gecen hafta abimin nişanı vardı.kız abimden enaz 15 cm kısa.abim cok uzun kız baya kısa.benim eşimde benden 3-4 cm kısa.nişandan sonra kulağıma geldi nişandaki herkes bizi konuşmuş nişanlı çiftten cok. çok tatlıydınız,çok yakışıyorsunuz.pıtır pıtır çok sevimlisiniz falan dediler.yani bilmiyorum ama hiçte komik falan durdugumuzu söyleyen olmadı bugune kadar.hatta dediğim gibi herkes çok sevimli olduğumuzu söyler.çünkü biz birbirimize bakarken gözlerimizin içi güler,kendimizden geçeriz,etrafın bakışlarını görmeyizki :) ve inanın insanlar bunu gördüğü zaman boy konusunu dillendirmeye bile utanıyor.ama siz insanlara sürekli boy konusunu takıntı yaptıgınızı hissettirir,eşiniz yanınızdayken utanır,çekinirseniz insanlar kendinde o cesareti bulur.hatta abimle nişanlısının arasındaki boy farkı konuşuldu günlerce bizim boy farkımızdan çok :)) takılma lütfen böyle şeylere.oğlum var 2 yaşında ve o kadar mutluyuzki şükürler olsun...oğlumun iki insan görünce hemen ''babam annemi çok seviyo biliyomusun,annemde babamı çok seviyo'' diye anlatması herşeye bedel inan :) takılmayın böyle şeylere.tek sorun boy olsun...bizim aramızda oyle sorunlar vardıki takıntı yapmak istesek..meshep farkımı ararsın,benim ikinci,eşimin birinci evliliği oluşunamı yanarsın,aileler arasındaki kültür farkınımı problem edersin...:) neresinden tutmak istersen elinde kalır gibi duruyordu aslında bizim ilişkimiz.herkes bizim evliliğimize 3 ay ömür biçmişti.ama insan sevdikten sonra aşılamayacak sorun yok bence.