Böyle bir kız hakkında ne düşünülür?

flowers0805 .!.:

Normalde çok sessiz ve özgüvensiz, ama tanımadığı erkeklerle sohbet edip kamera kabul etmiş ve üstelik 3 farklı kişiye kameralı görüşmede karşılıklı mahrem yerlerini göstermiş. (Toplam 6 kameralı görüşmede bu davranışı yapmış)
Ama gerçek hayatta hiç kimseyle bedensel yakınlaşma ya da öpüşme falan gibi bir şeyi olmamış.
Ailesinde bazı travmaları ve kaybettiği yakınları olmuş. Bunun üstünden bir yıl geçer geçmez, erkeklerle konuşmaya başlayıp kamera kabul etmiş bu davranışları yapmış. (Kaybettiği abisine rağmen. ) Bu 3 kişiyle de 2 hafta içinde görüşmüş bu şekilde.
Bir buçuk yıldır da kimseyle konuşmuyor. Bu davranışları 2 hafta içinde yapmış. Ve bir buçuk yıldır yapmıyor. Yani bu davranışları terketmiş.

Bu kız bir buçuk yıldır her gün kendine yaptiğina ağlıyor. Her insanlarla bir araya geldiğinde yaptıkları aklına gelerek tokat gibi çarpıyor yüzüne. Bu yüzden toplumdan kaçmaya çalışıyor.
Bu kız hakkında ne düşünülür? (Ucuz, basit, pislik, kötü biri mi)

Çaresiz hissetmesem böyle bir soru sormazdım.

Yapmak istediğim şeyler var kendimi geliştirmek için. Mesleğim var. Dil kursuna gidip İngilizce konuşmayı öğrenmek, Sürücü kursuna gidip araba sürmeyi öğrenmek, yüksek lisans yapmak. Dişime tel taktırmak. Ama işte kendimi geliştirmeye calışsam böyle biri kendini geliştirse ne olacak diyorum. Kendimi geliştirmeye bile korkuyorum bunları yapmaya. Hem de her an yaptiklarimin ortaya çıkma tehlikesi var ve kendimi geliştirmek için yaptığım bütün uğraşlarım yok olacak. Hem ben rezil olacam hem de ailemi rezil edecem. Ben insan içine bile çıkamıyorum.

Tam bir buçuk yıl oldu artık yapmıyorum bunları ama artık hayatta yerim olmadığını özümsüyorum içinden. Kendimi geliştirmeye çalişmamin bir anlamı yok gibi. Hayat kursağimda kaldı. Kendimi sattım resmen. Şimdi ise çaresizim. Bunları yapmadan önce düşünecektin diceksiniz biliyorum ama düşünemedim. Şimdi ise yaşayamiyorum. Ne yapmam gerektiği hakkında lütfen bana yardım eder misiniz?

Genişletmek için tıkla...

curukvisne .!.:

Herkes acısını farklı yaşar. Abin için ağlayıp kendini parçalamaman tuhaf bişey değil ki. Allah rahmet eylesin bu arada. Cinsellik için de bu derece kötü hissetmeni anlayamadım. Bu gayet normal bişey. İstersen canlısını yaşarsın istersen sanalını. Neden bu kadar korkuyorsunuz bilmiyorum. Dünyanın sonu değil

Genişletmek için tıkla...

flowers0805 .!.:

Normalde çok sessiz ve özgüvensiz, ama tanımadığı erkeklerle sohbet edip kamera kabul etmiş ve üstelik 3 farklı kişiye kameralı görüşmede karşılıklı mahrem yerlerini göstermiş. (Toplam 6 kameralı görüşmede bu davranışı yapmış)
Ama gerçek hayatta hiç kimseyle bedensel yakınlaşma ya da öpüşme falan gibi bir şeyi olmamış.
Ailesinde bazı travmaları ve kaybettiği yakınları olmuş. Bunun üstünden bir yıl geçer geçmez, erkeklerle konuşmaya başlayıp kamera kabul etmiş bu davranışları yapmış. (Kaybettiği abisine rağmen. ) Bu 3 kişiyle de 2 hafta içinde görüşmüş bu şekilde.
Bir buçuk yıldır da kimseyle konuşmuyor. Bu davranışları 2 hafta içinde yapmış. Ve bir buçuk yıldır yapmıyor. Yani bu davranışları terketmiş.

Bu kız bir buçuk yıldır her gün kendine yaptiğina ağlıyor. Her insanlarla bir araya geldiğinde yaptıkları aklına gelerek tokat gibi çarpıyor yüzüne. Bu yüzden toplumdan kaçmaya çalışıyor.
Bu kız hakkında ne düşünülür? (Ucuz, basit, pislik, kötü biri mi)

Çaresiz hissetmesem böyle bir soru sormazdım.

Yapmak istediğim şeyler var kendimi geliştirmek için. Mesleğim var. Dil kursuna gidip İngilizce konuşmayı öğrenmek, Sürücü kursuna gidip araba sürmeyi öğrenmek, yüksek lisans yapmak. Dişime tel taktırmak. Ama işte kendimi geliştirmeye calışsam böyle biri kendini geliştirse ne olacak diyorum. Kendimi geliştirmeye bile korkuyorum bunları yapmaya. Hem de her an yaptiklarimin ortaya çıkma tehlikesi var ve kendimi geliştirmek için yaptığım bütün uğraşlarım yok olacak. Hem ben rezil olacam hem de ailemi rezil edecem. Ben insan içine bile çıkamıyorum.

Tam bir buçuk yıl oldu artık yapmıyorum bunları ama artık hayatta yerim olmadığını özümsüyorum içinden. Kendimi geliştirmeye çalişmamin bir anlamı yok gibi. Hayat kursağimda kaldı. Kendimi sattım resmen. Şimdi ise çaresizim. Bunları yapmadan önce düşünecektin diceksiniz biliyorum ama düşünemedim. Şimdi ise yaşayamiyorum. Ne yapmam gerektiği hakkında lütfen bana yardım eder misiniz?

Genişletmek için tıkla...

flowers0805 .!.:

Normalde çok sessiz ve özgüvensiz, ama tanımadığı erkeklerle sohbet edip kamera kabul etmiş ve üstelik 3 farklı kişiye kameralı görüşmede karşılıklı mahrem yerlerini göstermiş. (Toplam 6 kameralı görüşmede bu davranışı yapmış)
Ama gerçek hayatta hiç kimseyle bedensel yakınlaşma ya da öpüşme falan gibi bir şeyi olmamış.
Ailesinde bazı travmaları ve kaybettiği yakınları olmuş. Bunun üstünden bir yıl geçer geçmez, erkeklerle konuşmaya başlayıp kamera kabul etmiş bu davranışları yapmış. (Kaybettiği abisine rağmen. ) Bu 3 kişiyle de 2 hafta içinde görüşmüş bu şekilde.
Bir buçuk yıldır da kimseyle konuşmuyor. Bu davranışları 2 hafta içinde yapmış. Ve bir buçuk yıldır yapmıyor. Yani bu davranışları terketmiş.

Bu kız bir buçuk yıldır her gün kendine yaptiğina ağlıyor. Her insanlarla bir araya geldiğinde yaptıkları aklına gelerek tokat gibi çarpıyor yüzüne. Bu yüzden toplumdan kaçmaya çalışıyor.
Bu kız hakkında ne düşünülür? (Ucuz, basit, pislik, kötü biri mi)

Çaresiz hissetmesem böyle bir soru sormazdım.

Yapmak istediğim şeyler var kendimi geliştirmek için. Mesleğim var. Dil kursuna gidip İngilizce konuşmayı öğrenmek, Sürücü kursuna gidip araba sürmeyi öğrenmek, yüksek lisans yapmak. Dişime tel taktırmak. Ama işte kendimi geliştirmeye calışsam böyle biri kendini geliştirse ne olacak diyorum. Kendimi geliştirmeye bile korkuyorum bunları yapmaya. Hem de her an yaptiklarimin ortaya çıkma tehlikesi var ve kendimi geliştirmek için yaptığım bütün uğraşlarım yok olacak. Hem ben rezil olacam hem de ailemi rezil edecem. Ben insan içine bile çıkamıyorum.

Tam bir buçuk yıl oldu artık yapmıyorum bunları ama artık hayatta yerim olmadığını özümsüyorum içinden. Kendimi geliştirmeye çalişmamin bir anlamı yok gibi. Hayat kursağimda kaldı. Kendimi sattım resmen. Şimdi ise çaresizim. Bunları yapmadan önce düşünecektin diceksiniz biliyorum ama düşünemedim. Şimdi ise yaşayamiyorum. Ne yapmam gerektiği hakkında lütfen bana yardım eder misiniz?

Genişletmek için tıkla...

flowers0805 .!.:

Abimi kaybetmeme rağmen, üzülmemiş gibi, üzerinden bir yıl geçer geçmez bunları yaptım. Bunu belirtmemin sebebi buydu.

Genişletmek için tıkla...

flowers0805 .!.:

Normalde çok sessiz ve özgüvensiz, ama tanımadığı erkeklerle sohbet edip kamera kabul etmiş ve üstelik 3 farklı kişiye kameralı görüşmede karşılıklı mahrem yerlerini göstermiş. (Toplam 6 kameralı görüşmede bu davranışı yapmış)
Ama gerçek hayatta hiç kimseyle bedensel yakınlaşma ya da öpüşme falan gibi bir şeyi olmamış.
Ailesinde bazı travmaları ve kaybettiği yakınları olmuş. Bunun üstünden bir yıl geçer geçmez, erkeklerle konuşmaya başlayıp kamera kabul etmiş bu davranışları yapmış. (Kaybettiği abisine rağmen. ) Bu 3 kişiyle de 2 hafta içinde görüşmüş bu şekilde.
Bir buçuk yıldır da kimseyle konuşmuyor. Bu davranışları 2 hafta içinde yapmış. Ve bir buçuk yıldır yapmıyor. Yani bu davranışları terketmiş.

Bu kız bir buçuk yıldır her gün kendine yaptiğina ağlıyor. Her insanlarla bir araya geldiğinde yaptıkları aklına gelerek tokat gibi çarpıyor yüzüne. Bu yüzden toplumdan kaçmaya çalışıyor.
Bu kız hakkında ne düşünülür? (Ucuz, basit, pislik, kötü biri mi)

Çaresiz hissetmesem böyle bir soru sormazdım.

Yapmak istediğim şeyler var kendimi geliştirmek için. Mesleğim var. Dil kursuna gidip İngilizce konuşmayı öğrenmek, Sürücü kursuna gidip araba sürmeyi öğrenmek, yüksek lisans yapmak. Dişime tel taktırmak. Ama işte kendimi geliştirmeye calışsam böyle biri kendini geliştirse ne olacak diyorum. Kendimi geliştirmeye bile korkuyorum bunları yapmaya. Hem de her an yaptiklarimin ortaya çıkma tehlikesi var ve kendimi geliştirmek için yaptığım bütün uğraşlarım yok olacak. Hem ben rezil olacam hem de ailemi rezil edecem. Ben insan içine bile çıkamıyorum.

Tam bir buçuk yıl oldu artık yapmıyorum bunları ama artık hayatta yerim olmadığını özümsüyorum içinden. Kendimi geliştirmeye çalişmamin bir anlamı yok gibi. Hayat kursağimda kaldı. Kendimi sattım resmen. Şimdi ise çaresizim. Bunları yapmadan önce düşünecektin diceksiniz biliyorum ama düşünemedim. Şimdi ise yaşayamiyorum. Ne yapmam gerektiği hakkında lütfen bana yardım eder misiniz?

Genişletmek için tıkla...

flowers0805 .!.:

Hani benim yaptıklarım normal bir ilişki değil her an rezil olma tehlikesiyle yaşamak zorundayım. Hani internet ortamı, kayıt edilmişsem ve bir yerlere verilirsem. Ailem rezil olacak benimle birlikte. Bu korkuyla da yaşıyorum. Bu yüzden kendimle ilgili geliştirmek için bir şeyler yapmaya korkuyorum. Ya biri beni gördüyse internete verildiysem diye insanların, kalabalıkların yanına gittiğimde bu yüzden hemen bunlar aklıma geliyor. Ya da insanlar da hatırlatıyor. Mesela bir yakınım geçen konuşurken böyle bir konu açtı. Bir kız varmış böyle böyle kendini paylaşmış her şeyini resmen kendini satmış. dedi. Ben o an ağlamamak için kendimi zor tuttum. Yani ben unutmaya çalişsam bile hatırlatacak şeyler oluyor ben yeniden en başa dönüyorum. Pişmanım tamam ama rezil olma korkusu da yaşamak zorundayım. Kendimi hep dışlanmış bir karakter hissediyorum.. Hiçbir şey haketmiyorum diye kendime kıyafet bile alamıyorum. Alacak olsam bin kez düşünüyorum haketmiyorum diye.

Bazen annemin yüzüne bakıp babamın evinde kalmayı bile haketmediğimi düşünüyorum. Ben onları düşünmedim hiç.

Genişletmek için tıkla...

MissCherryBlossom .!.:

Sosyal hayatta pasif bir insan diye düşünürüm

Geneĺ olarak özgüvensiz insanlar internette aslan kesiliyor, gerçek hayatlarında yapamadıkları şeyleri yapıyorlar

Alakasız olacak ama bu yüzden internetten tanışma vb şeylere karşıyım, normal hayatta adam yerine konmayıp intetnette sevgili arayan birini istemem

Kısa kesiyorum: kabuğunuzu kırın, sosyalleşin. Güzel, doyurucu hayatınız olursa internete eğlence aracı olmaktan başka ihtiyacınız olmaz

Genişletmek için tıkla...