kısa zamanda sanırım bır yakınınızı kaybettiniz.bnada oldu hayat kısa dünyayay birdaha gelmıcem yasamam lazım herseyi görmem almam lazım içimde kalmasın durumları ve hala var.hayat kısa ölecegizz.ben babamla ikizimi kaybettım onlardan sonra gram takmıyorum bırseyi sadece bırgun ölecegım dıyorum.yasındanda kaynaklanabılır 30 yasa gelıyosun bu bir atlatıs yaşı sacında beyaz veya cıldınde bır kırısık grdüysen bundanda dolayı olabılıyor.korkulcak bırsey yok sadece saglıgına dıkkat et gül eglen kahkaha at aklına ölum her an getrmeson bikac aydir gencligimi doya doya yasamak arzusu varr icimde.26 yasindayim..18 lik hallerimi daha dun gibi hatirlarken suanda 26 olduguma inanamiyorum nereye gidiyorum ben diyorum bu beden yillar gectikce degisiyor bi 10 sene sonra bu beden bambaska olucak belkide toprak olucK diyorum ve hayati hizli hizli yasamak istiyorum..ya 1 senem kaldiysa deyip o an aklimdan gecen mumkun olan seyi kalkik yapiyorum cocugumi alip taa nerelere gidiyorum...agzimda hep vakit az omur bitiyor zaman doluyor hadi cabuk laflari var...esim biyere gitmemi istemediginde istemsizce aglama krizlerine giriyorum isyan ediuorum sen nediyorsun zaman doluyor ölücez zaten ben senin keyfin icin gitmeyim evde ölu mu mu bekleyim diyorum o da saolsun gonderiyor bu tabiki de bahane degil asla cunku eskiden tamam der gitmszdim hic rasiz olmazdim ama simdi hep bi acelem var ...ellerime vucuduma yuzume dokunuyorum bu sicak beden birgun buz gibi cenaze mi olucak diyorum ..kendimi ölü gibi hissediyorum...şuan icimde firtinalar kopuyor 10 isi birden yapasim var dunyayi gezesim var...evde durdukca vakit kaybettigimi dusunuyorum...esim bazen isten geliyo napiyosun canim dediginde napim bu salonda ölümu bekliyorum bak birgunumuz daha gecti diyorum...eskiden evde durmaya bayilan ben simdi sabah kizimla kalkiuoruz kahvaltiyi yapiyoruz mutfagi yatagimi topluyorum dogruuuu carsiya..evlere sigamiyorum ...ben napicam.bu duyguyla.nasil baş edicem..psikolog demeyin ilac kullananamm sadece konusarak seanslarada gidemem hic maddi durum yok ..nasil yenmeliyim bu ölum duygusunu...
Yazdıklarınız beni çok etkiledi hayatta ne dertler var bunu en iyi onkoloji servislerinde görebiliriz. Başınız sağolsun.Çok ölüm gördüm, annem, babam, teyzem, anneannem, dedem, arkadaşlarım.......
En açık ve net görebileceğiniz yer Cerrahpaşa onkoloji servisidir
Ölmek için yalvaran insanlar tanıdım
Annesinin karnından kanserli doğan bebekler
15-16 yaşında daha hiç yaşamamış çocuklar yanımda öldüler
Artık onu da yaşayayım, şunu da göreyim diye koşmuyorum bende ki etkisi bu oldu
Yaşamayı kovalamaktan vazgeçin daha huzurlu olursunuz
yakinlarini sevdiklerini kaybetmek tarzi bi konuydu sadece anne ne alaka çwkiyosun iste allah...aman neyse sevmiyorum yorumlarini cok dalga gecer gibisin. anlayamassin benBiyere çektiğim yok senin laflarına karşılık diyorum madem ölüp gidicez neden diyet yapıyorsun
Konu açıyorsun istediğim yere yazarım senin konun değilmiydi annesi ölenler neler hissetti gibi saçma sapan bir konu vardı
Şükür yaşlı ama mutluyum dr luk durumun anlasan iyi olur
Ay niye sevmiyorsun yayakinlarini sevdiklerini kaybetmek tarzi bi konuydu sadece anne ne alaka çwkiyosun iste allah...aman neyse sevmiyorum yorumlarini cok dalga gecer gibisin. anlayamassin ben
değişik bir ruh halindesin.son bikac aydir gencligimi doya doya yasamak arzusu varr icimde.26 yasindayim..18 lik hallerimi daha dun gibi hatirlarken suanda 26 olduguma inanamiyorum nereye gidiyorum ben diyorum bu beden yillar gectikce degisiyor bi 10 sene sonra bu beden bambaska olucak belkide toprak olucK diyorum ve hayati hizli hizli yasamak istiyorum..ya 1 senem kaldiysa deyip o an aklimdan gecen mumkun olan seyi kalkik yapiyorum cocugumi alip taa nerelere gidiyorum...agzimda hep vakit az omur bitiyor zaman doluyor hadi cabuk laflari var...esim biyere gitmemi istemediginde istemsizce aglama krizlerine giriyorum isyan ediuorum sen nediyorsun zaman doluyor ölücez zaten ben senin keyfin icin gitmeyim evde ölu mu mu bekleyim diyorum o da saolsun gonderiyor bu tabiki de bahane degil asla cunku eskiden tamam der gitmszdim hic rasiz olmazdim ama simdi hep bi acelem var ...ellerime vucuduma yuzume dokunuyorum bu sicak beden birgun buz gibi cenaze mi olucak diyorum ..kendimi ölü gibi hissediyorum...şuan icimde firtinalar kopuyor 10 isi birden yapasim var dunyayi gezesim var...evde durdukca vakit kaybettigimi dusunuyorum...esim bazen isten geliyo napiyosun canim dediginde napim bu salonda ölümu bekliyorum bak birgunumuz daha gecti diyorum...eskiden evde durmaya bayilan ben simdi sabah kizimla kalkiuoruz kahvaltiyi yapiyoruz mutfagi yatagimi topluyorum dogruuuu carsiya..evlere sigamiyorum ...ben napicam.bu duyguyla.nasil baş edicem..psikolog demeyin ilac kullananamm sadece konusarak seanslarada gidemem hic maddi durum yok ..nasil yenmeliyim bu ölum duygusunu...
Yok canım ölü görünce geçmiyor ama ölümle yüzleşiyorsun kabulleniyorsun sonra da hayatın kanunu olsun istiyorsun doğumdan bir gün önce ölen iki küçücük bedeni kefen içinde o soğuk dolaplara koymadan aldım kucağıma sarıldım sıcacıktilar buz gibi dolaba koydum çıktım. 19 yaşında manken gibi bir genç kızı koydum o dolaplara ölümün de sıralı olmasını istiyorsun. ben ölümden değil toprağın altına konulmaktan çok korkardım. ama bomboş bir beden hiçbişey hissetmeyeceğimi farkettim orda .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?