Ben hiç tekrar böyle hissedebileceğime inanamıyorum ama umarım hissedebilirim
Ben hiç tekrar böyle hissedebileceğime inanamıyorum ama umarım hissedebilirimEvet olmuştu hiç sevişesim gelmiyordu ki henüz tam anlamıyla da gelmiş değil, bir ara her yaptığı batıyordu özellikle uyurken görünce içten içe çıldırıyordum durduk yere kavga çıkarıyordumbir ara asla bana yaranamadı, temizlik konusunda hergün bir yeri beraber temizliyorduk falan filan zamanla meşguliyerlwrimiz değişti mekanımız değişti kızımız büyüdü 2 gündür sevişesim var adam hasta kızım beşikte yatmadı hep yanımda şu an ona yatak aldık eşim aldı yatağıda 120-200 kızı uyuturken bende uyur kalırmışım gece uyanıyorum salon ve mutfağı dağınık bırakmamışsa sıkıntı yok ama dağıtmışsa sıkıntı bu aralarda buna tahammülüm yok.
Sende çamaşırını yemegını yapma söyleseydin yapardım de .Merhaba arkadaşlar… İçimi dökmek istedim biraz.. eminim beni eleştirenler de olacaktır ama bunları kimseyle paylaşamamak çok zor. Eşimle 4 yıl önce evlendik. Gayet severek evlendik mutlu bir evliliğimiz vardı ve bu yıl ocak ayında doğum yaptım. Doğum yaptığımdan beri kocamdan aşırı soğudum. Özellikle son 3 aydır yaptığı her hareket bana batar oldu. Ben evden calısıyorum ama sıkıntılı bir patronum var, stresli bir işim var. bunun yanı sıra yemek bulaşık vs hep genelde bende olur. Gece gündüz çocukla hep ben ilgilenirim. Gündüz o evde olduğu vakitlerde çocukla ilgilenmeye çalışıyor ama “yoruldum, bi dur artık” vs gibi hep söylenir. Şimdi ilgisiz bir baba ve koca modeli çizmek istemem; kurutmadan çamaşır boşaltıcaksa mesela söyleseydin yapardım der ya da çocuğun bişeyi varsa söyleseydin yapardım der hep ama bu söylemeler beni yoruyor. İkimizde çalışıyoruz ikimiz de bu evde yaşıyoruz onun da her şeye hakim olması gerekiyor diye düşünüyorum. Çoğu durumda pasif kalıyor ve bu beni sinir ediyor. Hamile kaldığımdan bu yana hiç birliktelik yaşamadık. Ben çocuğmla birlikte yatıyorum o salonda yatıyor. Tabii söyleniyor arada ama ben hep bir bahane buluyorum. Boşanmaya da cesaretim yok açıkçası ama böyle nereye kadar gider bilmiyorum… Siz olsanız napardınız?
Ben kimseye bırakamıyorum maalesef. Annem vefat etti. Belki o olsa ona bırakabilirdim ama kimseye emanet edemiyorumÇocuğu bırakabileceğiniz bir yakınınız var mı, güzelce hazırlanıp, başbaşa vakit geçirseniz?
Eşiniz yardım istediğinizde tamam söyleseydin yapardım diyorsa aslinda çokta büyütülecek bir şey yok gibi. Hangi erkek durtmeden bi şey yapıyor ki.Oturup konuşunca düzelmeyecek sorun yok gibi gözüküyor burdanMerhaba arkadaşlar… İçimi dökmek istedim biraz.. eminim beni eleştirenler de olacaktır ama bunları kimseyle paylaşamamak çok zor. Eşimle 4 yıl önce evlendik. Gayet severek evlendik mutlu bir evliliğimiz vardı ve bu yıl ocak ayında doğum yaptım. Doğum yaptığımdan beri kocamdan aşırı soğudum. Özellikle son 3 aydır yaptığı her hareket bana batar oldu. Ben evden calısıyorum ama sıkıntılı bir patronum var, stresli bir işim var. bunun yanı sıra yemek bulaşık vs hep genelde bende olur. Gece gündüz çocukla hep ben ilgilenirim. Gündüz o evde olduğu vakitlerde çocukla ilgilenmeye çalışıyor ama “yoruldum, bi dur artık” vs gibi hep söylenir. Şimdi ilgisiz bir baba ve koca modeli çizmek istemem; kurutmadan çamaşır boşaltıcaksa mesela söyleseydin yapardım der ya da çocuğun bişeyi varsa söyleseydin yapardım der hep ama bu söylemeler beni yoruyor. İkimizde çalışıyoruz ikimiz de bu evde yaşıyoruz onun da her şeye hakim olması gerekiyor diye düşünüyorum. Çoğu durumda pasif kalıyor ve bu beni sinir ediyor. Hamile kaldığımdan bu yana hiç birliktelik yaşamadık. Ben çocuğmla birlikte yatıyorum o salonda yatıyor. Tabii söyleniyor arada ama ben hep bir bahane buluyorum. Boşanmaya da cesaretim yok açıkçası ama böyle nereye kadar gider bilmiyorum… Siz olsanız napardınız?
adam siz söylemeden bişey yapmıyor, evde herşey sizin üstünüzde, soğutmuş kendindenBenim için iyiye gidecek bir kısım var mı bilmiyorum ama bu şekilde ona haksızlık ediyormuşum gibi geliyor. Ona karşı bir samimiyetim sıcaklığım kalmadı. İki gün sonra çocuğumun odasını ayırsam tekrar aynı yatakta yatmaya başlasak mutlu olur muyum bilmiyorum bunları düşünmeye başladım. Boşanmaya da şu yüzden cesaretim yok ben boşanmış bir anne babanın çocuğuyum. Kızımın bunu yaşamasını hiç istemiyorum cünkü aslında kötü bir baba veya koca değil. Sırf benim yüzümden babasından mahrum kalmasını istemiyorum.
Benim eşim de öyle biri değil. Dediğiniz gibi aslında bende de tiksinti durumu var. Bu evle ilgili söylediklerim biraz da bahane sanki bilmiyorum..Ya bu dönemi birçok kadın yaşıyor maalesef. Boşanmak istemiyorsanız, şöyle diyeyim, çocuk büyüdükçe, rahatlayacaksınız. Birkaç yıl daha geçecek tabii. Benim eşimle de cinselliğimiz aylarca olmadı. Tiksinti duyuyordum. Eşim aldatmadı beni. Ama başkası olsa o dönem aldatabilirdi. Bu da bir risk yani.
Doğru haklısınız. Ben kendimi o kadar erkek gibi hissediyorum ki artık anlatamam.. belki soğukluğum bundan da olbilirBence ilişkinizin güzel tarafından bakmaya çalışın, eşimize haksızlık etmiyorsunuz anne oldunuz hormonlar şu an çocuğu büyütme derdine evet libidosu yüksek kadınlar var ama her kadında bir değil. Sadece sürecin geçici olduğunu düşünün. Hem burada haksızlık tek taraflı değil eşinizde size kadın olduğunuzu dişi olduğunuzu hissettirmeli. Benim eşime yok istemiyorum diyince tamam ama ne zaman vereceksin diye sorar hemenperşembe derim çarşamba olsun yapar tüm dikkatim ciddiyetim kaybolur
Siz saydığınız tüm bu işleri birisi size söylediği için mi yapıyorsunuz elbette hayır ,gayet sorumsuz bir koca ve baba bence çokta güzellemeye gerek yok.Çok kez konuştum.. pek bir faydası olmadı. Söylersen yaparımdan öteye geçemiyoruz.
Arkadaşlar bu platformda da okuduğum kadarıyla ve bizzat yaşamış olarak söylüyorum 100 erkekden 1 i ev işlerine gönüllü yardımcı oluyor diğerleri yapmıyor söylesenizde yapmıyor yapsa da söyleniyor bunu artık sorun olarak görmeyin çok yorucu biliyorum ama hepsi böyle inanın. Boşanmak için çok neden yok gibi, bence sakince sorunlarınızı konuşarak çözebilirsiniz. Bi uzmandan yardım almayı da deneyin
Çocuğunuz odasında uyumalı, eşlerin yatak ayırmasını doğru bulmuyorum. Ayrı uyumak da duygusal uzaklık oluşturur..İçimden gelmiyor maalesef. Koltukta uyumasının sebebi benim kızımla uyuyor olmamdan kaynaklı
Yanaşmamasıyla ömrünüzden çalınıyor.Tamam düzelebilir ama kendi kendine düzelmesini beklemek vakit kaybı.Mutlaka ikna etmeye çalışın.Eşim yaklaşmadı bu konuya maalesef..
Neden birliktelik yaşamadınız ve siz neden yatağı ayırdınız soğudunuz mu sevmiyor musunuzMerhaba arkadaşlar… İçimi dökmek istedim biraz.. eminim beni eleştirenler de olacaktır ama bunları kimseyle paylaşamamak çok zor. Eşimle 4 yıl önce evlendik. Gayet severek evlendik mutlu bir evliliğimiz vardı ve bu yıl ocak ayında doğum yaptım. Doğum yaptığımdan beri kocamdan aşırı soğudum. Özellikle son 3 aydır yaptığı her hareket bana batar oldu. Ben evden calısıyorum ama sıkıntılı bir patronum var, stresli bir işim var. bunun yanı sıra yemek bulaşık vs hep genelde bende olur. Gece gündüz çocukla hep ben ilgilenirim. Gündüz o evde olduğu vakitlerde çocukla ilgilenmeye çalışıyor ama “yoruldum, bi dur artık” vs gibi hep söylenir. Şimdi ilgisiz bir baba ve koca modeli çizmek istemem; kurutmadan çamaşır boşaltıcaksa mesela söyleseydin yapardım der ya da çocuğun bişeyi varsa söyleseydin yapardım der hep ama bu söylemeler beni yoruyor. İkimizde çalışıyoruz ikimiz de bu evde yaşıyoruz onun da her şeye hakim olması gerekiyor diye düşünüyorum. Çoğu durumda pasif kalıyor ve bu beni sinir ediyor. Hamile kaldığımdan bu yana hiç birliktelik yaşamadık. Ben çocuğmla birlikte yatıyorum o salonda yatıyor. Tabii söyleniyor arada ama ben hep bir bahane buluyorum. Boşanmaya da cesaretim yok açıkçası ama böyle nereye kadar gider bilmiyorum… Siz olsanız napardınız?
benimkide yap desem kırmaz yapar söylenmez ama yap dicem hepArkadaşlar bu platformda da okuduğum kadarıyla ve bizzat yaşamış olarak söylüyorum 100 erkekden 1 i ev işlerine gönüllü yardımcı oluyor diğerleri yapmıyor söylesenizde yapmıyor yapsa da söyleniyor bunu artık sorun olarak görmeyin çok yorucu biliyorum ama hepsi böyle inanın. Boşanmak için çok neden yok gibi, bence sakince sorunlarınızı konuşarak çözebilirsiniz. Bi uzmandan yardım almayı da deneyin
cnm ben büyük sorunlar göremedim. siz niçin hep çocukla yatıyosunuz? yatak odasına beşik koysanız aynı yatağa girseniz daha iyi olmazmı? eşin şuan yatağada gelse arada çocuk ay ezdimmi, ay vurdummu derken karı koca enerjiniz yine oluşmicak. aynı yatağa girip uyusanız bile oksitosin vb. hormonlarınız salgılanırsa pozitifliğiniz ve tahammülünüz artacak bence. erkekler söylemeden canı gönülden ev işlerine eyilmez bunu çok görme hepsi böleMerhaba arkadaşlar… İçimi dökmek istedim biraz.. eminim beni eleştirenler de olacaktır ama bunları kimseyle paylaşamamak çok zor. Eşimle 4 yıl önce evlendik. Gayet severek evlendik mutlu bir evliliğimiz vardı ve bu yıl ocak ayında doğum yaptım. Doğum yaptığımdan beri kocamdan aşırı soğudum. Özellikle son 3 aydır yaptığı her hareket bana batar oldu. Ben evden calısıyorum ama sıkıntılı bir patronum var, stresli bir işim var. bunun yanı sıra yemek bulaşık vs hep genelde bende olur. Gece gündüz çocukla hep ben ilgilenirim. Gündüz o evde olduğu vakitlerde çocukla ilgilenmeye çalışıyor ama “yoruldum, bi dur artık” vs gibi hep söylenir. Şimdi ilgisiz bir baba ve koca modeli çizmek istemem; kurutmadan çamaşır boşaltıcaksa mesela söyleseydin yapardım der ya da çocuğun bişeyi varsa söyleseydin yapardım der hep ama bu söylemeler beni yoruyor. İkimizde çalışıyoruz ikimiz de bu evde yaşıyoruz onun da her şeye hakim olması gerekiyor diye düşünüyorum. Çoğu durumda pasif kalıyor ve bu beni sinir ediyor. Hamile kaldığımdan bu yana hiç birliktelik yaşamadık. Ben çocuğmla birlikte yatıyorum o salonda yatıyor. Tabii söyleniyor arada ama ben hep bir bahane buluyorum. Boşanmaya da cesaretim yok açıkçası ama böyle nereye kadar gider bilmiyorum… Siz olsanız napardınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?