Boşanmalı mıyım?…

busemm63

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Ekim 2023
474
193
33
30
Merhaba arkadaşlar… İçimi dökmek istedim biraz.. eminim beni eleştirenler de olacaktır ama bunları kimseyle paylaşamamak çok zor. Eşimle 4 yıl önce evlendik. Gayet severek evlendik mutlu bir evliliğimiz vardı ve bu yıl ocak ayında doğum yaptım. Doğum yaptığımdan beri kocamdan aşırı soğudum. Özellikle son 3 aydır yaptığı her hareket bana batar oldu. Ben evden calısıyorum ama sıkıntılı bir patronum var, stresli bir işim var. bunun yanı sıra yemek bulaşık vs hep genelde bende olur. Gece gündüz çocukla hep ben ilgilenirim. Gündüz o evde olduğu vakitlerde çocukla ilgilenmeye çalışıyor ama “yoruldum, bi dur artık” vs gibi hep söylenir. Şimdi ilgisiz bir baba ve koca modeli çizmek istemem; kurutmadan çamaşır boşaltıcaksa mesela söyleseydin yapardım der ya da çocuğun bişeyi varsa söyleseydin yapardım der hep ama bu söylemeler beni yoruyor. İkimizde çalışıyoruz ikimiz de bu evde yaşıyoruz onun da her şeye hakim olması gerekiyor diye düşünüyorum. Çoğu durumda pasif kalıyor ve bu beni sinir ediyor. Hamile kaldığımdan bu yana hiç birliktelik yaşamadık. Ben çocuğmla birlikte yatıyorum o salonda yatıyor. Tabii söyleniyor arada ama ben hep bir bahane buluyorum. Boşanmaya da cesaretim yok açıkçası ama böyle nereye kadar gider bilmiyorum… Siz olsanız napardınız?
 
Bende de bazen oluyor gıcık oluyorum ama eşim saygılı ilgisini eksik etmez her dediğimi yapar Allah razı olsun en ufak şeyde boşanmak istiyorum diyorum deliriyorum ama onlar da zor şeyler yaşıyor çalışmak eve para getirmek derdindeler dışarıda çok insanla uğraşıyorlar eşinin davranışını gözden geçir sana olan saygısı yardımı var mı uzak durma o koltukla yorgunluktan uyur kalır kaldır yatağınıza geçin yaklaş o da senden belki de adım bekliyor biraz yapıcı olmak lazım
 
Eee bunlar bana çok normal geliyor bende de aynısından var. Şu an kızım 3 yaşına girdi ufak ufak libidom yükselmeye başladı galiba. Çocuk bağımsızlığını kazandıkça anne kendine geliyor. Benim eşim yardım etmek ister ama onada söylemen lazım. Bende çalışıyorum ki şu mahrumiyet bölgesi doğu hizmetindeyiz iş harici sürekli evde vakit geçiriyoruz, eşimden daha fazla ev işi beklediğimi fark ettim. Ancak bende şu problem var eşim yapsa bile arkasından ben tekrar yapıyorum ve eşimde buna sinirleniyor

Zamanla herşey düzelecektir. Siz sabahtan neler yapması gerektiği hakkında bilgi verin bir de bu yöntemi deneyin. Ben bir de şu çözümü buldum iş yaparken o mutlak çocukla ilgilenmeli. Çocuk uyurken asla iş yapmıyorum gidip bende yatıyorum
 
Cinsellik haricinde diğer sorunlar çözülebilir geldi aslında ama hamile kaldığınızdan beri hiç birliktelik yaşamamanız tuhaf geldi. Hiç adım atmıyor mu? ya da siz mi istemiyorsunuz cinsellik yaşamayı?
 
sizin için boşanınca daha iyiye gidecek olan kısım neresi?

boşanıp yeni ve daha iyi bir ilişki mi hedefliyorsunuz? --> olabilir.
boşanıp iş yükünüzün azalacağını mı düşünüyorsunuz? --> bekar anne olarak 2 yaş altı çocukla tek kalacaksınız bu yüzde 1 milyon. o zaman evin geçimi + çocuk + ev işi hepsi sizde olacak, böylesi sizin için daha kolay mı olur?

neden cesaretiniz yok, korktuğunuz kısım neresi?
 
Arkadaşlar bu platformda da okuduğum kadarıyla ve bizzat yaşamış olarak söylüyorum 100 erkekden 1 i ev işlerine gönüllü yardımcı oluyor diğerleri yapmıyor söylesenizde yapmıyor yapsa da söyleniyor bunu artık sorun olarak görmeyin çok yorucu biliyorum ama hepsi böyle inanın. Boşanmak için çok neden yok gibi, bence sakince sorunlarınızı konuşarak çözebilirsiniz. Bi uzmandan yardım almayı da deneyin
 

Doğumdan önce ev işlerini birlikte mi yapiyordunuz?
 
Çok kez konuştum.. pek bir faydası olmadı. Söylersen yaparımdan öteye geçemiyoruz.
 
İçimden gelmiyor maalesef. Koltukta uyumasının sebebi benim kızımla uyuyor olmamdan kaynaklı
 
Sizde de soğukluk olmuş muydu?
 
Birkaç kez denedi ama ben istemedim. Bir daha adım atmadı.
 
Erkekler kendileri akıl edemiyorlar ki. Hep komut vermek zorunda kalıyoruz. Sizin yaşadığınız süreçleri geçirdim. Sizin en azından çocuk olmadan önce ilişkiniz iyiymiş. Düzelir bence. Ciddi bir şekilde konuşun. Ciddiye almıyorsa aile terapistine gidebilirsiniz.
 
Hayır ama o zamanlar uykusuzluk yoktu ve tahammül seviyem daha fazlaydı

Anladım. O zaman esinizi karşınıza alıp konusun. Çocuktan önce çok rahata alışmış bir zahmet elini taşın altına koyacak. Maden ki boşanmaya cesaretiniz yok konuşup orta yolu bulmayı deneyin.
 
Benim için iyiye gidecek bir kısım var mı bilmiyorum ama bu şekilde ona haksızlık ediyormuşum gibi geliyor. Ona karşı bir samimiyetim sıcaklığım kalmadı. İki gün sonra çocuğumun odasını ayırsam tekrar aynı yatakta yatmaya başlasak mutlu olur muyum bilmiyorum bunları düşünmeye başladım. Boşanmaya da şu yüzden cesaretim yok ben boşanmış bir anne babanın çocuğuyum. Kızımın bunu yaşamasını hiç istemiyorum cünkü aslında kötü bir baba veya koca değil. Sırf benim yüzümden babasından mahrum kalmasını istemiyorum.
 
Sizde de soğukluk olmuş muydu?
Evet olmuştu hiç sevişesim gelmiyordu ki henüz tam anlamıyla da gelmiş değil, bir ara her yaptığı batıyordu özellikle uyurken görünce içten içe çıldırıyordum durduk yere kavga çıkarıyordum bir ara asla bana yaranamadı, temizlik konusunda hergün bir yeri beraber temizliyorduk falan filan zamanla meşguliyerlwrimiz değişti mekanımız değişti kızımız büyüdü 2 gündür sevişesim var adam hasta kızım beşikte yatmadı hep yanımda şu an ona yatak aldık eşim aldı yatağıda 120-200 kızı uyuturken bende uyur kalırmışım gece uyanıyorum salon ve mutfağı dağınık bırakmamışsa sıkıntı yok ama dağıtmışsa sıkıntı bu aralarda buna tahammülüm yok.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…