• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu Benim Hikayem...

torarikar

Daha yaşanacak çok şey var...
Kayıtlı Üye
30 Aralık 2017
6.069
7.854
198
Merhaba. Bugün annemin ailesiyle ilgili sorunları,yıllardır kimselere anlatamadığım problemleri dölmeye karar verdim.
Anneannemin üç evlat sahibi olmasıyla başlıyor hikaye. Dayım,annem,teyzem. Dayım evde el üstünde tutuluyor. Annem de çok seviyor abisini. Anneannem zaten oğluna aşırı düşkün. Dedem de ha keza öyle. Derken dayımın evlilik çağı geliyor. Bir kadınla anlaşıyorlar,evleniyorlar. Anneannem oğluna aşırı derecede düşkün olduğu için çok kıskanıyor gelinini. Tabii bunu söyleseniz asla kabul etmez. Her neyse teyzem evleniyor evden gidiyor annem kalıyor. Anneannem her fırsatta gelinine laf sokuşturmaya çalışıyor. Geliniyle adeta gizli bir savaş haline girmiş gibi.Üstelik anneaanem dedemi de,annemi de yengeme karşı dolduruyor. Gizliden gizliye dayımın çocuklarını yengemden uzaklaştırmaya çalışıyor. Derken bir gün maalesef dayım genç yaşta kalp krizinden vefat ediyor. Onun üzüntüsünden de 15-20 gün sonra dedem... Anneannem kafayı yiyor sinir krizleri geçiriyor. Ve oğlunun eşinin ölümünden gelinini sorumlu tutuyor . Sen bizim ailemizi bitirdin,onlara stres yaptırarak ölümlerine sen sebep oldun vs. vs. Bu arada dayımın iki küçük çocuğu kalıyor arkada. Yengem evde hep dışlandığı,anneannemden kötü muamele gördüğü için evden ayrılıyor daha sonra da evleniyor. Anneannem kuzenlerimi inanılmaz şekilde dolduruyor ve onlar da zaten anneleriyle görüşmek istemiyorlar. Ama anneannem etrafa çok farklı anlatıyor sürekli ağlıyor sinir krizleri geçiriyor. Anneleri torunlarımı bıraktı gitti diyor. Annem de 40 yaşında evlenmiş anneannemden öyle bir etkilenmiş ki annemde çok büyük yaralar,travmalar oluşmuş. Düşünsenize 40 yaşınıza kadar hastalık derecesinde kıskanç ve sinir krizleri geçiren bir kadınla aynı evde yaşıyorsunuz... Tabii şimdi ölmüş kadın asla kötü anmak istemem ama gerçekler bunlar.
Ben ölüm hikayeleriyle,gözyaşlarıyla büyümüş bir çocuğum. Daha 5-6 yaşlarındayken anneannem yengemin resimlerini açardı yengeme kötü laflar hakaretler ettirirdi küçücüğüm... Hiç tanımadığım bir kadına haklı haksız olduğunu bilmeden zorla hakaret ettirilirdim. Sürekli ağlayarak dayımın cesedini vs. anlatırdı.
 
Anneanneniz normal değilmiş onu biz buradan anladık da ailenizde kimse yok muydu uyaracak?
 
Bende 26 yasindayim yasadiklarimi dusunup uzulseydim uzuntuden kahrolurdum sanirim.basta bende cok uzuluyodum ama sona geciyor insan olumu bile unutuyor
 
Sizi anliyorum, cocukken yasadiklarimiz bir omur boyu aklimizdan cikmiyor, yer yer de yasamimizi etkiliyor. Hepimizin ne hikayeleri var bilseniz, ama napalim yasiyoruz iste, onumuze bakmamiz gerek, gecmisle bir yere kadar yasayabiliriz. Boyle olaylar dinleyince cok uzuluyorum, anneannenizin tutumu kac kisinin hayatini olumsuz etkilemis, biz kadinlar cocuklarimizi yetistirirken cok dikkat etmeliyiz, cocuklarimiz bizim malimiz degil, zamani geldiginde onlarin da es, anne, baba olacagini unutmamaliyiz, ona gore yetistirmeliyiz bence.
 
Yaşananlar çok üzücü. Ama bu sizin hikayeniz değil aslında. Anlattığınız geçmişteki herkesin hikayesi, sizse o hikayeleri dinlemiş birisiniz. Ve ne kadar üzücü olsa da, üstlerinde bu kadar düşünmeniz sağlıklı bir durum değil. Deşmeye kalksak, herkesin ailesinde var böyle acı hikayeler emin olun, şahsen benim var. Bizzat benim yaşadıklarım da var. Buna rağmen geçmişte bıraktım, bugünüme bakıyorum. Çünkü diğer türlüsünün bana bir faydası yok. Size de yok.
 
Yas daha 20
Ben anlatsam basimdan gecenleri mune topigi kapatir,hortumla ve cali supurgesiyle gelir temizlige
hahahaaa aynen.burda gulup eğlenıyoruz ama hepimizin hayatında ne travmalar yaşandı geçmişte.geçti gitti dıyoruz önümüze bakıyoruz hayat olumsuzlukları devamlı düşünecek kadar uzun değil
 
Farklı şeyler yazmak için gelmiştim aslında ama söylemeden geçemeyeceğim. İki gündür dikkatimi çekiyor, herkesin yaşayabileceği olaylara büyük anlamlar yükleyerek hayatı dramatize ediyorsunuz. Gelip buraya konu açıyorsunuz. İnsanlar sizi bişeylerle yüzleştirmeye çalışıyor ya da sizden farklı bakış açıları geliştiriyor. Ancak tahammül göstermeyerek konuların kapanmasını istiyorsunuz. Tavsiyem ya hayata karşı farklı bir bakış açısı geliştirin ya da böyle devam edin ama zaten fikrini pek de önemsemediğiniz insanları meşgul etmeyin.
 
hahahaaa aynen.burda gulup eğlenıyoruz ama hepimizin hayatında ne travmalar yaşandı geçmişte.geçti gitti dıyoruz önümüze bakıyoruz hayat olumsuzlukları devamlı düşünecek kadar uzun değil
Valla oyle
Hayat cok kisa,oturup da sacmasapan gecmisimizi dusunecegimize yolumuza bakariz
 
Canim herkesin bir hikayse varda bu anlattigin yengenin hikayesi senin degil. Sükret ... öyle agir birsey yasamadin ki ...
 
Back
X