- 29 Haziran 2023
- 65
- 52
- 3
- Konu Sahibi ChuckyninGelinii
-
- #1
Eşimle 10 senedir evliyiz, 2 çocuğumuz var. Ben 37 yaşındayım. Şuan çalışmıyorum ama yakın zamanda tekrar iş bakıp başlayacağım umuyorum.
Eşimle sorunlarımız 2-3 senedir bitmiyor. Eşimin annesiyle sorunlarım arttıkça eşimle de uzaklaştık.
Kv yalnız, eşi vefat etmiş zamanında. Oğluyla çok bağımlı bir ilişkisi var. Benim yanımda bile mıcık mıcık öper sever mesela bana garip gelir.
Neyse bana karşı çok sayıda terbiyesizliği oldu kv nin. En son görüşmeme kararı aldım 1 senedir hiç konuşmuyoruz.
Ancak eşimle de asla düzelme yok aramızda. Cinsel anlamda birşey yaşamıyoruz uzun zamandır heralde 2 sene oluyor. Ben derin bir yalnızlığa ve depresyona doğru itilmeye başladım. Bikaç gündür daha iyiyim. Kendimi iyi etmek adına terapiye başladım.
Çünkü dünyayı ben veya eşimle olamayan ilişkim kurtarmayacak.
Ona karşı sevgim neredeyse bitti, anlayışım bitti. Gözlerime bakan mutsuzluğumu anlar oldu. Ve ben 2 senedir belki değişir diye bekledim.
Sanırım olmayınca olmuyor hanımlar.
Haftada 1 yada 2 dışarı yemeğe çıkıyor. Bazen müşteri yemeği bazen arkadaşlarım diye. Gecenin körü yada sabaha karşı geliyor.
Durumdan rahatsız olduğumu söyleyince bir daha olmayacak diyor ama bir daha oluyor.
İnsan sevdiğine böyle davranır mı?
Artık beklentim kalmadı düzeleceğine dair. Düzelse de benim güvenim yok ilgim de ona keza. Sanırım boşanma çanları çalıyor.
Eşimle sorunlarımız 2-3 senedir bitmiyor. Eşimin annesiyle sorunlarım arttıkça eşimle de uzaklaştık.
Kv yalnız, eşi vefat etmiş zamanında. Oğluyla çok bağımlı bir ilişkisi var. Benim yanımda bile mıcık mıcık öper sever mesela bana garip gelir.
Neyse bana karşı çok sayıda terbiyesizliği oldu kv nin. En son görüşmeme kararı aldım 1 senedir hiç konuşmuyoruz.
Ancak eşimle de asla düzelme yok aramızda. Cinsel anlamda birşey yaşamıyoruz uzun zamandır heralde 2 sene oluyor. Ben derin bir yalnızlığa ve depresyona doğru itilmeye başladım. Bikaç gündür daha iyiyim. Kendimi iyi etmek adına terapiye başladım.
Çünkü dünyayı ben veya eşimle olamayan ilişkim kurtarmayacak.
Ona karşı sevgim neredeyse bitti, anlayışım bitti. Gözlerime bakan mutsuzluğumu anlar oldu. Ve ben 2 senedir belki değişir diye bekledim.
Sanırım olmayınca olmuyor hanımlar.
Haftada 1 yada 2 dışarı yemeğe çıkıyor. Bazen müşteri yemeği bazen arkadaşlarım diye. Gecenin körü yada sabaha karşı geliyor.
Durumdan rahatsız olduğumu söyleyince bir daha olmayacak diyor ama bir daha oluyor.
İnsan sevdiğine böyle davranır mı?
Artık beklentim kalmadı düzeleceğine dair. Düzelse de benim güvenim yok ilgim de ona keza. Sanırım boşanma çanları çalıyor.