre onunla iletişimde olmak istemiyorum. Evet çok zor oğlumun hiçbir günahı yok ama vallahi yoruldum tükendim. Bu hayatta beni hiçbir şey bu hale getirmemişti.Ama ben kendimi kurtarmak istiyorum. Adam benim resmen delirmemi istiyor. Ben onun inadına daha da güçlü olmak istiyorum. Ben aramasam o arıyor sırf çocuğu alayım diye. Beni değersiz kılan anneliğime bile bir saygısı olmayan adam sırf zorda kalıyor diye bana iyi olup sonrasında bana bir k.pek muamelesi yapamaz buna izin vermek istemiyorum artık. Umarım kendimi iyi ifade edebilmişimdir. Sizin önerileriniz nelerdir bu konuda siz nasıl davranırdınız merak ediyorum. Şimdiden teşekkürler okuyup yorumladığınız için..
Kinamiyorum da ayiplamiyorum da... Ama çocuğunuzu en kısa zamanda alın kreşe verin teyzenizde kalsanız bile iş çıkışı alır işe giderken bırakır sonra kendi evinize çıkarsınız babasız yaparda küçük çocuk anasız yapamaz ister halası baksın ister tüm sülale kendinizi toplayın oğlunuz için güçlü olun olmak zorundasınız ben kendi duzenimi kurup kurtulmak gibi bir lükse sahip değilsiniz adamla görüşmeyin ne demek yakınlaşıyor nasıl buluyor o cüreti biraz kendinizi sorgulayın...
 
Size bir örnek vereceğim. Bir çocuk anne babayı bilirse her şekilde biliyor zaten. Bu yolda oğlumla perişan olup sonunda oğlumun bana, sen mükemmel bir annesin diyeceğini bilsem sokakta da yaşarım ama bu işler öyle değil malesef. Annem 27 yasındakı erkek kardesımı tepesınde buyuttu. 1 yıl olacak annemı kanserden kaybettım ve bılıyor musun kardesım bır kere bıle annemın hasta yatagına ugramamıstır. Annemin hep keşke vardı dilinde pişmalıklarıyla gitti. Çünkü kendini hiç düşünmezdi hep evlatlarını düşündü bak şu an da herkes kendi hayatında olan anneme oldu. Hak ettiği değeri kimseden göremedi o yüzden belki de bu yüzden fikirlerim değişti bilmiyorum.

Çok üzülerek okudum yazdıklarını
Çaresizlik çok acı, herkes ister evladını pamuklar içinde büyütsün
Ama bazen olmuyor işte, ben sizi kınamam, kızmamda çünkü kendim de o olumsuzluklar içinde büyüdüm. Sobası bile olmayan, doğru dürüst banyosu bile olmayan perişan bir evde babamla kaldım 8 yıl. Yoktu parası, elinden geleni yaptı ama beni bakmaya yetmedi, 9 yaşında başladım çalışmaya. Desteksiz sıfırdan bir hayat kurmak gerçekten çok zor. Annemde babamda o yoldan geçtiler. Annem çok çalıştı ama zaman aldı hayat standartlarını oturtmak bu arada biz çocuklar şartlarımıza göre yaşadık yapacak bir şey yoktu. Bakmayın milletin çocuk şöyle böyle dediğine maalesef her şey imkanlar dahilinde yaşanıyor. Size diyebileceğim umudunuzu yitirmeyin. İşinize sarılın, düzeninizi kurmaya bakın, tabi ki başkasının evinde zor çocuk için sağlıklı şeyler yapmak. Adamla irtibatınızı mümkün olduğunca azaltın. Siz kalbinizi temiz tutun, Allah'a dayanın inanın gün doğmadan neler doğuyor. Öyle zorluklardan geçtik ki bugün geriye dönüp bakınca Allah korumuş diyorum ama dört kardeş bugünlere geldik işte. Herkesin evi yuvası var, bir düzeni var, yaşananlardan ders almışlığı var, kimse psikopat, akıl hastası falan olmadı. Sizin konunuz nezninde herkesin alacağı ders hayatta kadının eli her zaman güçlü olmalı, çalışmalı, parası olmalı. Güzel günler göreceksiniz, daha yolun başındasınız, sağlam durun ve hayatınızı kurun, çocuğunuzu alana kadar iletişiminizi kesmeyin mutlaka görüşün,Allahım yardımcınız olsun.
 
Son düzenleme:
Benim okula giden oğlum var.iki çocuğum da babasıyla arası iyi ama çoğu isteklerini günlük neler yaşadığını benimle paylaşırlar. iki sene sonra okula gidecek bunu oğlunuza yapmayın sürekli diğer çocukların annelerine bakıp hüzünlenecek sizin eksikliğinizi hissedecek bunu iyi düşünün.sobradan pişman olup donseniz bile o masum çocuktan bişey kalmayacak😔eklemek istedim.tamamen kopmayın iletişimde olun.ve sizin gerçekten anlıyorum neler yaşadığınız bilmiyoruz.anne olunca hep çocuklar önceliğim oldu.
 
Son düzenleme:
Düşünmeyin artık bunları.
Kadınları çaresizliğe, parasızlığa, kimsesizliğe itip kendilerine muhtaç bırakıyorlar.
Bu da olmadı mı evlatlarından vuruyorlar.
Siz yine iyi dayanmış, boyun eğmemişsiniz aynen devam.
Evladınızın kurulu bir düzeni olmadan, sizin ne yiyip içeceğinizi düşünmeden boşanmayı reva görmüş şerefsize az bile, bakacak elbet onun da çocuğu.
İşinizde başarılı olmaya gayret edin, bu sırada daha üst ya da önü açık yükselme şansınız olan, size getirisi daha fazla olacak olan işlerde gözünüz kulağınız olsun.
Örneğin kreş desteği sağlayan ya da yanında çevresinde yöresinde ilkokul bulunan, hafta sonu izni olan yerler gibi gibi.
Bu zor zamanlardan kurtulursunuz inşallah, yeter ki pes etmeyin.
Kötüyü aşmış, düzlüğe minicik kalmış, lütfen pes etmeyin bu psikolojik baskılara.
Ha gayret, Allah yardımcınız olsun.
Neler yaşattılar hem de asla bırakmadım oğlumu .Mehirimi bile alamadım elimde alyansla kaldım ortada . Sonra bi miktar paraya bıttı. Zaten avukat aldı ondan da. 600 TL nafakayla bkaldım ortada. Kendisi altınlarımı bozup abd ye gitti kaçak sekilde agladım dedım oğlunu görmeden nasıl duracaksın ,bu cocuk babam nerde dese ne dicem ben dedim.Okul zamanı gelıcem dedi sen bişsey yapamadın bunca yıl ama ben cocuguma gelecek kurmaya gıdıyorum dedı lafta. Hep aşağılaı benı. 2 gun sonra surgun edıldı tabı turkıyeye Rabbım bırakmadı yanına. O gıderken ayıp deıl ama ben kendımı kurtarmak ıstıyorum dıye ayıplanıyorum anne olmamıs oluyorum .Gercekten kadınların bakıs acısına uzuluyorum ben yeterınce heba oldum hala bana yok beledıyenın kapısında yat yok bılmem ne dıyolar. O adam ben sıgınmaya gıdınce halıme guldu benım, oglumu getir sen nereye gıdıyosan gıt dedı neden kendımı oylelerının dılıne dusureyım kı. Elimden alınan altınlarımı da kendım kazanıp almaya basladım takıp takıstırıcam da o da borc batagında beter olsun
 
Ya mutsuz yetemediğni düsünen bir kadın nasıl cocugunu saglıklı buyutebılır .Zamanında her seyı tek basıma sırtladım oğluma gül gibi baktım ama şimdi de kendımı kurtarmak ıstıyorum cocugumu sokaga mı attım babasında ve bakılıyor bır sekılde. Sıgınmalara dusersenız bırgun bır cocukla o zaman benı hatırlayın. Devlet sızı bırakıyor kendı basına napıyorsan yap dıyor ,bıze kres ayarladılar ama 2otobusle gıdılıyordu ıs bulamadım zten oralarda site içinde olduğu için. Ordaki mudure soyledim temizlikte yaparım bende yardımcı ogretmen olarak kalayım burda diye ama formasyonum olmadıgı ıcın kabul etmediler. Lütfen bu kadar acımasız olmayın ya ne yazık ki hemcinslerimden duyuyorum hem de bunları. Ben istemem mi oğlum yanımda olsun ama yedieler benim aklımı da fikrimi de. Her seyde bir kulp taktılar cocuk hasta olurdu ,gezdirdi hasta etti derlerdi al simdi baksın aglaya zırlaya ,bir kadın kendı degerını kendı kaybedıyo ben bunu yaptım ama bana saygı duyulmasını da ogretıcem hepsıne

Tamam hanımefendi fikriniz sabit zaten. 3 yaşındaki çocuğu için bakılıyor bir şekilde yazan birine laf anlatmaya çalışmak benim hatam. Babası baksın çocuğa siz de bu sürede artık ne kadarsa bu süre çocuğu aramayın, sormayın, görmeyin kendinizi kurtarın. Bu konuyu niye açtınız zaten anlamadım. Bu saçma fikrinizi insanlar desteklemesi sizin de oh ne güzel karar vermişim demeniz için mi? İstemem mi çocuğum yanımda olsun demişsiniz e belli ki istemiyorsunuz işte. İnsan çocuktan önce kendini düşünmeli yazan siz değil misiniz?
 
Neler yaşattılar hem de asla bırakmadım oğlumu .Mehirimi bile alamadım elimde alyansla kaldım ortada . Sonra bi miktar paraya bıttı. Zaten avukat aldı ondan da. 600 TL nafakayla bkaldım ortada. Kendisi altınlarımı bozup abd ye gitti kaçak sekilde agladım dedım oğlunu görmeden nasıl duracaksın ,bu cocuk babam nerde dese ne dicem ben dedim.Okul zamanı gelıcem dedi sen bişsey yapamadın bunca yıl ama ben cocuguma gelecek kurmaya gıdıyorum dedı lafta. Hep aşağılaı benı. 2 gun sonra surgun edıldı tabı turkıyeye Rabbım bırakmadı yanına. O gıderken ayıp deıl ama ben kendımı kurtarmak ıstıyorum dıye ayıplanıyorum anne olmamıs oluyorum .Gercekten kadınların bakıs acısına uzuluyorum ben yeterınce heba oldum hala bana yok beledıyenın kapısında yat yok bılmem ne dıyolar. O adam ben sıgınmaya gıdınce halıme guldu benım, oglumu getir sen nereye gıdıyosan gıt dedı neden kendımı oylelerının dılıne dusureyım kı. Elimden alınan altınlarımı da kendım kazanıp almaya basladım takıp takıstırıcam da o da borc batagında beter olsun
Psikolojiniz iyi değil, farkındayım.
Geçmişi orada bırakıp önünüze bakmak için zamana ihtiyacınız var.
Herkese kulağınızı tıkayın.
En büyük intikamı sapasağlam olup, hayatınızı kurduğunuzda, evladınızla çok güzel günler yaşadığınızda alacaksınız, öyle düşünün.
Onlara inat değil, kendiniz ve evladınız için bu yoldan şaşmayın.
10 sene sonranın hayalini kurun ve o günler için bugün çok çalışın, çabalayın, kendinizi iyileştirin.
Allah yardımcınız olsun, çok zor şeyler bunlar.
Kimse çaresizlikle sınanmasın…
 
Çok üzülerek okudum yazdıklarını
Çaresizlik çok acı, herkes ister evladını pamuklar içinde büyütsün
Ama bazen olmuyor işte, ben sizi kınamam, kızmamda çünkü kendim de o olumsuzluklar içinde büyüdüm. Sobası bile olmayan, doğru dürüst banyosu bile olmayan perişan bir evde babamla kaldım 8 yıl. Yoktu parası, elinden geleni yaptı ama beni bakmaya yetmedi, 9 yaşında başladım çalışmaya. Desteksiz sıfırdan bir hayat kurmak gerçekten çok zor. Annemde babamda o yoldan geçtiler. Annem çok çalıştı ama zaman aldı hayat standartlarını oturtmak bu arada biz çocuklar şartlarımıza göre yaşadık yapacak bir şey yoktu. Bakmayın milletin çocuk şöyle böyle dediğine maalesef her şey imkanlar dahilinde yaşanıyor. Size diyebileceğim umudunuzu yitirmeyin. İşinize sarılın, düzeninizi kurmaya bakın, tabi ki başkasının evinde zor çocuk için sağlıklı şeyler yapmak. Adamla irtibatınızı mümkün olduğunca azaltın. Siz kalbinizi temiz tutun, Allah'a dayanın inanın gün doğmadan neler doğuyor. Öyle zorluklardan geçtik ki bugün geriye dönüp bakınca Allah korumuş diyorum ama dört kardeş bugünlere geldik işte. Herkesin evi yuvası var, bir düzeni var, yaşananlardan ders almışlığı var, kimse psikopat, akıl hastası falan olmadı. Sizin konunuz nezninde herkesin alacağı ders hayatta kadının eli her zaman güçlü olmalı, çalışmalı, parası olmalı. Güzel günler göreceksiniz, daha yolun başındasınız, sağlam durun ve hayatınızı kurun, çocuğunuzu alana kadar iletişiminizi kesmeyin mutlaka görüşün,Allahım yardımcınız olsun.
Allah razı olsun güzel düşüncenizden dolayı.İnşallah bende oğlumla kendımı kurtaracagım Allah buyuktur
 
Psikolojiniz iyi değil, farkındayım.
Geçmişi orada bırakıp önünüze bakmak için zamana ihtiyacınız var.
Herkese kulağınızı tıkayın.
En büyük intikamı sapasağlam olup, hayatınızı kurduğunuzda, evladınızla çok güzel günler yaşadığınızda alacaksınız, öyle düşünün.
Onlara inat değil, kendiniz ve evladınız için bu yoldan şaşmayın.
10 sene sonranın hayalini kurun ve o günler için bugün çok çalışın, çabalayın, kendinizi iyileştirin.
Allah yardımcınız olsun, çok zor şeyler bunlar.
Kimse çaresizlikle sınanmasın…
Aminnnn kimseyi hem de
 
Baban sorumsuz biri olabilir ama babandır. Al oğlunu babana git teyzene ağız bükmezsin çocuğu kreşe ver babanla yaşayın hem çamaşır yemek sende olur baban için de bir düzen olur annen vefat etmiş basın sağolsun 🙏🏻 ama baban kocadan iyidir.
Ben babamla çocukluktan beri görüşmedim ülkenin bir ucunda yalnız yasıyor. Hamileyim.. geçen eşimle ufak bir konuda tartıştık küçücük biseydi herhangi bir boşanma durumu da söz konusu değil hemen kafamda b planı yaptım kimseye güvenmem bu hayatta ne yaparım diye düşündüm alır oğlumu babama giderim en azından baba evidir kendim tek olsam dünya umrumda değil ama artık anneyiz biz önceliğimiz çocuğumuz olmalı onu bırakamam
 
Yazık gereksiz yüklenilmiş kadına..
Arkadaşlar çaresizlik berbat bir şey ya. Kadın aile evinde kalmıyor ki teyzesinde kalıyor o da istemiyormuş bakmıyormuş çocuğa napsın? Devir o devir mi tek maaşla hem ev tutsun hem kreşe versin. O da didiniyor uğraşıyor ve psikolojisi kötü halde. Kendine iyi gelmesi lazım. Sanki her akşam cafe cafe geziyor bolluk içinde de çocuğu almıyor gibi yorumlar. Üzüldüm cidden. Babalar çocuğa bakmasa erkektir normal ama anne bi süre gitmicem dese vay namussuz ahlaksız.
Keşke ailenizden bir ev bir maaş kalsaydı ben çok üzüldüm umarım iyi bir iş bulup düzeninizi kurup çocuğunuzla mutlu olursunuz. Babası yüzünden de çocuktan soğumayın onun bir şeyden haberi yok. Siz onu güzel büyütün ki iyi vicdanlı biri olsun. Babayla değil ama hala ile muhatap olun çocukla bu süre içinde telefonda konuşursanız ona da size de iyi gelir. Hayatta bol şans yolunuz açık olsun..
 
Yazık gereksiz yüklenilmiş kadına..
Arkadaşlar çaresizlik berbat bir şey ya. Kadın aile evinde kalmıyor ki teyzesinde kalıyor o da istemiyormuş bakmıyormuş çocuğa napsın? Devir o devir mi tek maaşla hem ev tutsun hem kreşe versin. O da didiniyor uğraşıyor ve psikolojisi kötü halde. Kendine iyi gelmesi lazım. Sanki her akşam cafe cafe geziyor bolluk içinde de çocuğu almıyor gibi yorumlar. Üzüldüm cidden. Babalar çocuğa bakmasa erkektir normal ama anne bi süre gitmicem dese vay namussuz ahlaksız.
Keşke ailenizden bir ev bir maaş kalsaydı ben çok üzüldüm umarım iyi bir iş bulup düzeninizi kurup çocuğunuzla mutlu olursunuz. Babası yüzünden de çocuktan soğumayın onun bir şeyden haberi yok. Siz onu güzel büyütün ki iyi vicdanlı biri olsun. Babayla değil ama hala ile muhatap olun çocukla bu süre içinde telefonda konuşursanız ona da size de iyi gelir. Hayatta bol şans yolunuz açık olsun..

Eleştirilen şey çocuğu yanına almaması değil ki. Yaşam şartları müsait değildir alamayabilir. Eleştirilen şey kendini iyileştirmek için belirlediği süre zarfında çocuğunu aramak, görmek istememesi.
 
Bahane mi lazımmış? Ne kadar acımasızca bir yorum. Ben bir anneyim 1.5 yaşına kadar o adamdan ve ailemden tek kr destek görmeden büyüttüm oğlumu ve sonrasında 600 tl nafakayla..Benim yaşama sebebim oğlum ama şartlar böyle gerektiriyor ,teyzem oğlum geldiğinde rahatsız oluyor bu sefer ben daha da geriliyorum. Sığınma evlerinde kaldım asla oğlumu bırakmadım ama ileriye de gidemedim. En azında şu an hem kendımı hem de oğlumun geleceğini inşa etmeye çalısıyorum
Ama oğlunuz sizi ileride affetmez istemez benimsemez,isteseniz de gitmez size artık..

Kimsenin olmaması kötü ama çok vakit geçmeden yanınızda kalacak şekilde bir çare bulun,kadın sığınma evine gidin bir süre
 
Eleştirilen şey çocuğu yanına almaması değil ki. Yaşam şartları müsait değildir alamayabilir. Eleştirilen şey kendini iyileştirmek için belirlediği süre zarfında çocuğunu aramak, görmek istememesi.
Onu bende söyledim en azından hala ile muhatap olup arayabilir. Ne bileyim acımasızca eleştirmek yerine güzelce anlatılabilirdi anne de olsa o da bir insan duyguları var belli ki psikolojisi yerinde değil. Tek başına yaşam mücadelesi veriyor kolay bir hayatı olduğunu sanmıyorum.
 
Eleştirilen şey çocuğu yanına almaması değil ki. Yaşam şartları müsait değildir alamayabilir. Eleştirilen şey kendini iyileştirmek için belirlediği süre zarfında çocuğunu aramak, görmek istememesi.

Her açıdan düşünmek lazım, görümcem çocuk esirgemede çalışıyor, düzenini kuramadığı için çocuğunu oraya bırakan anneler var. Baba sahip çıkmıyor, aile arkada durmuyor, üç kuruş maaşla çocuğa yetecek bir düzen kurulamıyor. Kendilerini toparlayana kadar devlet bakımına bırakıyorlar çocukları, her zaman güllük gülistanlık çocuk büyütemiyor insanlar. Bu durumda çaresiz o kadar çok anne var ki... Konu sahibesinin belli ki ruhsal durumu iyi değil, üst üste çok şey yaşamış ne tarafa dönse işin içinden çıkamamış, ben çocuğundan uzak kalmak istediğini düşünmüyorum sadece ne yapacağını nasıl yapacağını bilemiyor o yüzden çok yüklenmek doğru değil, insanlar ne hayatlar yaşıyor ne acılardan geçiyor. Çok istisnai insanlar dışında her anne evladını sever, yanında ister ama yaşadığımız devir öyle zor ve kötü ki kimseyi eleştiremiyorum artık, elimizden gelecek olan yapıcı olmak destek olmak, belki biraz moral verip olayları net görmesini sağlamak. Allah kimseyi şerefsiz bir erkeğin elinde oyuncak etmesin
 
Ablamdan örnek vereyim yine size: Eşi tam bir ş.refsz di evet, bir anda değişti yapmadığını bırakmadı, çocukları dövüyor deyip iftiralar attı ablama. Ablam direndi diredi en son artık boşanmaya karar verdi çalışmıyordu, durumu yoktu, babam da ablama bir süre çocuklar kocanda kalsın sen düzenini kur eline para geçsin ayaklarının üzerinde durmaya başla, sonra d çocukları alırsın dedi. Ablam babama uydu, çocukları eşinde bıraktı boşandı. Sonra noldu peki? Baba anneyi her gün ama her gün çocuklara karşı doldurdu, sizi bıraktı gitti sevmiyor, sevse gider miydi deyip içlerindeki anne sevgisini nefrete dönüştürdü. Üzerinden em az 8 yıl geçti hala ablamın sesini dahi duymak istemiyorlar, ablam da bir başına evinde duvarlara bakarak ağlıyor evlatlarım evlatlarım diye. Siz bıraktığınız gibi bulabileceğinizi düşünüyorsanız yanılıyorsunuz, görmem dahi istemeyecek sizi. Okula başladığı ilk gün, hastalandığında uyumadığı geceler, kalbi kırıldığı zamanlar hepsinde sizi arayacak ama bulamayacak ve kalbindeki yeriniz değişecek. Küçücük çocuk hatırlamaz diyoruz ama aksine hiç unutmuyorlar
 
Her açıdan düşünmek lazım, görümcem çocuk esirgemede çalışıyor, düzenini kuramadığı için çocuğunu oraya bırakan anneler var. Baba sahip çıkmıyor, aile arkada durmuyor, üç kuruş maaşla çocuğa yetecek bir düzen kurulamıyor. Kendilerini toparlayana kadar devlet bakımına bırakıyorlar çocukları, her zaman güllük gülistanlık çocuk büyütemiyor insanlar. Bu durumda çaresiz o kadar çok anne var ki... Konu sahibesinin belli ki ruhsal durumu iyi değil, üst üste çok şey yaşamış ne tarafa dönse işin içinden çıkamamış, ben çocuğundan uzak kalmak istediğini düşünmüyorum sadece ne yapacağını nasıl yapacağını bilemiyor o yüzden çok yüklenmek doğru değil, insanlar ne hayatlar yaşıyor ne acılardan geçiyor. Çok istisnai insanlar dışında her anne evladını sever, yanında ister ama yaşadığımız devir öyle zor ve kötü ki kimseyi eleştiremiyorum artık, elimizden gelecek olan yapıcı olmak destek olmak, belki biraz moral verip olayları net görmesini sağlamak. Allah kimseyi şerefsiz bir erkeğin elinde oyuncak etmesin

Çocuğunu düzen kuramadığı için devlet bakımına bırakmakla çocuğunu düzen kuramadığı için bıraktığı babasındayken aramak görmek istememek aynı şey mi? Bence değil. Tekrar yazayım eleştirilen nokta çocuğunu bırakması değil. Ben de çocuğundan uzak kalmak istediğini düşünüyorum zira açıkça bunu istediğini kendisi yazmış. Konu sahibi kolay şeyler yaşamamıştır anlarım ama çocuğunu görmekten vazgeçmesini anlamam gerekçesi ne olursa olsun
 
Yine dogurmamasi gereken bir kadın ve dogurtmamasi gereken bir erkek konusu . Elinde meslek iş para kariyer yoksa kedi gibi dogurmayacaksin dogurduysan hayrın dokunacak . Madem düzenin yoktu ne diye dogurdun . En nefret ettiğim kadın grubu .
 
Merhabalar.. Öncelikle düzgün şekilde boşanıp sağlıklı bir birey olarak yoluna devam eden tüm kadınları tebrik ediyorum çünkü ben bu süreci çok zor atlattım ki hala daha da ara ara sorunlar yaşıyorum.3 yıl oldu ayrıyız 1.5 yıldır da resmiyette bitti. Haklarım yendi çok acılar çektim. 3 yaşında oğlum var çok zorluklarla büyüttüm yapayalnız bırakıldım. Çok kez oğlumu ona bırakıp çalışmayı düşündüm ama yapamadım.

Şu anda 2 aya yakın bir zaman olacak oğlumu ona bıraktım işe girdim baya kendime geldim açıkçası. Teyzemde kalıyorum kış bitince Allah nasip ederse kendi evime çıkmayı düşünüyorum. Bu süreçte o kendime eş, çocuğuma baba ettiğim şahıs defalarca psikolojik şiddetlerle beni delirtti. Ama ben yine de onu her defasında muhatap aldım çocuğum için. Oğlumun bu ay doğum günüydü istedim ki oğlum bizimle olsun sevinsin .ona teklif ettiğimde ,ablalarım pasta yaptırıyor kutlayacağız dedi ,iyi sen ailenle kutla dedim bende. Bana yaşattığı her şeye rağmen oğlum ilerde mutsuz bir çocuk olmasın diye çaba gösterdim her seferinde ama karşımdaki insan her şeyi bir çocuk gibi şahsi algılıyor. Kendisi çocuk hastalandığında beni çağırıyor ben gidiyordum ve her seferinde bana yaklaşmaya çalışıyor ,senden tiksiniyorum dokunma bana dediğimde ,bende senden tiksiniyorum diyor ama dokunup öpmeye çalışıyor utanmadan.

Zaten bu doğum günü durumundan sonra ne olursa olsun onunla bir araya gelmeme kararı aldım. Hatta öyle anlar oluyor ki oğlumu bile artık almak görmek istemiyorum. Adam beni her şeyden soğuttu belki yadırgayan olacaktır ama Allah kimsenin başına böylesini vermesin. Çocuğu akşam saatinde iş çıkısı gidip alıyorum zoruma gidiyor yani sonuç olarak bir erkeksin o saate beni düşünme tamam ama oğlun için bindirir bir taksiye gönderirsin.En son oğlumu almaya gittiğimde dayanamayıp ,sen ne çeşit bir namussuzsun dedim bu saatte insan yabancı bir kadını bile gönlü razı olmaz bu şekilde göndersin dedim. Sen değer verilecek biri değilsin bana o kadar hakaret ettin dedi. Oğlumun annesi diyosan oğlunu düşünüp değer verirsin zaten ama bana yazıklar olsun ki senin gibi biriyle evlenip ayrılmışım kendimden tiksindim senin yüzünden dedim. Tabi ne desem boş adam m.l gibi biri olduğu için. Çocuğu 2 hafta göremedim işlerden dolayı hemen bir anneliğime laf etmeler falan, ki kendisi oğlumu 5 aya kadar görmeyen bir baba.. gidip alsam çocuk hastalansa ,burda iyiydi demeler..çocuğu arayıp annen sana bunu bunu pişirsin diyip sipariş vermeler ,ben sonuç olarak teyzemde kalıyorum çocugumu bu yüzden de götürmek istemiyorum zaten oraya ,benim mutfağım değil istediğim gibi pişiremiyorum her şeyi dediğimde,ağız taklidimi yaparak aman başla yine drama yapmaya demeler..Oğlumun huyu suyu değişmiş küfürler öğrenmiş içim gidiyor ama çaresizim öyle birinin yanında bırakıyorum çocuğumu. Bu arada ablaları bakıyor çoğunlukla zaten. Hatta bir gün ablasını gördüm yolda oğlumda yanındaydı. Allah senden razı olsun dedim gayet güzel konuştuk ettik. Eski eş olacak kişiye de bunu söyledim ,oğlum sendeyken bile rahat değilim Allah o kadından razı olsun dedim, sen ne şeytansın dedi bana çıldırdım o an. Her şeyimde bir kötülük görüp arıyor.

İnanın yoruldum tiksindim ,oğlumu götürdüm pazar günü ve onu her yerden engelledim oğlumu da almayacağım sadece kendime odaklı olup hayatımı kurtarmak istiyoırum .Çünkü bu adam resmen zevk alıyor benim ağlamalarımdan ,benim her halime sebep kendisi ama buna rağmen, bak Allah seni bu hallere düşürdü ,bak baban bile kovdu seni( ben kendim çıktım babaevinden bu arada ,sırf teyzemde kalıyorum diye kovuldu diyor herkese) ,seni kim ne yapsın ben aldım seni de değer verdim coştun daha neler neler ..

Bu saatten sonra uzun bir süre onunla iletişimde olmak istemiyorum. Evet çok zor oğlumun hiçbir günahı yok ama vallahi yoruldum tükendim. Bu hayatta beni hiçbir şey bu hale getirmemişti.Ama ben kendimi kurtarmak istiyorum. Adam benim resmen delirmemi istiyor. Ben onun inadına daha da güçlü olmak istiyorum. Ben aramasam o arıyor sırf çocuğu alayım diye. Beni değersiz kılan anneliğime bile bir saygısı olmayan adam sırf zorda kalıyor diye bana iyi olup sonrasında bana bir k.pek muamelesi yapamaz buna izin vermek istemiyorum artık. Umarım kendimi iyi ifade edebilmişimdir. Sizin önerileriniz nelerdir bu konuda siz nasıl davranırdınız merak ediyorum. Şimdiden teşekkürler okuyup yorumladığınız için..
Kendi halinizde kalıp hayat kurmak istiyorsanız çocuk yapmayacaktınız. Çocuk sahibi olduğunuzda her ama her durumda onun maksimum iyiliği için çaba göstermek zorundasınız demektir. Çocuğun ne günahı var?
 
X