Boşanmalı mıyım?

Sevgili arkadaşlar, burda öyle mantıklı mantıklı yazıyorum falan ama iş kendime gelince bir tık kafam durdu gibi.
Öncelikle gerçekten çok şanssız bir çocuk, gençkız ve kadın oldum. Parasını ailesinden başka heryere harcayan, karısını çocuklarını döven, despot ve kaba bir baba, kocasından eziyet görüp onuda çocuklarından(özellikle en büyük olan benden) çıkaran ama kocaya toz kondurmayan bir anne ile büyüdüm.

Başarılı olduğum için üniversiteye yolladılar zar zor, yoksa karşılar kızın okumasına. Ama ne okuma, yurt parası yatırılmadığı için valizlerimle sokakta mı kalmadım, 3 günü sadece 2 poğaça ile mi geçirmedim. Sonra çalıştım yine onlara verdim.

Derken bana deliler gibi aşık olduğu için eşimle evlendim. Babamın tam tersiydi çünkü. Rahat ve sakin. AMA şu son zamanlarda felaket soğudum. Çünkü, eve bir misafir gelir, evde her ne giyiyorsa onunla durur, uygunsuz olsa bile. Ona göre neysen o olmalısın başkaları için değişmemelisin. Misafirliğe gideriz çorabının biri başka biri başka, ona göre çorabın görevi ayağı sıcak tutmak sadece. Sonra şu sıralar ben cinsellikte aşırı istekliyim ama o enerjisini haftada bir kere toparlayabiliyor. Ayrıca aşırı kilo aldı, saçlarını falan saldı, zaten onu görünce iştahımda kaçıyor. Ama sanırım bunlar biraz bahane çünkü asıl sebep bencilliği.

Örneğin, ağzını şapırdatarak yediği için kardeşim onu eleştirmişti, oda "Farkındayım ama umrumda değil" demişti. Bunun gibi küçük görünen ama bana göre büyük örnekler çok. İyi yönleri yok mu? Elbette, gezmeme tozmama, alışverişime karışmaz. Yemek seçmez, yoksa dert etmez. Bebekle ilgilenir ve sürekli dinlenmeme olanak sağlar. Sürekli iltifat eder, sarılmak ve öpmek ister. Falan filan. Boşanmak istiyorum sanırım ama bekleyebilirim biraz. Araştırma görevlisi olmak istiyorum ama düzenimi bozup çalışmaya başlarsam çok zor olur. Biraz daha beklesem mi?
(5 yıllık evlilikte son 1 yıldır böyle, yoksa kesinlikle çocuk düşünmezdim.)
Not, Arkadaşlar konuyu açtıktan sonra çoğunluğu dinleyip güzelce konuştum, ama adam değişmek, rahatını bozmak, kendine çeki düzen vermek istemiyormuş. Böyleymiş artık ve böyle kabullenmek zorundaymışım! Lütfen hala kırıcı yorumlarınıza devam etmeyin bu bencillik sizin için hiçbirşey ifade etmiyorsa.

Siz evlenirken nasıl bir adamla evlendiğinizi bilmiyor muydunuz? Ya da şimdi mi gözüzüne battı? Ayrıca yaşlarınız kaç?

Tabii bekleyin

Elestirmek yerine duzgun bir dille ifade etmeyi denediniz mi?

Boşanma iyi tarafları idare edilebilir gibi.

bookermoon .!.:

Sevgili arkadaşlar, burda öyle mantıklı mantıklı yazıyorum falan ama iş kendime gelince bir tık kafam durdu gibi.
Öncelikle gerçekten çok şanssız bir çocuk, gençkız ve kadın oldum. Parasını ailesinden başka heryere harcayan, karısını çocuklarını döven, despot ve kaba bir baba, kocasından eziyet görüp onuda çocuklarından(özellikle en büyük olan benden) çıkaran ama kocaya toz kondurmayan bir anne ile büyüdüm.

Başarılı olduğum için üniversiteye yolladılar zar zor, yoksa karşılar kızın okumasına. Ama ne okuma, yurt parası yatırılmadığı için valizlerimle sokakta mı kalmadım, 3 günü sadece 2 poğaça ile mi geçirmedim. Sonra çalıştım yine onlara verdim.

Derken bana deliler gibi aşık olduğu için eşimle evlendim. Babamın tam tersiydi çünkü. Rahat ve sakin. AMA şu son zamanlarda felaket soğudum. Çünkü, eve bir misafir gelir, evde her ne giyiyorsa onunla durur, uygunsuz olsa bile. Ona göre neysen o olmalısın başkaları için değişmemelisin. Misafirliğe gideriz çorabının biri başka biri başka, ona göre çorabın görevi ayağı sıcak tutmak sadece. Sonra şu sıralar ben cinsellikte aşırı istekliyim ama o enerjisini haftada bir kere toparlayabiliyor. Ayrıca aşırı kilo aldı, saçlarını falan saldı, zaten onu görünce iştahımda kaçıyor. Ama sanırım bunlar biraz bahane çünkü asıl sebep bencilliği.

Örneğin, ağzını şapırdatarak yediği için kardeşim onu eleştirmişti, oda "Farkındayım ama umrumda değil" demişti. Bunun gibi küçük görünen ama bana göre büyük örnekler çok. İyi yönleri yok mu? Elbette, gezmeme tozmama, alışverişime karışmaz. Yemek seçmez, yoksa dert etmez. Bebekle ilgilenir ve sürekli dinlenmeme olanak sağlar. Sürekli iltifat eder, sarılmak ve öpmek ister. Falan filan. Boşanmak istiyorum sanırım ama bekleyebilirim biraz. Araştırma görevlisi olmak istiyorum ama düzenimi bozup çalışmaya başlarsam çok zor olur. Biraz daha beklesem mi?

Genişletmek için tıkla...

Merhaba canım eşinin güzel yönlerinide yazmışsın ne güzel sadece olaya kötü yönleriyle bakma güzel düşün güzel olsun eşini de güzel şeyler söyleyerek telkin et bence bazen insan kendini salabiliyo..

Şu an boşansanda ailenin sana sahip çıkacak kişiler değil gibi bence eşini uyar soğuduğunu açıkça söyle kendine çeki düzen versin farklı bi insan

46M6 .!.:

Siz evlenirken nasıl bir adamla evlendiğinizi bilmiyor muydunuz? Ya da şimdi mi gözüzüne battı? Ayrıca yaşlarınız kaç?

Genişletmek için tıkla...

Ben 30 o 32. 5 yıllık evliyiz ve ilk 4 sene hep benim dengeme göre hareket etti. Son 1 yıldır bıraktı.

Herkesin iyi huyu olduğu gibi kötü huyları da var ama kötü yönlerini görmemeye çalış

gunces .!.:

Elestirmek yerine duzgun bir dille ifade etmeyi denediniz mi?

Genişletmek için tıkla...

Tabiki. Ama en fazla 2 hafta dikkat eder sonra yine aynı.

bookermoon .!.:

Sevgili arkadaşlar, burda öyle mantıklı mantıklı yazıyorum falan ama iş kendime gelince bir tık kafam durdu gibi.
Öncelikle gerçekten çok şanssız bir çocuk, gençkız ve kadın oldum. Parasını ailesinden başka heryere harcayan, karısını çocuklarını döven, despot ve kaba bir baba, kocasından eziyet görüp onuda çocuklarından(özellikle en büyük olan benden) çıkaran ama kocaya toz kondurmayan bir anne ile büyüdüm.

Başarılı olduğum için üniversiteye yolladılar zar zor, yoksa karşılar kızın okumasına. Ama ne okuma, yurt parası yatırılmadığı için valizlerimle sokakta mı kalmadım, 3 günü sadece 2 poğaça ile mi geçirmedim. Sonra çalıştım yine onlara verdim.

Derken bana deliler gibi aşık olduğu için eşimle evlendim. Babamın tam tersiydi çünkü. Rahat ve sakin. AMA şu son zamanlarda felaket soğudum. Çünkü, eve bir misafir gelir, evde her ne giyiyorsa onunla durur, uygunsuz olsa bile. Ona göre neysen o olmalısın başkaları için değişmemelisin. Misafirliğe gideriz çorabının biri başka biri başka, ona göre çorabın görevi ayağı sıcak tutmak sadece. Sonra şu sıralar ben cinsellikte aşırı istekliyim ama o enerjisini haftada bir kere toparlayabiliyor. Ayrıca aşırı kilo aldı, saçlarını falan saldı, zaten onu görünce iştahımda kaçıyor. Ama sanırım bunlar biraz bahane çünkü asıl sebep bencilliği.

Örneğin, ağzını şapırdatarak yediği için kardeşim onu eleştirmişti, oda "Farkındayım ama umrumda değil" demişti. Bunun gibi küçük görünen ama bana göre büyük örnekler çok. İyi yönleri yok mu? Elbette, gezmeme tozmama, alışverişime karışmaz. Yemek seçmez, yoksa dert etmez. Bebekle ilgilenir ve sürekli dinlenmeme olanak sağlar. Sürekli iltifat eder, sarılmak ve öpmek ister. Falan filan. Boşanmak istiyorum sanırım ama bekleyebilirim biraz. Araştırma görevlisi olmak istiyorum ama düzenimi bozup çalışmaya başlarsam çok zor olur. Biraz daha beklesem mi?

Genişletmek için tıkla...

Boşanacak bir sebep görmedim
O kadar zor bir hayatın ardından bu sebepler çok elle tutulur değil
Bu sebepler insanı rahatsız eder mi edebilir ama bu da çocuk yapmadan önce düşünülmeliydi.

Macera aramayın derim...bekleyin sadece bir süreç gelip geçici bunlar için bosanilmaz biraz uyarın duzelicektir

Bosanırmısın bılmem de bana gereksız geldi ne bileyim sizin kendinizi saldıgınız zamanlar olmadımı yada eşim corap teki farklı gştse biryere gülme krizine girerim bence siz yeni heyecan arıyorsunuz

5 yıllık evlilikte son 1 senedir böyle. Öncesinde gözümün içine bakar ona göre davranırdı. Yoksa çocuğu kesinlikle öyle çat diye yapacak bir karakter değilim.

Boşan desek boşanacak mısın

bookermoon .!.:

Çünkü, eve bir misafir gelir, evde her ne giyiyorsa onunla durur, uygunsuz olsa bile. Ona göre neysen o olmalısın başkaları için değişmemelisin. Misafirliğe gideriz çorabının biri başka biri başka, ona göre çorabın görevi ayağı sıcak tutmak sadeceibi aşık olduğu için eşimle evlendim. Babamın tam tersiydi çünkü. Rahat ve sakin. AMA şu son zamanlarda felaket soğudum. . Sonra şu sıralar ben cinsellikte aşırı istekliyim ama o enerjisini haftada bir kere toparlayabiliyor. Ayrıca aşırı kilo aldı, saçlarını falan saldı, zaten onu görünce iştahımda kaçıyor. Ama sanırım bunlar biraz bahane çünkü asıl sebep bencilliği.

Örneğin, ağzını şapırdatarak yediği için kardeşim onu eleştirmişti, oda "Farkındayım ama umrumda değil" demişti. Bunun gibi küçük görünen ama bana göre büyük örnekler çok. İyi yönleri yok mu? Elbette, gezmeme tozmama, alışverişime karışmaz. Yemek seçmez, yoksa dert etmez. Bebekle ilgilenir ve sürekli dinlenmeme olanak sağlar. Sürekli iltifat eder, sarılmak ve öpmek ister. Falan filan. Boşanmak istiyorum sanırım ama bekleyebilirim biraz. Araştırma görevlisi olmak istiyorum ama düzenimi bozup çalışmaya başlarsam çok zor olur. Biraz daha beklesem mi?

Genişletmek için tıkla...

bunlar benim için uyarmışsam ve umursamıyosa yeterli nedenler boşanma için, özensizlik tiksindirici bir şey. benim sana saygım yok,seni elde ettim artık demenin fransızcası bunlar.

Bana bunlar biraz bahane gibi geldi, insan birini sevdi mi bazı şeyleri görmez. Ağız sapirtdatma çorap giyim bunlar bence basit şeyler. İnsanı rahatsız eder mi eder ama boşanmayı dusundurtmez bence başka birşeyler sizi boşanmayı düşünmeye itmiş. Benim eşimin de buna benzer beni rahatsız eden yönleri var ama boşanmayı düşünmem böyle şeyler için.

bookermoon .!.:

Ben 30 o 32. 5 yıllık evliyiz ve ilk 4 sene hep benim dengeme göre hareket etti. Son 1 yıldır bıraktı.

Genişletmek için tıkla...

Yaşlarınız makul. Birer yetişkinsiniz. Bence güzel tatlı dille konulun hedeflerinizden vs bahsedin size destek olmasını isteyin vs konuları burdan açarak rahatsızlıklarını net bir şekilde belirtin. Burada nice adamları anlatıyorlar. Sizinki de neymiş yıkmayın yuvanızı

Saydığınız sebepler evliliği bitirmek için sudan sebep olabilir belki ama soğuduysanız içim almıyor artık bu adamı diyorsanız bi şey diyemeyeceğim bilemiyorum ..
siz sanki sıkılmış gibisiniz hayatınızın monotonluğundan..