- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
- #41
senin bu ayrılmak istemen şu anki yaşadıklarının sinirimi yoksa genel bir düşüncemi? erkekler biraz dangalak kusura bakma ama ...düşünmeden sonunun nereye gideceğini nasıl anlaşılacağını hiç düşünmeden konuşuyorlar onu savunmak istemem ama besbelli o kadının içi dışı olayınıda öylesine söylemiştir...şunu sorgulamanı isterim senden zira insan kendisini karşısındakinden daha kolay değiştirir ....bu çekişmelerinizde yada tartışmalarınızda senin bunu böyle yapmasam dediğin yerler varmı? sabrın son noktasına çıkıp ona bir çocuk gibi davranarak onu yönetmeyi denedinmi erkekler bazen gerçekten çocuk gibiler ....sana bir örnek vermek istiyorum birgğn eşim bana sapan saçma bir sebepten sinirlendi ve atar yapmaya bağırmaya başladı o kadar sinirlendimki mutfak tüpüyle kafasını ezebilirdim o an ama o bile az gelirfi bende gayet sakin bir tavurka gülerek ona sarıldum ve sadece şşşşş şşşş tamam aşkım kızma dedim ve çok komil adam sakinleşmişti....ama ben her zaman o ben olamıyorum işte....yinede sevgi emek istiyor yinede sabır istiyor...
onunla iyiyken cok mutluyum, olumsuzluk yaşdığımızda çok mutsuz. resmen adamı hayatımın merkezine koymuşum. şu an elbette çok öfkeliyim onu. çok sinirliyim. konuşmadık bi de niye böyleyiz şu bu. bunu düşününce daha da sinirleniyorum. hep böyle olucak demekki diyip pes etme noktsına geliyorum. daha önce de oldu. ayrılığın ilk haftası sinirliyken ikinci haftası özlemeye başladım. saçma sapan bir ruh hali.
gercekten çocuk gibiler. sürekli pohpohluycaksın. ama hep böyle mi olacak ya. ben de insanım. erkek o kadın o çocuk o her şey o. böyle hayat geçer mi