Allah ilk önce insanlık nasip etsin ondan sonra annelik de olur üzülmeyin siz. Her anne anne olacak diye bi kaide yok..Ya akıl sağlığı yerinde değil diyecek ya da malı mülkü yönetemez diyecek. Akıl sağlığı derse mahkeme sağlık raporu almaya yollayacak beni. Malı mülkü yöneteme gibi bir durum da yok. Bir evim var yaşadığım, ne borcum var ne bir takıntım. bir mutfağa harcarım bir de faturalarıma.
En acısı anne dediğiniz insanın sizi aklı başında olduğunu kanıtlamak zorunda olması. Burada bile kendimi kanıtlamaya çalışıyorum. İftirayı atan anneniz olunca böyle oluyor.
Valla ben de yeni duydum. Akli sorunu olanlar ya da uyuşturucu bağımlıları için falan isteniyor.
SubaşıgillerBu anne mi yahu? Nasil bir anen cocugunu birakip basip gider??!
Şu an tedavi görmüyorum ama ruhsal sorunlar akli meleke kaybı değil zaten. İstediğim kadar depresyonda olayım bir suç işlersem ceza alır mıyım, evet. O zaman akli melekem de yerinde kabul edilir. Depresyon kısıtlamaya neden olmaz.Peki siz hala psikolojik tedavi görüyor musunuz? Antidepresan kullandığınızı mahkemede delil olarak kullanabilir mi?
Sakin olun ve Pazartesi günü iyi bir avukatla görüşün.Uyaptan dava dosyasına baktım. Benim saf olduğumu, evi satıp dolandırıcılara para yedireceğimi iddia etmişler:)
Delil olarak da antidepresan yazdırdığım doktorların muayene raporlarını göstermişler. Raporları da okumuş oldum. Yataktan çıkmak istemiyorum, gerginim, mutsuzum demişim. Mahkeme sonucunu yazarım:)
pes artık yahu insanlardaki bu açgözlülükUyaptan dava dosyasına baktım. Benim saf olduğumu, evi satıp dolandırıcılara para yedireceğimi iddia etmişler:)
Delil olarak da antidepresan yazdırdığım doktorların muayene raporlarını göstermişler. Raporları da okumuş oldum. Yataktan çıkmak istemiyorum, gerginim, mutsuzum demişim. Mahkeme sonucunu yazarım:)
Valla Allah çıkarmış karşınıza o dava bilgisini.O kadar sinirlerim bozuk ki durup durup kahkaha atıyorum. Sabahtan beri şoktayım. Sinirden titriyorum. Derdimi buraya anlatabilirim diye üye oldum, normal insanlarla iletişim kurmak istedim.
Arkadaşlar, babaannemin mirası için açılacak bir dava var. O yüzden bu sabah e devletten dava açılmış mı diye kontrol ederken başka bir dava açıldığını gördüm. Annem bana kısıtlama davası açmış. Yani yetişkin olmama rağmen yine vasim olmak istiyor, medeni haklarımı kullanamayacağım, hiçbir sözleşme, alım satım vs yapamayacağım. Ve ben 34 yaşında bir insanım. Şimdiye kadar ne bir suç işledim, ne de bankaya şuraya buraya borç yaptım. Şu an işsizim ama harcamam sadece temel giderlerim. Babam vefat etti, işsiz olduğum için yetim aylığı bağlattım. Onunla idare ediyorum şimdilik. Geçen ay bir iş buldum, çok az para verdikleri için bıraktım.
Annem ben küçükken başka bir ülkeye gitti ve geldiğinde de yabancı olarak büyüdüm yanında. Asla bana ilgi, sevgi, destek gösterdiğini hatırlamıyorum. Hastalandığımda bile bakanım olmazdı. Günlerce evde yalnız başıma kalırdım küçükken. Babam çok küçükken terk edip gitti, yuva diyemeyeceğim bir evde yapayalnız büyüdüm. Normal sohbetimiz bile olmazdı annemle. Devamlı dışarıdaydı, eve geldiği kısıtlı zamanda da merhabadan öteye bir iletişim kurmazdı benimle.
Bana karşı çok kötü davranışları oldu. Çok özel olduğu için anlatamam burada. Arada depresyona girip antidepresan aldığım oldu ama bunun için beni hangi vicdanlı insan suçlar acaba? Üniversite bitirdim, akli melekelerim yerinde.
Şu an aynı evde yaşıyoruz. Kendi evi var ama bu ev benim üstüme kayıtlı ve aynı evdeyiz. Yalnız 4 aydır konuşmuyoruz. Çünkü yaklaşık 4 ay önce ameliyat oldum ve ikinci günü ona kapris yapmam bahanesiyle beni hasta halimle bırakıp gitti, konuşmaya çalışmama rağmen konuşmadı, bana o halimle küstü. 2 ay önce de kısıtlama davası açmış.
Ben böyle bir olay görmedim. Kötü bir anne olduğunu biliyordum da resmen mahkeme dosyasıyla tescilletti nasıl bir anne olduğunu. Evladına bunu yapan bir anne gördünüz mü? Tahminimce ev benim üstüme olduğundan evi satmamı ya da kendisini evden çıkarmamı engellemeye çalışıyor aklınca, oysa kendi evi malı mülkü var. Sakın canım annem muhabbetiyle gelmeyin, sizinkisi can olabilir ama benimkisi değil.
Şunu çok iyi anladım ki ben artık bu kadınla yaşayamam. Bu duyguların da ötesinde, mantığım bu kadından uzaklaşmamı söylüyor. Sizce ne yapayım? Şaka gibi ama gerçek:)
O kadar sinirlerim bozuk ki durup durup kahkaha atıyorum. Sabahtan beri şoktayım. Sinirden titriyorum. Derdimi buraya anlatabilirim diye üye oldum, normal insanlarla iletişim kurmak istedim.
Arkadaşlar, babaannemin mirası için açılacak bir dava var. O yüzden bu sabah e devletten dava açılmış mı diye kontrol ederken başka bir dava açıldığını gördüm. Annem bana kısıtlama davası açmış. Yani yetişkin olmama rağmen yine vasim olmak istiyor, medeni haklarımı kullanamayacağım, hiçbir sözleşme, alım satım vs yapamayacağım. Ve ben 34 yaşında bir insanım. Şimdiye kadar ne bir suç işledim, ne de bankaya şuraya buraya borç yaptım. Şu an işsizim ama harcamam sadece temel giderlerim. Babam vefat etti, işsiz olduğum için yetim aylığı bağlattım. Onunla idare ediyorum şimdilik. Geçen ay bir iş buldum, çok az para verdikleri için bıraktım.
Annem ben küçükken başka bir ülkeye gitti ve geldiğinde de yabancı olarak büyüdüm yanında. Asla bana ilgi, sevgi, destek gösterdiğini hatırlamıyorum. Hastalandığımda bile bakanım olmazdı. Günlerce evde yalnız başıma kalırdım küçükken. Babam çok küçükken terk edip gitti, yuva diyemeyeceğim bir evde yapayalnız büyüdüm. Normal sohbetimiz bile olmazdı annemle. Devamlı dışarıdaydı, eve geldiği kısıtlı zamanda da merhabadan öteye bir iletişim kurmazdı benimle.
Bana karşı çok kötü davranışları oldu. Çok özel olduğu için anlatamam burada. Arada depresyona girip antidepresan aldığım oldu ama bunun için beni hangi vicdanlı insan suçlar acaba? Üniversite bitirdim, akli melekelerim yerinde.
Şu an aynı evde yaşıyoruz. Kendi evi var ama bu ev benim üstüme kayıtlı ve aynı evdeyiz. Yalnız 4 aydır konuşmuyoruz. Çünkü yaklaşık 4 ay önce ameliyat oldum ve ikinci günü ona kapris yapmam bahanesiyle beni hasta halimle bırakıp gitti, konuşmaya çalışmama rağmen konuşmadı, bana o halimle küstü. 2 ay önce de kısıtlama davası açmış.
Ben böyle bir olay görmedim. Kötü bir anne olduğunu biliyordum da resmen mahkeme dosyasıyla tescilletti nasıl bir anne olduğunu. Evladına bunu yapan bir anne gördünüz mü? Tahminimce ev benim üstüme olduğundan evi satmamı ya da kendisini evden çıkarmamı engellemeye çalışıyor aklınca, oysa kendi evi malı mülkü var. Sakın canım annem muhabbetiyle gelmeyin, sizinkisi can olabilir ama benimkisi değil.
Şunu çok iyi anladım ki ben artık bu kadınla yaşayamam. Bu duyguların da ötesinde, mantığım bu kadından uzaklaşmamı söylüyor. Sizce ne yapayım? Şaka gibi ama gerçek:)
Canım bir an benim babamı anlatıyorsun sandım aynı benim babam :) trajikomik maalesef. Kesinlikle seni mahkemeyle falan sınırlandıramaz bunu gerektirecek bir hastalığın vs yokken. O yüzden sakin ol. Dava sürecinde güçlü olman sakinliğini koruman lazım.O kadar sinirlerim bozuk ki durup durup kahkaha atıyorum. Sabahtan beri şoktayım. Sinirden titriyorum. Derdimi buraya anlatabilirim diye üye oldum, normal insanlarla iletişim kurmak istedim.
Arkadaşlar, babaannemin mirası için açılacak bir dava var. O yüzden bu sabah e devletten dava açılmış mı diye kontrol ederken başka bir dava açıldığını gördüm. Annem bana kısıtlama davası açmış. Yani yetişkin olmama rağmen yine vasim olmak istiyor, medeni haklarımı kullanamayacağım, hiçbir sözleşme, alım satım vs yapamayacağım. Ve ben 34 yaşında bir insanım. Şimdiye kadar ne bir suç işledim, ne de bankaya şuraya buraya borç yaptım. Şu an işsizim ama harcamam sadece temel giderlerim. Babam vefat etti, işsiz olduğum için yetim aylığı bağlattım. Onunla idare ediyorum şimdilik. Geçen ay bir iş buldum, çok az para verdikleri için bıraktım.
Annem ben küçükken başka bir ülkeye gitti ve geldiğinde de yabancı olarak büyüdüm yanında. Asla bana ilgi, sevgi, destek gösterdiğini hatırlamıyorum. Hastalandığımda bile bakanım olmazdı. Günlerce evde yalnız başıma kalırdım küçükken. Babam çok küçükken terk edip gitti, yuva diyemeyeceğim bir evde yapayalnız büyüdüm. Normal sohbetimiz bile olmazdı annemle. Devamlı dışarıdaydı, eve geldiği kısıtlı zamanda da merhabadan öteye bir iletişim kurmazdı benimle.
Bana karşı çok kötü davranışları oldu. Çok özel olduğu için anlatamam burada. Arada depresyona girip antidepresan aldığım oldu ama bunun için beni hangi vicdanlı insan suçlar acaba? Üniversite bitirdim, akli melekelerim yerinde.
Şu an aynı evde yaşıyoruz. Kendi evi var ama bu ev benim üstüme kayıtlı ve aynı evdeyiz. Yalnız 4 aydır konuşmuyoruz. Çünkü yaklaşık 4 ay önce ameliyat oldum ve ikinci günü ona kapris yapmam bahanesiyle beni hasta halimle bırakıp gitti, konuşmaya çalışmama rağmen konuşmadı, bana o halimle küstü. 2 ay önce de kısıtlama davası açmış.
Ben böyle bir olay görmedim. Kötü bir anne olduğunu biliyordum da resmen mahkeme dosyasıyla tescilletti nasıl bir anne olduğunu. Evladına bunu yapan bir anne gördünüz mü? Tahminimce ev benim üstüme olduğundan evi satmamı ya da kendisini evden çıkarmamı engellemeye çalışıyor aklınca, oysa kendi evi malı mülkü var. Sakın canım annem muhabbetiyle gelmeyin, sizinkisi can olabilir ama benimkisi değil.
Şunu çok iyi anladım ki ben artık bu kadınla yaşayamam. Bu duyguların da ötesinde, mantığım bu kadından uzaklaşmamı söylüyor. Sizce ne yapayım? Şaka gibi ama gerçek:)
O kadar sinirlerim bozuk ki durup durup kahkaha atıyorum. Sabahtan beri şoktayım. Sinirden titriyorum. Derdimi buraya anlatabilirim diye üye oldum, normal insanlarla iletişim kurmak istedim.
Arkadaşlar, babaannemin mirası için açılacak bir dava var. O yüzden bu sabah e devletten dava açılmış mı diye kontrol ederken başka bir dava açıldığını gördüm. Annem bana kısıtlama davası açmış. Yani yetişkin olmama rağmen yine vasim olmak istiyor, medeni haklarımı kullanamayacağım, hiçbir sözleşme, alım satım vs yapamayacağım. Ve ben 34 yaşında bir insanım. Şimdiye kadar ne bir suç işledim, ne de bankaya şuraya buraya borç yaptım. Şu an işsizim ama harcamam sadece temel giderlerim. Babam vefat etti, işsiz olduğum için yetim aylığı bağlattım. Onunla idare ediyorum şimdilik. Geçen ay bir iş buldum, çok az para verdikleri için bıraktım.
Annem ben küçükken başka bir ülkeye gitti ve geldiğinde de yabancı olarak büyüdüm yanında. Asla bana ilgi, sevgi, destek gösterdiğini hatırlamıyorum. Hastalandığımda bile bakanım olmazdı. Günlerce evde yalnız başıma kalırdım küçükken. Babam çok küçükken terk edip gitti, yuva diyemeyeceğim bir evde yapayalnız büyüdüm. Normal sohbetimiz bile olmazdı annemle. Devamlı dışarıdaydı, eve geldiği kısıtlı zamanda da merhabadan öteye bir iletişim kurmazdı benimle.
Bana karşı çok kötü davranışları oldu. Çok özel olduğu için anlatamam burada. Arada depresyona girip antidepresan aldığım oldu ama bunun için beni hangi vicdanlı insan suçlar acaba? Üniversite bitirdim, akli melekelerim yerinde.
Şu an aynı evde yaşıyoruz. Kendi evi var ama bu ev benim üstüme kayıtlı ve aynı evdeyiz. Yalnız 4 aydır konuşmuyoruz. Çünkü yaklaşık 4 ay önce ameliyat oldum ve ikinci günü ona kapris yapmam bahanesiyle beni hasta halimle bırakıp gitti, konuşmaya çalışmama rağmen konuşmadı, bana o halimle küstü. 2 ay önce de kısıtlama davası açmış.
Ben böyle bir olay görmedim. Kötü bir anne olduğunu biliyordum da resmen mahkeme dosyasıyla tescilletti nasıl bir anne olduğunu. Evladına bunu yapan bir anne gördünüz mü? Tahminimce ev benim üstüme olduğundan evi satmamı ya da kendisini evden çıkarmamı engellemeye çalışıyor aklınca, oysa kendi evi malı mülkü var. Sakın canım annem muhabbetiyle gelmeyin, sizinkisi can olabilir ama benimkisi değil.
Şunu çok iyi anladım ki ben artık bu kadınla yaşayamam. Bu duyguların da ötesinde, mantığım bu kadından uzaklaşmamı söylüyor. Sizce ne yapayım? Şaka gibi ama gerçek:)
Teşekkür ederim canım. Umarım en kısa sürede kurtuluruz.Canım bir an benim babamı anlatıyorsun sandım aynı benim babam :) trajikomik maalesef. Kesinlikle seni mahkemeyle falan sınırlandıramaz bunu gerektirecek bir hastalığın vs yokken. O yüzden sakin ol. Dava sürecinde güçlü olman sakinliğini koruman lazım.
Sende hemen bir avukat bulup akıl danış. Ev senin üstüne sen onu kovduktan sonra hiçbir hakkı olmaz. Dışarı çıktığı bir vakit kapının kilidini komple değiştir ve eve alma... Kapıyı zorlarsa da polis cağır. Annen muhtemelen psikolojik olarak hasta bu yaptıkları kesinlikle normal değil. Allah yardımcın olsun. Sadece benim basıma geliyor diye düşünme benzer süreçlerden geçiyorum Allahtan param var da avukat vs desteği alıyorum. Çok zor ama yalnızca sizin aileye özgü bir durum değil var maalesef böyle şeyler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?