Merhaba görücü usulü tanıştık bir ayda evlendik.İkimiz genç yakışıklı güzel uyumlu yakışandık.Ailesi beni almak için çok vaadler verdi benim tüm şartım kabul edildi.Gelin gittiğim hafta şartlarımı kaldırdıklarını söylediler babamın taktığı altınları bozdurmuşlar.Ben eğitimime devam edeceğim görevimi alacağım,sizin gibi asla olmam babamın verdiği altını neden çaldınız polise şikayet edeceğim sizin aşiret olmanız beni ilgilendirmez benim bir eşim var onunla hayatımı yaşayacağım ben büyük şehirde yaşadım orda büyüdüm babam memur bana yasaklar koyamazsınız ben zaten okumuş olgunum ….o gün ben ayrılmayı düşündüm o gün annesi beni evime göndermeyi kafasına koydu bana karşılık saçlarını yolup güngür güngür ağladı bu bizim gibi olmayacak bize lazım değil dedi(Kürdüz) Bir ay sonra iki gün onların evine gitmek istemedim anası aradı düz hakaret ben de öfke patlaması yaşadım çığlık atarak kapattım.Kocasına oğluna çok farklı anlatmış üstelik annemi de arayıp gelin kızınızı alın bana lazım değil demiş annem anlayışla karşılamış sakinleşmiş.Neyse yine günler geçti ama bizi evimizde rahat bırakmıyorlar ilişkiye giremiyoruz çünkü bu sefer telefonla arıyorlar birlik gitmişim eve ancak onlar verirse yerim ne komşumla tanışıyorum ne bir yere gidebiliyorum.Evliliğin 6. Ayında ramazanın sonuna doğru bileziklerimi bozdurmuşlar takıntı olmuş ağlıyorum istiyorum bana dilenci hırsız muamelesi yapıyorlar eşim pasif ama horoz gibi davranıyor gece vakti bir şey demeden evime geldim yolda annemi aradım annem bu nedir sessiz sakin duruyoruz bu zülüm dedi eşimi aradım kavga ettik ağzıma geleni söyledim ailesine dinletmiş.Daha sonra babası babama oğluma küfür etti kabul etmiyorum demiş.Eşim gece eve geç geliyor ayrı uyuyoruz sabah namazında uyuyorken boğazından tutup bileziklerimi ver dedim benimle başedemediğinden beni boğdu hatırlamıyorum boynum sağ göğsüm morardı aileler araya girdi bizim taraf yenildi hepsini de alın ne olacak dediler.Sonra onlara gitmeyince eşimi eve göndermiyorlardı sadece uyumaya küçük yer anlaşılmasın diye.Eşim eve bilerek isteyerek bir şey getirmiyordu asla elin yaşadığı bir evlilik yaşamıyorum kahve içmeye yasak yürüyüş alışveriş.Karnım ağrıyordu kayınpeder kadın doğuma götürüyordu gitmedim.Bunlar benden bebek bekliyor ama eşimle konuşmuştuk 2 yıl bebek yok.Sonra ben bilerek komşuma olanı biteni anlattım o da diğerlerine onlara da gitmiş oldu ,eşimin yengesine anlattım 2. Gün eşimin babası dedem bize geldiler babası evi dedeme gösterip bak evi dolu(yemin ederim bayram için ailem yol üstü geçerken bana alışveriş yaptılar buz dolabı doldu taştı) babam getirdi inanmıyor oğlum aldı diyor tartıştık bana köpek gibi havlama dedi sen havlama dedim ağzımdan çıktı öyle özür diledim bu arada sürekli gizli numaradan biri arıyor seni seviyorum unutamadım beni tanıyorsun diyor
psikolojik olarak çok kötüyüm boşanmak istiyorum eşime bakıyorum üzülüyorum kıyamıyorum ama içimde volkanlar patlıyor kendime kızıyorum kendimle başedemiyorum.Dedem onların yanında bana vurdu eşim üzülerek araya girmeye çalışıyor ama babasının yanında bir şey yapamıyor.Biz iki hafta ayrı kaldık şeyhe gittik şeyh ;senin peşinde aklında şöyle böyle biri var o seni kandırıyor eşin ;kötü biri çünkü evlilik sırrınız yok ailesine senin hatalarını söylüyor.Bebek yapmalısınız sen hastasın hastalığın bununla geçer.Eve geldik eşim çok mutlu (şeyh bana söylediklerini sonradan söyledi onun yanında değil) Ailesiyle gerçekten hayatımı devam ettiriyorum ortam her şey farklı gönlümde boşluk var ölmek istiyorum.Derken eşim kavga sonrası ailesini merkeze gönderdi ilçede yalnız kaldık her şey güzel ben mutluyum ama eşim ellerimden kaymış mutsuz cinsel olarak pasif üzgün koltukta uyuyor ne yapacağımı bilmiyorum hep küs aileci olduğundan boşluğa düştü sanırım.Beni gizli numaradan arayan kişi en son tanışıp ben atanamadım kültürümüz farklı sana sözlünle mutluluklar dileyen avukat olduğu ortaya çıktı.Ama hala şifreli konuşuyor belli etmiyor kendini sürekli arıyor bazen haftada bir bazen ayda bir 2 dakika sadece hal hatır soruyor seni her zaman bekliyorum hata yaptım pişmanım… ben psikolojimin bozuk olduğunu düşündüm bipolar 2,boldrlaine teşhisi kondu eşim bir şey olmaz sana yardımcı olurum dedi.Ailesinden gizledik ailesi uzakta ama annesi arayıp bana bir hakaret küfür ediyor bu sıra aileme 1-2-3-4 aldım engelledim hepsini eşim benden resmen koptu ben bu olaylar arasında ne yapacağımı bilmiyorum çocuk olmadan ayrılsam diyorum başka seçenek olabilir ama eşimi bırakmak istemiyorum ama ailesini hayatım boyunca görmek istemiyorum derken biz bayramda ailesine gittik benimle konuşmadılar ben de onlarla eşimle uyuduk bir ay boyunca bir kere ilişkiye girdik eşimi bayram gecesi uzun bir zamandan sonra mutlu gördüm ailesi yanında olduğu için.Sonra aileme gittim yatma zamanı yatak koyduk eşim tutturmuştu kalmayalım sonra altınlarımı ailesinden zorla almışım aileme gösterip yine istiyorlar araba değiştirmek istiyorlar bana hakaret ediyorlar size küfür ediyorlar ben defalarca dayak yedim babam eşime ilk defa bir kaç küfür etti yeter gerçekten artık siz ne biçim insansınız bakamıyorsan niye evlendin bunun kocası sensin bir ateş bir hararet beni tuttu gözüm karardı boşanalım dedim o gel dedi hayır yarın gidelim dedim babam annem izin vermiyoruz kızımı vermiyorum dediler aşağıya indi bekledi aradı cevap vermedik babamı aradı annem cevap verdi altınlarımı verin gideceğim dedi annem dedi kızımın mehiridir dedi o gitti.Ertesi gün büyükler aradı boşadık demişler kimseyi arama herkes arayıp duruyor.Aradan 4 ay geçti eşim iletişime geçti geldi konuştuk havalara uçuyor konuştuk yemeğe gittik giyecek eşyalar getirdi eve bıraktı iki hafta mesajlaştk ailesine söylemiş ailesi sanırım olumsuz haber verdi.Üç gün kadar mesaj yazdı bak gelirsen sadece ailemle birlikte olacaksın ailenle konuştuğunu duyarsam 20 çocuğun olsa boşarım seni.Olmaz dedim vb güle güle dedi şaka sandım ertesi gün eşyalarım geldi meğer görümcem istanbuldan gelmiş onlara akıl da veriyor onu ikna etmiş . Aradım engellemiş iş yerini aradım konuştuk hakkımı helal ediyorum sana dua edeceğim senin hastalığına iş iyi gelir güzel ses tonuyla güzelce konuştu hayırlısı buymuş demekki.Anlaşmalı boşanma günü geldi arkadaşıyla konuştum seni çok seviyordu senin için hüngür hüngür ağladı onu teselli ettik içimizde o pırlanta onu ikna etmeye çalıştık boşanacak.Onunla konuştum ağladım dövündüm merdivenden düştüm seni çok seviyorum bırakamam aklınıza ne gelirse savcı düştüğümü görmüş polisler geldi uyarmaya polis onun üstüne yürüdü ben de üzülüp bıraktım artık mecbur imza attım orda bitti.Sonra iki kere daha aradım ama bitti artık diyip duruyor.Sonra mesaj attım artık yoluna bak son mesaj olsun dedi.Beni rahatsız eden avukat Twitter’da karşıma çıkıyordu ordan mesaj attım sen deli misin seni ne diye arayayım biri seni kandırmış ….. ama oydu .her yerden engellemiştim ordan da engelledim. Eşim ailesinden habersiz benim için her fedakarlığı yapıyordu ama önemli konularda sessiz kalıyordu eğitim komşuya gitme altın aileme gitme yüksek lisansı kazandım benim psikolojik tedavi gördüğümü de öğrenince deli kızlarını zorla verdiler dediler el aleme.El aleme benimle ailemle ilgili şeyler söylediler ben eşime dedim ama benim yanımda olmadı ben o kişilerin büyüklerini arayıp olanları söyledim bu duyulunca eşim yine şiddet uyguladı.Evde erken ben kadın oydu sanki.Evde güzel giyiniyor cilveli yemek temizlik onu yatağa götüren bendim hep şarkı söylüyordum şakalar yapıyordum evin alışverişini yapıyordum.onun bana karşı merhametini şefkatini sadakatini çok özlüyorum birlikte bir yere gittiğimizde benimle övünürdü çok mutlu olurdu ben de mutlu olurdum o daha çok ellerim her zaman her yerde onun her yerinde olurdu çarşıda ellerini tutardım gülüp elimi bırakırdı ayıptır diye ensesini markette masaj yapardım çok utanıp gülerdi benim her halimi çok severdi onu bir kadın olarak çok mutlu ettiğimi düşünüyorum(ateşli seni derdi hep) benim atanmamı çok istiyordu ailesini zar zor ikna etmişti çünkü atanınca tayin isterdim uzaklaşırdık. Uzun oldu her şeyi anlatayım ki analiz yapın istedim ben hastaymışım ailesi zor insnalar evlilik konuşmasında bana ailesini ortamı anlatabilirdi ona göre kabul ederdim ama beni iki hastalığımla birlikte ortada bırakıp gitmek bu kadar söz vermem pişman olmam onu üzmedi mi geriye döner mi?