Merabalar benim canım bugün çok sıkkın ilk kez bu kadar ciddiyim boşanma konusunda 8 yıllık evliyim 10 yıldır tanışıklığımız ve mutsuzum eşim iyi bir baba sorumluluklarını bilen bir eş her zaman evine bakar ihtiyaçlarımızı karşılar ama bizim sıkıntımız bitmek bilmeyen kavgalarımız aramızda ne saygı var ne ilgi ikimizde öyleyiz ne bir yatak ilişkimiz hep sağlıksız bir yatak odamız var bebek yapmak istediğimizde zorla ilişkiye girip anca bebeğimizin olması 4 yaşında bir oğlum var babasını çok seviyor ben bugün karar verdim ki ben gerçekten bu adamla bir ömür boyu devam edemem birbirimizin arasında sevgi kalmadı ama 1 senedir bebek istiyordum 9 aydan sonra tuttu o da düştü düşündüm ki 2. Çocuğumuzun olmaması belki bir işarettir birbirimize herseye söylüyoruz sürekli ben kocayım saygılı ol diyor ama o da bana kötü davranıyor evliliğimiz boyunca hep şiddet vardı tamam önemsemedim evimize bakıyor iyi bir baba dedim ama kendime saygımı yitirdim ama boşanamıyorım bi yandan çünkü babam kanser hastası ve sert mizaca sahip babam ve kocam iyi anlaşıyor şimdi boşanıp babamın evine gidemem hem rahatsız hem de bide kendi mutsuzluğumu oraya sürüklemek istemiyorum bir yandan oğlum babasını çok seviyor ama ben mutsuzum ne yapacağımı şaşırdım bir gün boşanacam kocam da kurtulacak çünkü ondan da sevgi hissetmiyorum ben de göstermiyorum dün oğlum yoktı yatağımızda beraber yyuduk sarılmak istedim aramızdaki buzları eritmek istedim ama o karşılık vermedi bugün anladım ki ben gerçekten mutsuzum ve bu adamla ömür boyu geçinemem bir yandan da ne yapacağımı şaşırdım boşanalım dediğimde tepkisi ne olacak yeni bebek düşürdüm bir iki gün destek sonra yine eski halimize geri dönüyoruz çocuğun yanında bagrısıyoruz birebirimize şiddet gösteriyoruz arada oğlum ağlıyor bağırıyor ben tabi ki erkek şiddettinin karşısında çok tepki veremediğim için yaralanan ben oluyorum ama ben evimize bakıyor diye hep susuyorum artık katlanamak ta istemiyorum bir fikir verin bana ne kadar daha beklemeliyim