- Konu Sahibi duvarklima
-
- #301
Zaman zaman kendimi suçlıyorum.Neden benim başıma böle bişey geldi diye soruyorum.Oysa ben onu ne kadar çok severek evlenmiştim.Etrafım dolu arkadaşlarımlaHepsinden Allah razı olsun.Ama yinede kendimi yanlız hissediyorum.o benim herşeyimdi.Nasıl böle yaptı bana.Neden başka kadınları benim üstümde tuttu.[/
Bir arkadasım bana her duygunun bir ömrü vardır ,o duygunun ömrü dolmadan içinden atamazsın demişti.bu duyguyu yaşayacaksın sonra bir bakmışsınki ondan eser yok .yetrki sen kendine İnan Mücadele'nden vazgeçme.
Herkeze merhaba,
Konuya yazmış tüm arkadaşların yaşadıklarını yorumlarını okudum.bizimle hayat deneyimlerini paylaşan herkeze öncelikle çok teşekkür ederim.bende 1.5 yıl önce hiç yapmamam gereken bir evliliği bitirdim .oglum1.5 yaşındayken ayrıldım.bekar anne olmak sahiden zor .oglumun babasız olması ıse yumuşak karnım.ınsanlar sizi hep oradan vurmaya çalışıyor, aileniz, arkadaslarınız.zaman zaman aslında en doğru kararı verdiğinizide bilseniz kendinizden şüpheye düştüğünüzde oluyor.
Ben yaşadıklarımı düşünüyorum çoğu zaman beni nasıl sindirdiğini özgüvenimi yok etmesini pısısrk bir kadın haline getirdiğini.
Benim oğlum onun gibi olmamalı . Bu benim en büyük tesellim .onunla büyüyüp onu örnek almamalı benim oğlum etrafına deger vermeli,buyuklerını saymalı ,merhametli olmalı ....ailesi bir arada olan babası olan ama mutsuz cocuklarda çok.evlâtlarımız babasız olsun ama mutlu olsun huzurlu olsun .biz onlara anne ve baba oldukça ,sevgimizi her daim gösterdikte ve onları asla terketmeyeceğimizi anlattıkta ,yaşadığımız bu olayın utanılacakbir şey olmadıgını,doğum gibi ölüm gibi herkezin basına gelebilecekler şey olduğunu anlattıkta,aile demek birbirini sevmek saymak sayısının yada içinde kimler olduğunun öneminin olmadığı anlatınca ,onlar inanın hayata daha sıkı tutunacaklar çok güçlü olacaklar ,bizim kaygılandıgımız kadar ağır olmayacak bu durum karşısındaki tavırları ,küçük olabilirler ama inanın herseyin farkındalar ,biz güçlü huzurlu oldukça onlarda mutlu ve huzurlu olacaklar .
Ben oğlumun herseyi bildiğini ,anladığını biliyorum ve şu anki huzurumuzu mutluluğumuzu size anlatamam,hepiniz inanıyorum evlatlarınız ile mutluluğu huzuru bulacaksınız ,yeterli kendinize inanın...Allah herbirimizin yolunu açık estim artık bundan sonra önümüze iyi insanlar çıkarsın ,yaşadığımız yada yaşayacağımız her zorluğu bir çırpıda atlatmak nasip etsin .uzun oldu ms şubende sizlerle duygularımı paylaşmak istedim.
Nafize yazini cok begendim, Bir ailenin icindeki adam sayisinin onemi yok onemli olan nitelikleri
hala tam kabullenemedim bazı şeyleri hala o kadar üzülüyorumki, bazen eşimi çok özlüyorum bazen öyle öfke duyuyorum ki. karmaşığım. sizleri okudukça güç buluyorum. benimde şu boşanma olayı bitsede bazı belirsizliklerde o zaman biter, kızım ve benim için yeni hayat o zaman başlar.
Hiçbiri teşekkür ederim.sende olayı çok güzel özetlemişsin.
Bu gün suNu düşündüm,evladıma benim yapamadığım ve onun yaptıgı ne var diye, eve ekmek getirmekte ondan daha iyi bakıyorum, ilgi ise oda var ,ileride gidip oğlumda futbol oynamam gerekirse onuda yaparım buna kim engel eeeee o zaman ben güçlü oldukça oğlum o kadarda özlem duymaz bir eksiklik hissetmez diyorum.
hala tam kabullenemedim bazı şeyleri hala o kadar üzülüyorumki, bazen eşimi çok özlüyorum bazen öyle öfke duyuyorum ki. karmaşığım. sizleri okudukça güç buluyorum. benimde şu boşanma olayı bitsede bazı belirsizliklerde o zaman biter, kızım ve benim için yeni hayat o zaman başlar.
inan sen eşinden daha iyi bakarsın evladına eve bir parça ekmek getirmekle baba olunmuyor maalesef önemli olan evin içinde huzur mutluluk sevgi saygı bunlar olsun ki evladıda babayı örnek alarak mutlu büyüsün yok maalesef günümüzde hiç bir erkek evladına kadınların verdiği kadar değer vermiyor istisnalar hariç elbet..
onlar sanıyolarki bizler bebeklerle hayatla mücadele edemeyiz boşanmak yerine onlara yalvarır yakarırız onlarsız olamayız işte öyle olmuyor istedikleri gibi gitmeyincede işler çirkinleşiyolar...
Allahım biz annelere güç kuvvet versin bizler herşeyin üstesinden gelip onlar olmadanda evlatlarımızı en iyi şekilde yetiştirip mutlu ederiz buna kimse engel olamaz....
Uhdecim merhaba senin hikayenede çok üzüldüm inan , ama tüm kalbimle sen kızlarına çok daha güzel bir ortam sağlar hem anne baba olursun eminim :)
Anne kuvetliyse bence çocuk bunu çok güzel atlatır .Hiç kormamak lazım .Allah bize kuvet saglık bol rızıklar nasip etsin , o baba müsvettelerine muhtac olmayalım
biz anneler ne kadar güçlü olursak bebeklerimizde o kadar güçlü olurlar hayata karşı benim bebeklerimin belki babaları yanlarında olmayacak ama arkalarında ben varım onlar için herşeyi yaparım..
ben durumuma hiç üzülmedim inanki oğlum ve kızım yanımda oldukca kimse beni üzemez..9 yıl bir adamı değiştirmek için uğraştım olmadı bıraktım gitti benim ondan daha değerli,önemli uğaraşacak işlerim var şimdi o kadar yogunum ki evliliğimde olanlar, boşanma sürecinde olmam hiç aklıma bile gelmiyor benim..
sadece istediğim biran evvel boşanıp kurtulmak hayatıma kuzularımla birlikte bir yön vermek..
Canım benim Allah yolumuzu açık etsin , ama işte kurtulamıyorsun.cogu zaman diyorum keske defolsa gitse bir daha görüşmesem ama yok evladın için katlanıyorsun.ahhh ahhh bu aralar gene çok moralsizim.ama kendimi toparlamaya çalışıyorum.bol bol dua ediyorum.burda bir nebze olsun sizlerle birşeyler paylaşmak ,yazmak iyi geliyor.
Topraksu üzülme su akar yolunu bulur.hepimiz bir umut ışığı aradık, eşimize dönmek için kafamızda binbir bahane yarattık,bunlar bu sürecin doğal bir parçası.....ayrıca maalesef evlatlarımız yüzünden onları tam olarak hayatımızdan çıkaramayacağız hep muhatap olacaklar. Boşanmayla işler bitmiyorbazen benimde isyan edesim geliyor,su koyuvermek hayat anlamsız oluyor ama sonra silkeliyorum kendimi bu yasadıklarımınn beni ilerde bir şeye hazırladığını düşünüyorum Allah'ın her şerinde bir hayır vardır diyorum,Allah'a sığınıyorum dua ediyorum hayaller kuruyorum :) hayallerim hep yeni hayatım ile ilgili :)
Oğlumun bir gülüşü zaten bütün bulutları alıyor aklımdan.yeterki Allah bize sağlık versin gerisi İnan yolunu bulur bu hayatta :)
henüz boşanma olayı tam netlik kazanmadığından içinde halen bir umut var senin inanki bir erkeğe değmiyosa hiç değer vermeyeceksin sen güçlüsün bunu unutma o olmadanda herşeyin üstesinden gelirsin böyle düşün..
zamanla içinde yaşadığın eşine karşı olan sevginde nefrete dönüşüyor zamanı geldiginde değil düşünmek kimsenin konuşmasını bile istemeyeceksin...
Allahım evladına sana sağlık sıhhat versin güç kuvvet versin bu kötü günleride atlatacagız hep birlikte...,
mutlu olmak bizlerinde hakkı
bizim artık geri dönüşümüz yok. tam kabullenemedim çünkü kendimi birden bu boşanma sürecinde buldum. eşimle ara ara tartışmalarımız küsmelerimiz olurdu ama 5 yıllık evliliğim boyunca hatta tanıştığımızdan beri yani yaklaşık 8 yıldır bu ana kadar hiç ciddi büyük bir tartışmamız kavgamız olmadı. ben onu çok seviyordum , inanılmaz derecede ona karşı hassasiyetim vardı, çok özverili ve ilgiliydim her zaman. genede herşeye rağmen bana yaptığı haksızlığa rağmen ondan nefret edemiyorum aslında hala seviyorum ama çok kızgınım. o bana karşı benim ona olduğum gibi hiç olmadı, çok ilgili değildi, herzaman beklerdim ilgili olmasını . zaten onunla olan tarışmalarımızda bu nedenle olmuştur, bana değer vermiyorsun ilgilenmiyorsun gibi benim serzenişlerimden kaynaklı. aslında bir arada değildik iş nedeni ile ayrı şehirlerdeydik son 3 yıldır , acaba bir arada olsaydık daha önce mi çatırdardık. ailem bu süreçte hep yanımda oldu, şu an onun eksikliğini onu arada çok özlememe rağmen çok hissetmiyorum ama ilerde ne olacak, şimdi annemlerde kalıyorum kendi evimde değil kızım küçük işe gidiyorum diye yaza doğru kendi evime geçeceğim uzun yıllar tek kalmak düşüncesi ürkütüyor beni, o zaman sanki yokluğunu daha çok hissedeğim gibi geliyor. kızım büyüdükçe daha çok sıkıntı yaşayacağım ona ne diyeceğim, hep bunları düşünüyorum. aynı şehirde olmamamız hem avantaj hem dezavantaj olacak.
bu süre boyunca aylardır sadece 3 defa o da iş nedeni ile buralara geldiği için kızını gelmişken çok az süre gördü. hiç sormuyor bile. bana o kadar hakaret dolu suçlayıcı mesajlar yazmayı biliyordu ama birkere kızını soran mesaj atmadı.
ama dediğim gibi bizim dönüşümüz yok artık. Şu mahkeme olayı başlayıp bir bitsede herşey bizim için o zaman başlayacak.
tüm boşanmış hanımlara birşey sormak istiyorum;
bebeklerim babalarını henüz tanımıyolar, babaları bebeklerimi 1,5 aylıkken bırakıp gitti sonrasında ramazan bayramında gelip 2-3 gün kalıp bebeklerini görüp yeniden gitti, henüz küçük oldukları için hiçbir şeyin farkında değiller doğal olarak..
sormak istediğim ise bebeklerim babanın olmayışının ne zaman farkına varırlar??
boşanmış olduğumuzu ne zaman söylemem gerekiyor???
lojmanda kalıyorum sonuçta herkesin babası var bu durumda bebeklerim nasıl bir çelişki içine düşerler..
düşünüyorum ben çıkış yolu bulamadım yardımcı olursanız çok sevinirim....
tüm boşanmış hanımlara birşey sormak istiyorum;
bebeklerim babalarını henüz tanımıyolar, babaları bebeklerimi 1,5 aylıkken bırakıp gitti sonrasında ramazan bayramında gelip 2-3 gün kalıp bebeklerini görüp yeniden gitti, henüz küçük oldukları için hiçbir şeyin farkında değiller doğal olarak..
sormak istediğim ise bebeklerim babanın olmayışının ne zaman farkına varırlar??
boşanmış olduğumuzu ne zaman söylemem gerekiyor???
lojmanda kalıyorum sonuçta herkesin babası var bu durumda bebeklerim nasıl bir çelişki içine düşerler..
düşünüyorum ben çıkış yolu bulamadım yardımcı olursanız çok sevinirim....
İana bana biliyorlardır canım, onların herseyi anladığına inanıyorum.benim oglum1 yaşındaydı ikimiz kaldığında.çok hayatında bir değişiklik olmadı hatta salona ve büyük tv ye kavuştuğumuzda çok sevindi babası boşanmaya kadar oğlunu görmedi.yaklaşık 3 ay.sonra cocuk diye tutturdu.ilk zamanlar oğlum çok zor gitti bende onlarla gitmek zorunda kaldım sonra sadece onu göndermeye başladım gidiyordu birtanem alıştı ama hep hasta oluyordu.gene onlarla gıdıyorum iki saat oğlum için katlanıyorum. Babası ile her görüştüğünde evde sürekli baba baba diye sayıklıyordu benimde içim parçalanıyordu,gecen onu çok sevdiğimi ve böyle yapınca çok üzüldüğümü söyledim.babanı sevmen çok güzel ama ben sana yetmıyormyum dedim.bana sarıldı.o günden beride eskisi kadar söylemiyor yanımda ben üzülmeyelim diye....babasının doğum gününde aldığı hediyeye benim zoruyla oynuyor,yüzüne bile bakmadı.onun için üzülüyorum,onun mutluluğundan başka bir şey istemiyorum.
Uhdecim neden moralin bozuk diye sormuşsun ya ,oğlumun bir cici annesi olduğunu öğrendim 2 hafta önce ,bizi bundan sonra neler bekliyor bu dengeyi nasıl kuracağım gibi bir sürü cevabı olmayan sorularım var kafamda.bosanınca bitmiyor maalesef ....daha neleri göğüslememiz gerekecek acaba??????
Maalesef dert bitmez
sevgili uhde evet boşandık ama boşanma kavramı nasıl anlatılır ki küçk bir çocuğa?ayrılma sebebi?biz,yani baban ve ben seni çok seviyoruz ile başlayan bir cümle olacak ama devamı?bu konuda aslında internette biraz araştırma yapıam sanırım,buna şu anda karar verdim.bişeyler bulursam burada paylaşırım.tam şu ana kadar direkt pedagog yardımı almalıyız diyecektim ama bir bakalım bakalım neler yazılmış çizilmiş:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?