-
- Konu Sahibi duvarklima
- #281
bence bu adam sana boşanalım demekle zarf atmış aslında boşanma gibi düşüncesi yokmuş senin ona ayrılmayalım çocugumuz var vs. gibi yalvarmanı falan bekliyodu galiba sendedava açınca adam dellenmiş sanırım başka açıklama bulamadım inanki.. bu erkekler ellerindekini kaybettiklerini anlayınca deli oluyorlar benim eşimde aynen seninki gibi yapıyor açmıyorum fakat kudurmuş gibi başka yerlerden saldırıyor..
ben olsam tazminat davasıda açardım çünki anlaşmalı olsada eşin çirkinleşecek evet dava uzamasın diyosun senide çok iyi anlıyorum fakat o hakaretleride sen haketmiyosun en önemlisi sen çocugunun annesisin sevmiyosa bile saygı duymak zorunda ama bu erkeklerde o anlayış ve düşünce yokkii...
canım haklısın sessiz kalmamın tek nedeni kızımın babası olduğu içindi. haftasonu annesi ile buraya geldiler bebeği görecekmiş tabii ben ikisinide görmedim , ablama gelip gördüler, babam annesine ve ona ağzının payını vermiş, aynı şekilde ablamda diyeceğini demiş, ablam ağustostan beri boşanacağım diye duruyordun hakarte edici tehdit edici mesajalr atıyordun ne oldu demiş, o da ben böyle yaparak bana döneceğini düşündüm blöf yaptım demiş, ablamda malesef blöfün ters tepti demiş. dönmesini isteyen insan böylemi davranır sürekli hakaret ve tehdit edici mesajlarlamı demiş. ben şimdiye kadar ne evliliğimde ne de bu süreçte hiç saygısızlık yapmadım hiç garip mesajlar atmadım. bekleyeceğim dava günü bu işi uzatmaya niyetliyse o zaman hem tazminat davası açacağım hemde mesajlarıyla savcıya vereceğim.
kendimi cok sucluyorum.kendim ettim kendim buldum derler ya o hesap işte ..nişanlıyken severken hiç bişey görmezmiş gözler,görmedi hep onun yuzunden bunun yzuunden falan filan derken gecti gitti..mutlu oldugumu zannnettim evlendim,cok sevdigimi zannettim yanıldım , evliligimin ilk yılında anlamdım bunu bir gün evden gitti bir hafta sonra geldi..o arada bosanma davası dilekcesi hazırlamıs nefret ettigini iğrendigini bunaldıgını sevmedigini söyledi döyledi cesaret edemedim,aileme dönmekten korktum bosanmaktan korktum..sonra barıstık..derken bir yıl gecti hamiiile kalmısım bi mucize cocuk olmaz derlerdi oldu cok agladım bu adama cocuk yapmam dedim kimse anlmadı cunki kimse bilmiyordu neler yasadıgımı,siddet baskı hakaret dengesiz davranıslar...derken oglum dogdu işimi bıraktım mecburen..oglum dort aylıkken geceeleri gec gelmeye basladı bunaldı sıkıldım falan derken bir iki gelmemeye basladı clup bar eglenceye gitmeye basladı para eve hiç getirmmedi ailemden destek aldım ev kira cocuk var calısmıyorum derken evden gideli iki ay oldu iki günde gelip ust degiştirip gidiyor annesinde kalıyor falan bosanma dilekcesi hazırlandı anlasmalı olarak bana sormadı bile .. bitti zaten hiç sevmemiştim seni dedi,kendimi zorluyordum dedi hakaretler kavgalar aileler girdi ...böyle uc ay gecti ve o arada barda bi kadınla tanıstıgını ögrendim onunla evlenmek istedigini ögrendim..kadını aradım bekar oldugunu söylemiş ve bir sürü sey ...bunu yaptıgı insanda yakın arkadasımın eşiyle birlikte bunları yapıyorlar tek fark o bir cok kadınla birlikte bizimki bir kadına takılıyor..kadınla konusunca olay buyudu kadın tekmeyi bastı ... baktım eve geliyor ... annesine giidiyor onlarla geliyor , görümceme gidiyor onlarla geliyor..eve geldi bir gece oturduk konustuk cok bunaldım size gecim saglayamadım tek masımı yetiremedim..bende bunlardan kactım dedi .. hata yaptım oyuna geldim dedi .. kabul etmedim.. git dedim..gitmedi bir hafta sonra benim ailem gidip durumu anlattı kendi acısından ...babam bir sans dedi bir kez benim için dene dedi..evlenirken babamı kırmıstım bu defa kırmayacagım cünkü yine olmazsa denedim baba seni dinlemedim demek için... simdi oglum bir yasında agustosta döndü tam olrak eve hattını degiştirdi.dilekce hala bir kenarda duruyor..her gün hergün ıgreniyorum ondan ..nefret ediyorum hala ...ama oglumu nasıl babasından mahrum ederim cesaretim yok...evet artık yapmıyor ama huylu huyundan vazgecermi ...
güven sıfır sevgi sıfır işe basladım ... calısyorum ogluma daha iyi bakabilmek için her an darbe alıcakmısım gibi savunmadayım her zaman ...kayınvalidemle konusmuyorum bunları yapmasına destek oldukları için,herseyi bilip gizledikleri yardım ettikleri için ,o da kendi ailesiyle konusmuyor arallarında baska mesele varmıs.. ogluma annem bakıyor cok sukur buyuyor...sizler basarmısısnız .. aslında biliyorum bugun olmasa yarın biticek ... cok sancılı cesaret edemiyorum,mutsuz bir yuvam var ..hergün bakıp igrendim bir adam var .. ve yasamam ve dayanma sebebim bir melegim var
kendimi cok sucluyorum.kendim ettim kendim buldum derler ya o hesap işte ..nişanlıyken severken hiç bişey görmezmiş gözler,görmedi hep onun yuzunden bunun yzuunden falan filan derken gecti gitti..mutlu oldugumu zannnettim evlendim,cok sevdigimi zannettim yanıldım , evliligimin ilk yılında anlamdım bunu bir gün evden gitti bir hafta sonra geldi..o arada bosanma davası dilekcesi hazırlamıs nefret ettigini iğrendigini bunaldıgını sevmedigini söyledi döyledi cesaret edemedim,aileme dönmekten korktum bosanmaktan korktum..sonra barıstık..derken bir yıl gecti hamiiile kalmısım bi mucize cocuk olmaz derlerdi oldu cok agladım bu adama cocuk yapmam dedim kimse anlmadı cunki kimse bilmiyordu neler yasadıgımı,siddet baskı hakaret dengesiz davranıslar...derken oglum dogdu işimi bıraktım mecburen..oglum dort aylıkken geceeleri gec gelmeye basladı bunaldı sıkıldım falan derken bir iki gelmemeye basladı clup bar eglenceye gitmeye basladı para eve hiç getirmmedi ailemden destek aldım ev kira cocuk var calısmıyorum derken evden gideli iki ay oldu iki günde gelip ust degiştirip gidiyor annesinde kalıyor falan bosanma dilekcesi hazırlandı anlasmalı olarak bana sormadı bile .. bitti zaten hiç sevmemiştim seni dedi,kendimi zorluyordum dedi hakaretler kavgalar aileler girdi ...böyle uc ay gecti ve o arada barda bi kadınla tanıstıgını ögrendim onunla evlenmek istedigini ögrendim..kadını aradım bekar oldugunu söylemiş ve bir sürü sey ...bunu yaptıgı insanda yakın arkadasımın eşiyle birlikte bunları yapıyorlar tek fark o bir cok kadınla birlikte bizimki bir kadına takılıyor..kadınla konusunca olay buyudu kadın tekmeyi bastı ... baktım eve geliyor ... annesine giidiyor onlarla geliyor , görümceme gidiyor onlarla geliyor..eve geldi bir gece oturduk konustuk cok bunaldım size gecim saglayamadım tek masımı yetiremedim..bende bunlardan kactım dedi .. hata yaptım oyuna geldim dedi .. kabul etmedim.. git dedim..gitmedi bir hafta sonra benim ailem gidip durumu anlattı kendi acısından ...babam bir sans dedi bir kez benim için dene dedi..evlenirken babamı kırmıstım bu defa kırmayacagım cünkü yine olmazsa denedim baba seni dinlemedim demek için... simdi oglum bir yasında agustosta döndü tam olrak eve hattını degiştirdi.dilekce hala bir kenarda duruyor..her gün hergün ıgreniyorum ondan ..nefret ediyorum hala ...ama oglumu nasıl babasından mahrum ederim cesaretim yok...evet artık yapmıyor ama huylu huyundan vazgecermi ...
güven sıfır sevgi sıfır işe basladım ... calısyorum ogluma daha iyi bakabilmek için her an darbe alıcakmısım gibi savunmadayım her zaman ...kayınvalidemle konusmuyorum bunları yapmasına destek oldukları için,herseyi bilip gizledikleri yardım ettikleri için ,o da kendi ailesiyle konusmuyor arallarında baska mesele varmıs.. ogluma annem bakıyor cok sukur buyuyor...sizler basarmısısnız .. aslında biliyorum bugun olmasa yarın biticek ... cok sancılı cesaret edemiyorum,mutsuz bir yuvam var ..hergün bakıp igrendim bir adam var .. ve yasamam ve dayanma sebebim bir melegim var
kendimi cok sucluyorum.kendim ettim kendim buldum derler ya o hesap işte ..nişanlıyken severken hiç bişey görmezmiş gözler,görmedi hep onun yuzunden bunun yzuunden falan filan derken gecti gitti..mutlu oldugumu zannnettim evlendim,cok sevdigimi zannettim yanıldım , evliligimin ilk yılında anlamdım bunu bir gün evden gitti bir hafta sonra geldi..o arada bosanma davası dilekcesi hazırlamıs nefret ettigini iğrendigini bunaldıgını sevmedigini söyledi döyledi cesaret edemedim,aileme dönmekten korktum bosanmaktan korktum..sonra barıstık..derken bir yıl gecti hamiiile kalmısım bi mucize cocuk olmaz derlerdi oldu cok agladım bu adama cocuk yapmam dedim kimse anlmadı cunki kimse bilmiyordu neler yasadıgımı,siddet baskı hakaret dengesiz davranıslar...derken oglum dogdu işimi bıraktım mecburen..oglum dort aylıkken geceeleri gec gelmeye basladı bunaldı sıkıldım falan derken bir iki gelmemeye basladı clup bar eglenceye gitmeye basladı para eve hiç getirmmedi ailemden destek aldım ev kira cocuk var calısmıyorum derken evden gideli iki ay oldu iki günde gelip ust degiştirip gidiyor annesinde kalıyor falan bosanma dilekcesi hazırlandı anlasmalı olarak bana sormadı bile .. bitti zaten hiç sevmemiştim seni dedi,kendimi zorluyordum dedi hakaretler kavgalar aileler girdi ...böyle uc ay gecti ve o arada barda bi kadınla tanıstıgını ögrendim onunla evlenmek istedigini ögrendim..kadını aradım bekar oldugunu söylemiş ve bir sürü sey ...bunu yaptıgı insanda yakın arkadasımın eşiyle birlikte bunları yapıyorlar tek fark o bir cok kadınla birlikte bizimki bir kadına takılıyor..kadınla konusunca olay buyudu kadın tekmeyi bastı ... baktım eve geliyor ... annesine giidiyor onlarla geliyor , görümceme gidiyor onlarla geliyor..eve geldi bir gece oturduk konustuk cok bunaldım size gecim saglayamadım tek masımı yetiremedim..bende bunlardan kactım dedi .. hata yaptım oyuna geldim dedi .. kabul etmedim.. git dedim..gitmedi bir hafta sonra benim ailem gidip durumu anlattı kendi acısından ...babam bir sans dedi bir kez benim için dene dedi..evlenirken babamı kırmıstım bu defa kırmayacagım cünkü yine olmazsa denedim baba seni dinlemedim demek için... simdi oglum bir yasında agustosta döndü tam olrak eve hattını degiştirdi.dilekce hala bir kenarda duruyor..her gün hergün ıgreniyorum ondan ..nefret ediyorum hala ...ama oglumu nasıl babasından mahrum ederim cesaretim yok...evet artık yapmıyor ama huylu huyundan vazgecermi ...
güven sıfır sevgi sıfır işe basladım ... calısyorum ogluma daha iyi bakabilmek için her an darbe alıcakmısım gibi savunmadayım her zaman ...kayınvalidemle konusmuyorum bunları yapmasına destek oldukları için,herseyi bilip gizledikleri yardım ettikleri için ,o da kendi ailesiyle konusmuyor arallarında baska mesele varmıs.. ogluma annem bakıyor cok sukur buyuyor...sizler basarmısısnız .. aslında biliyorum bugun olmasa yarın biticek ... cok sancılı cesaret edemiyorum,mutsuz bir yuvam var ..hergün bakıp igrendim bir adam var .. ve yasamam ve dayanma sebebim bir melegim var
Evlenirken hiç böyle hayal etmemiştim , bebegim doguncada cok mutluyduk diye düşünürdüm ...hep yanılmısım hep kandırılmısım ...
evet suan yanımdaona her baktıgımda yaptıklarını görüyürum yüzünde ,ona her güvenmek isteidigmde sırtımdan vurupp kacıcıakmıs gibi geliyor ,,
zaman dedim kendimce herseye care iyi yada kötü ... cok zor hayatlar var cok
hereksin derdi farkılı.bende boşandım hamileyim ve bebk onun umru değil..bilmiyorum nası toparlıycam bu darmadağın hayatımı..halbuki hep boşanmalarda çoçuk kavvgası yapıyolar yada çoçuk için evliliğe devam ediyolar..uff artık dayanamıyorum ...
hereksin derdi farkılı.bende boşandım hamileyim ve bebk onun umru değil..bilmiyorum nası toparlıycam bu darmadağın hayatımı..halbuki hep boşanmalarda çoçuk kavvgası yapıyolar yada çoçuk için evliliğe devam ediyolar..uff artık dayanamıyorum ...
evet herkesin sorunu farklı. o kadar çok artmışki bu boşanmalar. ve dikkat ediyorum özellikle hamilelik döneminde yada bebeği çok küçük olan o kadar ayrılan var ki burada. benimde bebeğimin 40 ı çıkmadan çekti gitti, sonra bir ara barışır gibi olduk ama ekimden beri görüşmüyoruz o zaman kızım 3 aylıktı şimdi 7 aylık. dava sürecindeyiz. hiç kendimi böyle birşeyin içinde bulacağımı düşünemezdim hala bana hayal gibi geliyor sanki eşimle herzamanki gibi iş nedeni ile bir arada değiliz gibi.
doğru tespit.
çocuk öncesi evliliğinde aile problemleri yaşayan. ( muhtemelen düğünle başlıyor)
hadi bir şekilde idare eden. Ve sonra çocuk sahibi olan çiftler,
sözde en mutlu olmaları gerekez zamanda daha ufak bebekleri varken,
çoğu boşanıyor.
Bunun nedeni henüz biz olmayı becerememeleri. ( esas neden erkekten kaynaklı)
üstüne çocuk tamamlayıcı etki yapacakken, tamamen yıkıcı bir etkisi oluyor.
çok doğru ifade etmişsin,bu düğünle nişanla vs ile başlayan saçma salak problemler(aslında insanların gerçek yüzleri o zaman ortaya çıkıyor ama görmek istemiyorsun çoğu zaman),biz olmamayı becerememeler falan filan..ergenlikten çıkamamış adamları alıpta evimize direk yapmaya çalışırsak,dişi kuş olarak nekadar çaba sarfedersek edelim o yuva başımıza yılıyor malesef.en baştan biraz objektif bakabilseydik çıkan sorunlara aslında bence şuan bitmekte olan ve biten pekçok çoğu evlilik hiç yapılmayacaktı.ama geçen zamana,yapılan hatalara kahretmeye gerek yok bu saatten sonra,maneviyatımızı güçlendirirsek daha uzun ve güçlü kalkarız evvelallah ayağa.önceleri boşuna geçtiğini düşündüm on yılımın,ama şimdi daha gerçekçi bakıyorum,hatarım sonucu kaybettiğimi düşündüğüm yıllarıma karşılık hediyem canım kızım(şu anda 9 aylık) ve eşsiz tecrubelerim.unutmayın bunları bazı insanlar bütün ömürlerini ve servetlerini vermeyi kabul etseler bile elde edemeyebiliyorlar.hayat bitmedi devam ediyor.bu arada bişey daha eklemeden geçemicem,bazılarınız belki kendimi rahatlatmk adına bu şekilde kendime pembe yalanlar söylediğimi düşünebilirler ama emin olun öyle değil,ben eşimden uzun zamandır etkilenmediğimi,onu aslında beğenmediğimi farkettim ondn ayrı kalınca.olaayların içinden sıyrılınca daha net görebiliyorsun ne oldu ne bitti?ama nasıl bir ruh haline büründüysem ve nasıl bir takıntı yaptıysam bilmiyprum,ondan herhangibir nedenle utandığımda bile,kendime,bıraksana bu adamı zaten yüzün neredeyse hiç gülmedi üstelik artık senin iyice hoşlanmayacağın bir tarzda adam olmaya başladı diyememişim,üstelik çocuğum yoktu ve maddi anlamda ona bağımlı değildim pek,en kötü ailemle yaşardım.aile kavramı albette korunmalı ama bize sorun yaşatan adamları da çok yüceltiyormuşuz gibi geliyor,onlar böyle değiller.
allah yardımcınız olsun ama babalar hiç bir zaman ane gibi olmuyor aslında babalığı hak etmiyorlarda bak biizmki 1 yıldır bir sesini bile çok gördü sadece 150 lira vermesin diye ama benki bu zaman kadar çalışmayan innan 2 aydır çalışıyorum ve kızıma gül bakıyorum çok şükür rabbime ama tabiki her baba kelimesi benm için bir kabus oluyor çünkü 3.5 yaşında 1.5 yıdır ayrıyız benmde bbaam var dimi anne babam uzakta dimi ne zmaan gelcek biri baba dicek diye ödüm kopuyor ama rabbim o kadar büyükki umarım bu yavruların ahını bırakmıcak
kızım 17 yaşında ona hizmet etmek için kalmasını istiyor ütüsünü yemeğini vs yaptırmak için ortalıkta değerli bir eşya yok sadece normal ev eşyaları .. ama neden böyle pürüzlük çıkarıyor ben de anlamış değilim
ister istemez çocuklar etkileniyor bu durumdan maaleseff arkadaşlarını dahi kıskandığı dönemler oldu oğlumun..ayrıca bu dönemide kullandığı zamanlarda oldu...
şuan 12 yaşında diğer arkadaşlarının babasıyla yaptıklarını gördüğü zaman hemen koşarak anne seninle biryerlere gidelim..falanca annesiyle babasıyla gezmeye gidiyorr..
bu durum bazen yüreğinizide acıtsaaa evladınız için en gzlini yapmak için çabalıyorsunuz..:2:
çünkiii oğlumu üzgün görmek beni yıkıyorr yetmiyorsunuz yani ne yaparsanız yapıp bir tarafı mutlaka eksik...
hatta arada eski eşimeeee lütfenn gel oğlunu gör dahi dediğim oldu..zorla gelip gider sorsanız o dünyanın en iii babası yuvasını ben yıkmışım..
hee canım sabahlara kadar eve gelme,hastanede yalnız bırakıp günlerce arama,üstümede benden yaşça bir bayanlaaa gez bende senin yolunu bekliyeyim...ne glz demiiii
ama hakkımı aslaaa helal etmiyorummm iki cihandaa elim yakasındadır..